Ζωή σε λόγου σου και αλίμονο σε αυτούς που δεν σπουδάζουν πια 
Με αφορμή το θέμα των μισθών του ΟΠΑΠ και το σχόλιο του Μιουλ (αν και ελάχιστη σχέση με τη συγκεκριμένη περίπτωση) σε άλλο θρεντ, να πω πως η ιστορία με το ΔΝΤ θα επιφέρει (με άκρως επώδυνο τρόπο βέβαια) μερικά (λίγα) θετικά, τα οποία η βαθειά ριζωμένη ελληνική διαφθορά δεν άφηνε να γίνουν.
Εννοώ πως αν δεν καταφέρει ούτε η απροκάλυπτη εξωτερική παρέμβαση να ξεριζώσει την ελληνική διαφθορά και τη νοοτροπία “ό,τι φάμε” του βολέματος, τότε πραγματικά δεν ξέρω τι άλλο μπορεί να γίνει.
Το ΔΝΤ θα μείνει στην ιστορία ως μαύρη σελίδα στην ιστορία του τόπου και θα το θυμόμαστε όπως οι παπούδες μας την κατοχή, τουλάχιστον ας κάνει κι ένα καλό.
Προφανώς δεν σου έχουν πει πολλά για την κατοχή.
Να λείπουν οι ειρωνίες μεσιέ Βικ.
Για το αν σήμερα “μια χαρά είμαστε, ακόμα και με ΔΝΤ”, όπως υπονοοείς, τα λέμε σε κάνα-δυο χρόνια, για να μη σου πω σε λίγους μήνες.
Μετά από το πόρισμα για τη Siemens, συνεχίζεις να πιστεύεις πως κάτι άλλαξε στη νοοτροπία μας; Ακόμη και για το άρθρο που πόσταρα για τον ΟΣΕ, διαβάζεις τόσα πολλά για τόσους αλλά πουθενά δε διαβάζεις πώς τιμωρήθηκαν αυτοί. Δεν είμαι τόσο αισιόδοξος πως η νοοτροπία άλλαξε.
Αν η νοοτροπία είχε αλλάξει, τότε για μένα το πρώτο αίτημα του κόσμου θα έπρεπε να ήταν “κόψτε τον κώλο σε όσους μας έστειλαν στο ΔΝΤ και ας δουλέψουμε όλοι μαζί σκληρά για να μη το χρειαστούμε ποτέ ξανά”.
Αυτή τη στιγμή, αυτό που καταλαβαίνω εγώ ως νοοτροπία στον κόσμο είναι “κακό ΔΝΤ, μια χαρά θα ήμασταν δίχως αυτό αλλά δε βαριέσαι… Ο Ολυμπιακός να κερδίζει…”
Αφού τέτοιοι είστε ρε κωλόγαυροι :!:
ΔΝΤ πήγαμε όταν άρχισε να πέφτει η απόδοση του Θρύλου πέρσι. Τυχαίο; Δε νομίζω…
Δεν ειρωνεύομαι τον BH, γιατί στην ουσία συμφωνώ με αυτό που γράφει.
Απλά υπογραμμίζω με πόση ευκολία εξισώνουμε τις (ασύλληπτες για εμάς) δυσκολίες που έζησαν οι μπαμπάδες και οι παππούδες μας, με αυτό που συμβαίνει σήμερα. Λυπάμαι για αυτή την τακτική της ρητορικής που θέλει να παρομοιάζει τη γερμανική κατοχή με μια σκληρή δανειοδότηση που απομάκρυνε την κοινωνική τραγωδία που θα προκαλούσε η κανονική χρεοκοπία. Τέτοιες ιδεολογικά βολικές αναλογίες πιστεύω πως αποτελούν παρωπίδες διάσωσης της περηφάνιας του λαού μας και τελικά διαιωνίζουν τις λάθος νοοτροπίες. Δες τι έγινε τις προάλλες, τη μέρα που το κεντρικό θέμα έπρεπε να είναι τα αίσχη της υπόθεσης Siemens, οι μισοί ασχολούνταν με την υπόθεση της μονιμοποίησης των συμβασιούχων.
Σωστά! Καλό είναι να έχουμε συναίσθηση των αναλογιών. Όσο δύσκολα και να είναι τα πράγματα σήμερα, είναι προσβλητικό για τις χιλιάδες νεκρούς της κατοχής να γίνεται τέτοια σύγκριση, έστω και ως σχήμα λόγου
.
Να σου θυμίσω Γράκχε πως -πολύ σωστά- είχες αντιδράσει κάποτε στο να ονομάζονται από ορισμένους τα γεγονότα του Δεκεμβρίου του 2008 που ακολούθησαν τον φόνο του Γρηγορόπουλου “Δεκεμβριανά”. 
οκ, επειδή σταθήκατε στο κλαδάκι (ούτε καν στο δέντρο) όσων έγραψα να επαναδιατυπώσω.
Την ιστορία με το ΔΝΤ θα την θυμόμαστε ως χείριστο σημείο αναφοράς, ως τη χειρότερη εποχή που ζήσαμε. Happy now?
Καρβου, νομίζω πως μπορεί εμείς να’μαστε λίγο σταρχίδιαμας και ο θρύλος να νικάει, οι καλοί μας οι εταίροι δεν είναι, και ήδη το φυσάνε και δεν κρυώνει που αφήσανε τις ελληνικές κυβερνήσεις να ξεσαλώνουν. Τουλάχιστον εγώ αυτό λαμβάνω ως μήνυμα.
Και προφανώς αν δεν φροντίσουμε εμείς (που δε θα φροντίσουμε) να μην ξανασυμβεί, θα φροντίσουν αυτοί. That’s my point βασικά.
Μα δεν είχα τίποτα άλλο να «διορθώσω», για να συμφωνήσω απολύτως.
Λοιπόν, όπως ελπίζω ότι έγινε αντιληπτό για μένα δεν ήταν θέμα απλής διατύπωσης κι αυτό το επιβεβαίωσε η απάντηση του Βικ και το γνωστό παραμυθάκι της “τραγωδίας που αποφεύχθηκε”. Μόνο φραστικά παίζει ν’ αλλάζει αυτό σε σχέση με την ουσία της υπερασπιστικής “γραμμής” της κυβέρνησης σχετικά με όλα ανεξαιρέτως τα μέτρα που έχει λάβει τον τελευταίο χρόνο: από τη μία ακατάσχετη κινδυνολογία (“αν δεν καταφεύγαμε στο μνημόνιο, το δανεισμό, τα επώδυνα μέτρα κτλ., δε θα είχαμε να πληρώσουμε μισθούς και συντάξεις”) και απ’ την άλλη εξωραϊσμός της πραγματικής και όχι υποθετικής τραγωδίας που έχει ξεκινήσει και οι διαστάσεις της οποίας θα αποκαλύπτονται όλο και περισσότερο τους επόμενους μήνες (“σε σχέση με ό,τι θα μπορούσαμε να πάθουμε καλά είμαστε”, “και πάλι καλά να λέμε” κτλ.). Και η πραγματική αυτή, και επαναλαμβάνω όχι υποθετική τραγωδία, δεν είναι η μόνη. Υπάρχει και μια δεύτερη η οποία συνίσταται στο ότι ακόμα η πλειοψηφία του κόσμου δυστυχώς το μασάει αυτό το παραμυθάκι. Έχουν τσιμπήσει και όταν τους ρωτάς σου λένε “ε ναι, δύσκολα τα πράγματα, δεν ξέρουμε αν και πώς θα τη βγάλουμε, αλλά μήπως γινόταν κι αλλιώς;”
Ε λοιπόν, υπάρχουμε και κάποιοι που δεν τσιμπάμε. Και δε θα σταματήσουμε να προσπαθούμε να εξηγήσουμε στο λαό ότι τον κοροϊδεύουν, ότι αυτή τη στιγμή βρίσκεται σε εξέλιξη μια διαδικασία μέσα από την οποία οι πλούσιοι θα γίνουν απείρως πλουσιότεροι και οι φτωχοί, όσοι αντέξουν απ’ αυτό το ΠΟΓΚΡΟΜ, απελπιστικά φτωχότεροι. Και ότι αυτό απλώς ξεκίνησε από την Ελλάδα και θα επεκταθεί σ’ ένα τεράστιο μέρος του δυτικού κόσμου (ήδη έχει ξεκινήσει και στην Ιρλανδία, και στην Ισπανία). Εδώ θα μαστε. Και όταν όλη η Ευρώπη, άντε με μερικές εξαιρέσεις ίσως, θα περνάει απ’ αυτό το λεπίδι, να δούμε τότε πόσοι θα λένε για την ελληνική νοοτροπία που μας βούλιαξε και όλα αυτά τα γραφικά.
Δεν έγραψα ότι αποφύγαμε την τραγωδία, έγραψα ότι την απομακρύναμε. Είναι σημαντική η διαφορά και δυστυχώς ο κόσμος νομίζει το αντίθετο και εμμένει στη στάση «δεν με νοιάζει, ας τα πάρουν από τον δίπλα».
Δεν βλέπω πώς συμπίπτει η άποψή μου με την «υπερασπιστική γραμμή» της κυβέρνησης. Κακώς (ξανά) ομαδοποιείς όλους αυτούς με τους οποίους διαφωνείς. Η υπερασπιστική γραμμή της κυβέρνησης, κατά τη γνώμη μου, είναι το αηδές «δεν φταίμε εμείς, φταίνε οι κακοί ξένοι που μας αναγκάζουν».
- Εάν αυτό είναι ψέμα, τι υποστηρίζεις; Μήπως δηλαδή και εσύ πιστεύεις ότι «λεφτά υπάρχουν»; Υπάρχουν και μας τα κρύβουν;
- Μετά από ένα τέτοιο post, το να κατηγορείς οποιονδήποτε άλλο για κινδυνολογία απαιτεί φοβερό θράσος. Μπράβο σου, λοιπόν.
Το «θα δείτε πόσο χάλια θα είναι τα πράγματα στο μέλλον» είναι η πιο ασφαλής και εύγλωττη οικονομο-μετεωρολογική πρόβλεψη. Βολεύει πολιτικά όσο λίγες. Αν έρθουν τα χειρότερα γίνεσαι ο έξυπνος που τα προέβλεψε και αν όχι γίνεσαι ο ήρωας που πίεσε για να αποφευχθούν τα χειρότερα. Η μαγκιά θα ήταν να προτείνεις ρεαλιστικές λύσεις.
Να’σαι καλά ρε Βικ που έκατσες στις 4 το πρωί και απάντησες πάν-κάτω όσα θα έγραφα και εγώ.
Ειδικά σε σχέση με το τελευταίο πάντως, το “θα δείτε πόσο χειρότερα θα γίνουν τα πράγματα”, έχω να γράψω τα εξής στον αγαπητό Γράκχο:
- Nαι, τα πράγματα μπορεί να πάνε χειρότερα. Αλλά αυτό έχει να κάνει πρώτα και κύρια με την ανικανότητα/απροθυμία της κυβέρνησης να προχωρήσει στις απαραίτητες μεταρυθμίσεις (να περιορίσει το σπάταλο κράτος βασικά!) παρά με κάποιο masterplan σκοτεινών κέντρων όπως γράφεις…
Δεν χωρά αμφιβολία πως όταν σε βρίσκουν άδύναμο πολλοί θα προσπαθήσουν να σε εκμεταλλευτούν, αλλά όταν δεν κάνεις τίποτα για να πάψεις να είσαι αδύναμος η ευθύνη είναι κύρια δική σου! - Πραγματικά η κινδυνολογία δεν αντέχεται. Μο θυμίζει τη γυναίκα ενός φίλου, που του είχε πρήξει τα αρχίδια για χρόνια να μην έρχεται μαζί μας για μπάλα: “Mεγάλωσες, θα πάθεις τίποτα, θα χτυπήσεις” κλπ.
Κάποια στιγμή το παληκάρι είχε έναν μέτριας σοβαρότητας τραυματισμό και η bitch βγήκε δικαιωμένη: “Σου τα είχα πεί εγώ!” Άλλο αν το παιδί τόσα χρόνια που έπαιζε μαζί μας περνούσε γαμάτα ώστε και ο ένας τραυματισμός να αξίζει τον κόπο. Που να καταλάβει…
δεν ξερω μαγκες τι δουλειες κανετε και ποσο χρονων ειστε αλλα εδω θεσσαλονικη τα πραγματα ειναι τραγικα…τουλαχιστον οσων αφορα τους καταστηματαρχες και ελευθερους επαγγελματιες…ολοι μεσα ειναι, και σιγα σιγα τα ετοιμα τελειωνουν…
και οσο ποιο ακριβα προιοντα εμπορευεται καποιος τοσο χειροτερα τα πραγματα…
Πιστεύω ότι ένα από τα πιο καταστροφικά λάθη της σημερινής πολιτικής εστιάζεται στο γεγονός ότι δεν θεωρείται προτεραιότητα η διαφύλαξη της «υγείας» του ιδιωτικού τομέα που η βιωσιμότητά του κρίνεται άμεσα από την αγορά. Βέβαια, κανείς δεν λυπάται αυτόν τον χώρο σε τούτη τη χώρα, λες και είναι ατιμία το εμπόριο και η ιδιωτική πρωτοβουλία, λες και η οικονομία μπορεί να τροφοδοτείται από διαφόρων μορφών μονίμους.
Mη φαντάζεσαι Σταρστρακ πως είναι καλύτερα τα πράγματα στην Αθήνα…
Στη Θεσ/νίκη βέβαια υπάρχουν κάποιοι τοπικοί επιβαρυντικοίν παράγοντες που έχουν να κάνουν με την απόσταση από Σκόπια και Βουλγαρία που δίνει τη δυνατότητα σε πολλούς καταναλωτές να ψωνίζουν από εκεί πολλά πράγματα με πολύ φτηνότερες τιμές. Φίλος που είναι από την Αριδαία μου έλεγε πως οι δικοί του που μένουν εκεί περνάνε πιά στα Σκόπια για βενζίνη…
Από την άλλη, ίσως η μικρότερη αγορά και οι πρσωπικές σχέσεις που έχετε στη Θεσ/νίκη να μπορούν κάπως να σας βοηθήσουν σε θέματα κατανόησης για πρόσθετη πίστωση σε μία δύσκολη στιγμή κλπ.
Βέβαια όταν όλοι βουλιάζουν…:roll:
Όπως τα γράφει ο Βικ είναι: H κυβέρνηση που έχουμε με τα κομματόσκυλα και τους θεωρητικούς που δεν έχουν δουλέψει μία μέρα στη ζωή τους σπρώχνει στο γκρεμό το εμπόριο και τον ιδιωτικό τομέα γενικότερα για να μην θίξει τον στρατό κομματικής κατοχής που λέγεται δημόσιο…
Και ο κρετίνος ο Παπακωνσταντίνου πανηγυρίζει κιόλας για την πτώση της κατανάλωσης επειδή βλέπει βελτίωση στο εμπορικό έλλειμα! #-o
Καταρχήν υπάρχει πάρα πολύς κόσμος που θεωρεί το δίλημμα δάνειο ή πτώχευση ψεύτικο. Δεν αναφέρομαι στο κατά πόσο θα μπορούσαμε να είχαμε πετύχει καλύτερους όρους δανεισμού ή αν θα μπορούσαμε να πάρουμε άλλα μέτρα [B]εντός[/B] μνημονίου. Θα μπορούσαμε , αλλά εμένα προσωπικά δεν με ενδιαφέρει το πρόβλημα σε αυτό το επίπεδο.
Ο γράκχος δεν έβρασε 2 κουνουπίδια μαζί με 3 κοκαλάκια νυχτερίδας σε ένα μαύρο τσουκάλι για να κάνει “προβλέψεις”…Αυτά που περιγράφει προκύπτουν από τις εμπειρίες άλλων χωρών αλλά και από αυτά που βλέπουμε καθημερινά. Όπως έγινε και αλλού , έτσι και εδώ θα έχουμε αύξηση των κοινωνικών ανισοτήτων, αναδιανομή του πλούτου, αποκρατικοποιήσεις τίγκα, “απελευθέρωση” κλπ.
Ο Λοβέρδος είχε μιλήσει για 20 % ανεργία μέσα στο έτος. Η ΓΣΕΕ έκανε πρόβλεψη για 22 %. Αυτά δεν είναι κινδυνολογίες αναρχοκομμουνιστών, ούτε αυτοεκπληρούμενες προφητείες. Τα χειρότερα είναι μπροστά μας για πολλούς λόγους. Εκτός του ότι θα έχουμε αύξηση της ανεργίας, δεν υπάρχει και κάποιο μοντέλο ανάπτυξης και παραγωγής. Και στην τελική ότι και να παράγουμε αν δεν απαλλαγούμε από τον βραχνά του χρέους, δεν πάμε πουθενά. θα δουλεύουμε για να ξεπληρώνουμε τα δανεικά και τα γαμησιάτικα.
Τι εννοείς vic με αυτό δωπά? τι θα έπρεπε να κάνει η κυβέρνηση? [I]
"Πιστεύω ότι ένα από τα πιο καταστροφικά λάθη της σημερινής πολιτικής εστιάζεται στο γεγονός ότι δεν θεωρείται προτεραιότητα η διαφύλαξη της «υγείας» του ιδιωτικού τομέα που η βιωσιμότητά του κρίνεται άμεσα από την αγορά "[/I]
Επίσης Mule ποιες είναι οι απαραίτητες μεταρρυθμίσεις που δεν κάνει η κυβέρνηση( θεωρώ σίγουρο πως εντός 4 μηνών θα έχουν ανοίξει και όλα τα κλειστά επαγγέλματα). Τι άλλο μένει να κάνει?
Αυτό είναι θέμα που σηκώνει πολύ μεγάλη συζήτηση.
Καταρχήν, πρέπει να έχουμε κατά νου ότι η αγορά είναι υγιής όταν οι συνθήκες του ανταγωνισμού είναι υγιείς, όταν οι νόμοι εφαρμόζονται για όλους και όταν οι «κουμπαριές» περιορίζονται στο ελάχιστο. Πρακτικές όπως οι μηχανισμοί διακίνησης της πληροφορίας της αγοράς, η διευκόλυνση της εισόδου και της εξόδου από την αγορά, ο αποτελεσματικός έλεγχος της ποιότητας, η διευκόλυνση της κίνησης των παραγωγικών στοιχείων (κεφαλαίου και φυσικά εργαζομένων), είναι πυξίδες πολιτικής τις οποίες κακώς αγνοούμε εντελώς.
Επειδή, λοιπόν, δεν έχω τον απαραίτητο χρόνο για να αναπτύξω αυτά, ας πω τα προφανή.
Το βασικά μας προβλήματα είναι εν προκειμένω είναι η επώδυνη φορολογία και η αναποτελεσματική αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής. Ο ιδιωτικός τομέας μαστιγώνεται στους φόρους (άμεσους και έμμεσους) με αποτέλεσμα 1) οι επιχειρηματίες (διαφόρων μεγεθών) να χάνουν τις οικονομικές τους αντοχές και να πήζουν στα χρέη και 2) η αγοραστική δύναμη να κατακρημνίζεται. Από την άλλη, οι φορολογικά συνεπείς έχουν απέναντί τους τον ανταγωνισμό των φοροφυγάδων. Η απατεωνιά γίνεται πλεονέκτημα σε αυτή τη χώρα.
Επίσης, η δαιδαλώδης (και αναποτελεσματική) γραφειοκρατία του κρατικού μηχανισμού επιβραδύνει χρονικά και επιβαρύνει με ανεπιθύμητο κόστος όλες τις ζωτικής σημασίας επιχειρηματικές δραστηριότητες, όπως την επιμήκυνση της διάρκειας μιας εταιρίας, την αύξηση κεφαλαίου κλπ.
Γενικώς, «αυτό που εννοώ» είναι ότι βλέπουμε τα δεινά αποτελέσματα των προβλημάτων και, αντί να διορθώνουμε τα προβλήματα, διαμαρτυρόμαστε για την κακή αντιμετώπιση των αποτελεσμάτων τους.
Σε κάθε περίπτωση, αναγνωρίζω ότι η παραπάνω απάντηση δεν είναι επαρκής, αλλά δυστυχώς δεν έχω το χρόνο να αναπτύξω περισσότερο. Επειδή, λοιπόν, η πάγια τακτική σου είναι να χαριτολογείς εις βάρος μου κάθε φορά που διαμαρτύρομαι επί παραδείγματι γιατί οι συνεχείς (και συχνά παράνομες) απεργίες δυσχεραίνουν την εργασία μου και μειώνουν τα έσοδά μου με αποτέλεσμα (μεταξύ άλλων) να πληρώνω λιγότερο φόρο, εμπρός, άρχισε το δούλεμα.
Το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων πάντως, είναι στο προεκλογικό πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ. Το ψήφισε ο κόσμος. Τους κράζουμε για άλλα, αλλά σε αυτό να το δώσουμε το point.