Οχι και ξυλο στους Kamelot. Εκει ημουνα και τα βλεπα, 20 ατομα μπροστα χαζοχαιρονταν. Στους Priest δηλαδη που ημουν 3η σειρα, πρεπει να θεωρειται παγκοσμιος πολεμος; 
Τα χεβυπαουερ live εχουν χαλαρωσει παρα πολυ. Καμια σχεση με παλια.
Μη βαζεις δολια μεσα, επειδη μπορω να σε ξεπληρωσω με το ιδιο νομισμα!
Edit: Φλασια. Agent Steel στο Underworld. Μιλαμε για ΤΟ πιτ.
@Bleedin’: Ο Πολωνος εκεινη τη μερα ρε, φορουσε ενα περικαρπιο φτιαχμενο απο καλυκες. Μου το κανε το χερι, γης μαδιαμ.
Εκεί δε πας καν. Για ποιότητα μιλάμε:p
Ευτυχώς είμαι ελαφρύς (62 κιλά) οπότε σχεδόν ο καθένας με παίρνει στους ωμους του:D:D
:lol3::lol3::lol3::lol3:
ΘΕΟΣ!!!
Καλα,εγω παντως οντως ζηλευω:p
Ο γνωστος???
Ήταν το σωτήριον έτος 2002… Καλοκαίρι, έχω μόλις τελειώσει το Λύκειο και όλη η μεταλλοπαρεα εκδράμουμε στα Χανιά σε ένα από τα πρώτα metal festival που πρέπει να έγιναν ποτε στο νησί, με U.D.Ο., Anathema, Valley’s Eve, Innerwish και κάτι άλλους Έλληνες που δε θυμάμαι…
Αξέχαστα σκηνικά:
Στους Innerwish καθόμασταν στις εξέδρες του γηπέδου που γινόταν η συναυλία, δεν πολυδίναμε σημασία (μαλακια μεγάλη το ξέρω -πια), αλλα στο τέλος του set τους ο τραγουδιστής φωνάζει “Hell…Bent…FOR LEATHER!!!”. Αυτό ήταν, εγώ και ο κολλητός μου, die hard οπαδοί των Priest από τότε :razz: 8), αρχίζουμε να κατεβαίνουμε σαν τα γίδια τις εξέδρες τρέχοντας για να πάμε μπροστά στη σκηνή, και όπως τρέχω αισθάνομαι ένα “ντούκ” στο πόδι και αμέσως μετά ακούω μια φωνή “πρόσεχε πως πας ρε μαλακααααα!!!” :lol:
Στους Anathema έχουμε ψιλοβαρεθεί, καθότι πολλά βαρείς μεταλλάδες τότε (τρομάρα μας), αλλα κάποια στιγμή πλησιάζει μια τύπισσα τον αδερφό μου, ο οποιος φορούσε μπλούζα Nevermore “Dead Heart in a Dead World” που την είχε τσιμπήσει στην πολυήμερη του, και λέει “sorry, που τη βρήκες την μπλούζα;” #-o Πολύ σπάνιο να τη βρείς ρε κοπελια! :roll: (Μαντέψτε σε ποιον ανήκει τώρα το εν λόγω t-shirt!! :D)
Και βεβαια το κορυφαίο/τραγικότερο όλων:
Στον Udo, όλος ο κόσμος που μέχρι τότε ήταν ψιλοχαλαρος και ως εκ τούτου ήμουν κι εγώ αμέριμνος, αφηνιάζει! Και μάλιστα και στα κομμάτια από τα solo albums του! Στα κομμάτια των Accept δε, μπορείτε να φανταστείτε τι έγινε… Οποτε κάποια στιγμή μέσα στο χάος, κι εκεί που αποσβολωμένος προσπαθώ να προσαρμοστώ στις πρωτόγνωρες αυτές για μένα καταστάσεις, πέφτει με δύναμη με την πλάτη πάνω μου ο μπροστινός μου, μου φεύγουν τα γυαλιά και πριν πάρω χαμπάρι τι έγινε, είχαν γίνει λιώμα σαν κατσαρίδες κάτω από τα πόδια του πλήθους που χοροπηδούσε (προφανώς) σα να μη συνέβη τίποτα!:eek: :? Η μαλακια ήταν ότι ξενέρωσα τόσο που ουσιαστικά έχασα κάθε ενδιαφέρον για το υπόλοιπο της συναυλίας και πλέον θυμάμαι ελάχιστα πράγματα… 
Αυτο το live πρεπει να χε τελειωσει νωριτερα, επειδη λεει εκαναν παραπονα για την ωρα κοινης ησυχιας. λολ.
Γιες.
Δακρυσα απο τα γελια λεμε !! :lol::lol::lol:
Πρωτη συναυλια:
[SIZE=“2”]Scorpions το 2004 στο Γηπεδο Μπασκετ του ΠΑΟΚ στην Πυλαια. [/SIZE]8)
Mιας και αναφέρθηκε ο Πολωνός, να πω κι εγώ ότι ο άνθρωπος απλά δεν υπάρχει. ΜΕΤΑΛ.
Ποιος σκατα ειναι αυτος ο Πολωνος ρε παιδια?? ΚΑΛΤ μορφη των αθηναϊκων live???
Παντως στους Τζοβι το καλοκαιρι ειχαμε και δυο κοπελιες στην παρεα μας και οταν εσκυψα στο υψος τους να δω πως βλεπω εφριξα. Ουτε τις οθονες δεν μπορουσα να δω και δεν ηταν και κοντοστουπες.
Glad to be 1.88! 
η πιο καλτ μορφή των αθηναϊκών live είναι ο πάνκης που σκάει με το καρό κόκκινο παντελόνι και το καρό πουκάμισο σε όλα τα diy lives!
Πιο ΚΑΛΤ δε γίνεται!
O Πολωνός είναι ΙΔΕΑ! Τον θυμάμαι σε λάιβ από πάντα, και είναι ο ορισμός του ΧΕΒΙ ΜΑΙΤΑΛ!!!
Ο Πολωνος ειναι το heavy metal το ιδιο. Αν δε τον εχεις γνωρισει, δε το ενοιωσες ποτε πραγματικα.
Paradise lost '97
Anathema με support τους Septic Flesh, για την προώθηση του Alternative 4.
Kovenant νομίζω αυτή ήταν η πρώτη φορά που έρχονταν ε? 2000 νομίζω?
Toν Απρίλη του 99…4 Απριλίου νομίζω
και ναι ήταν η πρώτη φορά…
ντικινσον στο Λυκαβητο :oops:
Πρώτη συναυλία… κάτι σαν τον πρώτο έρωτα ένα πράμα…
Early eighties, 1982, 1983, κάπου εκεί. Βλάσης Μπονάτσος & Πελόμα Μποκιού μαζί με Sharp Ties στο Λυκαβηττό. Και λίγο πιο μετά, πάλι στο ίδιο μέρος, η πρώτη μου συναυλία ξένου συγκροτήματος: Tangerine Dream στο ιστορικό κονσέρτο με τα λέιζερ και τα τεράστια μπαλόνια που μας τα πέταγαν και παίζαμε όλα τα παιδάκια στο θέατρο…
(Αυτή την τελευταία την βρήκα πρόσφατα σε ένα torrent, την κατέβασα και πολύ συγκινήθηκα που η πρώτη μου συναυλία σε ξένο συγκρότημα υπάρχει κάπου καταγεγραμμένη και αρχειοθετημένη μετά από 25 χρόνια. Long live the bootlegs!)
ΡΗΣΠΕΚΤ στον παλαίουρα από πάνω! :!: