Μετά το φέηλ που έφαγα στο θρεντ “Καλύτερες ατάκες” αποφάσισα να ανοίξω αυτό το θρεντ για να μη βγαίνω πια εκτός θέματος στα ποστς μου… 
Επομένως, εδώ μπορείτε όλοι να γράφετε τις καλύτερες ατάκες-κοτσάνες (ακα μαργαριτάρια) που έχετε ακούσει ή πει.
Μοντς κάντε ένα καλό αν είναι να ποστάρει η Γουίλσον αυτά που έγραφε και στο άλλο. Κλειδώστε το.
Χαχαχαχαχααχαχαχαχαχαχαχαχαχαχ!
Υπάρχει γενικά υποστήριξη! :lol:
Μα γιατί μωρέέέ!
Πάνω που βρήκα κι έναν επιπλέον κατάλογο με σημειώσεις από μαργαριτάρια που είχαν λεχθεί στο μάθημα της φυσικής- ε; ε; Το ξέρω ότι κατά βάθος το θέλετε
[SPOILER]Οκ, σταματάω να επιβαρύνω τη θέση μου!
[SPOILER]Προς το παρόν ;ρ[/SPOILER][/SPOILER]
Ρένια να σ’ενημερώσω ότι τέλειωσες το σχολείο. Καιρός να μεγαλώσεις. 
[SPOILER]
[/SPOILER]
<3 <3 <3 <3
Κατ’ αρχάς μέχρι να τελειώσουν κι οι ενδοσχολικές δεν έχω τελειώσει το σχολείο! ;p
Κατά δεύτερον, τα μαργαριτάρια δεν πρέπει αναγκαστικά να είναι ειπωμένα μέσα στη σχολική κοινότητα.
Κατά τρίτον, σύμφωνα με το “κατά δεύτερον”, γιατί ομοφυλοφιλικό θρεντ; Υπάρχει το θρεντ με τις “έξυπνες” ατάκες και πλέον με τις “κουφές” ατάκες. Just as fair!
Από τον πατάτα είναι το Comment, επαινετικά το λέει
Πες μου ότι θα αρχίσεις πάλι να κυκλοφορείς με ένα μπλοκάκι αγκαλία?!:D:D
Όχι, έχω συγκεντρώσει ήδη αρκετό υλικό- βρήκα και κάτι παλιές σημειώσεις που κράταγα :ρ
Αν και διαρκώς ανανεώνομαι (βλέπε σημερινή “ατάκα”)
χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα! καλά θα περάσουμε:p
Σε έναν χρόνο από τώρα μα την παναγία δεν θα θυμάστε ούτε μία ατάκα καθηγητή ακόμα και να προσπαθείτε.
Επίσης θα έχει χαθεί ως τότε μυστηριωδώς αυτό το μπλοκάκι οπότε τι κρίμα, πάνε όλα τα ντοκουμέντα.
Κακιιια!
Οι δυνατες ατακες και μαλακιες στη ταξη θα μεινουν αν συζητιουνται που και που μεταξυ παλιων συμμαθητων,αλλα γενικα ειναι αληθεια οτι τα περισσοτερα θα ξεχαστουν ή θα φαινονται μη αστεια πλεον.
Αν κρινω βεβαια απο τις ατακες που ποσταρει η Γουιλσον το πλεον ειναι μαλλον πλεονασμος
υπάρχουν πάντως και ατάκες που δεν ξεχνιούνται.
θυμάμαι για παράδειγμα στο πρώτο εξάμηνο της σχολής, πρώτη εβδομάδα μαθημάτων, που μια καθηγήτρια (ο γράκχος θα ξέρει ποια) μπαίνει μέσα και λέει “βγήκαμε όλοι από το μουνί της μάνας μας…”. μιας και ήμαστε όλοι κάπως ψαρωμένοι τότε, είναι μια ατάκα που νομίζω ότι θα την κουβαλάω για όλη μου τη ζωή.-
Ρόη… 
χαχαχ, με απογοητεύεις ρε συ… ρόη στο πρώτο εξάμηνο?
μυρτώ…!
:-s
Ναι έχεις δίκιο, ντάξει η Μυρτώ ήταν η δεύτερη υποψήφια. Απλά διαβάζοντας αυτή την ατάκα σχεδόν είδα μπροστά μου τη Ρόη να λέει “και που λέτε παιδιά όλοι μασχ βγήκαμε από το μουνί τησχ μάνασχ μασχ”.
:lol3::lol3:
ακριβώς έτσι όμως διάολε!
καλά, και αυτή έλεγε πολλά τσιτάτα (πρέπει να είπε τη λέξη “μπουρδέλο” τουλάχιστον πεντ’ έξι φορές σε κάθε μάθημα), αλλά στο τέταρτο έτος πλέον έχεις ξεψαρώσει και δε σου κάνουν εντύπωση.
Μου θυμήσατε ατάκα καθηγητή ανατομίας: “που λέτε παιδιά, η ζωή ξεκινά κάπου μεταξύ ούρων και κοπράνων”. Δεν είναι και τόσο αστείο όμως μετά από τόσα χρόνια.
Μπουαχαχαχαχ, και μετά είμαι εγώ η κακιά!:lol:
Εντάξει ισχύει ότι κρατάς κάποιες τρυφερές αναμνήσεις και όταν ξαναβρεθείς με παλιούς συμμαθητές που η ζωή τους έχει σταματήσει στο λύκειο θα τις μνημονεύσετε αλλά δεν θα 'ναι ποτέ το ίδιο αστείες.
Όπως και να 'χει, σαν το πιο αστείο περιστατικό που μου 'χει συμβεί τελευταία σε “τάξη” (βλέπε αμφιθέατρο) στο σχολείο νομίζω δεν συνέβη ποτέ κάτι αντίστοιχα κουφό:
Ήμασταν γύρω στα 300 άτομα στην αίθουσα και γινόταν το κλασικό ψιλομπουρδελέ σούσουρο. Ο καθηγητής (Μεταφραστικής Θεωρίας, Λατινικών για να καταλαβαινόμαστε) εκεί που μιλάει, μιλάει, ξαφνικά αρχίζει να ΨΕΛΝΕΙ σε άπταιστη λατινική μετρική ένα απόσπασμα με δυνατή, βαθιά και καμπανιστή φωνή- φυσικά οι θόρυβοι κόπηκαν μαχαίρι και όλοι πάγωσαν. Οι περισσότεροι νόμιζαν πως τρελάθηκε. Όταν σταμάτησε, όλοι χειροκρότησαν με ενθουσιασμό (και με ανακούφιση).
Μπενέτος FTW!