"Έφυγε" ο Θανάσης Βέγγος

Καλο ταξιδι καλε μας ανθρωπε θα ζεις για παντα στης καρδιες μας.Στεναχωρηθηκα παρα πολυ πριν λιγο που το εμαθα:(

Ακριβώς αυτό. Αξιώθηκε της αγνής και καθολικής αγάπης του λαού. Και στην Ελλάδα το να σε αγαπάνε οι όμοιοί σου είναι σπάνια και μεγάλη υπόθεση…

Ετσι ακριβως ρε παιδια ολοι αγαπουσαν τον θαναση.Εξαιρετικος ηθοποιος,υπεροχος ανθρωπος πραγματικα πολυ κριμα.[SIZE=“7”]Αθανατος!!![/SIZE]

"Και που λες, βγήκε βρώμα ότι τα τίναξα, λέει…

…και το πιστέψανε! Τους την έφερα πάλι! Ααααα-χαααα!"

Ευχαριστούμε για όλα.

δεν ηταν ενας απλος ηθοποιος… ηταν ο[B] ΒΕΓΓΟΣ[/B]!!!

[B]ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ[/B]

Όντως αυτό για την αγάπη του κόσμου είναι αληθές. Η μοναδική φορά που έχω συγκινηθεί μέχρι δακρύων βλέποντας τηλεόραση είναι όταν είχε βραβευτεί ο Βέγγος κάπου (δεν θυμάμαι σε ποια εκδήλωση): τη στιγμή που παρέλαβε το βραβείο ο ίδιος είχε δακρύσει από τις ιαχές και το χειροκρότημα του κοινού, μία σκηνή που ήταν πάρα πολύ έντονη ακόμα και για μένα που την έβλεπα από την τηλεόραση. Ένιωσα σαν να παρακολουθούσα έναν δικό μου άνθρωπο, πχ τον παππού μου, κάπως έτσι θα μπορούσα να το περιγράψω.

Φύση! Μωρή φύση! Μόνη σου είσαι, μόνος μου είμαι και εγω! Πάρε ένα μπισκότο…

R.Ι.P.

ΑΚΡΙΒΩΣ.
Ειδικά το τελευταίο.

Εκτός από τις ταινίες με Θου-Βου, σχεδόν όποια άλλη ταινία του Βέγγου και να έβλεπα/δώ, ειδικά από δεκαετία 90 και μετά, με πιάναν τα ζουμιά :frowning:
Ίσως γιατι συνέβαινε το “Ένιωσα σαν να παρακολουθούσα έναν δικό μου άνθρωπο, πχ τον παππού μου”.

εγω χαιρομαι που εζησε τοσο πολυ:)

ελα ρε :frowning:
ΡΙΠ

:(:(:(:(:(:frowning:

ΜΟΝΟ ΠΕΡΗΦΑΝΙΑ ΚΑΙ ΤΙΜΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ [SIZE=“2”][B]ΑΝΘΡΩΠΟ[/B][/SIZE]

“Α, καλοί μου άνθρωποι… να μην ξεχνάτε να μου ανάβετε το κεράκι σας, κάθε χρόνο στη γιορτή μου. Του Οσιοπράκτορος ΘΟΥ ΒΟΥ του μαρτυρήσαντος.
Γράφτε την ημερομηνία: 30 Φεβρουαρίου. ΕΛΗΦΘΗ ΟΒΕΡ!!”

H ειρωνεία είναι ότι σήμερα είναι και η παγκόσμια μέρα γέλιου…Τι πιο ταιριαστό για έναν τέτοιο κωμικό…

Κάθομαι στο γραφείο και χαζεύω διάφορες σκηνές από ταινίες του. Δεν έχω καμία όρεξη για δουλειά, νιώθω άδειος. Ένα κομμάτι μου έσπασε σήμερα. Ένιωσα ότι έχασα λίγο από το χαμόγελό μου.

Ήμουν πολύ μικρή, όταν τον είχα δει στην Επίδαυρο και δε θυμάμαι λεπτομέρειες, αλλά νιώθω πολύ τυχερή που είχα την τύχη να το ζήσω αυτό…

Καλό ταξίδι σε έναν ΜΕΓΑΛΟ ηθοποιό και άνθρωπο!

Οι άνθρωποι ‘‘ζούνε’’ όσο τους σκεφτόμαστε…και μεις δεν πρόκειται να τον ξεχάσουμε ΠΟΤΕ…

Χαίρομαι για ένα πράγμα. Που όταν ήμουν πιτσιρικάς και καθόμουν με τις ώρες μπροστά σε αυτό το χαζοκούτι που λέγεται τηλεόραση, υπήρχε αυτός ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ εκεί μπροστά στην οθόνη και γλύτωσα ίσως έτσι την απόλυτη αποβλάκωση. Τα τελευταία 3 χρόνια η τηλεόραση ανοίγει υπερβολικά σπάνια.

Θανάση σε ευχαριστώ, καλό ταξίδι.

έφυγε ένας άνθρωπος που είναι από τους λίγους σε αυτή τη χώρα που μόλις άκουγες το όνομα του “άνοιγε” η καρδιά σου…

σε αυτό που λέει ο chrisp εχει 100% δίκιο…
αν τον δει κάποιος οχι σε κωμωδίες αλλά σε μια “σοβαρή” ταινία θα δει κάτι που άλλοι προσπαθούν χρόνια να πετύχουν… ακίνητος, λαχανιασμένος απο το τρέξιμο, σε κάθε αναπνοή(απο την μύτη) ταυτόχρονα να ανεβοκατεβαίνει το κεφάλι του 1-2 εκατοστά…όποιος έχει δει πιο συγκινητικό παίξιμο από αυτά τα 2-3 δευτερόλεπτα να μου το πει…
επίσης αυτό λέγεται ερμηνεία …

ακόμη και για μερικούς που βρίσκουν καποιες ταινιες τους “ελαφριές”(υπήρχαν…+καποιες [U]λίγες[/U] παρουσίες σε παραγωγές late 80’s early 90’s) ο ίδιος ειχε πει οτι κάναμε τους καραγκιόζηδες για να μπορέσει να γελάσει ο κόσμος…ο άνθρωπος ήταν συνειδητοποιημένος…ήξερε τι είναι τι και δεν κορόιδευε κανέναν…

επίσης…[SIZE=“4”][B]ΞΕΡΕΙΣ ΑΠΟ ΒΕΣΠΑ?![/B][/SIZE] :smiley:

ΑΝΤΙΟ

*πάω να ξεθάψω αυτό

Καταπληκτικός κωμικός, αδικήθηκε τρομερά στην Ελλάδα, το ταλέντο του μπορούσε να ταξιδέψει και αλλού. Ίσως ήταν επιλογή του, δεν ξέρω, ίσως ήταν οι συνθήκες, δε μ’ ενδιαφέρει. Ήταν όμως ΔΙΚΟΣ μας.

Τον ευχαριστώ με όλη μου την καρδιά για τις αναμνήσεις που μου έδωσε, θα ζει μέσα μας. :cry:

ΑΠΑΡΑΑΑΑΑΑΔΕΚΤΟ ΓΙΑ ΠΡΑΚΤΟΡΕΣΣΣΣΣΣΣ

Α Π Α Ρ Α Δ Ε Κ Τ Ο ! ! ! !

τι θεούλης :slight_smile: από τη μία στεναχωριέσαι όταν φεύγουν τέτοιοι τεράστιοι άνθρωποι, αλλά από την άλλη τουλάχιστον έφυγε σε μεγάλη ηλικία και ξέρωντας την εκτίμηση και την αγάπη που του είχαν όλοι. ο τελευταίος των μεγάλων!