Έλα ρε…!Δεν περίμενα να έχεις αυτά στις απογοητεύσεις,ειδικά εσύ…!:-s
Ειδικά το Opeth και το Crimson!
soon, θα διαβασεις και το review:wink:
αν δεν ήταν τα μέταλς (όχι ο δίσκος των Feist, γένικα τα μεταλς :p) , πρώτη επτάδα παίζει να έχω ίδια με Dekay
Πάντως για τα vdgg και king crimson, συμφωνώ με hokam. Απογοητεύσεις δεν τα λες με τίποτα. Ίσως το kc αν το συγκρίνεις με το power to believe, αλλά νομίζω για αυτό έχει κυκλοφορήσει σαν projekt. Το opeth από την άλλη και εγώ το περίμενα καλύτερο.
Το Discipline πάντως όλο και γιγαντώνεται μέσα μου
Riot-Immortal Soul (!!!) :papas::papas:
pain of salvation-Road salt 2
The Haunted-Unseen
Leprous-Bilateral
amon amarth-Surtur Rising
Mastodon The Hunter
Iced Earth-Dystopia
Βαριέμαι να κάνω λίστα φέτος θα γράψω κειμενάκι όπως η AlteredCourse
Όμορφη και η φετινή χρονιά. Καμία χρονιά από τα 00ς δεν με έχει απογοητεύσει μουσικά μέχρι τώρα. Ξεκίνησε δυνατά με τον κόκκινο δράκοντα των [B]Ascension[/B] που είχε κάτι από τις στριφνές δομές των Deathspell Omega. Βγάλανε δίσκο και οι[B]Fleet Foxes[/B] όχι τόσο καλό όσο το ντεμπούτο αλλά και πάλι είχε καλοκαρινή αύρα και το ήταν καλή συντροφιά. Άλλοι πάλι λένε ότι ταιριάζει με χριστουγεννιάτικο κλίμα οπότε ακούστε και αποφασίστε μόνοι σας 
O Burial φέτος είχε 3 κυκλοφορίες η μία καλύτερη από την άλλη. Είτε γράφοντας δικά του κομμάτια όπως το [B]Street Halo[/B] είτε με συνεργασίες με τον [B]Thom Yorke και τον Four Tet[/B] είτε με τα αριστουργηματικά ρεμιξ στους [B]Massive Attack[/B]. Ενδιαφέρον και το δισκάκι των [B]Fair To Midland[/B] αν και μάρεσε αρκετά λιγότερο από το ντεμπούτο γιατί έβαλαν πολύ προγκ μέσα.
Εντύπωση έκαναν και οι Red Fangμε το δεύτερο δίσκο τους που έδειξε ότι το ντεμπούτο δεν ήταν πυροτέχνημα. Στο τέλος της χρονιάς κυκλοφόρησαν δίσκο και οι [B]Black Keys[/B] συνεχίζοντας το σερί καλών κυκλοφοριών. Διπλό χτύπημα φέτος από τους [B]Kilimanjaro Dark Jazz Ensemble[/B] που κυκλοφόρησαν δίσκο και με το άλλο project τους, τους[B]Mount Fuji Doomjazz Corporation[/B]. Πιο jazzy οι πρώτoι αρκετά πιο drone και χαώδεις οι δεύτεροι.
Στα ελληνικά δρώμενα ξεχώρισα 2 δίσκους. Το Super Van Vacation των [B]1000mods[/B] που έδειξε το δρόμο της ερήμου και τον φετινό δίσκο του [B]Socos[/B] με στίχους βγαλμένους από τη σημερινή ελληνική πραγματικότητα.
Oι [B]Junius[/B] έβγαλαν το Reports from the Threshold of Death το οποίο απασχολούσε για αρκετό καιρό το mp3 μου και οι [B]Hexvessel[/B] μας ταξίδεψαν σε folk μονοπάτια άλλων εποχών.
Ο δίσκος που άκουσα πιο πολύ μέσα στη χρονιά ήταν το [B]Wye Oak[/B]. Όχι κάτι πρωτότυπο, αλλά κυλούσε πολύ ευχάριστα η ώρα ακούγοντας αυτό τον δίσκο. O [B]Radical Face[/B] έβγαλε δίσκο το φθινόπωρο ακριβώς μόλις πιάσαν οι βροχές και έδεσε με το όλο κλίμα.
Οι [B]Graveyard[/B] μας γύρισαν πίσω στα 70ς με το Hisingen Blues και oι [B]Monkey3[/B] συνέχισαν να παίζουν το στονερ τους με μπόλικες πινελιές ψυχεδέλειας.
Όλα τα bold έχουν youtube links αν θέλετε να ακούσετε κάποιο κομμάτι.
Παρτ 2 κάποια στιγμή αύριο με πιο καθαρό μυαλό.
OK, εξηγούμαι σε hokam και Deckard:
Δε νομίζω να υπάρχει μεγαλύτερος οπαδός των VDGG από την αφεντιά μου σε ολόκληρο το forum (no offense). Το A Grounding In Numbers είναι μια χαρά δίσκος, αλλά είναι ο χειρότερος που έβγαλε ποτέ η μπάντα (κατ’ εμέ κατώτερο και του επίσης τίμιου Trisector). Με αυτή την έννοια είναι απογοήτευση, χωρίς να σημαίνει πως δεν τον ακούω και μάλιστα κάποια κομμάτια ιδιαίτερα.
To A Scarcity of Miracles ήταν αρκετά γλυκερό σε σημεία, υποτονικό και όχι όσο εμπνευσμένο όσο αρμόζει στους KC. Νομίζω πως χαραμίστηκε και ο Gavin Harrison εδώ. Σε καμία περίπτωση δεν είναι για πέταμα και απέχει πολύ από το να συγκαταλέγεται στα χειρότερά τους. Είναι καλός δίσκος, απλά τον περίμενα καλύτερο και ο πήχης για τους KC είναι πολύ ψηλά πάντα.
Κλείνοντας με τα μεγαθήρια, οι Yes είναι καταπληκτικοί στο artwork (ελέω Roger Dean) και το promotion, αλλά από μουσική μετά το πολύ καλό Drama (δηλαδή 31 χρόνια τώρα) δεν έχουν βγάλει ούτε μέτριο δίσκο (άποψή μου πάντα) και συνεχίζουν να διασύρουν το όνομά τους. To Fly From Here δεν είναι το χειρότερο album τους, αλλά είναι αρκετά παλιομοδίτικο και κακόγουστο μουσικά. Επίσης (ω της τραγικής ειρωνείας) η μόνη περίπτωση που στάθηκαν αξιοπρεπείς χωρίς τον J. Anderson ήταν εκείνο το Drama. Το να συνεχίζουν τώρα χωρίς αυτόν θυμίζει ιστορίες σύγχρονου απόλυτου αυτοεξευτελισμού (Deep Purple).
Για το Heritage των Opeth τα είχαμε πει και στο αντίστοιχο thread όταν κυκλοφόρησε, ελαφρώς επεισοδιακά με τους φανατικούς οπαδούς τους (no hard feelings φυσικά). Επίσης δεν είναι καθόλου κακό, αλλά δεν έχει καθόλου σαφή προσανατολισμό, οι περισσότερες συνθέσεις ακούγονται μπερδεμένες ως ιδέες στα δικά μου αυτιά και γενικά ο μουσικός χώρος στον οποίο μετακινήθηκε η μπάντα, και τυχαίνει να είναι η μουσική που κατά κύριο λόγο ακούω, έφερε τους Opeth σε ελαφρώς άβολη θέση προς το παρόν. Όσο και να ακούγεται περίεργο, νομίζω πως οι προθέσεις και η υστεροφημία του Heritage θα κριθούν πιο ολοκληρωμένα μετά τον επόμενο δίσκο τους.
Βάζοντας το φτυαράκι στη θέση του, ειδικά για εσάς τους δύο και όλους όσους ακούν prog rock,προτείνω 2 πρόσφατα albums που δε συζητήθηκαν καθόλου (αν δεν κάνω λάθος) στο forum:
Karfagen - Lost Symphony (symphonic prog rock από την Ουκρανία παρακαλώ)
Resistor - The Secret Island Band Jams (lunchbreak band του πολυπράγμονα Steve Unruh)
Ειδικά το δεύτερο που είναι jamαριστό θα σε ψήσει πολύ hokam. Dig in!
Ας κάνω μια λίστα κι εγώ αν και δεν άκουσα και πολλές καινούριες κυκλοφορίες.
Χωρίς αξιολόγηση, λοιπόν:
Sigiriya - Return To Earth (οι Acrimony ζουν, όπως ξαναέγραψα!)
Ice Dragon - The Sorrowful Sun
Mastodon - The Hunter
Krux III - He Who Sleeps Amongst The Stars
Elder - Dead Roots Stiring (Έκπληξη η στροφή στον ήχο τους!)
Graveyard - Hisingen Blues
Blood Ceremony -Living With the Ancients
Universe217 - Familiar Places
Rwake - Rest
Subrosa - No Help For The Mighty Ones
Red Fang - Murder the Mountains (To Wires ίσως το αγαπημένο κομμάτι της χρονιάς)
Across Tundras - Sage
Black Tusk - Set the Dial
Παρτ 2 λοιπόν.
Φέτος βγάλανε δίσκο και οι Primordial που όσο απίστευτο και αν φαίνεται νομίζω ότι έβγαλαν ισάξιο δίσκο με (ίσως και να ξεπέρασαν) το Gathering Wilderness.Στα ελληνικά ξέχασα το[B]Sun Of Nothing[/B] που έβγαλαν τον τρίτο τους δίσκο. Πιο “οργισμένος” από τους προκατόχους του όπως είπαν και οι ίδιοι “Θέλαμε να βγάλουμε από μέσα μας τα σκατά που κουβαλάμε στη ψυχή μας”(στο περίπου). Α ναι και το [B]Sequence Theory Project[/B] που όπως είπε κάποιος εδώ μέσα αν έβγαινε 15 χρόνια πριν στην Αγγλία θα ήταν διάσημοι.
Δυνατή επιστροφή και από τους [B]Kills[/B] με το Blood Pressures. Οι [B]*shels[/B] έβγαλαν το δεύτερο δίσκο τους που έδειξε μια πρόοδο στη μουσική τους. Εκτεταμένη και επιτυχημένη η χρήση πνευστών. Ιδανικό για τις μικρές ώρες. Eξαιρετικός ο δίσκος του [B]Tom Waits[/B]. Όλη η καριέρα του σε 40 λεπτά περίπου. 70 χρονών και όμως δείχνει να έχει όρεξη να βγάζει μουσική.Είχαμε και [B]Astronautalis[/B] με τα χιπ-χοπ του με ινδιε μαζί που τα μπλέκει καλά.
Δεύτερος δίσκος και από τον [B]Kanding Ray[/B]. Δεν ήταν δυνατόν να ξεπεράσει το Automne Fold αλλά το OR είναι πολύ ενδιαφέρον. Συνέχεια με τους [B]Crystal Stilts[/B] οι οποίοι παίζουν post-punk. Δεν θα πρέπει να ξεχαστούν και οι [B]Doomed Bird Of Providence[/B] οι οποίοι παίζουν ένα φολκ το οποίο θέλει απαραιτήτως συνοδεία αλκοολ.
Για τέλος αφήνω ένα δισκάκι που το ανακάλυψα το τελευταίο δεκαπενθήμερο του Δεκέμβρη. Ο λόγος για τους Austra και το Feel It Break. Ηλεκτρονικοπερίεργα με μία αύρα 80ς και γυναικεία φωνητικά. Δεν κάνει τόσο εντύπωση στην αρχή αλλά απογειώνεται με τον καιρό. Σε youtubelink το χιτάκι Lose It σε 2 versions.
[B]Lose It(Official video)[/B]
[B]Lose It(Unplugged)[/B]
Τα bold όπως και στο προηγούμενο παρτ έχουν youtubelinks.
Σίγουρα ξεχνάω κάποια. Κάποια άλλα δεν πρόλαβα να τα ακούσω και τόσο καλά.
Καλή χρονιά σε όλους.
Υοu bet i will man!!!Thanks!!!:D:D:D
Το Resistor μια φορά το άκουσα και μου φάνηκε όμορφο, αλλά χάθηκε μετά μες στον κυκεώνα της υπερπληροφόρησης, χωρίς τον οποίο βέβαια δεν θα το είχα ακούσει καθόλου #-o
Χωρίς αξιολόγηση οι καλύτεροι δίσκοι της χρονιάς:
Τα εισαγόμενα:
A Storm of Light - As the Valley of Death
All Pigs Must Die - God Is War
Arabrot - Solar Anus
Black Tusk - Set The Dial
Cave In - White Silence
Goes Cube - In Tides and Drifts
Hawks - Rub
Ken Mode - Venerable
Primus - Green Naugahyde
Red Fang - Murder The Mountains
Rwake - Rest
Terra Tenebrosa - The Tunnels
The Haunted - Unseen
Today Is The Day - Pain Is A Warning
Trap Them - Darker Handcraft
Τα ντόπια:
Sarabante - Remnants
Sun Of Nothing - The Guilt Of Feeling Alive
They came from out of nowhere:
Broadcast Sea - Lost Generation
Cloon - Mostly Harmless
Herder - Herder
Pink City - Designing Women
Rational Animals - Bock Rock Parade
Bonus:
Big Business - Quadruple Single
Throat - Licked Inch Fur 12’’
Ναι μωρή αρρώστια :!:
Αυτό τελικά κυκλοφόρησε σε απτή μορφή?
Ναι, σε βινύλιο.
Το πουλάνε και στο site τους 15 δολλάρια.
Δεν έχω πικάπ. 
Έχω όμως (κάτι σαν) λίστα.
[B][U]5 BLACKMETAL δίσκοι που πρέπει να ακούσετε:[/U][/B]
[SPOILER][B]NEGATIVE PLANE ?Stained Glass Revelations?[/B] γιατί παίζουν το blackmetal του αύριο, έχουν ψαρωτικό concept χωρίς να γίνονται ψευδοελιτιστές και ενσωματώνουν τέλεια ψυχεδελικές και avant-garde λογικές πάνω στον καμβά των μυθικών CELTIC FROST.
[B]NIGHTBRINGER ?Hierophany Of The Open Grave?[/B] γιατί φέτος απογειώνονται καλλιτεχνικά, διαλύουν κάθε ανησυχία περί στασιμότητας και χρησιμοποιούν τον ήχο της κιθάρας με εντελώς μοναδικό τρόπο.
[B]CAΪNA ?Hands That Pluck?[/B] γιατί το post blackmetal στην πραγματικότητα είναι μια γελοία φούσκα, αλλά αυτός εδώ ο γαμημένος Βρετανός κάνει τα πάντα για να αποδείξει το αντίθετο. Και τα καταφέρνει. Μόνο εδώ θα μπορούσαμε να βρούμε ταυτόχρονα συμμετοχές από τον Imperial (KRIEG), τον Vermin (ΑXIS OF ADVANCE, BLOOD REVOLT) και τον τραγουδιστή των STARKWEATHER ταυτόχρονα.
[B]LEVIATHAN ?True Traitor, True Whore?[/B] γιατί η πόλη του τον πνίγει και η πόλη μας μας πνίγει.
[B]NADIWRATH ?Nihilistic Stench?[/B] γιατί είναι ότι καλύτερο και πιο ιδιαίτερο έβγαλε ο τόπος μας τελευταία, έστω μέχρι το υπερπρόσφατο απαισιούργημα των THIS IS PAST. Black metal θρήνος/μίσος και punk οργη/δύναμη.[/SPOILER]
[B][U]5 DEATH METAL δίσκοι που πρέπει να ακούσετε:[/U][/B]
[SPOILER][B]MITOCHONDRION ?Parasignosis?[/B] γιατί οι Καναδοί είναι θεοί (part 1) και ξεδιπλώνουν τα απόκρυφα μυστήρια της ύπαρξης και του τέλους της με ήχο οδοστρωτήρα και riffs σπαζοκεφαλιές.
[B]ANTEDILUVIAN ?Through The Cervix Of Hawaah?[/B] γιατί οι Καναδοί είναι θεοί (part 2) και άμα λάχει σε χώνουν 2 μέτρα κάτω από το χώμα για την πλάκα τους. ΤΙ-ΤΥΜΠΑΝΑ-ΕΙΝΑΙ-ΑΥΤΑ-ΡΕ! 8O
[B]AUTOPSY ?Macabre Eternal?[/B] γιατί ο παλιός είναι αλλιώς και γιατί έχουν τη σαπίλα στο τσεπάκι τους ?κι ας λέει ό,τι θέλει ο Angmar περί πίεσης. Αλλού γκαζωμένοι και αλλού σκουληκαντέρες, θα είναι εις τους αιώνας των αιώνων η βάση του ΘΑΝΑΤΟΥ.
[B]TEMPLE NIGHTSIDE ?Prophecies Of Malevolence?[/B] γιατί οι INCANTATION θα είναι παντοτινό εικόνισμα που πολλοί προσκυνάνε αλλά λίγοι είναι ικανοί για να γίνουν αληθινοί Ακόλουθοι. Και γιατί αυτός εδώ ο τύπος είναι μια γαμημένη μηχανή παραγωγής πρωτοκλασάτου ακραίου metal κάθε τύπου (check also ILL OMEN, PESTILENTIAL SHADOWS, AUSTERE).
[B]NECROS CHRISTOS “Doom Of The Occult”[/B] γιατί το death metal που παίζουν θα μπορούσε να είναι απολύτως τετριμμένο και αφόρητα βαρετό αν δεν το έπαιζαν τόσο καλά που καταντάει εθιστικό. Από το υπερχιτ [I]“Hathor Of Dendera”[/I] μέχρι το εντελώς στριφνό [I]“Descending Into The Kingly Tomba”[/I] και με τα ανατολίτικα ιντερλούδια να δίνουν καίριες ανάσες, οι NC δικαιούνται μέρος του θρόνου της ευρωπαϊκής σκηνής.[/SPOILER]
[B][U]5 «ΑΛΛΟΙ» METAL δίσκοι που πρέπει να ακούσετε:[/U][/B]
[SPOILER][B]STRIKELIGHT ?Taste My Attack?[/B] γιατί αυτό είναι το γαμημένο το ΧΕΒΙ ΜΕΤΑΛ που λέμε και στην Ερμιόνη Αργολίδος. Riff-άρες κατά συρροή, ένας τραγουδιστής που προτιμά να είναι φάλτσος με ψυχή παρά υψίφωνος πουστόφλωρος και το πνεύμα μια δεκαετίας που επιζεί σε πείσμα των καιρών.
[B]SATURNALIA TEMPLE ?Aion Of Drakon?[/B] γιατί μέσα στον κυκεώνα της doom/occult/όπως-σκατά-θέλετε-πείτε-το αναγέννησης, αυτοί εδώ παίζουν πιο αντιεμπορικά από κάθε άλλον και ηχούν τόσο τελετουργικοί που τρομάζουν στ? αλήθεια. Δοκιμάστε τους εν ώρα βόλτας σε κάποιο δάσος μόλις έχει πέσει ο ήλιος.
[B]TOMBS ?Path Of Totality?[/B] γιατί τώρα που το λεγόμενο post-metal έκανε το μεγάλο ξεσκαρτάρισμα, αυτοί όχι μόνο δεν χάθηκαν στην άβυσσο αλλά το οδηγούν με περηφάνια σε νέες διαδρομές.
[B]VEKTOR?Outer Isolation?[/B] γιατί το θρας ζει και σπέρνει εφιάλτες. Ακόμα.
[B]PRIMORDIAL ?Redemption On The Puritan?s Hand?[/B] γιατί το [I]?Bloodied Yet Unbowed?[/I] είναι το καλύτερο κομμάτι που έγραψαν μετά το [I]?Sons Of The Morrigan?[/I]. Και γιατί είναι αθεράπευτα ξεροκέφαλοι ώστε να μην κάνουν τους συμβιβασμούς που «πρέπει» για να αποκτήσουν επιτέλους το μέγεθος του κοινού που τους αξίζει.[/SPOILER]
[B][U]3 DEMOS/EPs που πρέπει να ακούσετε:[/U][/B]
[SPOILER][B]ENSNARED ?s/t?[/B] γιατί το σουηδικό παλιομοδίτικο death έχει τη χάρη του και οι MIASMAL δεν είναι αρκετοί.
[B]THANTIFAXATH ?s/t?[/B] γιατί το κράμα θεατρικότητας, DsO και απόγνωσης που επιχειρούν να φτιάξουν δείχνει να έχει δυνατές προοπτικές.
[B]YEAR OF THE GOAT ?Lucem Ferre?[/B] γιατί το [I]?Of Darkness?[/I] είναι instant heavy rock hit και ο τραγουδιστής είναι φωνάρα.[/SPOILER]
[B][U]2 NON-METAL δίσκοι που πρέπει να ακούσετε:[/U][/B]
[SPOILER][B]ULVER ?Wars Of The Roses?[/B] γιατί στο ερώτημα «Και μετά το ?Shadows Of The Sun? τι?» απαντούν εμφατικά «Επιστροφή στην αθωότητα!». Το [I]?September IV?[/I] προκαλεί ρίγη με την απλότητα μέσω της οποίας παραγματεύεται μια κατάσταση που όλοι μας λίγο πολύ έχουμε βιώσει και το [I]?Stone Angels?[/I] φέρνει δάκρυα και μόνο.
[B]THE DOOMED BIRD OF PROVIDENCE ?Will Ever Pray?[/B] γιατί όχι μόνο δεν είναι άλλη μια άνευρη folk μετριότητα, αλλά αντιθέτως βουτάει μέσα σε παλιοκαιρισμένο ρούμι για να αποδώσει την κάποτε αγριότητα των θαλασσών.[/SPOILER]
[B][U]+1 δίσκος που δεν θέλατε και δεν έπρεπε να ακούσετε (οι περισσότεροι) αλλά το κάνατε για τους λάθος λόγους:[/U][/B]
[SPOILER][B]LOU REED & METALLICA ?Lulu?[/B] γιατί οι περισσότεροι τον άκουσαν επειδή γράφει πάνω το όνομα METALLICA, αλλά χωρίς να έχουν ποτέ στο παρελθόν τη διάθεση να ασχοληθούν με τέτοιου είδους ήχους και οι υπόλοιποι τον άκουσαν γιατί νόμισαν ότι έτσι θα μπορέσουν να την πουν στους «μεταλλάδες τους αμόρφωτους που δεν μπορούν να εκτιμήσουν την πραγματική μουσική πρωτοπορία». Και οι δύο χαμένοι βγήκαν γιατί έτσι κι αλλιώς ο δίσκος απευθύνεται στους ελάχιστους που θα τον εκλάβουν γι? αυτό που είναι, δηλαδή ένα υποθετικό soundtrack το οποίο έξω από την ιστορία που θέλει να διηγηθεί (και την οποία καλείται ο ακροατής να σχηματίσει στο μυαλό του) δεν έχει απολύτως καμία χρησιμότητα. Πάντως γέλασα αρκετά με γραφικά αφελείς απόψεις του τύπου «μα ρε παιδιά, αν ήθελαν να κάνουν κάτι τέτοιο, γιατί δεν το έκαναν με τον TOM WAITS που θα τους ταίριαζε περισσότερο?».[/SPOILER]
Α, επίσης να αποδώσω και τα credits στον Crisp για το Plutonium το οποίο θα μπορούσε να μπει και αυτό στη λίστα με τα (πρωτοεμφανιζόμενα) άντεγκράου.
καλά τα λέει ο chrisp στα 3 blacks. Caina δεν έχω ακούσει για τον λόγο που αναφέρεις (postblack), αλλά διαβάζω τα καλύτερα οπότε θα γίνει.
Στα death metal είμαι με το μέρος του darth στο θρεντ του μέτσαλ χάμαιρ πριν λίγο.
Το vektor γκαστρώνει γαϊδούρα στον ανήφορο και για κάποιον καθόλου προφανή λόγο το έχω συσχετίσει με το negative plane :dunno:
Ένα που δεν είχα και άμεσο σκοπό να το ακούσω, αλλά τελικά το έκανα και έπαιξε μεγάλη μπάλα πριν και μετά τον μεσημεριανό ύπνο (και κατά την διάρκεια μάλλον) ήταν το Bon iver
[B]PLUTONIUM [/B]δεν είναι πρωτοεμφανιζόμενοι, έχουν άλλον ένα γαμάτο δίσκο (σε φάση “Thorns”/“Rebel Extravaganza”) που έχουμε εκθειάσει κάποιοι στο παρελθόν.
Λυπάμαι λίγο που δεν συμπεριέλαβα το φετινό στα καλύτερα, μιας και έχω επαφή με τον Carlsson, αλλά η αλήθεια είναι ότι ήθελε κατιτίς παραπάνω.
Επίσης, όσοι περιμένατε πώς και πώς το WitTR (και ανεξάρτητα από τη γνώμη σας γι’ αυτό), ρίξτε μια αυτιά στο [B]“Bluostar”[/B] των [B]FYRNASK[/B].
με αλφαβητική σειρά:
[B]Amon Amarth - Surtur Rising [/B]
πολύ καλό σερί κυκλοφοριών, pop death metal(??) στα πολύ καλά του!
[B]Anthrax - Worship Music[/B]
δεν κάλυψε στο έπακρο της προσδοκίες της πολυετούς αναμονής, αλλά δεν παύει να είναι ένα εξαιρετικό άκουσμα
[B]Burzum - Fallen[/B]
σε τρομερή φόρμα ο Varg, προσωπικά θεωρώ ότι ξεπέρασε και το Belus. Φοβερά ατμοσφαιρικό (όχι με τη μουσική έννοια του όρου), με τα πιό ‘απειλητικά’ καθαρά φωνητικά που ηχογραφήθηκαν τη χρονιά που μας πέρασε.
[B]Castle - In Witch Order[/B]
Δισκάρα, ακούστε τους.
[B]Communic - The bottom deep[/B]
οκ, όλοι τους ακούμε και λέμε “Nevermore”, μόνο που οι Nevermore έχουν μπεί στον πάγο…
[B]Deceased - Surreal Overdose[/B]
Εγγύηση.
[B]Dream Theater - A Dramatic Turn of Events[/B]
Κατηγορήθηκαν ότι έκαναν μια safe επιλογή. Δε μπορεί κανείς να τους κατηγορήσει ότι δεν έβγαλαν καλό δίσκο.
[B]Foo Fighters - Waisting Light[/B]
Για καιρό, ανέτρεχα σε αυτή την κυκλοφορία, θέλοντας να ακούσω κάτι “μη-metal”
[B]Ηavok - Time is up[/B]
Από τις κορυφαίες νεο-Thrash μπάντες, χωρίς πολλές-πολλές εκπλήξεις και νεωτερισμούς. Απλό, γνώριμο, καλοπαιγμένο thrash.
[B]Ιced Earth - Dystopia[/B]
Έκπληξη. Ευχάριστη! Εξαιρετικός δίσκος.
[B]Jag Panzer - The Scourge of the Light[/B]
Σε αυτή την περίπτωση δε μπορώ να μιλήσω για έκπληξη. Περίμενα μια τόσο καλή κυκλοφορία από αυτούς. Η έκπληξη (όχι ευχάριστη αυτή τη φορά) ήρθε αργότερα.
[B]KEN Mode - Venerable[/B]
Πρώτη φορά ήρθα σε επαφή με αυτούς τους τύπους και έκανα καιρό να ξεκολλήσω!
[B]Μachine Head - Unto the Locust[/B]
Μου άρεσε και συνεχίζει να μου αρέσει.
[B]Μetallica - Beyond Magnetic[/B]
Κλείνοντας τον 3ετή κύκλο του DM, ήρθε αυτό το εξαιρετικό EP. Σε μια περίοδο με εξαιρετικά live, με Big4 περιοδία και με τα ιστορικά -από τώρα- επετειακά live στο Fillmore, γεννά προσδοκίες…
[B]Motorhead - The World Is Yours[/B]
Σταθερή αξία.
[B]Onslaught - Sounds of Violence[/B]
Από τις πολύ καλές thrash κυκλοφορίες της χρονιάς!
[B]Opeth - Heritage[/B]
Προσωπικά, εκεί ήθελα να δώ τους Opeth να κατευθύνονται…
[B]Sarabante - Remnants[/B]
Aπίστευτα κολλητικό album!
[B]Satan’s Host - By the Hands of the Devil[/B]
Αμφιλεγόμενο album. Είμαι από την πλευρά των ικανοποιημένων!
[B]The Devil’s Blood - The Thousendfold Epicentre[/B]
Εξαιρετικοί, ξεπέρασαν τις προσδοκίες μου.
[B]The Haunted - Unseen[/B]
Άλλη μία έκπληξη για το 2011. Νομίζω ότι αυτός ο ήχος τους πάει γάντι.
[B]Τhis is Past - MΙΣΑΝΘΡΩΠΙΑ[/B]
Black Metal κυκλοφορία της χρονιάς.
[B]Uncle Acid And The Deadbeats - Bloodlust[/B]
Μέσα στο Underground hype που τους περιβάλλει, έκαναν ξανά την υπέρβαση
[B]Vektor - Outter Isolation[/B]
Έχουν μπεί για τα καλά στο δρόμο της καταξίωσης. Η κορυφαία thrash μπάντα της γεννιάς τους.
αφήνω εκτός Subrosa, Virus, Primordial, Mastodon, παρόλο που μου άρεσαν αρκετά!
Απογοητεύσεις από Trivium (μάλλον ποτέ δεν θα κάνουν το άλμα και θα παραμείνουν μία τυποποιημένα μέτρια/καλή μπάντα) και Evile (που παρόλες τις αποθεωτικές κριτικές, για 2η φορά με άφησαν να περιμένω να ξεπεράσουν το ντεμπούτο τους)
Ναι έχεις δίκιο, για κάποιο λόγο μου είχε κολλήσει ότι το “One Size Fits All” ήταν το ντέμο και δεν έκατσα να το τσεκάρω.
Το φετινό (Devilmentertainment Non-Stop) μου φαίνεται πιο ολοκληρωμένο πάντως, καθώς δεν είναι τόσο εμφανείς οι επιρροές τους. Αν και αυτό το λέω με επιφύλαξη, καθώς δεν τους έχω ακούσει τόσο πολύ όσο θα ήθελα.
Edit: Επίσης χαίρομαι που αρκετός κόσμος ανακαλύπτει τους Ken mode.
Φέτος σ’ αυτόν τον ήχο θα λιώσουμε το νέο δίσκο των δάσκαλων Unsane!
Diapsiquir ? A.N.T.I.
Negative Plane ? Stained Glass Revelations
Ulcerate ? The Destroyers of All
Sun of Nothing ? The Guilt of Feeling Alive
Hexvessel ? Dawnbearer
Deathspell Omega ? Diabolus Absconditus
YOB ? Atma
Dephosporus ? Axiom
Sarabante ? Remnants
Blaspherian ? Infernal Warriors of Death
Terra Tenebrosa ? The Tunnels
Sub Rosa ? No Help to the Mighty Ones
Craft ? Void
Ash Borer ? Ash Borer
Ty Segall ? Goodbye Bread
Necros Christos ? Doom of the Occvlt
Grain ? Εδέμ
Hat ? Vortex of Death
Leviathan ? True Traitor, True Whore
Black Cobra ? Invernal
Solstafir ? Svartir Sandar
Phidaux ? Snowtorch
Primordial ? Redemption at the Puritan?s Hand
Ascension ? Consolamentum
Murkrat ? Drudging the Mire
Burzum ? Fallen
Thantifaxath ? Thantifaxath
Nadiwrath ? Nihilistic Stench
Falls of Rauros ? The Light that Dwells in Rotten Wood
Nightbringer ? Hierophany of the Open Grave
απογοητεύσεις μορμπιντέητζελ και ΚΟΡΡΑΠΤΕΝΤ. ειδικά για τους τελευταίους γαμώ τον άη θεό τους.
@Chrisp, πινκζ. αν και το ΜΙΤΟΧΟΝΔΡΙΟ, παρόλο τον αρχικό ενθουσιασμό, μάλλον ξεφούσκωσε μέσα μου ενώ το αντεντιλούβιαν δεν το έχω ακούσει. α, και το βέκτορ πιο βαρετός πεθαίνεις. :ρ
επίσης, (σκόπιμα) δεν έχω ακούσει ακόμα ούλβα και ντουμντ μπερντ, αλλά θα γίνει κιαυτό.