εγώ ταυτίζομαι πολύ με κάρβου, άρα δεν θα αναλωθώ στο να γράφω τα ίδια. πάντως, στο θρεντ, φαίνεται πως επηρεάζεται η άποψη των ανθρώπων που έχοπυν ζήσει/δουλέψει/σπουδάσει έξω, με αυτους που “παπαγαλίζουν” την εγχώρια παραπληροφόρηση για το πως είναι η ζωή έξω (για να χρησιμοποιήσω φράση κρισπ), έτσι για να μας κάνουν να νιώθουμε καλύτερα. φαντάζομαι ότι ο καθένας απότο δωμάτιό του στην Αθήνα φαντάζεται τους Γερμανούς φοιτητές/σκλάβους, να μην ζουν για να στηρίξουν την οικονομία. να μην πηγαίνουν σε παρτυ/φεστιβαλ κτλ, να μην έχουν γκόμενα, μόνο κ μόνο για να διαβάζουν #-o#-o :lol::lol:
το πρόβημα της ελληνικής παιδείας είναι ότι οι “προοδευτικές” δυνάμεις, συντηρούν εν τέλει ένα κακό πανεπιστήμιο. ο κάρβου σωστά τα λέει. η προσέγγιση “δεν χάθηκαν εξάμηνα” είναι προσέγγιση τρόικας: τα νούμερα βγαίνουν. αλλά αν πας να ρωτήσεις τι σκατά έμαθαν τελικά όλοι αυτοί στα κουτσουρεμένα εξάμηνα, σε πιάνει απελπισία.
το κακό είναι πλέον πως οι πιτσιρικάδες έχουν χάσει εντελώς την πιστη τους στο ελληνικό πανεπιστήμιο κ όσοι μπορούν, φεύγουν, από τα προπτυχιακά ήδη. αυτό είναι μεγάλη πληγή για την χώρα. αλλά από την άλλη θυμάμαι σε δύσκολα μαθήματα στο ΕΜΠ, τα ΕΑΑΚ να λένε “όχι στα μαζικά κοψίματα”. δλδ περάστε τους όλους, για να μην ζοριστούν καθόλου.
γενικά η γνώση κ η προσπάθεια απόκτησής της υποτιμάται πολύ στο φόρουμ κ μάλιστα από μορφωμένους ανθρώπους. απορώ πραγματικά :?
εδιτ: επίσης οι κάρβου αυτού του κόσμου, θα σωθούν (λολ καρβου, ε). οι υπόλοιποι όμως θα κατασπαραχθούν, από ένα κακό πανεπιστήμιο, που δεν τους βοηθάει. δλδ αν δεν εισαι πλούσιος, ή κορυφαίος στο αντικείμενο, την ψιλο εχμ, γάμησες
Πολύ καλά ποστς και από εσένα Μόντε και από τον Κάρβου.
Πραγματικά είναι θλιβερό το πως ο διάλογος για κάποια θέματα στην Ελλάδα παγιδεύεται σε μία συλλογιστική που έχει επικρατήσει από χρόνια και δεν θέλει να δεί πως ο υπόλιπος -αναπτυγμένος- κόσμος έχει λύσει από χρόνια θέματα που εμάς μας ταλανίζουν… :roll:
Δεν έχω διαβάσει τι λέγεται παραπάνω απλά θα πάρω αφορμή το ποστ του Μόντε. Η ουσιαστική διαφορά κατ’ εμέ είναι στις δύο βασικές αντιλήψεις που κυριαρχούν. Η μία αντιλαμβάνεται τον Ακαδημαϊκό χωρο ως έναν χώρο που υπηρετείται η γνώση και η έρευνα, και η άλλη ως έναν χώρο που προετοιμάζει τους μελλοντικούς εργαζόμενους.
Προσωπικά συντάσσομαι με τη δεύτερη άποψη και για αυτό “υποτιμώ τη γνώση και την προσπάθειά απόκτησής της”. Όσοι πιστεύουν το πρώτο, νομίζω ότι έρχονται αργά ή γρήγορα με την σκληρή πραγματικότητα.
Δεν υήρξαν ποτέ καλές μέρες Μόντε, μη γελιέσαι. Και σε κάθε περίπτωση όλοι αυτό κάνουν, βρίσκουν μία δουλειά και χτίζουν πάνω στην προυπηρεσία τους (και τις όποιες ικανότητές τους). Αν νομίζεις ότι η μελλοντική σου καριέρα εξαρτάται από το τι βαθμό έβγαλες στο πτυχίο σου ή αν έμαθες καλά τις διαφορικές συναρτήσεις μάλλον κάτι δεν έχεις καταλάβει καλά.
Το ίδιο συμβαίνει και στο εξωτερικό φυσικά, με κάποιες εξαιρέσεις για τα “μεγάλα μυαλά” που και αυτές όμως έχουν να κάνουν περισσότερο με την εκεί αγορά εργασίας παρά με τον ακαδημαϊκό χώρο.
Εν τω μεταξύ συζητάμε για ΑΕΙ/ΤΕΙ και νομίζω συχνά ότι έχουμε στο μυαλό μας το Πολυτεχνείο, άντε και την ΑΣΟΕΕ. Για πείτε σε κανέναν που τέλειωσε την Πάντειο ότι δε βρίσκει δουλειά επειδή στη σχολή του δεν του δίδαξαν καλά την Ιστορία Της Κοινωνιολογίας (ή ότι κάνουν σε αυτή τη σχολή τέλος πάντων) και αν δε γελάσει δυνατά να μη με λένε mandrake.
στο ΕΜΠ στα μαθήματα επιλογής ποιο από τα δύο ισχύει
όλοι έπαιρναν μαθήματα εύκολα να τελειώνουν ή χρήσιμα για τη δουλειά ?
ή
όλοι έπαιρναν μαθήματα για την"γνώση" αλλά άχρηστα κατά τα άλλα
η παπατζα οτι ο 18χρονος μπαίνει στο πανεπιστήμιο για την “γνώση” κ έρχεται σε επαφή με τους τεχνοκράτες και ξενερώνει, είναι μεγάλη
και αστεία.
και επίσης αστείο είναι να λέμε κ να ξαναλέμε πως αυτός που βγάζει πχ 5.8 είναι το ίδιο καταρτισμένος με αυτόν που βγάζει 7.5. σε μια απλη δουλειά πχ πωλητη μηχανικού, τομέητο, τομάτο. σε μια σοβαρή δουλειά engineering, οι διαφορές φαίνονται. ο βαθμός δεν σου δίνει τπτ. η γνώση σου δίνει όμως. κ συνήθως, είναι αλληλένδετα
Και αυτό είναι και το πρόβλημα.
Ο καθένας βασιζεί την ανάλυσή του για τα ελληνικά πανεπίστημια αποκλειστικά στα 4-5-10 χρόνια και φυσικά μόνο στη σχολή του. Άντε και στους φίλους του. “Εγώ έχασα μια εξεταστική”, “εγώ έχω ένα φίλο που έφυγε αηδιασμένος”, “εγώ…”.
Να δεχτώ ότι η γνώση μετράει (για το πόσο αλληλένδετη είναι με τον βαθμό αμφιβάλλω, στο πολυτεχνείο μπορεί και να είναι πάντως). Θα ήθελα να μάθω πολύ ποια πολιτική/μεταρρύθμιση/νομοσχέδιο ασχολήθηκε τα τελευταία 20 χρόνια με την παρεχόμενη γνώση και την ποιότητα/ποσότητα/διασφάλιση και μπλοκαρίστηκε από τις “προοδευτικές” δυνάμεις που συντηρούν ένα κακό πανεπιστήμιο.
κανονικά στα πλαίσια της συζήτησης που ο καθένας τοποθετείται και για πράγματα που δεν ξέρει, αλλά φαντάζεται (όπως πχ η φάση στο εξωτερικό), πρέπει να αρχίσω κ εγώ να μιλάω για την θεολογία Αθήνας. :?
και η συμβουλή είναι η εξής: βγάλτε το θεολογικό με 5 γιατι οι βαθμοί δεν παίζουν κανένα ρόλο, αλλά βγάλτε το πολυτεχνείο με ότι καλύτερο μπορείτε. ε σε κάτι θα σας χρησιμεύσουν κ τα πράγματα που θα μάθετε στην διαδικασία
για την πρώτη σου παράγραφο…πάντως όλοι συμφωνούν στο ότι κάτι δεν πάει καλά βλέπω:wink:, το ότι τα ελληνικά πανεπιστήμια “αιμορραγούν” βαριά από την επιλογή τόσο πολλών να φύγουν σε πανεπιστήμια του εξωτερικού δεν είναι μια υποκειμενική σκοπιά…
για το δεύτερο σκέλος…αυτό με το βαθμό το έχω σκεφτεί αρκετά…φυσικά και δεν είναι θέσφατο ότι αντιστοιχεί επακριβώς με γνώση και ικανότητα…είναι όμως ένα σαφέστατο και απτό κριτήριο και καλώς ή κακώς κριτήρια πρέπει να υπάρχουν…γιαυτό έχει τρομερή σημασία το να είσαι ΕΠΙΜΕΛΗΣ στο πανεπιστήμιο και η λειτουργία του πανεπιστημίου να είναι όσο το δυνατόν απρόσκοπτη…
Επειδή πρόκειται για μ.ό., ουσιαστικά κάτι λέει. Και εννοείται ότι εξαρτάται από το τι βαθμό μιλάμε. Τον ίδιο φοιτητή μπορείς να τον εξετάσεις με τρία διαφορετικά σετ ερωτήσεων σε ένα μάθημα και να πάρει 3 τελείως διαφορετικούς βαθμούς. Αλλά μακροπρόθεσμα, ο μέσος όρος κάτι δείχνει. Απλά δεν είναι το απόλυτο νούμερο (αφού δεν έχουμε και τυπική απόκλιση έστω). Δηλαδή αυτός που έχει 7,5 με αυτόν που έχει 8 δεν έχουν τόσο μεγάλες διαφορές. Αλλά αυτός που έχει 5,5 με αυτόν που έχει 8, καλώς ή κακώς έχουν διαφορετικό επίπεδο γνώσεων.
Βέβαια, γνωρίζω περιπτώσεις φοιτητών που το 9,5 της σχολής τους (Φυσικό Αθήνας) δε συγκινούσε μεγάλα και ιστορικά πανεπιστήμια των ΗΠΑ, γιατί ξέρουν πως στην Ελλάδα πέφτει πάρα πολύ αντιγραφή στις εξετάσεις και χαρίζονται βαθμοί. Η αντιγραφή είναι ένα σημαντικό πλήγμα για την αξιοπιστία του πτυχίου και για το επίπεδο των γνώσεων του αποφοίτου, αλλά δυστυχώς δε το καταλαβαίνουν αυτό οι φοιτητές. Ίσα ίσα, χαίρονται διπλά όταν παίρνουν ένα 5 (ή και 10) που δεν αξίζουν, σε αντίθεση με όσους δεν αντέγραψαν που παίρνουν ακριβώς ότι αξίζουν…
(ΥΓ. Ποτέ δε θα ξεχάσω τις φάτσες που μας έλεγαν “εγώ είμαι 7 χρόνια στο ΕΜΠ και δεν αγχώνομαι, εσύ γιατί θες να το πάρεις στην ώρα σου;”, να έρχονται στις εξεταστικές και να κλαίγονται στην αίθουσα για να τους δώσει κάποιος τις απαντήσεις και να περάσουν το μάθημα για να πάρουν πτυχίο. Στη συνέλευση ήταν τζάμπα μάγκες. Εκεί που έκαιγε το θέμα, ξέχναγαν αξιοπρέπειες και τα πάντα)
το έχω ξαναγράψει. πραγματικό παράδειγμα, που δείχνει πως βγάζουμε τα μάτια μας μόνοι μας
πάγιο αιτημα της ΠΚΣ στο ΕΜΠ μηχμηχ είναι να μπει ένα υποχρεωτικό εξάμηνο (το 9ο) όπου θα κάνουμε υποχρεωτικά πρακτική άσκηση, με κονδύλια της κυβέρνησης (έξω οι εταιρίες κτλ). παράλληλα πρότειναν να κοπούν αντίστοιχα κάποια μαθήματα, κάποια άλλα να πάνε σε άλλα εξάμηνα για να απελευθερωθεί το εξάμηνο. η λογική είναι ότι πρέπει ο μηχανικός να έχει δει κ 5 πράγματα από κοντά + ότι ήθελαν (σωστά) να χτυπήσουν τα ΤΕΙ εκεί που μας χτυπάνε : στην πρακτική.
τα ΕΑΑΚ καταψηφίζουν μόνιμα την πρόταση (κ φυσικά συντάσσονται κ οι ΔΑΠ/ΠΑΣΠ) με την αιτιολογία ότι οι σπουδές εντατικοποιούνται :!: δλδ, κάτσε χαλαρός όσο είσαι μέσα, κ μετά βγες στην αγορά κ γράφε ψεύτικες προυπηρεσίες, μπας κ σε καλέσουν σε καμία δουλεια
Το συγκεκριμένο παράδειγμα είναι μια “προοδευτική” παράταξη (ΠΚΣ) που κάνει μια πρόταση και μια άλλη που διαφωνεί. Τη διαφορά την κάνουν οι “μη-προοδευτικές” κυβερνητικές παρατάξεις που ουσιαστικά συντάσσονται με τη μη-αλλαγή.
Και πάλι όμως μιλάμε για μια ΓΣ φοιτητών.
Η πρακτική άσκηση θα έπρεπε να είναι υποχρεωτική από το νομοσχέδιο. Το ίδιο και η πτυχιακή. Ο κορμός μαθημάτων θα έπρεπε να υπερτερεί σημαντικά των μαθημάτων κατεύθυνσης και ελεύθερης επιλογής. Ακόμα δε περισσότερο θα έπρεπε να προβλέπεται το συμάζεμμα στο μπάχαλο που έχει δημιουργηθεί από τη “θέλω έδρα - φτιάχνω τμήμα” νοοτροπία πολλών καθηγητών (τμήμα ΔΕΤ στην ΑΣΟΕΕ, να σου πέφτουν τα μαλλιά απ’ την πλήρη απουσία επιστημονικού αντικειμένου).
Αντιθέτως, οι φήμες λένε ότι σε λίγα χρόνια θα μπαίνουν οι φοιτητές στα πανεπιστήμια και θα ψωνίζουν μαθήματα λες και είναι σουπερμάρκετ. Η γνώση έχει αξία όταν έχει γερές βάσεις και συνοχή, όχι όταν παίρνεις κομμάτια από δω κι από κει.
Ξαναλέω βγήκε ένα νομοσχέδιο και όλοι συζητάνε για άσυλο (απαράδεκτη η κατάργησή του), ν+2, συμμετοχή φοιτητών σε διοικητικά. Αυτά ήταν τα προβλήματα που κρατάνε δηλαδή πίσω το ελληνικό πανεπιστήμιο και τώρα η γνώση που καταπιεζόταν θα απελευθερωθεί σα χείμαρρος?
επειδη μιλαμε για φοιτητες εδω περα θελω να σε ρωτησω: πως στο καλο μπορει καποιος αλλος συνομιληκος μου να κρινει τι ειναι καλυτερο για μενα και για τον διπλανο μου και γενικοτερα για τους αλλους περαν της παρτης του???
Ακολουθεί η άποψη μου, αν και δεν έχω διαβάσει το νέο νομοσχέδιο, γιατί βγήκε όταν ήμουν διακοπές και έκτοτε δεν έχω βρει τον χρόνο (και εννοείται κυρίως μιλάω για θετικές επιστήμες όπου ξέρω 2-3 πράγματα)
Το κλείσιμο και μόνο των ιδρυμάτων και ο τρόπος εκλογής του νέου διδακτικού προσωπικού είναι προς το καλύτερο. Πιθανόν όχι ο βέλτιστος, αλλά οι απόψεις διαφέρουν ως προς το τι είναι “βέλτιστο”. Έχουμε φτάσει σε ένα σημείο, όπου το καλύτερο διδακτικό προσωπικό βρίσκεται στα υποχρηματοδοτούμενα περιφερειακά ιδρύματα, γιατί στα “γνωστά” δεν πληρούσαν τα “κριτήρια” για να εκλεγούν. Τελικά, κατέληξαν να εργάζονται και να διδάσκουν σε ιδρύματα που ιδρύθηκαν για να τονωθεί η περιφέρεια και όχι γιατί χρειάζονται στην Ελληνική κοινωνία. Ε όλοι αυτοί θα συμπτυχθούν σε λιγότερα ιδρύματα και θα μπορέσουν να διεκδικήσουν περισσότερη χρηματοδότηση (θα τους ξεσκίσουν τους βυσματίες στις αξιολογήσεις)
Εδώ μιλάμε για υψηλόβαθμες σχολές που καθηγητής έχει κάνει καθηγητές [B]όλο[/B] του το σόι. Μιλάμε για ιδρύματα που βρίσκουν δικαιολογίες για να βγάλουν “άγονες” τις προκυρήξεις για νέες θέσεις, μέχρι να μπορέσουν αυτοί που αποφασίζουν να μπάσουν τον δικό τους στη θέση αυτή, γιατί κανείς από το εξωτερικό δε θα κάνει αίτηση πλέον. Μέσα στο ίδιο ίδρυμα βλέπεις ερευνητικές ομάδες με σημαντικό έργο και μεγάλο ερευνητικό προσωπικό να είναι διπλανά γραφεία με ερευνητικές ομάδες 2-3 βυσματιών που παίρνουν δουλειές από το κόμμα και οδηγούν αμαξάρες, ενώ είναι παντελώς άσχετοι στον τομέα τους. Κι όλα αυτά με κομματική στήριξη και δίνοντας ανταλλάγματα σε φοιτητικές παρατάξεις για να τους στηρίζουν τυφλά (για αυτό βλέπεις ΠΑΣΠ και ΝΔ να συνασπίζονται τώρα που δε θα μπορούν να παίρνουν αυτά τα ανταλλάγματα)
Αυτά θέλω να πιστεύω πως σιγά σιγά θα αλλάξουν. Δε μπορούν να αλλάξουν από την πρώτη μέρα (όπως π.χ. δε θα σταματήσει ο κόσμος να ψηφίζει ΠΑΣΟΚ/ΝΔ μέσα σε μια μέρα και δε θα καθαρίσει το ποδόσφαιρο εν μια νυκτί), αλλά είναι τουλάχιστον ένα πρώτο βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση.
Δε μπορώ να ακούσω ξανά πως τα ελληνικά πανεπιστήμια στο computer science, δεν παίρνουν κρυπτογράφους (νομίζω μόνο 1 υπάρχει και μερικοί που το κάνουν από σπόντα για να υπάρχει το μάθημα) γιατί δεν έχουν δημοσιεύσεις σε περιοδικό, τη στιγμή που οι κρυπτογράφοι δε συνηθίζουν να δημοσιεύουν σε περιοδικά. Ούτε δικαιολογείται διαφορετικές κατευθύνσεις μέσα στο ίδιο δίπλωμα, να έχουν τόσο μεγάλο χάσμα στο επίπεδο των γνώσεων που παρέχουν. Οι Έλληνες Μηχανολόγοι βγαίνουν από το ΕΜΠ και είναι καταπληκτικοί σε θέματα μηχανών εσωτερικής καύσης (δύσκολα μαθήματα σχολής) και δεν ξέρουν που πάνε τα τέσσερα για να κάνουν σωστά μια μηχανολογική μελέτη για την πολεοδομία ή για τον κλιματισμό ενός χώρου.
Έχω διαβάσει καμιά 20αριά σελίδες και έχω πραγματικά ζαλιστεί.
Οτι νάνε ο καθένας. Ένα πραγματικό χάος.
Δεν έχω καν την δυνατότητα πλεον ΚΑΝ να δώσω το κοντριμπιούσιον μου στο thread… Είσαστε μπερδεμένοι σε ένα κομματικό/προσωπικό/κοινψνιολογικό/ιδαιολογικό σύμπλεγμα και δεν λέτε να ξεκωλήσετε τα μυαλουδάκια σας.
Όταν ένα thread είναι τόσο χαοτικό, με πλήρη διάσταση απόψεων και συμφερόντων γιατί να μην συμβαίνει το ίδιο ακριβώς και στις σχολές;
Ξέρω οτι κάποιος θα διαβάσει αυτό το reply θα το προσπεράσει και θα γράψει πάλι την παπαριά του με τεχνικά θέματα λειτουργίας , ξέρω οτι ο εξαρτώμενος από παράταξεις δεν θα κάτσει ποτέ να ψάξει τον ευατό του και να διαμωρφώσει αντίληψη δική του περί του θέματος… να ξεφύγει από την γραμμή.
Καμία πνευματική ανεξαρτησία, καμία αντικειμενικότητα…
Καμία ευκαιρία να ξεριζωθεί το σύστημα συθέμελα και να φτιαχτεί ξανά από αυτούς που το συντηρούν - τους ανθρώπους που θα μάθουν και θα διδάξουν τα παιδιά σας.
Καμία διάθεση να καταλάβετε πως ενα ολόκληρο πολιτικό σύστημα τρέφεται από την πλήρη ανικανότητα σας να δείτε την αλήθεια κατάματα.
Ο τρόπος εκλογής είναι μια κανονιστική διαδικασία. Μπορεί να είναι καλύτερος ή χειρότερος από τον προηγούμενο αλλά και ο προηγούμενος τρόπος εκλογής δε νομίζω να επέτρεπε να υπάρχουν ερευνητικές ομάδες με βύσματα.
Το θέμα είναι να σπάσεις τέτοια φαινόμενα διαφθοράς γενικότερα. Εάν η διαφθορά είναι χωμένη στη νοοτροπία τότε θα τον βρει τον δρόμο της και με τον καινούριο τρόπο εκλογής και με τον επόμενο.
Πιθανόν όταν πρωτοεφαρμόστηκε να ήταν μια χαρά ο παλιό τρόπο εκλογής. Αλλά σήμερα, 30 χρόνια μετά έχει καταρρεύσει. Όταν το 80 φτιαχνόταν μια τριμελής επιτροπής για να αποφασίσει το νέο μέλος ΔΕΠ, αυτοί οι 3 δεν είχαν πολλούς κοινούς δεσμούς μεταξύ τους. Με τα χρόνια όμως επικράτησαν κάποιες συγκεκριμένες δυνάμεις που φτιάχνουν τους συνασπισμούς μέσα στο ίδρυμα που λαμβάνουν τέτοιες αποφάσεις. Εδώ και χρόνια θα έπρεπε να είχε φτιαχτεί ένας μηχανισμός που θα το είχε αποτρέψει. Τώρα, που αυτό το “λάθος” γιγαντώθηκε με τα χρόνια (από λίγο κάθε χρόνο), αναγκαστικά πρέπει να αλλάξεις τα πράγματα ριζικά. Αυτή τη στιγμή (υπαρκτό παράδειγμα) υπάρχουν 3 καθηγητές ΕΜΠ, με στενή συγγένεια που μπορούν να προσλάβουν όποιον συγγενή τους θέλουν στο ΕΜΠ…
Τώρα για τα θέματα της νοοτροπίας, εδώ μπαίνουμε σε ένα τεράστιο ζήτημα. Πράγματα που εμείς τα θεωρούμε ακίνδυνα, στο εξωτερικό βλέπω να είναι συμπεριφορές που η μάζα απορρίπτει. Για να αλλάξεις νοοτροπίες όμως θέλεις χρόνια. Δε το κάνεις μέσα σε μια νύχτα. Έως τότε όμως τι κάνουμε; Πάντα η διαφθορά θα προσπαθεί να εισχωρήσει στους θεσμούς (σαν ιός) και μετά από τόσα χρόνια που δεν έγινε τίποτα (ούτε από φοιτητικές παρατάξεις ή Πρυτάνεις ή κυβερνήσεις) όλοι συμφωνούμε πως “νοσεί” η παιδεία. Το πρώτο μέτρο είναι να σταματήσουμε τα συμπτώματα (έλεγχος των πάντων από συγκεκριμένα ιδιωτικά συμφέροντα) και μετά να βάλουμε τις βάσεις για την θεραπεία.
Ομολογώ πάντως πως δεν έχω καταλάβει τι ζητάς από ένα νομοσχέδιο της Παιδείας όσον αφορά το εκπαιδευτικό επίπεδο (πέρα από την αύξηση της χρηματοδότησης που όλοι μας το ζητάμε αλλά την παρούσα στιγμή είναι αδύνατο να συμβεί).
Στο προηγούμενο ποστ μου που κουόταρες έχω γράψει τι θα ζητούσα.
Από κει και πέρα δε συμφωνώ ότι η παιδεία (η ανώτατη εκπαίδευση εν προκειμένω) “νοσεί” στο βαθμό που υποστηρίζεται από πολλούς. Αν ήταν έτσι, θα είχαμε πολλές θέσεις εργασίας που μένουν κενές επειδή δεν υπάρχουν τα άτομα με τις κατάλληλες ικανότητες.
Παρότι η κουβέντα θα περιστραφεί πάλι γύρω από τη σχολή και τις εμπειρίες του καθενός, προσπαθώντας να το δω πιο γενικά τα ελληνικά ιδρύματα παράγουν καλούς επιστήμονες που και δουλειά στο εξωτερικό βρίσκουν άμα το θελήσουν και θέσεις σε καλά μεταπτυχιακά και διδακτορικά προγράμματα.
Νομίζω ότι το “είμαστε γεμάτοι από καλούς απόφοιτους ΑΕΙ/ΤΕΙ που δεν μπορούν να βρουν θέση ανάλογη των ικανοτήτων τους” υπερισχύει κατά πολύ του “ειμάστε γεμάτοι από αριστούχους του λυκείου που δεν μπορούν να βρουν ένα ΑΕΙ ανάλογο των ικανοτήτων τους”.
:?