εγω που πηγα opeth την τελευταια φορα κ δεν ακουγα τον Lindgren καθολου…μπορουσα να απολαυσω opeth?
με τη μια απο τις 2 κιθαρες?και να πω οτι παιζουν κ τα ιδια…πανε οι μισοι opeth εκεινο το βραδυ.
απο την αλλη τωρα εχω αδικο αν το δεις ετσι: χιλιοι 2 εκει μεσα ακομα και στο σπιτι τους χαμπαρι δε παιρνουν απο τις διαφορες κιθαρες στα αλμπουμς. το κομματι το ακουν καπως(με εναν τροπο που δεν μπορω να κατανοησω…)…μπαινει στα αυτια τους ενα πραμα που εχει μια κιθαρα…μια ειναι ο peter μια ο Michael…γι’αυτους δε τρεχει τπτ.μια χαρα τα ακουνε.
Θα σου πω: Όταν πχ έβλεπα τους Μετάλλικα για πρώτη φορά, δεν με ενόχλησε που πήγα να λιποθυμήσω από τη πολυκοσμία, ούτε οτι ο ήχος ήταν σκατά (αν ήταν). Έβλεπα τη μπάντα με την οποία μεγάλωσα, και ένιωθα τόσα πράγματα εκείνη τη στιγμ΄γ, που ειλικρινά δε με ένοιαζε τπτ άλλο.
Μα δεν την έβλεπες σύμφωνα με το προηγούμενο post σου που λες ότι ασ μην έχει καλό ήχο και ας μη βλέπεις τπτ.Αλλά με αυτούς τους συναυλιακούς χώρους τι να περιμένεις?
Ζηταω συγνωμη που βγαζω καθε φορα την μπλουζα μ… Εμενα μ ενοχλει που σε μερη οπως η μαλακασα δ βαζουν κατι στο χωμα (πχ καλυμμα) κ μετα φτυνω κιτρινα σαλια για 2 μερες κ τσουζουν τα ματια…
To θέμα περί εισπνοής χώματος το είχα εμπεδώσει για τα καλά στους Megadeth στα Ολυμπιακά ακίνητα Φαλήρου. (μόνο και μόνο που εκεί που ήταν το κοινό ήταν κάτι σαν γήπεδο beach volley φανταστείτε τι γινόταν)
Μιας και στο τοπικ της συναυλίας των LP άνοιξε ένα γενικότερο θεματάκι από τον συμφορουμίτη VaL περί ξύλου στις συναυλίες κι επειδή οι mods παραπονιούνται ότι είμαστε off-topic μεταφέρω την κουβέντα εδώ.
Εδώ η άποψή μου περί mosh pits:
Κάπου εδώ όμως αρχίζει μια συζήτηση περί του τι είναι mosh pit, πότε γίνεται κτλ.
Κατ’ εμέ κάθε συναυλία έχει ένα γενικότερο κλίμα να την περιβάλλει και ανάλογα με αυτό γίνονται ή όχι mosh-pits. Συνήθως συναντώνται σε heavy, thrash, death, core και punk συναυλίες (χωρίς να αποκλείεται ανά περστάσεις και αλλού, πχ. Anathema - Panic). Η μουσική έχει τέτοια επιθετικότητα που ευνοεί Σε τέτοια live ξέρεις ότι θα συναντήσεις αυτό το φαινόμενο οπότε αν δεν θες να συμμετάσχεις, παρακολουθείς από κάποιο άλλο σημείο…
Από κει και πέρα όμως, να έχεις έναν ηλίθιο (ή περισσότερους) να σπρώχνονται και επομένως να σπρώχνουν και σένα είναι πολύ μα πάρα πολύ σπαστικό. Χαρακτηριστικά θυμάμαι στο περσινό Gagarin Open Air όταν έπαιζαν τα Διάφανα Κρίνα (κι ενώ ο περισσότερος κόσμος το πολύ να χοροπηδούσε), δυό πιωμένα μαλακισμένα πιτσιρίκια πίσω μου να κουτουλάνε στην πλάτη μου. Ε, μια-δυο-τρεις έφαγαν αγκωνιές στη μάπα και σταμάτησαν. Δεν ήταν μαγκιά, αλλά εκνευρισμός που δεν μπορούσα να δω το live με την ησυχία μου.
