θέλω να κάνω την εξής ερώτηση.
Τώρα που θα τελειώσω το σχολείο,θα πάρω ένα πτυχίο,θα πιάσω μια δουλεία,θα παντρευτώ, θα κάνω παιδιά και μετά θα πεθάνω.
Είναι λες και η ζωή μας είναι προκαθορισμένοι!
ποιο το νόημα σε όλα αυτά?
Όπως είχε πει κάποιος… "do you know that “if” is the middle word in life? " έτσι είναι η ζωή, γεμάτη ερωτηματικά του τύπου “τι θα γινόταν αν…;” κλπ. αν προσπαθήσεις να ζήσεις τη ζωή σου σκεπτόμενος αυτά που θα μπορούσες να είχες κάνει χάνεις πολύτιμο χρόνο από το [B]να κανεις κάτι πραγματικά[/B]…κατί για σένα…οχι για τους δικούς σου, όχι για τη γκόμενα σου, [SIZE=“1”](ή το γκόμενό σου, δική σου είναι η ζωη δεν σε κατακρίνω)[/SIZE]…οπότε το νόημα της ζωής είναι να κάνεις όσα μπορείς περισσότερα για να είσαι ΕΣΥ ευτυχισμένος…
Έτσι είναι η ζωή!
Μην ψάχνεις να βρεις απαντήσεις πως και γιατί…απλά ζήσε το, γιατί δεύτερη ευκαιρία δεν θα υπάρξει…:!:
Προσωπικά, πιστεύω ότι δεν είναι προκαθορισμένη η ζωή μας , δηλαδή θέλω να πω ότι η ζωή μας δίνεται και από κει και μπρος ο καθένας μας αποφασίζει τον τρόπο με τον οποίο θα εκμεταλλευτεί αυτό το δώρο!
Είμαι της άποψης ότι ο άνθρωπος αν το θελήσει μπορεί να κατορθώσει πολλά πράγματα στη ζωή του! Εγώ ας πούμε, για παράδειγμα, περνάω μία δύσκολη κατάσταση, άμα μοιρολατρώ ή παραιτηθώ από τις προσπάθειες να το ξεπεράσω προφασιζόμενη ότι έτσι ‘‘αποφάσισε’’ η ζωή για μένα, δεν θα καταφέρω τίποτα.
Για να γίνω (επιτέλους:p) σαφής , σου λέω ένα πράγμα! Ζήσε την κάθε μέρα και μην σπας το μυαλό σου να βρεις απάντηση στο ερώτημα ποιο είναι το νόημα της ζωής αφού γνωρίζουμε την κατάληξη? κλπ…(πάει μακριάαα το θέμα:p)
Τα πράγματα είναι απλά…ζούμε και θα πρέπει να αισθανόμαστε περισσότερο ευγνώμονες παρά να αναρωτιόμαστε το λόγο!
Πάρε, λοιπόν,τη ζωή στα χέρια σου και από κει και πέρα το πως θα την εκμεταλλευτείς εσύ, εγώ, ο καθένας είναι προσωπική υπόθεση του καθενός!
Ζήσε και μάθε από τις εμπειρίες αλλά και τα λάθη σου! Αξιοποίησε την με τον καλύτερο δυνατό τρόπο και αυτός δεν είναι άλλος από αυτό που σε ευχαριστεί!
Έχεις πολύ δρόμο μπροστά σου να διανύσεις γιαυτό άσε τους προβληματισμούς κατα μέρος και κάνε αυτό που πρέπει να κάνεις!
Και γω είχα μπει στο ‘‘τρυπάκι’’ αυτό του να σκέφτομαι δηλαδή και να διερωτάμαι που ποιος γιατί κλπ…και δεν κατέληξα πουθενά και πολλοί άνθρωποι πριν και μαζί με μας! Πάντως δεν πιστεύω ότι κάποιος μας δοκιμάζει μαυτό τον τρόπο και τέτοια και ούτε πως υπάρχει κριτής-θεός , ούτε το χω φιλοσοφήσει ιδιαίτερα!
Αυτή είναι η δική μου άποψη! Καταλαβαίνω , αλήθεια σου λέω, πως είναι αυτό το συναίσθημα να μη ξέρεις τι εν πάσει περιπτώση γυρεύεις εδώ, τον προορισμό σου!
Ζήσε όπως γουστάρεις , με τρέλα θες? Ζήστο! Ήσυχα? Ζήστο! Αλλά πάντα με γνώμονα την αλήθεια και το σωστό! Ποιό είναι το σωστό? Εσύ θα το κρίνεις!
Θες να σπουδάσεις (αν δεν σπουδάζεις)? να κάνεις οικογένεια, παιδιά?, ή να ζεις ελεύθερος και ωραίος? …Κάντο!
Στα δύσκολα πάλεψε! Η ζωή, άλλωστε, είναι μια μόνιμη πάλη! Από εσένα θα κριθεί το αποτέλεσμα, δηλαδή αν θα πάρεις τη ζωή στα σοβαρά ή αν στο τέλος δεν σε πάρει αυτή!
Όσο για το τέλος (δηλ. το θάνατο) αυτό είναι άλλο πράγμα…δεν μπορούμε να το αποφύγουμε…το πεπρωμένον φυγείν αδύνατον:!: Δυστυχώς…
Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι θα κλειστουμε σενα δωμάτιο και θα τον περιμένουμε με σταυρωμένα τα χέρια! Ίσα ίσα θα πρέπει να παρακινηθούμε μ’αυτό τον τρόπο και να βγούμε έξω να ‘‘συλλέξουμε’’ όσο το δυνατόν περισσότερες εμπειρίες γίνεται!
Αυτή είναι άλλωστε η φύση του ανθρώπου και όχι μόνο του ανθρώπου αλλά και κάθε ζωντανού οργανισμού! Τα υπολοίπα ωστόσο…η πορεία σου μέχρι τότε από σένα εξαρτάται! Φιλικά!
[I][B]Life is either a daring adventure or nothing.
[/B][/I]
Οπότε κάνε τις επιλογές σου και τράβα τον δρόμο σου! Και άσε το τί κάνουν οι άλλοι. Σε τέτοιου είδους προσωπικές αποφάσεις όπως είναι η δημιουργία οικογενείας δεν πρέπει να σκεφτείς “Α το κάνουν όλοι άρα ΠΡΕΠΕΙ να το κάνω κι εγώ.” Δεν είμαστε φυσικά όλοι ίδιοι και με ίδιες ανάγκες κλπ.