Τρομερή συνέντευξη του Αδαμάντιου Πεπελάση. Διαβάστε τη όσοι μπορείτε.
Γιατί τρομερή?
Γιατί λέει πολλές αλήθειες.
Ειδικά για τα όσα λέει για τους Παπανδρέου, πατέρα και γιό, τι να σχολιάσει κανείς; Oικογενειακός τους φίλος ήταν και βγαίνει και τα λέει φόρα-παρτίδα! Λέει και ανοιχτά πως ο ΓΑΠ δεν μπορεί να ήταν απλά άχρηστος αλλά κάτι κέρδισε από την καταστροφή της χώρας!
Και η προβοκατόρικη ερώτηση: για να μιλήσεις στην Ελλάδα πρέπει να είσαι ένα βήμα πριν τον τάφο;
Νομίζω πως για να καταλάβει κανείς το μέγεθος της απάτης δεν χρειάζεται να είναι “επιστήμονας” . Η στοιχειώδης ικανότητα της μνήμης αρκεί. Για παράδειγμα , αυτές τις μέρες που τα ΜΜΕ λένε για κούρεμα θυμήθηκα κάτι…11-06-2010 PASOK
Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ δίνει τη μάχη της διάσωσης της οικονομίας μας. Υπάρχουν, ωστόσο, ορισμένοι που αντί να συστρατευθούν στη μεγάλη προσπάθεια, υποδεικνύουν ως λύση την αναδιάρθρωση του χρέους ή την στάση πληρωμών. [B]Ουσιαστικά προτείνεται η πτώχευση της χώρας[/B], με την προσδοκία ότι μέρος του χρέους θα διαγραφεί. Πρόκειται για ανεύθυνη και επικίνδυνη προσέγγιση που συνεπάγεται δυσβάστακτο πλήγμα για τη χώρα και τους πολίτες. Μπορεί αυτός ο οικονομικός και κοινωνικός Αρμαγεδδών να προκαλεί συνειρμούς επαναστατικού ηρωισμού σε ορισμένους ή φαντασιώσεις οικονομικής και κοινωνικής έκρηξης σε συνθήκες εργαστηρίου σε άλλους, στην πραγματικότητα όμως απειλεί ευθέως όλους μας, όλους τους πολίτες και πολύ περισσότερο τους πιο αδύναμους από αυτούς.
http://www.pasok.gr/portal/resource/contentObject/id/9a6fb6eb-8b3d-43c3-9f46-ffc00ee8181e
Μα αυτό γίνεται εδώ και 3 χρόνια!!!Οι ίδιοι που θεωρούν κάτι καταστροφικό μετά το παρουσιάζουν ως σωτήριο και θριαμβολογούν με την βοήθεια των κατάλληλων μμε βεβαίως…
Ειδικά για τον Πεπελάση που τόσα χρόνια ήταν διοκητής κρατικών τραπεζών κλπ. αυτό που γράφεις ισχύει 100%. Το θέμα είναι πως αν έβγαινε να τα πεί νωρίτερα θα τον είχαν φάει ζωντανό! Σε εποχές που ήταν δημοφιλείς οι κυβερνήσεις γιατί μοίραζαν λεφτά, έβγαιναν κατά καιρούς οικονομολόγοι, διοικητές της τράπεζας της Ελλάδας κλπ. και έλεγαν πως θα έχουμε πρόβλημα, πως θα πρέπει να ξαναδούμε το ασφαλιστικό π.χ. αλλά γίνονταν αποδιοπομπαίοι τράγοι…
Ενώ σήμερα, ε; Όποιον λέει τέτοια ωραία τον λούζουμε με ροδοπέταλα και τραγουδάμε το όνομά του σε επικές μπαλάντες. Έτσι δεν είναι;
Μιλάμε για τους διοικητές τραπεζών,οικονομολόγους και τραπεζικούς που συμμετείχαν στην αύξηση του χρέους , σε περίεργα swaps , σε κολπάκια με μίζες και μαλαγανιές κάθε τυχόντα (π.χ. σκεφτείτε την περίπτωση Λαυρεντιάδη)? Ή έχετε κάτι άλλο στο μυαλό σας?
Επίσης πολύ καλό το θέμα που είχε ο ΕΞΑΝΤΑΣ τη βδομάδα που μας πέρασε σχετικά με την χρεοκοπία της Ισλανδίας και τον γενικό τίτλο ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΒΙΚΙΝΓΚΣ. Ένα πολιτικό με αρχίδια σαν τον πρόεδρο της Ισλανδίας να διαθέταμε κι εμείς ρε πούστη μου θα αποτελούσε όαση ελπίδας. Αλλά φευ. Οι κοινωνικές ζυμώσεις κι αλλαγές πάντως που έγιναν μετά την χρεοκοπία της Ισλανδίας θα έπρεπε κανονικά να αποτελούν μάθημα για μας, όμως για να μην τρέφω αυταπάτες στην Ελλάδα ΔΕΝ γίνεται να εφαρμοστούν καθώς ο έλληνας δεν έχει εμπιστοσύνη ούτε στον κώλο του, παρτάκηδες είμασταν, παρτάκηδες παραμένουμε οι περισσότεροι δυστηχώς.
Ε τότε να βάλουμε τον Γκουσγκούνη πρωθυπουργό να μην κουνιέται φύλλο 
Το Σύστημα το οποίο έχουμε βοηθήσει κι εμείς με τον τρόπο μας ή τον μη τρόπο μας (απάθεια) έχει γιγαντωθεί σε υπερθετικό βαθμό που χρειάζεται ριζικό ξήλωμα στα εξ ων συνετέθει για να υπάρξει ουσιαστική αλλαγή. Τσακωνόμουν τις προάλλες με κάτι γνωστούς που περνούσαν γενεές δεκατέσσερις τους ΔΥ με τσιτάτα του στυλ “να τους απολύσουν όλους” “άχρηστοι, ανίκανοι” μπλα μπλα μπλα. Πως μπορείς να ζητάς από το ίδιο το Σύστημα που τους εξέθρεψε να τους εξολοθρεύσει κιόλας. Η σχέση είναι αμφίδρομη, η ύπαρξη τους ενός αποζητά την παρουσία του άλλου. Χανόμαστε κοιτώντας μόνο τα κλαδάκια των δέντρων. Σίγουρα εξορθολογισμός του Δημοσίου χρειάζεται, από παλιότερα, όχι τώρα, το υπάρχον πολιτικό κατεστημένο πάντως ΔΕΝ γίνεται να τον κάνει, πρέπει να επιδιώξεις αλλαγή του κατεστημένου αυτού καθαυτού.
εντιτ
Με αργό έστω ρυθμό βλέπω παραγωγικούς πολίτες που έχουν πληρώσει το μεγαλύτερο βάρος αυτής της κρίσης να ανοίγουν τα μυαλά τους και να γίνονται όλο και πιό δεκτικοί σε θέματα που πριν 15 χρόνια όποιος τα ανέφερε θεωρούνταν, δογματικός, σικαγομπόης και εξαποδώ…
Μιλάμε για τις περιπτώσεις ανθρώπων όπως ήταν η Ξαφά και ο Ανδριανόπουλος στα χρόνια του Μητσοτάκη, που θα ήθελαν να δουν μία πιό τολμηρή μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού από αυτή που έκανε το '92 ο Παλαιοκρασσάς φοβούμενος το περιβόητο “πολιτικό κόστος”.
Μιλάμε για ανθρώπους όπως ο Σπράος. και ο Γιαννίτσης που επίσης ήθελαν να μεταρρυθμίσουν το ασφαλιστικό στα χρόνια του Σημίτη αλλά τους έφαγε (αφού τους χλεύασε και δαιμονοποίησε μέσω των ΜΜΕ) το βαθύ ΠΑΣΟΚ.
Δεν γνωρίζω αν κάποιοι από τους παραπάνω είχαν σχέση με “μαλαγανιές”, αν εσύ γνωίζεις πες μας συγκεκριμένα με ποιές, αλλά τελικά αυτό δεν έχει και σημασία σε σχέση με το ασφαλιστικό. Κρίνω τις θέσεις τους για το συγκεκριμένο θέμα.
Για την Ξαφά ελπίζω να κάνεις πλάκα αποκαλώντας την άνθρωπο.
Ασφαλώς και κάνω πλάκα, είναι Cyborg που έχει σταλεί με σκοπό να καταστρέψει τον πλανήτη… #-o
Μα τώρα σοβαρά μπορεί να γίνει έτσι κουβέντα; :-k
Που και να μην έγραφα παραπάνω πως μιλάμε για τις θέσεις στο συγκεκριμένο θέμα και όχι πως κρίνει κανείς την συνολική σταδιοδρομία αυτών των προσώπων!
Γιατί και για τον Ανδριανόπουλο μπορώ να πώ πως -για μένα- κακώς κάποτε στήριξε τον Σημίτη! Δεν βγαίνει άκρη έτσι αν κολλάμε τόσο στα πρόσωπα και δεν κρίνουμε τις θέσεις. Για την ακρίβεια λειτουργεί αντίστροφα: Eστιάζοντας στις θέσεις μπορούμε να διαπιστώσουμε μόνοι μας πιό ξεκάθαρα αν τα πρόσωπα ήταν τελικά τόσο “απεχθή” όσο μας τα παρουσίασαν τα κυρίαρχα media.
Έλα τώρα παραδέξου το, μοιάζει με cyborg. Ίχνος συναισθήματος και ηχοχρωμάτων η φωνή της. Σαν αυτόματο μιλάει. :Ρ
εδιτ : Ενδιαφέρον κέιμενο του Βαρουφάκη, σε έναν e-διάλογο που άνοιξε μεταξύ αυτού και του Στέφανου Μάνου. (Keynes vs Hayek)
Eγώ να το παραδεχτώ. Αλλά δυστυχώς εδώ μας οδήγησαν τα μεγάλα λόγια/ψέματα πολιτικών με φωνές και λόγο που πλειοδοτούσαν σε συναίσθημα και θα μπορούσαν άνετα να κερδίσουν και βραβεία θεατρικής ερμηνείας και όχι η επίπεδη φωνή της Ξαφά…
Σχετικά με το λινκ του Βαρουφάκη που έδωσες, η πλήρης αλληλογραφία για όποιον ενδιαφέρεται:
H απάντηση του Μάνου
Η ανταπάντηση του Βαρουφάκη
Η απάτηση “2.0” -όπως ο ίδιος την αριθμεί- του Μάνου
Ο αντίλογος του Μίχα
η νέα απάντηση του Βαρουφάκη και προς τους δύο
Και ένα σχόλιο του φιλελεύθερου μπλογκ “Μπλε Μήλο” στην αρχική απάντηση του Μάνου:
Ο Ανδριανόπουλος είναι γέννημα θρέμα της πολιτικής μας σκηνής.
Υφυπουργός Κοινωνικών Υπηρεσιών (1976) Υφυπουργός Εξωτερικών (1977) Υπουργός Πολιτισμού κι Επιστημών (1980) Υπουργός Εμπορίου (1989) Υπουργός Βιομηχανίας, Ενέργειας, Τεχνολογίας και Εμπορίου (Αύγουστος 1991) Υπουργός Επικρατείας (Αύγουστος 1992)
Τον υποχρέωσε κανείς να κατέβει με το πασόκ το 2004? Θέλω να πω ότι [B]και [/B]ο Ανδριανόπουλος είναι κομμάτι της σαπίλας. Και ξαφνικά όλοι μιλάνε για άλλους που φταίνε ενώ συμμετείχαν στην εξουσία και ηταν μέσα στα πράγματα.Όπως και ο Μάνος κλπ κλπ.
Παιδες περιμενει κανεις παρθενογεννεςη πολιτικων; Αυτο δεν υπαρχει. Ο Μανος ειναι ενας σοβαρος πολιτικος ,σταθερος στις αποψεις του εδω και δεκαετιες. Το 1991 ελεγε στη βουλη οτι πρεπει αμεσα να παμε σε πλεονασματικο προυπολογισμο. Φυσικα δεν εισακουσθηκε. Πως να εισακουσθει οταν ελεγε οτι επρεπε να παρθουν μετρα σχετικα επωδυνα για τους ψηφοφορους (φυσικα καμμια σχεση με αυτα που μας επιβαλλουν τωρα.) ; Οι φιλελευθερες λοιπον πολιτικες που ο ιδιος πρεσβευε ΠΟΤΕ δεν εφαρμοστηκαν στην Ελλαδα. Με τα γνωστα αποτελεσματα. Δανεια, δανεια,δανεια και τωρα εσκασε η φουσκα. Ποιος λοιπον ειναι μερος τους σαπιου πολιτικου συστηματος; Ο Μανος που για παραδειγμα αντιτιθεται στις αναγκαστικες δημοσιευσεις ισολογισμων στις εφημεριδες (ενω θα μπορουσαν να γινονται στο δικτυο με διαφανεια και χωρις κοστος στις επιχειρησεις) ή η Αυγή η οποια φοβαται μην χασει τη μασα και κλωτσαει; Αυτο σαν παραδειγμα και υπαρχουν παρα πολλες παρομοιες περιπτωσεις.
Εν κατακλειδι: το θεμα δεν πιστευω οτι ειναι τοσο προσωπων. Δεν πετυχαινουμε τιποτα απλα απαξιωνοντας τους παντες. Δεν θα ερθε ενας νεος πολιτικος τωρα να μας σωσει. Οι θεσμοι πρεπει να αλλαξουν. Ο Μανος πιστευει οτι μπορει αυτο να επιτευχθει με μικροτερο κρατος και ενα σωρο αλλες μεταρυθμισεις που θα κανουν την δυνατοτητα καποιου να εκμεταλλευτει το δημοσιο χρημα αισθητα μικροτερη.
Διευκρινίζω ότι δεν επιθυμώ να υπερασπιστώ τον Ανδρανόπουλο ή τον Μάνο ή οποιονδήποτε άλλο συγκεκριμένα. Η συμμετοχή στα κοινά, η υπουργική θέση και η υποψηφιότητα δεν νομίζω πως είναι από μόνα τους γεγονότα που «βρομίζουν» κάποιον. Θα μπορούσαμε δικαίως να κατηγορήσουμε τον τάδε πολιτικό για την τάδε υπουργική του απόφαση, για την τάδε πρότασή του, για το τάδε σκάνδαλο, για τα τάδε «στραβά μάτια» και για τις τάδε αποκλίσεις από τις αρχές του. Όμως η πράξη της συμμετοχής στη διακυβέρνηση της χώρας, κατά τη γνώμη μου, πολύ κακώς κατακρίνεται. Αυτή είναι κριτική τεμπέλικη και επιφανειακή. Αντιθέτως, εγώ θα κριτίκαρα όποιον θεωρεί ότι συνεισφέρει μένοντας «απ? έξω».