PS. No Season 2 finale spoilers please (!)
Τρέλα με κορδέλα.
Πάντως το KYS είναι το στανταρακι πλέον στην εδώ μεριά του Ατλαντικού, και δυστυχώς με τα όσα επακόλουθα
Μια χαρά κυλάει και το Dope Thief.
Χωρίς να έχει το πρωτότυπο σενάριο, έχει όλα τα υπόλοιπα που σε κρατάνε
Τον αγαπούλη από το Ατλάντα, ωραία σκηνοθεσία, καλούς ηθοποιούς και κυρίως ωραίες ατάκες, ωραίους διαλόγους.
Το πήγε και λίγο στην μαύρη κωμωδία στο 3ο επεισόδιο και του πάει μια χαρά.
Είδα κι εγώ το Adolescence.
Καλό, αλλά ας ηρεμήσουμε λίγο κιόλας.
Ουφ, αφου εφαγα 1+ μερα προσπαθωντας να φτιαξω το κινητο μου, θα γραψω λιγα λογια για τη σειρα.
Ειδα την Πεμπτη το τελευταιο επεισοδιο του Adolecence. Το storytelling ειναι εκπληκτικο, γουσταρω πολυ τους αγγλους σε αυτα, εχουν μεγαλο ταλεντο ειτε στο μουσικο ειτε στο κινηματογραφικο. Εχω την εντυπωση ομως οτι βοηθησε τρομερα το γεγονος οτι δεν χρειαστηκε να σκεφτει πολυ ο δημιουργος για να ξεμπλεξει το κουβαρι στο μυαλο του, αφου το θεμα της σειρας ειναι υπαρκτο οπως εχει αναφερθει ηδη.
Στην ουσια βλεπουμε δυο διαφορετικες σειρες, δλδ εχει δυο διαφορετικες οπτικες γωνιες. Η μια ειναι απο την πλευρα του γονιου, η δευτερη απο εκεινη του θεατη. Δεν ειμαι γονιος, αλλα καταλαβαινω γιατι ενας γονιος μπορει να σοκαριστει. Βλεπω καθημερινα γυρω μου παιδια που μεγαλωνουν πια γρηγοροτερα απο τις προηγουμενες γενιες, οποτε ενας γονιος πιθανως να μην μπορει να κανει catch up με το παιδι του σημερα. Καπου εδω θα σταματησω, αφου δεν ειμαι ειδικος.
Επισης, ειμαι περιστασιακος θεατης, οποτε μπορω να πω οτι απο πλευρας content δεν εμεινα ιδιαιτερα ευχαριστημενος. Αντιλαμβανομαι το οτι εσπασαν σε τεσσερα επεισοδια τις ισαριθμες οπτικες γωνιες, αλλα ελειπαν πραγματα. Δεν προκειται να επεκταθω, διοτι ειναι για σποιλερ και δεν υπαρχει λογος.
Καλλιτεχνικα ομως, ειναι εκπληκτικο. Οπως εγραψα ηδη, ηθοποιαρες και φωτογραφιαρα και τρομερη η φαση με το μονοκαμερο (που οκ, εξηγηθηκε ηδη οτι δεν ειναι, αλλα γινεται η δουλιτσα κι ετσι). Γενικως, το topic δινει τροφη για συζητηση, που ηδη εκανα με δυο καλους φιλους χθες βραδυ και κανεις δεν ειναι γονιος. Ο μισογυνισμος, το bulling, η ευκολια που τα παιδια μπορει να κανουν σημερα εγκλημα, δεν ειναι πια στην τηλεοραση, αλλα στο δρομο γυρω μας. Καθε μερα. Τα διαβαζουμε, τα ακουμε. Θα τολμησω να υποθεσω οτι ισως για αυτο ο Γρακχος να θελει να ηρεμησουμε λιγο. Ισως κι οχι. Και ισως γι’ αυτο να μην με επιασε συναισθηματικα σε 2-3 key points των επεισοδιων. Νομιζω οτι το #3 ηταν το peak.
Προσημο, πολυ πανω απο το “θετικο” για εμενα. Τεσσερις ωριτσες που αξιζαν τον κοπο.
Εννοώ απλώς ότι κατ’ εμέ είναι μεν αξιόλογη δουλειά αλλά όχι και κάτι τόσο σπουδαίο όσο προϊδεάζει ο ντόρος που γίνεται.
Επίσης αυτό με τα 4 επεισόδια - 4 ενιαία πλάνα πιο πολύ για gimmick μου κάνει εμένα.
Δηλαδή ΟΚ, εντυπωσιακό και μπράβο τους αλλά τι πρόσθεσε πραγματικά στην αφήγηση της ιστορίας;
Ξαφνικά έχουμε πρόβλημα και με το μοντάζ τώρα, το θεωρούμε βαρετό or something. Την τεχνική εν τω μεταξύ που όταν τελειοποιήθηκε, τότε ήταν που πραγματικά ανάχθηκε ο κινηματογράφος σε Τέχνη.
Τέλος πάντων.
Γενικά όποτε βγάζει κάτι αξιόλογο τo Netflix υπάρχει φρενίτιδα.
Ούτε εγώ θεωρώ το μονοκαμερο κάτι σπουδαίο (πάντως στο θρίλερ Presence μου άρεσε το pov κ το μονοπλανο ανα σκηνή γιατί με έβαλε στην ατμόσφαιρα).
Ξεκίνησε πολύ αιματηρά, όπως αναμενόταν. Έχει κάποιες αφέλειες εν είδει θεαματικών εντυπώσεων κι όχι στο στόρι. Από τα πρώτα 2 επεισόδια δεν φαίνεται να πιάσει το πικ της πρώτης σεζόν, πολύ δύσκολο άλλωστε, αλλά θα το δω μια χαρά.
Το τελευταίο επεισόδιο στο Severance ήταν τόσο καλό που ενώ δεν μάθαμε ΤΙ ΠΟ ΤΑ σε αφήνει φουλ γεμάτο και ευχαριστημένο. Καθόμουν και σκεφτόμουν πριν το δω γιατί να υπάρχει 3η σεζόν, και απλά συνειδητοποίησα πως απλά δεν είπαν τίποτα για το τι γίνεται
τελικά μλκιες έλεγα. είναι όντως one take τα adolescence
https://screenrant.com/adolescence-show-one-shot-filming-hidden-cuts-explained/
Χθες είδα το πρώτο και δεν είδα κάποιο πιθανό cut.
Δε μου κάνει έκπληξη βέβαια, ο ίδιος σκηνοθέτης έχει γυρίσει με το ίδιο στυλ την ταινία και σειρά Boiling Point με τον ίδιο πρωταγωνιστή.
Καλό ήταν το adolescence, κι ας το περίμενα καλύτερο με όλο αυτό το hype.
Και εμένα το κομμάτι περί μονοπλανου αδιάφορο με αφήνει, αλλά ειχε πολύ καλές ερμηνείες και ενδιαφέρουσα- επίκαιρη ιστορία.
Στο τελευταίο επεισόδιο κάνει και ένα είδος closure- στοχασμού- που το κάνει το πιο ενδιαφέρον επεισόδιο της σειράς, μαζι με τμήματα του τρίτου (πχ η συνέντευξη με την ψυχιατρο ήταν πολύ δυνατή σκηνή)
Τα γάμησε όλα το finale Severance 2ης σεζόν, ακόμα και να τελείωνε έτσι τώρα θα ήμουν ευχαριστημένος - μέσες άκρες, νομίζω διαφαίνονται οι ραφές του “μυστηρίου” αλλά κυρίως έχει ολοκληρωθεί σε τεράστιο βαθμό η αψίδα των χαρακτήρων και σημαντικό μέρος του “ταξιδιού” τους.
Πραγματικά πολύ καλό φινάλε σε μια πολύ καλή δεύτερη σεζόν!
Legit καλή, μεστή τηλεόραση για εμένα, από τις καλύτερες σειρές που έχω δει τα τελευταία χρόνια.
Τελείωσα 1000 Blows σε 2 μέρες (αεροπλάνο και ξενοδοχείο το βράδυ γαρ) - φοβερή καγκουριά, στα πρότυπα των Peaky Blinders του ιδίου δημιουργού… όποιος θέλει μαγκιά και logos με αφίσες ή τσιτάτα που βρίσκεις πλέον στο 99% των χιπστερ μπαρμπέρικων - Λονδίνο αρχών αιώνα - μπουκέτα - slow motion - υπέρ του δέοντος μελόδραμα και high budget σαπουνόπερα, επενδύει 1000%. Περιμένω πως και πως 2η σεζόν
Λογικά Adolescence τώρα στα κοντά, παράλληλα χαζεύω ξανά Futurama και περνάω σούπερ
Επίσης σε ένα μήνα στο Prime, νέα σειρά από Daniel Palladino και Amy Sherman-Palladino (Marvelous Mrs. Maisel) με Luke Kirby, Charlotte Gainsbourg και αρκετούς ηθοποιούς από παλαιότερες δουλειές του διδύμου - άχαστο για εμένα, αυτό που περιμένω πιο πολύ από όλα φέτος.
Έχει ήδη συμφωνηθεί νομίζω για 2 σεζόν (και βλέπουμε) οπότε ναι, Étoile
Εξαιρετικό το Adolescence, και καλά έκαναν και το κράτησαν σύντομο και σχετικά αφαιρετικό/περιεκτικό.
Δυστυχώς μπήκα σε ένα incel forum (incels . is) και επιβεβαιώθηκαν οι χειρότεροι φόβοι μου: οι τύποι έχουν 100% χαρακτηριστικά cult και κοινότητας, δηλαδή παγιωμένη και πλέον τυφλή πίστη σε συγκεκριμένες πεποιθήσεις, τις οποίες στηρίζουν με (αβάσιμα και παράλογα) επιχειρήματα που έχουν όμως δομή (αλλά όχι λογική).
Δεν μου κάνει εντύπωση ότι υπάρχουν τέτοια ακραία στοιχεία.
Αυτό που μου κάνει εντύπωση είναι ότι βλέπω τέτοια στοιχεία σε πιο casual γνωστούς μου, που δεν θεωρούν εαυτόν incels, και που κάποιοι από αυτούς όχι μόνο δεν είναι, αλλά έχουν πολλές περιστασιακές συντρόφους π.χ. (Και έχω και έναν καλό φίλο που έχει ψυχολογικά προβλήματα, και θα μπορούσε να κυλήσει σε τέτοια μονοπάτια - με πονάει πολύ αυτή η ιστορία).
“Casual” άντρες που δηλώνουν αντι-φεμινιστές. Που λένε ότι όχι μόνο δεν υπάρχει πατριαρχία, αλλά ότι οι γυναίκες είναι το dominant φύλο στον κόσμο και έχουν το πάνω χέρι. Που νιώθουν σε κάποιο βαθμό entitled/ότι είναι δικαίωμά τους να δεχτεί μια γυναίκα να κάνει σεξ μαζί τους και πιστεύουν ότι είναι υποχρεωμένη μια γυναίκα να εξηγήσει γιατί δεν θέλει να κάνει σεξ μαζί τους. Που έχουν γίνει εντελώς consumed από την ιδέα ότι η αναζήτηση συντρόφου είναι ακριβώς ένα “market” άρα ένα “πεδίο δράσης” με συγκεκριμένους κανόνες, και δεν χωράει στο μυαλό τους ότι οι σχέσεις των ανθρώπων μπορεί να είναι αυθεντικές, οργανικές, να μην χωρούν απόλυτα σε στεγανά.
Και θέλω να πω το εξής:
Η σειρά εστιάζει στην επίδραση αυτής της online κιμαδομηχανής των social media και των forums σε εφήβους, και καλώς. Αλλά όπως ανέφερα, τα βλέπω αυτά σε 30άρηδες+ γνωστούς μου. Δεν αφορά μόνο εφήβους και νεαρούς. Επειδή λοιπόν είμαστε ενήλικες, δεν είμαστε άτρωτοι στον απίστευτο ανταγωνισμό lifestyle που επιβάλλουν τα social media, ούτε στο gamification που επιβάλλουν τα dating apps.
Πρέπει να ανοίγουμε το στόμα μας και να μιλάμε στους φίλους και τους γνωστούς μας όταν βλέπουμε τέτοια πράγματα. Πρέπει να επιχειρηματολογούμε και να διαφωνούμε actively με τέτοια άτομα. Πολλοί από αυτούς δεν είναι καμένες περιπτώσεις, και πρέπει να τους υπενθυμίζουμε ότι δεν υπάρχουν συγκεκριμένοι ρόλοι για κάθε φύλο, ότι πρέπει να καταργηθούν οι παρωχημένες έννοιες της “αρρενωπότητας” και “θηλυκότητας”, ότι οι γυναίκες είναι απλά άνθρωποι, και μπορούμε να είμαστε φίλοι, να έχουμε κανονική επαφή κ.ο.κ.
Πολύ βαθύ και ωραίο ποστ. Και έχεις δίκιο - το θεμα ειναι ευρυτερο, αλλά βαράει πάρα πολύ τους μικρούς άντρες, γιατι έχουν τις περισσότερες ανασφάλειες.
Μια φανταστική συζήτηση για το θέμα, σε αυτο το λινκ.
Για να μην ειμαστε οφφτοπικ, αν θες το συζηταμε στο αντιστοιχο τοπικ Jordan Peterson, woke κουλτουρα και η θεση του αντρα στην συγχρονη εποχη - #47 by jonkyr
ΜΠΡΑΒΟ ρε συ ποτ, το’ χα ξεχάσει ότι έβγαινε αυτή τη βδομάδα, ήταν στα πολύ αναμενόμενα και για εμένα - skip το Adolecence προς το παρόν, μπαίνει αυτό μπροστά
Ωραίο το The Studio, εύγε - ειδικά στο 2ο επεισόδιο γέλασα πάρα πολύ, αρκούντως meta παρωδιακό και παράλληλα δυνατή κωμωδία καταστάσεων με εξαιρετικό κωμικό timing στα διάφορα ευτράπελα.
Όχι ότι το πρώτο πήγε πίσω, αν και ήταν το “εισαγωγικό” και αναγκαστικά έφαγε λίγα λεπτά για να “στήσει” τη φάση, στο σκηνικό με τον Σκορσέζε (τρελό guest) ξέφυγε.
Περιμένω πως και πως το επόμενο, είναι και μισαωράκι - πόπα!!
Rogen + Goldberg = Superbad, Pineapple Express, This Is the End κτλ οπότε όποιος γνωρίζει τη φιλμογραφία τους, ξέρει πάνω κάτω τι θα δει