Μωρέ μαλάκες και αυτοί που τα διαβάζανε,ναι μαζί σου.
Για μένα δεν φταίνε ούτε αυτοί που τα έγραφαν(είπα πριν ότι ήταν το αποτέλεσμα και όχι η δημιουργία)ούτε και ο κακομοίρης που ήθελε να ζήσει την μεγάλη ζωή.
Πλάκα πλάκα με θυμάμαι πιτσιρικά,γύρω στα 13,να χαζεύω editorial του Κωστόπουλου στο Νιτρο που έλεγε [I]“Αν ήθελα να είμαι κάποιος άλλος,θα ήμουν ο Τζόρνταν.Το καλύτερο άθλημα,στο καλύτερο πρωτάθλημα,λεφτά…Μόνο την γυναίκα του δεν θα χα,καλά τι διάολο πως την πήρε,δεν την είδε;”[/I].Κλασσικό δείγμα αρχοντοβλαχοκουλτούρας δηλαδή:lol::lol::lol:
Εντάξει τι να πεις,μεγάλες στιγμές της χώρας γενικά:D
Είχα δει κάπου ότι έφυγε μαζί με την καρέκλα και έσκασε κάτω στο πλατώ του Super Idol ή όπως λεγόταν η παπαριά που ήταν κριτής.Μυθικές στιγμές.Για πιο μπσαγμένα αλληγορικά πνεύματα η πτώση του αυτή αποτέλεσε προοικονομία της γενικότερης πτώσης του. Πσσσ ,πιο διανοητής και απ τον Γεωργελέ νιώθω σήμερα.Αδιανόητη διανόηση.
Τέλος πάντων, το θέμα δεν είναι πόσο καραγκιόζης μπορεί να είναι ο Γεωργελές ή ο Κωστόπουλος.
Το θέμα είναι ότι το κείμενο του είναι ένα ακόμα κείμενο που λαϊκίζει ακατάπαυστα (και κουλτουριάρικα ασφαλώς) χωρίς να λέει τίποτα ουσιαστικό. Κλειστά επαγγέλματα (το νέο φρούτο της εποχής μας, ξαφνικά η απελευθέρωση των ταξί έγινε μείζον ζήτημα για την ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας :lol: ), φοροδιαφυγή αλλά και φοροαπαλλαγές, το δυσλειτουργικό δημόσιο που πρέπει να γίνει λειτουργικό (χωρίς προφανώς να λέμε πώς, έτσι γενικά και αόριστα) κτλ κτλ.
Όχι βέβαια ότι περιμένουμε κάτι διαφορετικό από την Athens Voice, στο πολιτικό της σκέλος υπήρξε καλό φερέφωνο του ΓΑΠ-ικού ΠΑΣΟΚ και στο πολιτιστικό κομμάτι της ήταν και είναι από τα βασικά μέσα προβολής ενός αηδιαστικού, ψευτοεναλλακτικού lifestyle που ακόμα μαστίζει την Αθήνα.
Και σένα σε τιμάει η στάση σου. Φαντάζομαι όταν αξιολογηθούν οι καθηγητές και λυθούν τα προβλήματα της παιδείας θα πας να γραφτείς σε νυχτερινό σχολείο να μάθεις ορθογραφία επιτέλους.
Εσύ το λες για πλάκα, αλλά ο Κωστόπουλος έχει διδακτορικό Πολιτικής Οικονομίας από Πανεπιστήμιο του Παρισιού και λέγεται ότι ήταν ένας από τους αγαπημένους μαθητές του Νίκου Πουλαντζά.
Οπότε και μπολσεβίκος να γίνεις δεν σώνεσαι. Η αγάπη για το χρήμα εύκολα σε κάνει Παύλο Τσίμα.
Προφανώς και είναι μείζον θέμα η απελευθέρωση των ταξί. Γιατί από πίσω της κρύβεται η πίεση τόσων και τόσων για να μην υπάρξει απελευθέρωση των κλειστών επαγγελμάτων γενικότερα. Για φαντάσου να υπάρξει απελευθέρωση των δικηγόρων στις Κυκλάδες και να μπορεί ο ντόπιος να ρίχνει χυλόπιτα στους λιγοστούς διαπλεκόμενους ντόπιους δικηγόρους και να φέρνει έναν από Αθήνα. Ή για σκέψου να επιλέγεις τον πολιτικό σου μηχανικό και αν δεις πως δε σου αρέσει (γιατί π.χ. είναι απατεώνας ή επικίνδυνα άχρηστος) να μπορείς να πάρεις άλλον πολιτικό μηχανικό.
Κοροϊδευόμαστε τώρα; Τέτοια κεκτημένα θα χάσουν οι άνθρωποι; Οι πατεράδες τους και οι κοτζαμπάσηδες, τόσες μάχες έδωσαν για να τα κερδίσουν.
@ mandrake (λόγω ταξιδιού δεν πρόλαβα να σου απαντήσω και ούτε τώρα θα σου απαντήσω γενικότερα)
Οι μισθοί των δημοσίων υπαλλήλων που περισσεύουν είναι ετήσιο έξοδο. Δεν είναι αμελητέο όπως το παρουσιάζεις. Αν οι μισθοί είναι το 11% του ΑΕΠ (πριν ή μετά το 2009?) και το 20% των δ.υ. δεν μας χρειάζεται, τότε αυτό σημαίνει πως αυτοί οι μισθοί επιβαρύνουν το χρέος κατά 2,2%/χρόνο. Αυτό προστίθεται στο επιτόκιο σου. Αν προσμετρήσεις πως από αυτό το 20% αρκετοί εργάζονται σε ζημιογόνους οργανισμούς που στην πραγματικότητα δεν θα έπρεπε να υπάρχουν, τότε αυτά τα ετήσια κόστη ανεβαίνουν ακόμη περισσότερο.
Σίγουρα δεν είναι το κύριο, αλλά 1) δεν είναι αμελητέα αχρείαστα έξοδα και 2) όπως λέει και ο chinaski είναι μια καλή αρχή το να τα ελλατώσουμε ή έστω το να τους κάνουμε πιο παραγωγικούς.
Εγώ σκέφτομαι το εξής, πόσο δύσκολη θα ήταν μια λύση της λογικής: ιδιωτικοποίηση οργανισμών που δεν χρειάζονται στο δημόσιο κι έχουν ακόμη αξία (αφού ορισμένους τους σπάσουμε σε κομμάτια, π.χ. ΟΠΑΠ και Ενέργεια και το κράτος μπορεί να κρατήσει ορισμένα από αυτά τα κομμάτια υπό τον έλεγχο του) και μετεκπαίδευση με έξοδα του δημοσίου των δ.υ. που περισσεύουν αυτή τη στιγμή είτε στο δημόσιο, είτε στους ιδιωτικοποιημένους οργανισμούς.
Τους κατηγορείτε ότι δημιούργησαν ή τάισαν την κουλτούρα της ρηχότητας και του κουτσομπολιού, αλλά δέκα γραμμές πιο κάτω τούς κουτσομπολεύετε ρηχότατα.
[/SPOILER]