Ανώτατη Εκπαίδευση (ΑΕΙ/ΤΕΙ)

το 3+2 είναι σίχαμα, δεν το συζητώ.

έφερα το παράδειγμα της Γερμανίας, καθότι έχει καλύτερα πανεπιστήμια από εμάς κ καλύτερη οικονομία. η ισπανία είναι άστοχο παράδειγμα: εκεί ειναι χειροτεροι κ από εμάς. θελω να πιστεύω πως κοιτάμε παραπάνω κ οχι παρακάτω

τωρα που εφυγα απο το πανεπιστημιο κ δουλευω κ καποιο καιρο, κ βλεπω τα πραγματα απο καποια αποσταση, καταλαβα οτι οι παραταξεις τελικα δεν θελουν ρηξεις, γιατι δεν θελουν βελτιωση. αντι να παλευουν για να βελτιωθει το πανεπιστημιο, παλευουν για να μην αλλαξει, ενω παραδεχονται οτι εχει προβληματα.

κ τελικα ο αντρας κανει την γενιά, ή η γενιά τον άντρα? αν εσυ δλδ δεν θες την σχολή σου, γιατί το κράτος να έχει υποχρέωση να σε κάνει να την θες ? εισαι 18, ψηφιζεις, οδηγεις κτλ κτλ αν δεν θες, κανε κατι αλλο στη ζωη σου. γιατι να παρουν ολοι πτυχιο απο κατι που τελικα δεν εχει αντικρυσμα?

Φυσικα και δεν χρειαζεται μια ολοκληρη γενια να βγει με πτυχιο γιατι τοτε χανεται και η οποια αξια ενος πτυχιου.
Σιγα σιγα θα το καταλαβουν αυτο και οι οικογενειες και θα σταματήσουν να πιεζουν τα παιδια τους να σπουδαζουν στη λογικη του “πτυχιο να 'ναι και οτι να 'ναι”. Εγω απλα λεω οτι το οποιο προβλημα του πανεπιστημιου δεν ειναι οι αιωνιοι φοιτητες και αν τελοσπαντων ειναι προβλημα, λυνεται μεσω μιας απλης αλλαγης του προγραμματος σπουδων και οχι με λογικες του στυλ “κοπηκες; τελειωσες απο τη σχολη”.

Εγώ πιστεύω πως το θέμα για τους αιώνιους βασίζεται πάνω στην “τσαντίλα” των σωστών/τυπικών φοιτητών απέναντι μας :stuck_out_tongue:

Όσον αφορά αυτό

αν εσύ δεν ενδιαφέρεσαι για τη σχολή σου, γιατί να ενδιαφερθεί αυτή για σένα ?
, εγώ δεν το πολυκαταλαβαίνω…Εκτός του ότι ο JFK είναι υπερεκτιμημένος, δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να το θέσουμε σε αυτό το πλαίσιο. Δεν θέλω η σχολή μου να ενδιαφερθεί για μένα, έτσι γενικά και αόριστα. Θέλω μια σχολή που να προάγει τη γνώση, θέλω να παράγει ενημερωμένους και μορφωμένους ανθρώπους με ανοιχτό μυαλό και σκέψη, μια σχολή που να μην είναι ξεκομμένη απτην κοινωνία, που να μην είναι τσιφλίκι πασοκοδαπιτάδων καθηγητών/φοιτητών. όλα αυτά όμως , αλλιώς τα εννοώ εγω, αλλιώς η διαμαντοπούλου κλπ κλπ.

Και τέλος, αν μας χαλάει σαν κοινωνία το να έχουμε πολλούς φοιτητές που να μην γουστάρουν και τόσο το αντικείμενο τους να κάτσουμε να δούμε γιατί συνέβη αυτό. Εγώ νομίζω πως η ίδια η κοινωνία οδήγησε τον κόσμο στις σχολές, η ιδια η κοινωνία μάντρωσε τους έφηβους σε εξοντωτικά ωράρια και δεν τους άφησε περιθώρια για σκέψη , η ίδια η κοινωνία παράγει ανθρώπους που φοβούνται να επιλέξουν ή να σκεφτούν πέρα από τα τετριμένα.

+1…Και επειδη ξερω οτι θα παιξει ειρωνια να το κανουμε πιο σαφες…Ο θεσμος των πανελληνιων σε ‘‘πεταει’’ σε σχολες…Εκτος αν περιμενουμε απο ανθρωπους 18 χρονων επειδη εχουν δικαιωμα να ψηφιζουν(χμμ) και να οδηγουν να κανουν αναγκαστικα την καταλληλη επιλογη που θα καθορισει και την υπολοιπη ζωη τους.Ενταξει καλα τα μοτο φιλελυθερισμου περι επιλογων/συνεπειων του ατομου αλλα ας δουμε και λιγο την πραγματικοτητα.

Την Ισπανια την ανεφερα(οπως και η Ιταλια αντιστοιχα) γιατι πριν αρκετα χρονια περασαν αναλογα νομοσχεδια με στοχο την εντατικοποιηση της παιδειας.

Διαβασα ολα οσα γραφτηκαν στις προηγουμενες σελιδες σχετικα με τις μεταρρυθμίσεις στην 3/βαθμια εκπαιδευση και συμφωνω κυριως με τις αποψεις Καρβου, Μοντεκριστο και Ροκακια. Αρχικα, στηριζω τις αλλαγες που προωθει το Υπουργειο Παιδειας και περιμενω να δειξει ο χρονος αν η εφαρμογη τους θα με ικανοποιησει και στην πραξη.
Για εμενα το βασικο ερωτημα ειναι αυτο που εκανε ο Μοντεκριστο (269 μηνυμα) :
[U]Ζηλευουμε ή οχι τα πανεπιστημια του εξωτερικου;
Αν τα ζηλευουμε σε τι ακριβως θελουμε να τους μοιασουμε;[/U]
Προσωπικα τα ζηλευω σε ολα οποτε θα ηθελα να γινουν αλλαγες ωστε τα ελληνικα πανεπιστημια να πλησιασουν τα ξενα σε: κτιριακες εγκαταστασεις/εργαστηρια, καθηγητες, ποικιλια μαθηματων/προγραμματων, εξυπηρετηση φοιτητων και συνεπεια-οργανωση των σπουδων.

Πιο αναλυτικα για τις αλλαγες που επιχειρουνται στα ΑΕΙ-ΤΕΙ:

  • Συμφωνω 100% σε ο,τι εχει να κανει με την οργανωση των σπουδων: στα τριετη βασικα πτυχια, διετη μεταπτυχιακα και τριετη διδακτορικα, στα μονοετη προγραμματα που θα δινουν διπλωμα παρακολουθησης προγραμματος συντομου κυκλου, στα εξ’ αποστασεως προγραμματα που θα προσφερονται επι πληρωμη, στα προγραμματα δια βιου μαθησης καθως και στη δυνατοτητα που δινεται σε ΤΕΙ να παρεχουν διδακτορικα διπλωματα.

  • Αν και μικρη σημασια εχει, συμφωνω να διαγραφονται οσοι φοιτητες δεν κανουν εγγραφη για 2 εξαμηνα στη σχολη τους.

  • Το ν+2 ειναι ικανοποιητικος χρονος ωστε οσοι φοιτητες στρωθουν στο διαβασμα να μπορεσουν να βγαλουν τη σχολη τους ακομα και με περιεργους καθηγητες- δυσκολα μαθηματα και εχοντας “καψει” για οποιοδηποτε λογο μια εξεταστικη περιοδο.
    Οποιος, λογω εργασιας, δεν μπορει να παρακολουθησει τα μαθηματα, θα μπορει να κανει χρηση των “ατοκων δανειων” που θα του χορηγει το ελληνικο δημοσιο και θα ξεπληρωνει μολις πιασει δουλεια (οπως γινεται και στις ΗΠΑ) ή θα μπορει να παρακολουθησει ενα προγραμμα εξ’ αποστασεως εκπαιδευσης δουλευοντας παραλληλα.

  • Το μονο σημειο που διαφωνω καθετα ειναι η καταργηση των συγγραμματων απο το 2014-2015 αλλα βλεποντας πως αυτη την τακτικη ακολουθουν και σε πολλες πλουσιοτερες χωρες θεωρω πως ειναι αναμενομενη κινηση δεδομενης τς οικονομικης κρισης.

Τελος επειδη διαβασα πολλοι να αναρωτιουνται "Τι σας ενοχλουνε οι αιωνιοι φοιτητες;"
θα απαντησω για τον εαυτο μου. Η πανεπιστημιακη εκπαιδευση περιλαμβανει:

  1. Το πανεπιστημιακο ιδρυμα
  2. τους καθηγητες
  3. τους φοιτητες
    Οπως με ενοχλει το να μην ειναι οργανωμενο το πανεπιστημιο, να μην με εξυπηρετει η γραμματεια του, να μην ενδιαφερονται οι καθηγητεςγια τους φοιτητες , να ειναι χαμηλου επιπεδου οι καθηγητες, ετσι με ενδιαφερει και οι φοιτητες να ενδιαφερονται για τα μαθηματα και να διατηρουν ενα καλο επιπεδο μεσα στην αιθουσα. Οπως κανουμε κριτικη στους καθηγητες-πανεπιστημιο, το τιμιο ειναι να ειμαστε το ιδιο αυστηροι κρινοντας τους εαυτους μας.

Μη φανταστείς πως τώρα δίναμε καμιά αμοιβή για πνευματικά δικαιώματα. Αν και συμφωνώ με το προφανές, πως δεν ήταν άσχημο που παίρναμε τόσα όμορφα βιβλία τζάμπα, δε μπορούμε να παραβλέψουμε το γεγονός πως το κόστος ήταν/είναι τεράστιο και για αυτό είμαστε από τους ελάχιστους στην Ε.Ε. που κάνουν κάτι τέτοιο. Μέσα σε όλα, η τεχνολογία μας έχει προσπεράσει. Ο καθηγητής οφείλει να μπορεί να γράψει πλήρεις σημειώσεις του μαθήματος, που θα συμπληρώνονται από επιπλέον βιβλιογραφία και πηγές (κι όχι το ανάποδο) και οι βιβλιοθήκες να μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες του εκάστοτε τμήματος. Σχεδόν εξίσου λειτουργικό και σίγουρα πολύ πολύ πιο οικονομικό. Τα λεφτά αυτά μπορούν να καλύψουν άλλες ανάγκες.

Είσαι ο πρώτος που βλέπω να υποστηρίζει κάτι τέτοιο. Τι ακριβώς πιστεύεις πως θα βελτιωθεί αν εφαρμοστεί κάτι τέτοιο;

Εγώ επαναλαμβάνω πως δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει σώνει και καλά να έχουμε στα ΑΕΙ κάποιους που δε θέλουν να φοιτήσουν. Αντιστρέφω το ερώτημα. Όταν είσαι αιώνιος, τότε δε τελειώνεις ποτέ. Αν έχεις σκοπό να σπουδάσεις σε ΑΕΙ, δώσε εξετάσεις, μπες και τέλειωσε. 8 χρόνια διορία θα έχεις για BsC και MsC. Υπερ-αρκετός χρόνο.

Εξάλλου, από ότι θυμάμαι οι αλλαγές της Διαμαντοπούλου δεν περιορίζονται στην τριτοβάθμια αλλά και στις εισαγωγικές. Δεν είναι τόσο δύσκολο το να διαβάσεις ξανά αυτά που ξέρεις και να μπεις σε μια σχολή. Κι εγώ θα ήθελα να έμπαιναν όλοι όπου ήθελαν, αλλά αφού δεν πρόκειται να γίνει, ας μη τρώμε τουλάχιστον τις θέσεις σε αυτούς που θέλουν να μάθουν.

Θα συμφωνήσω. Αν είσαι καλός σε αυτό που κάνεις, ακόμη και με μέτριους βαθμούς θα αναδειχθείς μακροπρόθεσμα. Απλά κανείς δε θα σε πιστεύει τον πρώτο καιρό. Συμφωνείς όμως νομίζω πως ο κανόνας είναι πως άλλο το να έχεις μέσο όρο 6 κι άλλο το να έχεις 9. Το να πήρες μια φορά 6 μπορεί να ήταν μια άτυχη στιγμή, ένας “κομπλεξικός” καθηγητής, κλπ. Το να πήρες 6 όλες τις φορές όμως, δε μπορεί να είναι τυχαίο.

Για μένα το κυρίως πρόβλημα είναι πως στα περισσότερα ελληνικά ΑΕΙ, αυτός που πετυχαίνει έχει 6 στο μ.ο., κακώς παίρνει πτυχίο. Το επίπεδο του είναι πολύ, πολύ χαμηλό. Εδώ μας έρχονται για μάστερ φοιτητές του ΕΜΠ με μ.ο. 7 και δε μπορούν να τα βγάλουν πέρα σε εύκολα θέματα. Είναι τόσο επιδερμική η γνώση που έχουν, που όταν βρίσκονται σε ένα διαφορετικό περιβάλλον, κλατάρουν άσχημα.

Το χειρότερο όλων, είναι πως αυτοί οι απόφοιτοι των ελληνικών ιδρυμάτων, δυσφημούν τους υπόλοιπους. Δυσκολεύονται οι καθηγητές των ξένων ιδρυμάτων να καταλάβουν πως γίνεται αυτός που έχει μ.ο. 8,5+ είναι ικανός να κάνει διδακτορικό, όταν από το ίδιο ίδρυμα με ένα 7άρι δε μπορούν να κάνουν τίποτα και αντιγράφουν στις εξετάσεις.

Δεν έχει νόημα η παραπάνω υποθετική κουβέντα. 9 χρόνια θα είναι το μέγιστο, άρα θα μπορείς να το κάνεις το παραπάνω. (3+2 για BsC και 2+2 για master)

Γιατί την χάνει αυτή την ευκαιρία; Επειδή θα πρέπει να δώσει πάλι εξετάσεις για την είσοδο του σε τριτοβάθμιο ΑΕΙ; Ας μην υπερβάλλουμε. Αν θέλεις μετά από 10 χρόνια “εσωτερικής αναζήτησης” να σπουδάσεις αυτό που έτυχε να ξεκινήσεις παλιότερα, μπορείς ακόμη να το κάνεις.

+1
Το φυσικό είναι πολύ δύσκολο (και φταίει και η δευτεροβάθμια για αυτό). Αλλά όπως είπα και πιο πάνω το όριο θα είναι στα 8 χρόνια. Έχω την εντύπωση πως βγαίνει. Αν και το Φυσικό στην Αθήνα είναι μια τεράστια συζήτηση. Οι Φυσικοί σε όλοι την Ευρώπη είναι super SOS για την έρευνα και εδώ καταλήγουν να διδάσκουν στα ιδιαίτερα.

Δίκοπο μαχαίρι το δίλημμα για τη διάσπαση. Αν και σε γενικές γραμμές δεν είμαι υπέρ, έχει κάποια σημαντικά πλεονεκτήματα για τον φοιτητή. Το κυριότερο όλων είναι η ευελιξία. Το μακροχρόνιο δίπλωμα επιτρέπει πολύ περιορισμένο αριθμό συνδυασμού γνώσεων. Αυτό όμως δεν είναι πάντα απαραίτητο. Με τη διάσπαση θα μπορεί να παρακολουθήσει ένα master της κοινωνιολογίας (π.χ) και κάποιος από το τμήμα της ανθρωπολογίας ή των Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών (τυχαίο παράδειγμα)

:expressionless:

Μου αρέσει ρε Zougla, που δεν έμεινες στα “γενικά κι αόριστα” :lol:. Την παγκόσμια ειρήνη ξέχασες!!! :lol:

Δεν είναι σύστημα άξιο θαυμασμού αυτό της Ισπανίας όμως βρε Kiratzo. Επίσης, επαναλαμβάνω πως αλλαγές πρέπει να γίνουν σε όλους τους τομείς. Ας μην κολλήσουμε στο “ή παντού ή πουθενά”. Και για τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση έχει κατατεθεί νέο νομοσχέδιο εξάλλου. :wink:

Απλά να προσέξουμε κάτι που έχω πει και παλιότερα. Δεν είναι όλες οι χώρες του εξωτερικού ίδιες. Και το τωρινό σύστημα έχει κάποια θετικά τα οποία θα πρέπει να επιδιώξουμε να τα διατηρήσουμε και μετά τις αλλαγές.

αφού το θέλετε έτσι λοιπόν, ελάτε να δούμε ποιος θα κερδίσει. Αιώνιοι εναντίον τεχνοκρατών. Bring it on :stuck_out_tongue:

Και κάτι ακόμα. το εκπαιδευτικό σύστημα παράγει κάτι [B]λιμοκοντόρους[/B]( πιθανότατα με πολύ καλούς βαθμούς δε λέω) που γίνονται καθηγητές τσιράκια των πλουσίων. Sorry,αλλά εγώ , μιας και δεν είμαι πλούσιος, τους περιφρονώ.

( το ταμείο του ξεπουλήματος της λαικής περιουσίας )

Η σύνθεση του Διοικητικού Συμβουλίου του Ταμείου προτείνεται ως εξής:

  1. [B]Πρόεδρος: Ιωάννης Κουκιάδης, Ομότιμος Καθηγητής Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης[/B], πρώην Υπουργός, πρώην Ευρωβουλευτής, πρώην Πρόεδρος Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής, πρώην Πρόεδρος Οργανισμού Μεσολάβησης και Διαιτησίας.
  2. Διευθύνων Σύμβουλος: K[B]ωνσταντίνος Μητρόπουλος: διδάκτωρ του London Business School,[/B] στέλεχος επιχειρήσεων του ιδιωτικού τομέα, με ιδιαίτερη εμπειρία στη Διοίκηση έργων (project management) και στη διαχείριση χαρτοφυλακίων, Αντιπρόεδρος του Ελληνο-Αγγλικού Chamber of Commerce.
  3. Εντεταλμένος Σύμβουλος (εκτελεστικό μέλος): [B]Ανδρέας Ταπραντζής, διδάκτωρ του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, [/B]στέλεχος επιχειρήσεων του ιδιωτικού τομέα, πρώην Γενικός Διευθυντής και Διευθύνων Σύμβουλος ΕΛΤΑ, Πρόεδρος του Παγκόσμιου Ταχυδρομικού Συμβουλίου
  4. [B]Αντώνιος Βαρθολομαίος, διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Fordham της Νέας Υόρκης[/B], στέλεχος επιχειρήσεων, πρώην Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος ΕΥΔΑΠ, με εμπειρία σε θέματα πιστοδοτήσεων, κεφαλαιαγοράς, κτηματαγοράς και ανάπτυξης ακινήτων καθώς και τιτλοποίησης στεγαστικών δανείων.
  5. [B]Άννα Ζωηρού, οικονομολόγος, [/B]σύμβουλος επιχειρήσεων, επιστημονική σύμβουλος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου.

H πανεπιστημιακή εκπαίδευση δεν είναι προϊόν που αγοράζεις στο supermarket (δώσε μου μισό κιλό φέτα και 1/4 γραβιέρα). Ευελιξία=ημιμάθεια.

:expressionless:
Ε όχι δα! Πολύ μηδενιστικό και απόλυτο το “ευελιξία=ημιμάθεια” paco. Ημιμάθεια είναι το πασάλειμα. Όχι το σωστό ανακάτεμα. Δηλαδή πρέπει να είσαι οικονομολόγος για να κάνεις MBA; Computer scientist για να κάνεις artificial intelligence; Βιολόγος για να κάνεις bioengineering;

(Προφανώς και δεν έχει νόημα να κάνεις μάστερ μαθηματικών αν είσαι της Νομικής, αλλά σε αυτό έτσι κι αλλιώς θα αποτύχεις…)

Ίσως να μην έγινα σαφής, αλλά ποτέ δεν υποστήριξα ότι πρέπει να είσαι οικονομολόγος για να κάνεις MBA, αλλά αντίθετα ότι τα 3ετή προπτυχιακά προγράμματα (όχι σε όλα τα γνωστικά αντικείμενα, αλλά στα περισσότερα) προάγουν την ημιμάθεια.
Και κάτι άλλο, να μην συγχέουμε την έννοια της εκπαίδευσης με αυτήν της (γενικής) παιδείας.

133 καθηγητές συνιστούν αλλαγή :slight_smile:

133 καθηγητές Πανεπιστημίου δηλώνουν πως στηρίζουν τις αλλαγές που προωθεί το υπουργείο Παιδείας.

Το καλό πανεπιστήμιο είναι απαραίτητη προϋπόθεση για να αντεπεξέλθει μια χώρα στο διεθνή ανταγωνισμό. Όλες οι χώρες που επενδύουν στην έρευνα και διδασκαλία αποσκοπούν να προσφέρουν στους νέους ανθρώπους, στην κοινωνία, στην οικονομία, ισχυρές βάσεις, δυνατότητες και προοπτικές για ένα όλο και δυσκολότερο μέλλον.

Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για την Ελλάδα, τώρα που η χώρα βιώνει μια πρωτοφανή κρίση. Περισσότερο από ποτέ η ελληνική κοινωνία έχει σήμερα ανάγκη από ένα πανεπιστήμιο που θα εναρμονίσει τη λειτουργία του με τα διεθνή ακαδημαϊκά πρότυπα, θα απελευθερώσει τις επιστημονικές δυνάμεις του και θα αποτελέσει κύριο μοχλό για την ανάταξη και ανάπτυξη της χώρας μας. Το θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας των πανεπιστημίων δεν είναι αυτοσκοπός, αλλά μέσο για να επιτευχθούν οι παραπάνω στόχοι. Είναι το απαραίτητο οργανωτικό σχήμα που θα δημιουργήσει τις καλύτερες δυνατές συνθήκες για ποιοτική διδασκαλία και έρευνα με στόχο την αριστεία.

Το ελληνικό πανεπιστήμιο εδώ και δεκαετίες δεν ανταποκρίθηκε στο ρόλο του παρά τα όποια βήματα προόδου έγιναν, ιδίως στον τομέα της στελέχωσης των ΑΕΙ. Οι παθογένειες της σημερινής κατάστασης είναι γνωστές σε όσους δεν θέλουν να κλείνουν τα μάτια. Η παράδοση αυτή πρέπει να αλλάξει. Όσες επιφυλάξεις κι αν έχουμε για επί μέρους προβλέψεις της μεταρρύθμισης που έχει εξαγγελθεί δεν μπορούμε παρά να στηρίξουμε αυτήν την προσπάθεια.

Το πανεπιστήμιο είναι μέρος της κοινωνίας μας και υπάρχει για να συμβάλλει στην προκοπή της. Η κοινωνία και το πανεπιστήμιο δεν έχουν πολύ χρόνο. Αν και αυτή η απόπειρα αποτύχει, το ελληνικό πανεπιστήμιο θα μείνει στάσιμο για πολλά χρόνια ακόμη. Και αυτό είναι σε βάρος της χώρας.

http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_13/07/2011_398198

Θα είχε ενδιαφέρον να βλέπαμε πόσοι από αυτούς τους 133 έχουν πάρει λεφτά από τις κυβερνήσεις πασόκ/νδ ως " διπλοθεσίτες " κλπ. Ωραίες οι αλλαγές, ειδικά αν προβλέπεται να έχεις καλή θέση στην νέα κατάσταση που διαμορφώνεται…

Τι ξέρεις και για ποιον από εκεί μέσα;

Όσοι είναι από ΑΣΟΕΕ πάντως και τους ξέρω, είναι ΟΛΟΙ φίλα προσκείμενοι (για να το θέσω όμορφα) στο ΠΑΣΟΚ). Δεν βλέπω κανένα γαλάζιο παιδί, ενώ κανείς από αυτούς δεν είδα να στηρίζει όταν ο νόμος Γιαννάκου περιείχε ΑΚΡΙΒΩΣ τις ίδιες μεταρρυθμίσεις.

Πασόκος, ζητάει και αυτός την αλλαγή. Κάτσε ρε φίλε, στάκα δηλαδή…λίγο έλεος…

http://www.mediashipping.gr/?q=node/5309

δείγμα πως ο νόμος της Γιαννάκου (στην αρχική του μορφή) αλλά και αυτός, έχουν τη στήριξη της πλειοψηφίας των ακαδημαϊκών! :lol:

Από ΕΜΠ έχει 3 και δεν ξέρω κανέναν.

ξερει κανεις μεσα απο ποιες σχολες,περα απτις αυτονοητες, θα μπορουσα με μεταπτυχιακο να ακολουθησω το μαρκετινγκ και γενικα τον χωρο προωθησης και διαφημισης?

Από το ιστολόγιο του Υπουργείου Παιδείας: www.minedu.gov.gr/blog/

[B]Τι ρωτούν οι φοιτητές για το Νομοσχέδιο με τις αλλαγές στα ΑΕΙ[/B]

Ερωτήσεις ? Απαντήσεις:

[SPOILER]
[B]Εκπαιδευτικοί, πρυτάνεις, φοιτητές, όλοι μιλάνε για έλλειψη χρηματοδότησης στα πανεπιστήμια. Οι πιο πολλοί καταγγέλλουν ότι θα κλείσουν σχολές, πως δεν έχουν τα μέσα για να κάνουν τη δουλειά τους. Πώς συζητάμε για αλλαγές χωρίς την αναγκαία χρηματοδότηση;[/B]
H χρηματοδότηση της Ανώτατης Εκπαίδευσης ακόμα και σήμερα παραμένει υψηλή σε ποσοστό του ΑΕΠ ανάμεσα στις χώρες της ΕΕ. Υστερούμε όμως, σε απόδοση και στην αποδοτικότητα των πόρων που δαπανώνται.
Οι αποφάσεις για αναστολή λειτουργίας ή κλείσιμο σχολών και τμημάτων δεν εντάσσονται στο Νόμο και σε κάθε περίπτωση για τις ενέργειες αυτές δεν θα αποφασίζει πλέον το Υπουργείο, αλλά τα ίδια τα Ιδρύματα.
Οι αλλαγές αυτές είναι από χρόνια επιβεβλημένες. Επιβεβλημένη είναι και η ανάγκη κάθε ευρώ των φορολογουμένων να πιάνει τόπο. Αν περιμένουμε, πρώτα, να ορθοποδήσει, ξανά η οικονομία και κατόπιν να προχωρήσουμε στις αλλαγές θα χάσουμε πολύτιμο χρόνο και θα βρεθούμε πάλι πίσω από τις εξελίξεις. Η Πολιτεία διασφαλίζει τη χρηματοδότηση, αλλά τα Ιδρύματα απελευθερώνονται ώστε να διαχειριστούν καλύτερα τόσο τους υφιστάμενους πόρους όσο και τυχόν νέους πόρους δικούς τους (σχολές διά βίου μάθησης, εξ αποστάσεως σπουδές κλπ).
Τέλος, μέσα από την αναδιάρθρωση των λειτουργιών και των δομών των Ιδρυμάτων θα προκύψει οικονομία, καλύτερη διαχείριση και άρα απελευθέρωση πόρων που σήμερα δεν αξιοποιούνται αλλά απλά ξοδεύονται.

[B]Μήπως ο νέος νόμος πάει να συγκαλύψει το ζήτημα της περικοπής των δαπανών για τα Πανεπιστήμια, πίσω από τη ταμπέλα των μεταρρυθμίσεων;[/B]
Σε καμία περίπτωση. Σκοπός του Νόμου για τα ΑΕΙ είναι η ανάδειξη των δυνατοτήτων της Ελληνικής Ανώτατης Εκπαίδευσης. Θυμίζουμε ότι η μεταρρύθμιση στην Ανώτατη Εκπαίδευση είναι προεκλογική δέσμευση και δεν είναι στο Μνημόνιο. Είναι επιλογή.

[B]Η πρόβλεψη για πτυχία 3ετους φοίτησης μήπως σημαίνει και νέα υποβάθμιση των πτυχίων που δίνουν τα ελληνικά πανεπιστήμια;[/B]
Τα ανώτατα ιδρύματα είναι εκείνα που αποφασίζουν για τη διάρκεια των σπουδών και όχι ο Υπουργός και οι υπηρεσίες του Υπουργείου. Ο Νόμος ορίζει ως ελάχιστο όριο τα 3 χρόνια, όπως γίνεται σε όλα τα ερευνητικά ιδρύματα.

[B]Θα γίνεται διαγραφή όσων φοιτητών περνούν το ανώτατο όριο της διάρκειας σπουδών (ν+2);[/B]
Όχι, το Υπουργείο δεν μπορεί να κάνει κάτι τέτοιο, ούτε το προβλέπει στο Νομοσχέδιο. Η Πολιτεία δεν θα αναγνωρίζει τους “αιώνιους φοιτητές” στους υπολογισμούς για τη χρηματοδότηση των Πανεπιστημίων.
Αποφάσεις για διαγραφή μπορούν να πάρουν μόνο τα Ιδρύματα.

[B]Τι πειράζει να παρατείνονται επ’ άπειρον οι σπουδές;[/B]
Η παράταση χωρίς όρια, είναι αρνητική παράμετρος για τη λειτουργία του Πανεπιστημίου. Κατ αυτόν τον τρόπο εξαλείφεται ένα μέγεθος που δεν τιμούσε την εκπαιδευτική διαδικασία του τόπου μας και μείωνε την αποδοτικότητα των ελληνικών πανεπιστημίων.
Νέες και νέοι που μπαίνουν στη Τριτοβάθμια με όρεξη για δουλειά και μάθηση, έχουν ίδια δικαιώματα με άλλους, που είναι αδιάφοροι, επισκέπτονται το πανεπιστήμιο χωρίς πρόγραμμα, πιθανόν να παρατείνουν εικονικά τις σπουδές τους για εξασφάλιση προνομίων.

[B]Τι θα γίνει με τους αδιάφορους φοιτητές;[/B]
Όποιοι δεν εγγράφονται επί δύο συνεχόμενα εξάμηνα στο Πανεπιστήμιο, θα διαγράφονται. Ουσιαστικά ο φοιτητής έχει την υποχρέωση τουλάχιστον μία φορά το χρόνο να δίνει το παρόν στο Ίδρυμα.

[B]Υπάρχει πρόνοια για τους εργαζόμενους φοιτητές;[/B]
Το Υπουργείο σε όλες του τις αποφάσεις λαμβάνει υπόψη την ανάγκη υποστήριξης των εργαζομένων νέων. Ως προς τη διάρκεια σπουδών, οι εργαζόμενοι (σε επίσημη εργασία άνω των 20 ωρών την εβδομάδα) θα μπορούν να παρατείνουν τις σπουδές τους σε χρόνο διπλάσιο των κανονικών σπουδών (2ν).

[B]Ακούγεται ότι σε 3 χρόνια δεν θα μοιράζονται βιβλία στους φοιτητές, αλλά θα τα «κατεβάζουμε» από το διαδίκτυο. Θα υπάρχει χρέωση για αυτό; Θα τα έχουμε έγκαιρα;[/B]
Μέλημα μας είναι να καταστήσουμε το σύγγραμμα δημόσιο αγαθό. Αλλά και να ενισχύσουμε το «φυσικό» του χώρο που είναι η βιβλιοθήκη. Σήμερα δαπανούμε 62 εκ ? για τη δωρεάν διανομή συγγραμμάτων μέσω των εκδοτικών οίκων, ενώ για τον κατεξοχήν χώρο κάθε ακαδημαϊκού βιβλίου, τη βιβλιοθήκη μόνο 7 εκ ?.
Όλη η απαιτούμενη από τους καθηγητές ύλη για κάθε μάθημα θα είναι πλέον στο διαδίκτυο δωρεάν, για όλους τους φοιτητές. Η ηλεκτρονική πρόσβαση σε όλη την ύλη είναι και θα παραμείνει δημόσια υποχρέωση.
Ήδη, μέσα από το ηλεκτρονικό σύστημα «Εύδοξος» τα συγγράμματα φέτος παραδόθηκαν νωρίτερα από κάθε άλλη χρονιά. Με την ανάρτηση τους στο διαδίκτυο θα είναι πάντα προσβάσιμα ανά πάσα στιγμή. Η δωρεάν πρόσβαση στη γνώση παραμένει.

[B]Το καθεστώς των μετεγγραφών είχε γίνει ένα μεγάλο πρόβλημα για όλους. Τι προβλέπει ο νέος νόμος;[/B]
Το καθεστώς που διέπει πλέον τις μετεγγραφές ορίζεται με προηγούμενο Νόμο. Οι μετεγγραφές ήταν ένα αντί-ακαδημαϊκό μέτρο κοινωνικής στήριξης των φοιτητών. Η κοινωνική τους διάσταση αντικαθίσταται από τη στήριξη σε φοιτητές (φοιτητική μέριμνα, άτοκα δάνεια) και γίνεται εξατομικευμένη άρα και πιο ουσιαστική.

[B]Το κόστος των σπουδών για ένα φοιτητή σε ένα ελληνικό πανεπιστήμιο που είναι εκτός της πόλης διαμονής του είνα υψηλό. Υπάρχουν διατάξεις του Νόμου που θα εξομαλύνουν αυτή την κατάσταση;[/B]
Εκτός από τις βοήθειες και τις επιμέρους πρόνοιες, όπως το συμβούλιο φοιτητικής μέριμνας και η δυνατότητα εσωτερικών υποτροφιών, προτείνεται η δυνατότητα για άτοκα δάνεια. Στο πλαίσιο αυτό εξετάζουμε και τη δυνατότητα στήριξης από τις επιμέρους τοπικές κοινωνίες και φορείς συνδέοντας τα Ιδρύματα με την τοπική κοινωνία. Ένας νόμος δεν μπορεί να ορίσει το κόστος διαμονής σε μια πόλη. Ωστόσο, διευρύνεται η δυνατότητα συνεργασίας ΑΕΙ με τις τοπικές κοινωνίες.

[B]Τα περισσότερα πτυχία, μετά και το μηδενισμό των προσλήψεων στο δημόσιο, ειναι «χαρτιά ανεργίας». Τι προβλέψεις έχει ο νέος Νόμος, ώστε να έχουν τα πτυχία πιο ουσιαστικό περιεχόμενο και αντίκρυσμα;[/B]
Καταρχάς, πρέπει να αλλάξουμε το χρεοκοπημένο μοντέλο ανάπτυξης και προοπτικής απασχόλησης των νέων. Το υπόδειγμα, δηλαδή, του Κράτους ? εργοδότη που είχε καταλήξει να αποτελεί τη μοναδική προοπτική των νέων.
Η έλλειψη σύνδεσης ΑΕΙ ? αγοράς εργασίας δίνει την εντύπωση έλλειψης αντικρίσματος. Για το λόγο αυτό ανοίγουμε τα ΑΕΙ στην κοινωνία και την οικονομία. Στόχος είναι να δίνουν τα ΑΕΙ πτυχία με σπουδές με βάθος και περιεχόμενο, ώστε να αναπτυχθούν όλες οι δυνατότητες των φοιτητών που θα τους βοηθήσουν στα μετέπειτα βήματα τους. Καίριο στοιχείο αυτής της προσπάθειας είναι οι δυνατότητες διεπιστημονικών σπουδών, οι περισσότερες επιλογές και η υιοθέτηση του συστήματος των ακαδημαϊκών μονάδων.
Η αξία άλλωστε προέρχεται από εκείνον που την αναζητά και τη βρίσκει σε άτομα με ουσιαστικά εφόδια, δεν παρέχεται από το Κράτος.

[B]Ακούσαμε ότι ο νέος νόμος προβλέπει άτοκα δάνεια για τους φοιτητές. Σε μια περίοδο που οι ελληνικές τράπεζες αντιμετωπίζουν θέματα ρευστότητας μήπως θα μείνει μια εξαγγελία, χωρίς να έχει εφαρμογή για τους φοιτητές που πράγματι χρειάζονται οικονομική υποστήριξη;[/B]
Το μέτρο έχει εκτός των άλλων έντονα αναπτυξιακό χαρακτήρα. Γίνονται διαπραγματεύσεις με τις Τράπεζες και υπάρχει κλίμα συνεννόησης.

[B]Οι πιο πολλοί που έχουν σχέση με το Πανεπιστήμιο, είναι αρνητικοί στη δραστηριότητα των κομματικών παρατάξεων, έτσι όπως αυτή γίνεται. Θα αλλάξει κάτι ουσιαστικά ή απλώς θα πάρουν μια νέα μορφή ποδηγέτησης των Πανεπιστημίων;[/B]
Είναι αλήθεια ότι οι κομματικές παρατάξεις προβαίνουν πολλές φορές σε φαινόμενα που στρεβλώνουν τη λειτουργία του συνδικαλισμού και την έννοια της συμμετοχής. Οι κομματικές παρατάξεις δεν πρέπει να έχουν θέση και ρόλο στη Διοίκηση. Είναι απαραίτητες και χρήσιμες σε κάθε συνδικαλιστική δράση που προάγει το ρόλο του φοιτητή και τα δικαιώματα του. Να υπογραμμίσουμε ότι δεν καταργούνται. Αυτό άλλωστε ούτε μπορεί ούτε πρέπει να γίνει.

[B]Ο νέος νόμος αλλάζει το μοντέλο ανάδειξης της διοίκησης των πανεπιστημίων καθώς από την εκλογή με ψηφοφορία μεταβαίνουμε σε ένα σύστημα όπου περίπου τα μισά μέλη της Διοίκησης θα είναι πρόσωπα εκτός πανεπιστημίων. Μήπως αυτό οδηγήσει σε υποβάθμιση των ανώτατων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων;[/B]
Όπου υπάρχει αντίστοιχη δομή (22 από 27 χώρες ΕΕ) η πλειοψηφία απαρτίζεται από πρόσωπα εκτός Ιδρύματος. Ο Νόμος προτείνει, υπογραμμίζοντας την εμπιστοσύνη στα εσωτερικά μέλη του Ιδρύματος να έχουν την πλειοψηφία. Επίσης, μιλάμε για τα μισά μέλη του Συμβουλίου του Ιδρύματος, ενός θεσμού με ελεγκτικά και εποπτικά καθήκοντα και ουχί διοικητικά. Άρα είναι σαφές, ότι το Συμβούλιο που συνεδριάζει 4 φορές το χρόνο δεν ασκεί διοίκηση.
Τα «εξωτερικά» μέλη του Συμβουλίου δίνουν τη δυνατότητα σύνδεσης με την κοινωνία και τις αναπτυξιακές προοπτικές. Με τον τρόπο αυτό «εσωτερικεύονται» εξωτερικές εμπειρίες και κινητοποιούνται ευρύτερες δυνάμεις. Άρα, όχι μόνο δεν υποβαθμίζεται το Ίδρυμα, αλλά αναβαθμίζει τη σχέση με την κοινωνία και την οικονομία.

[B]Στο συμβούλιο ιδρύματος ο 1 εκπρόσωπος των φοιτητών ανάμεσα σε 14 άλλα πρόσωπα θα έχει τα ίδια δικαιώματα ή ο ρόλος του θα είναι περιορισμένος;[/B]
Ο εκπρόσωπος των φοιτητών θεωρείται εκ των «εσωτερικών μελών» του Συμβουλίου και μετέχει πλήρως σε όλες τις εργασίες και αποφάσεις.

[B]Ανακοινώθηκε η θεσμοθέτηση του «συνηγόρου του φοιτητή». Θα έχει ουσιαστικές αρμοδιότητες ή δεν θα τον παίρνει κανείς στα σοβαρά;[/B]
Ο Συνήγορος του φοιτητή είναι μια ακόμα υπηρεσία προς το φοιτητή. Είναι μια καινοτομία που προτάθηκε από τους φοιτητικούς συλλόγους. Καλύπτει ένα σημαντικό κενό στο διάλογο φοιτητών και ιδρύματος και θα έχει ενεργό ρόλο στην προώθηση των συμφερόντων των φοιτητών σε περιπτώσεις διαμάχης με το ΑΕΙ.
[/SPOILER]

…και το ιδρυμα θα προβαινει σε διαγραφες για να δειχνει πως εχει καλο ποσοστο ‘‘ενεργων’’ φοιτητων που πληρουν τις επιθυμητες επιδοσεις για να παιρνουν την επιπλεον χρηματοδοτηση.

Σε ΤΕΙ της επαρχιας θα αρχισουν τις διαγραφες απο Σεπτεμβρη και θα το δειτε. Κατι μικρα που εχουν προβλημα βιωσιμοτητας. Καποια στιγμη θα ερθει και στην Αθηνα αυτο, απλα φανταζομαι οχι τοσο αμεσα.

Wot? Lol :!:

Μέχρι τώρα πώς τους υπολόγιζε δηλαδή? :lol:

H χρηματοδότηση για την έρευνα από που παραμένει υψηλή εντός Ε.Ε.; Λίγο πάνω από το 0,5% είναι εδώ και 10 χρόνια, ενώ το 2006 είχαν πει πως πρέπει να την πάμε στο 2% μέχρι το 2020 (πράγμα που πλέον δεν πρόκειται να γίνει).