Καλα ρε Angel in Black πως τα καταφερες και πουλησες το Defender; Θεικο τραγουδι… Το εχω και στις δυο εκδοσεις…
Αν σου πω οτι δεν θυμαμαι , το λογο … θα το πιστεψεις … μαλλον flashia της στιγμης , ηθελα να ξεφορτωθω πραγμα … για να παρω καινουργιο … και οι manowar ποτε δεν μου αρεσαν … εκτος απο 3 η 4 τραγουδια τους … οποτε και το εστειλα …
κατι αναλογο ειχα παθει και το '91 που εστειλα ολα τα thrash … που ειχα … και μετα απο δυο χρονια , αποφανθηκα οτι ειχα κανει μαμακια … απο τοτε προσπαθω να τα ξαναβρω παλι … αλλα δυσκολο … πολλα απο αυτα δεν υπαρχουν στην ελλαδα πλεον … και δεν ειμαι διαθετειμενος να τα ψαξω εξωτερικο γιατι θα πρεπει να πληρωσω μια περιουσια …
Συμπερασμα : Αν δεν παθεις δεν θα μαθεις !!! 
Εγώ παιδιά ξεφορτώθηκα κυρίως power-progressive-epic και είμαι σίγουρος ότι (τα συγκεκριμένα) δε θα μου λείψουν, για τον απλούστατο λόγο πως ποτέ δε μου άρεσαν ιδιαίτερα (έψαχνα το μέταλ γενικότερα τότε)…
Όσο για θρασιές (αλλά και άλλα είδη) που είπες Angel_In_Black έχεις δίκιο… κάτι Grip, Slayer, ακόμα και κασσέτες (αυθεντικές) Metallica που 'χω δε “φεύγουν” με τίποτα! Mekong Delta, Paradise Lost (Draconian Times) και Megadeth είναι πολύ κλασσικά για να φύγουν!
[/img]
Ναι , συμφωνω μαζι σου … αλλά κατι Exumer , Angel Dust , Mekong Delta Avenger , Destruction , Sodom , Warrand (Γερμανοί) , Faithful Breath, δυστυχως δεν βρισκονατε με τιποτα και εγω αυτομουτζωνομαι μερα , με τη μερα .
Αφου να φανταστεις οτι μετα απο αυτη την ηττα , εχει τυχει και εχω παρει βινυλια , τα οποια ειναι ακομα με τη ζελατινα σχεδον … η τα ακουσα μια φορα και απο τοτε δεν τα ματαξανακουσα … αλλα επειδη εμαθα το μαθημα μου … αστα να υπαρχουν.
Τωρα που το σκεφτομαι , πρεπει να παω να φτιαξω το πικαπ … μου εχει χαλασει … :lol: :lol:
Emena pados pote den mou perase apo to mialo na pouliso kanena apta cd mou…
exo idios ke merika pou oute apo to spiti mou den ta kounao…
tora girevo lps gia na simbliroso ti sillogi mou…!
Ειπα να το ξεθαψω αυτο λιγο σαν νεος που ειμαι (εδω μεσα).
ΔΕΝ ΠΟΥΛΑΩ ΤΙΠΟΤΑ!!![-X
Μερικά από τα cd μου τα εχω ακομα οπως τα αγορασα. Δεν έχουν ανοιχτει ακομα και δεν ξερω αν ποτε γινει αυτο.
Θα σας πω κάτι. Ακομα και την πιο απλη κυκλοφορία να αγοράσετε αποκτά αξία γιατί αγοράστηκε από εσάς και μόνο.
Συμφωνω σε μεγαλο βαθμο.
Προσωπικα οσες φορες πουλησα καποιο δισκο, ετυχε μονο και μονο επειδη αγορασα καποια αντιστοιχη special εκδοση.
Μια μονο φορα πηρα album που οκ, απεδειχθη τρελη ακυροτητα κι αντι να το πουλησω, το χαρισα σ’ ενα φιλο μου.
εχω πολλα αλμπουμ που πρεπει να εχω να τα ακουσω πανω απο 5 χρονια, και ουτε προκειται πια ξανα νομιζω…αλλα τα κραταω ακριβως γιατι ειναι κομματι μιας αλλης εποχης, κομματι της ιστοριαςα μου… ΜΟΝΟ ενα cd εχω πουλησει και αυτο γιατι μου το ζητησανε…ουτε για σουβερ δεν εκανε… Old Man’s Child το Ιll Natured Spiritual Invasion…Το ειχα παρει γιατι το χαμμερ το ειχε εκθειασει (9 - αρι ειχε παρει, μικρος και γω τοτε το χαψα το παραμυθι) αλλα αποδειχτηκε η μεγαλυτερη ΑΠΑΤΗ…35 λεπτα μόνο ακυρου power με βλακ φωνητικα, δισκος για τα πανηγυρια… Απο τοτε πηρα χαμπαρι οτι στο χαμμερ πεφτει χερι απο δισκογραφικες…
Εχω τετοια αρρωστια που εχω, υπαρχουν στη δισκοθηκη μου τριπλα και τετραδιπλα…
Εγώ έχω σκοτώσει 2-3 cd μου και ανταλλάξει αλλά τόσα. Παραήταν μέτρια για τα γούστα μου. Δεν αξίζει βέβαια να τα σκοτώνεις γιατί στα παίρνουν στην ξεφτίλα. Έχω ένα που θέλω να ανταλλάξω τώρα Decrepit Birth - diminishing between worlds. Ή αλλιώς το βασίλειο του trigger metal.
εγώ έχω την απορία γιατί δεν πουλάω μερικούς από τους δίσκους μου.
Λολ! Κι εγώ το ίδιο. Αλλά πιστεύω ότι ποτέ δε θα πουλούσα κανένα δίσκο, όσο και να μη μου άρεσε. Είναι σα να σβήνω ένα κομμάτι από τη μουσική μου ιστορία. -πόσο χαζο/γραφικό ακούστηκε αυτό? Κι όμως το πιστεύω.
exactly …εχω ακομα cd των ΠΥΞ-ΛΑΞ απο την πρωτη λυκειου:oops:
χαζό και γραφικό δεν είναι, απλώς λανθασμένο για μένα, για τη δική μου οπτική τουλάχιστον. τις αναμνήσεις μου τις συνδέω με ήχους και στίχους κι όχι με πλαστικό. πολύ αγαπημένους δίσκους θα μπορούσα με μεγάλη χαρά να τους χαρίσω σε άτομα που σημαίνουν κάτι για μένα… έχω πάρει δίσκους “για τη συλλογή” ή επειδή τους βρήκα πολύ φτηνά, αυτό είναι καταναλωτισμός, σίγουρα σε μια τριακονταετία θα έχω αναμνήσεις κι από αυτούς, αλλά προς το παρόν είναι καταναλωτισμός. όπως καταναλωτισμός είναι τα τετράδιπλα δισκάκια του σπύρου. δίσκους που δεν μ’ αρέσουν τους κρατώ κυρίως γιατί αλλάζουν τα γούστα μου και ποτέ δεν ξέρεις, όχι για να δημιουργώ προκαταβολικά αναμνήσεις. πολύ πιο ευχάριστες εικόνες θα μου δημιουργούσε ένας δίσκος που χάρισα σε κάποιον και τον χαίρεται πραγματικά παρά κάτι που έχω στη δισκοθήκη μου, έχω να τον ακούσω 5 χρόνια και θα κάνω άλλα 10.
Καλώς ή κακώς, ο άνθρωπος είναι επιρρεπής στο να δένεται με αντικείμενα. Και όπως θα έλεγε ο V, δεν αφορά το τι είναι, αλλά το τι συμβολίζει :!:
Και το τι αναμνήσεις φέρνει μαζί του να πω εγώ.
Χαζό μεν, ανθρώπινο δε.
Κρίμα που έδωσα τα cd της Βανδής, του Σφακιανάκη, γαμώτο! :blow::evil:
Έσβησα ένα κομμάτι από τη μουσική μου ιστορία :x
με είπες ρομπότ ρε πούστη;
Δεν νομίζω οτι εχει να κανει με καταναλωτισμό…Ειναι πιο πολύ το αίσθημα του "κατεχειν¨"ή του “συλλέγειν”.
Ιδια φαση με το downloading τοσων αχρηστων giga που ποτε δεν προκειται να ακουσεις…Δεν το κανεις για να μην σου λειψουν…
Eχω πουλήσει πολλά cd κάποτε (στο Rock city…)…Ηταν απλά ατυχείς επιλογές…
Εγώ πάντως έχω cd και του Γονίδη στο δωμάτιό μου. :!:
Σομν, δεν εισαι ρομποτ ρε μάγκα είσαι κι εσύ γραφικούλης κι ας μην το παραδέχεσαι. Φαινεται.