btw εγώ νομίζω πως ο βρασίδας στο περιστέρι δε φώναζε σε κάποιον που πέταξε καπνογόνο αλλά επειδή έφυγε μια ροχάλα προς τον harris :lol:. λάθος θυμάμαι? (η ροχάλα βρήκε το στόχο της προφανώς :p)
H πρώτη μεγάλη συναυλία της ζωής μου και αυτή που θεωρώ σαν πρώτη δεν είναι άλλη απο την συναυλία των Rolling Stones το 1998 στην Αθήνα. Όσα χρόνια και να περάσουν αυτές τισ στιγμές δεν θα τις ξεχάσω ποτέ…
Απλά, η καλύτερη μέρα της ζωής μου…
Παρομοιως (συνομηλικοι γαρ:wink:). Πιτσιρικας ρεντ τραμ, πορωμενος και με τις 2 μπαντες, αγοραζει το κιτρινο εισιτηριακι απο ροκ σιτι κανα μηνα πριν, και τριτη του πασχα σκαει gig alone στο ροδον (οι αλλοι ψαγμενοι μεταλλαδες του σχολειου σνομπαραν τον πιτσιρικα που ηξερε 10-20 μπαντες, τωρα την ψαχνουν ωραια στις μπουζουκλερί). Δεν πτοειται ομως, και παιρνει το βαπτισμα του πυρος με ενα τοπ λαιβ, απο μουσικης αποψεως. Οσο για τα αλλα, δεν πολυεδωσα αρχικα σημασια οντας αποσβολωμενος απο την εμφανιση των νεβερμορ. Επισης ενα σκηνικο που δε θα ξεχασω, ηταν: καθομουν αρχικα στο κλασικ σκαλοπατι-χωρισμα του ροδον, με την πολυκοσμια ομως βρεθηκα ακριβως απο κατω. Πορωση, χεντμπανγκ, και ενας τυπος με wristband να στηριζεται πανω μου. Του ζηταω ευγενικα να παρει το χερι του γιατι μου χε μαμησει τον ωμο, αλλα σα μεγαλυτερος μου τη λεει και συνεχιζει. Σε ενα μεταλλικο κυμα λοιπον που ολοι παμε περαδωθε, ο αγκωνας μου τρακαρει με τ’ απαυτα του. Ε, δεν τον ξαναδα μες στο λαιβ απο τοτε:lol: Επισης περιττο να πω οτι ειχα σκασει στο μερος περιπου οσο νωρις ανεφερε ο μπλιντιν (ψαρουκλα, νεανικος ενθουσιασμος, κι οτι αλλο θες)
Παίζει να ήταν και ροχάλα, θα σε γελάσω… Μου έμεινε μόνο η αντίδραση του Dickinson… 
Ρεντ ραμ, με συγκινείς!
εγώ είχα σκάσει μύτη ΤΕΛΕΙΩΣ απροετοίμαστος για το λάιβ καθώς δεν είχα ιδέα για τις συνθήκες που επικρατούν σ’ένα μέταλ λαιβ. Φαντάσου ήμουν με ΦΟΥΤΕΡ και ΜΠΟΥΦΑΝ από πάνω, με αποτέλεσμα να λιώσω απ’τη ζέστη!!!:lol::lol::lol::lol:
Και ακόμα θυμάμαι ότι σε κάποια φάση μέσα στον πανικό, μια κοπελίτσα είχε έρθει και μου’χε ζητήσει ευγενικά “να περάσει μπροστά μου επειδή είμαι ψηλός”, και ήταν η πρώτη όμορφη μεταλλού που έβλεπα στη ζωή μου, καθώς οι μεταλλούδες του σχολείου μου ήταν όλες σαν αρκούδες!!! :lol::lol::lol::lol::lol:
(αποσπάσματα από το βιβλίο “ο μικρός Μπλήντιν ανακαλύπτει τον κόσμο του μέτσαλ”)
Αχουτο μωρέ, ο πρώτος του έρωτας.
Εγώ στο πρώτο λάιβ πάντως (των Μέηντεν) είχα πάει με μυωπία, σε εποχή που φορούσα μόνο γυαλιά, τα οποία δεν είχα πάρει ο βλάκας. Και είχα δανειστεί τα γυαλιά απο ένα άλλο παιδί, που είχε αν θυμάμαι καλά 2 ζευγάρια!!! #-o:lol:
Ντάξει βγαίνουν επικά σκηνικά στη φόρα!!! :lol3::lol3:
Ο πρώτος μου έρωτας και παντοτινός! Μήπως έπρεπε να το ποστάρω και στο “σε είδα”???
:lol::lol::lol::lol::lol::lol::lol:
Στους Guardian πέρσι (ναι, άργησα να πάω σε συναυλία, μη με βρίσετε :p) είχα μπροστά μου έναν ψηλό μαλλιά που είχε βγάλει και την μπλούζα του κι έκανε whiplash headbanging, με αποτέλεσμα να έρχεται όλο του το μαλλί προς τα πίσω, σε μένα και τη φίλη μου, και να μας μαστιγώνει στα μούτρα! :lol3:
Αχ βρε jades, τουλάχιστο συγχωρείσαι επειδή ήσουν noob.
Αυτά είναι τα καλύτερα!!! Στους At the Gates η ατμόσφαιρα ήταν αποπνικτική από τη ζέστη, και είχα βρει έναν ανάλογο τύπο, είχα σταθεί πίσω του, και είχα τζάμπα ανεμιστήρα!!!
:lol3::lol3::lol3::lol3:
Εννοείται πρέπει. Και να το βάλεις και αγγελία.
“Σε είδα. Πριν 10 χρόνια. Ήσουν όμορφη, μια μεταλλουδίτσα σκέτη, μπουμπούκι που ανθίζει, και ήθελες να περάσεις μπροστά μου στη συναυλία των Iced Earth. Φορούσα κάτι φούτερ. Δε σε έχω ξεχάσει απο τότε. Σε σκέφτομαι κάθε μέρα. Συνέχεια. Σε παρακαλώ, αν διαβάζεις αυτό, επικοινώνησε μαζί μου. Έχω καεί λίγο απο τότε, αλλά κατα τ’ άλλα παραμένω το ίδιο ψηλό και ευγενικό αγόρι που είδες τότε. Σε περιμένω…”
τέλος! :lol:
ellanor :bow2::bow2::respect::respect:
δεν μπορώ να πω τίποτα άλλο…
καλά και εγώ την πρώτη φορά γαμώ την τύχη μου είχα πέσει πίσω από κάτι ψηλούς και η μαλακία ήταν πως τα είχαν πάρει στην κράνα επειδή συνέχεια έμπαιναν μπροστά τους,και όταν πήγα να χωθώ και εγώ μόνο σε θυσία δεν με προσφέραν…:lol::lol::lol:
Now playing: Anti-Flag - Free Nation?
via FoxyTunes
Μήπως είχες πάει σε καμιά black metal συναυλία…? Όχι τίποτ’ άλλο, αλλά ακούω για θυσίες… :p:lol:
Κατα τ’ άλλα το φαινόμενο με τους ψηλούς που μπαίνουν μπροστά μας ΕΙΔΙΚΑ στην πρώτη συναυλία πιστεύω είναι κάτι που ισχύει για πολύ κόσμο… (μου είχε συμβεί και μένα!) 
ο κακομοίρης Nightwish είχα πάει αλλά φοβήθηκε το μάτι μου και είπα δεν θα πάω σε συναυλία ποτέ…αλλα μετά κατάλαβα ότι έλεγα μαλακίες…#-o#-o#-o
Now playing: Anti-Flag - The Consumer’s Song
via FoxyTunes
… εδώ μου είχε συμβεί και μένα, τι παραξενεύεστε? :p:p:p
Έλλανορ, η αγγελία έχει φύγει ήδη για την εφημερίδα στα “προσωπικά” :lol::lol:
μόνο που από τον απρίλη του 97 έχουν περάσει 11+ χρόνια και όχι 10…:p:p:p:p
Ρε εδώ μου έχουν πει ότι στους Kamelot φέτος έπεσε το απίστευτο ξύλο… Τι στο καλό γίνεται; Πώς πωρώνονται τόσο άγρια με την power?
Ο μπροστινός μου στους Γκάρντιαν πάντως δεν ήταν τόσο ψηλός. Ο μπροστινός μου στους Μέιντεν ήταν ακόμη πιο ψηλός και δεν έβλεπα τίποτα.
Σε λάιβ τώρα ήταν μια τύπισσα η οποία δεν έβλεπε λόγω ψηλών. Και επειδή ο γκόμενος της ήταν κι αυτός κοντούλης, ζήτησε από μένα να τη πάρω στους ώμους:lol::lol::lol:
Scorpions το '06 πρέπει να 'ταν…
@ Jades: Μόνη σου το είπες, με τη power πωρωνόμαστε 8)
ΧΑ!!! Ελάτε σε καμιά grindcor-ιά να δείτε τι σημαίνει ΞΥΛΟ!
Ρε, εγώ θυμάμαι συναυλία (ωχ είναι ο Ανγκμαρ μέσα) εεε… [SIZE=“1”]Death το 98[/SIZE] … ότι για 2 κομμάτια ήταν μπροστά μου ένας τύπος ΧΑΛΑΡΑ 2,05 (μου’ριχνε τουλάχιστον ένα κεφάλι). Τι μου λέτε τώρα περί ύψους ?
Δηλαδή αν πάμε στους Cannibal Corpse να περιμένουμε να μας βιάσουν;
το χω κάνει κ εγώ αυτό, αυτά είναι τα πλεονεκτήματα αμα δεν είσαι ψηλος (καλα κοντός εννοώ). Στους Σοντομ το 99, απόλαυσα τον “Πυρηνικό Χειμώνα” στους ώμους του φίλου μου, πλάκα έχει - είναι αρκετά εφετζίδικο άμα χτυπιέσαι ταυτόχρονα.
οι Cannibal είναι σόφτ. Extreme Noise Terror ή Converge να δείτε τι γινόταν…8)8)8)8)