Τετραδα με
Bad HabitsSweet Dreams, TN
Used to Be My Girl
She Does the Woods
1 Like
αλλο ενα bump. Αν το ψαξετε, θα διαπιστωσετε οτι δεν ειναι τοσο ευκολο να βρειτε σερι τριων κομματιων ακόμα και στα άλμπουμ που σας αρέσουν απ’ την αρχή μέχρι το τέλος. Παρ’ όλα αυτά
The Dear Hunter - Act V: Hymns with the Devil in Confessional
The March Οι TDH είναι γνωστοί για τα reprises τους και αυτό είναι τέλειο παράδειγμα για το πώς μπλέκουν παλιότερες μελωδίες
Blood Συναίσθημα, εκρήξεις, I am a killer
A Beginning πολύ απλά το κομμάτι με ένα από τα καλύτερα line deliveries
But, WHAT, if the silence. Was broken by the ones you’ve loved. InCREDibly present with heavenly breath, to wake you up… With nothing left to po-OO-oison a portrait of who III’ve become… ONLYELATIONREMAINS protecting us from, this NE. VER. EN. DING NIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIGHT!
Γενικά είμαι λάτρης όσων αφήνουν έστω και μια νότα ατμόσφαιρας να μοιράζεται ανάμεσα στα τραγούδια εν είδει όσμωσης (βλ. Tuonela), δεν είχα υπόψιν μου το θρεντ.
Πρώτο πρώτο στο μυαλό που έρχεται η αρχική τριάδα τραγουδιών στο Potemkin City Limits των τιτανοτεραστιων Propagandhi…
A speculative fiction
Fixed frequencies
Fedallah’s hearse
Συγγνώμη αλλά αδυνατω να μην ακούσω στη σειρά τις παραπάνω κομματαρες
People of the Moon,lion of Chaldea,Chariots από Τhe course of empire
1 Like
Εξ αφορμής ποστ-εγκεφαλικού της κόκκινης οχιάς, σκέφτηκα τα εξής :
Απτις καλύτερες εναρκτήριες μεταλ τριπλέτες το άνοιγμα του March of the Saint (Αrmored Saint) με March of the Saint, Can U Deliver και Mad House και από τα πολεμικότερα κλεισίματα το Warriors of the World (Manowar) με Hand of Doom, House of Death και Fight Until We Die. Δεν θα γίνω γραφικότερη να πω για Maiden, αλλά με ενδιαφέρει να σκεφτώ για νον μεταλ.
2 Likes
Έκατσα κι έψαξα λίγο τις λίστες μου και μου βγήκαν κάμποσα σερί που δε γίνεται να κάνω skip.
Βάζω σε spoiler κάποια σερί που έφτασαν κοντά αλλά δεν τα κατάφεραν τελικά
(Mgla) Exercises in Futility I - II - III - IV - V - VI
(Nevermore) 9 κομμάτια σερί (excluding την εισαγωγή) στο Dreaming Neon Black
(Queens of the Stone Age) You Think I Ain’t Worth A Dollar - No One Knows - First it Giveth - A Song for the Deaf - Sky is Falling
(Slipknot) (Sic) - Eyeless - Wait and Bleed - Surfacing - Spit it Out
(Pantera) Mouth for War - A New Level - Walk - Fucking Hostile - This Love - Rise
να ανταγωνιστούν κυρίως την ποιότητα (γιατί σε ποσότητα κάποια σερί είναι αριθμητικά μεγαλύτερα) του σερί του Appetite for Destruction. Κανονικά θα μπορούσα να πω ότι ολόκληρος ο δίσκος είναι σερί αγαπημένων κομματιών αλλά για να είμαι πιο αυστηρός θα πω τα πρώτα 6 κομμάτια μέχρι το My Michelle.
2 Likes
Έβδομο είναι το My Michelle, πιστεύω να το συμπεριλαμβάνεις και να έκανες λάθος στο μέτρημα 
2 Likes
Αν πρέπει να skipάρω οπωσδήποτε ένα κομμάτι στο καλύτερο ντεμπούτο όλωνε των εποχώνε τότε αυτό είναι το My Michelle… άντε και το Anything Goes.
2 Likes
Με μια πρόχειρη σκέψη θα πω New Born, Bliss, Space Dementia, Hyper Music, Plug in Baby, Citizen Erased
1 Like
Είναι φοβερό το πόσο διαφορετικό είναι το γούστο του καθενός τελικά. Π.χ. για ‘μένα το “My Michelle” δεν είναι απλά από τα πιο αγαπημένα μου του δίσκου, αλλά κι από τις πρώτες επιλογές που θα έχωνα σ’ ένα “εναλλακτικό” best-of των Guns που θα περιέχουν μόνο κομμάτια της Β’ πλευράς χωρίς τα hits της Α’ (σας έχω πει τη θεωρία μου ότι πάντα θα υπάρχει ένα τέτοιο κομμάτι που θα συναγωνίζεται την αίγλη της “hit-άρας” σε κάθε κλασικό δίσκο, ε; Βλέπε “Lounge act”, “Harvester of sorrow” κλπ.).
1 Like
Μερικα που μου ερχονται
-
Κατι απο το blackwater park σιγουρα, αλλα δεν μπορω να διαλεξω. Ειτε Leper Affinity-Bleak-Harvest ειτε Harvest-Drappery Falls-Dirge for November ειτε Dirge for November- Funeral Portrait- Patterns in the ivy/Blackwater park (ολος ο δισκος δηλαδη)
-
Between the hammer and the anvil- touch of evil- Battle Hymn/One shot at glory απο το Painkiller
-
Fragile dreams- empty- lost control απο το alternative 4
-
Becoming-5 minutes alone- i’m broken απο το far beyond driven
-
Enchantment-Hallowed land-The last time- Forever failure απο το draconian times
-
Temptation- Born of fire- Seasons in the abyss απο τον ομωνυμο δισκο
-
I am the dog- Dreaming neon black- Deconstruction απο το Dreaming neon black
2 Likes
Είναι καλό κομμάτι, μην παρεξηγούμαι. Απλά είναι το λιγότερο αγαπημένο μου, μαζί με το Anything Goes από τον συγκεκριμένο δίσκο.
Από περιέργεια ποιο-α θεωρείς εσύ τα λιγότερο καλά τραγούδια του δίσκου;
1 Like
Κανένα
2 Likes
Dreaming Neon Black, skip μόνο την εισαγωγή, όλο το υπόλοιπο είναι ΣΥΝΕΧΕΣ αριστούργημα.
2 Likes
Αυστηρός… το έγραψα κι εγώ πιο πάνω για το Dreaming (μέσα στο spoiler). Κι εκεί αν έπρεπε να μιλήσω για το least (μεν) favorite (δε), θα επέλεγα το Cenotaph.
Εβαλες Manowar, η αποπανω προταση δεν μπορει να ειναι αληθης.
Ωραιο τοπικ αυτο! Βλεπω η καραντινα θα προκαλεσει νεκρανασταση πολλων ακομα.
Υποθετω πως δεν μιλαμε για δισκους που ακουμε νερακι ολοκληρους, αλλα για ιδιαιτερα εξαιρετικα σερι τραγουδιων, με τραγουδια που τα θεωρουμε ολα υπεργαμηστερα αναμεσα στα τραγουδια της μπαντας γενικοτερα. Προχειρα μια δεκαδα ας πω τα εξης:
-
Take A Bow - Starlight - Supermassive Black Holes - Map Of The Problematique τεσσερα εντεκαρια στην σειρα απο τους Muse στον τεταρτο δισκο τους
-
You and Whose Army? - I Might Be Wrong - Knives Out απο Radiohead στο Amnesiac, απλα τελειοτητα
-
Nitro - Bad Habit - Gotta Get Away - Genocide αν και θα μπορουσε να μπει ολο το Smash αλλα σε αυτα απλα γινεται χ α μ ο ς
-
Τα δυο συνεχομενα πρελουδια που οδηγουν στην τριαδα Breaking Out - Keep Quiet - Light Up The Night στο Act II των Protomen θα επρεπε να διδασκονται σε πανεπιστημιο για το πως να βαλεις 30 λεπτα μουσικης σε εναν δισκο που να μην εχει ουτε ενα δευτερολεπτο διχως ανατριχιλα
-
Into The Storm - Nightfall - The Curse Of Feanor - Blood Tears - Mirror Mirror δεν εχω πατησει ΠΟΤΕ skip
-
Ενα outsider που ομως σκοτωνει, απο το Youthanasia η τριαδα The Killing Road - Blood Of Heroes - Family Tree που θα μπορουσε να ειναι πενταδα μαζι με το Thought I Knew It All, αλλα το ομωνυμο του δισκου δε με τρελαινει
-
Οποια τυχαια τριαδα ή τετραδα τραγουδιων θελετε απο το Tuonela των Amorphis, δεν μπορω να διαλεξω
-
One Last Goodbye - Parisienne Moonlight - Judgement απο Anathema απλα για πολλα κλαματα
-
Το ιδιο με αποπανω για Balance - Closer - Are You There? απο το Natural Disaster
-
One Second - Say Just Words - Lydia - Mercy ακομα τεσσερια εντεκαρια
Δεν παω σε Metallica και Dream Theater γιατι ειδικα με τους δευτερους θα χαθει το μετρο.
6 Likes
Καλά και στους πρώτους συμβαίνει αυτό, απλά δεν το ξέρει όλη η μπάντα
7 Likes
Εκλαψα, ανετα post of the day κι ας ειναι μολις μεσημερακι εκει περα
1 Like
Πάνε χρόνια που έχω ν’ ακούσω το “Appetite for destruction”, αλλά θα προσπαθήσω να βάλω τα τραγούδια του σε σειρά προτίμησης:
It’s so easy
My Michelle
Paradise city
Sweet child o’ mine (OK, τα δύο συγκεκριμένα είναι πλέον κατηγορία “Enter sandman”, βέβαια, που λες “δε θέλω πλέον να τα ακούσω ξανά”, αλλά σίγουρα όταν τα πρωτάκουσα έπαιζαν στο repeat συνέχεια)
Think about you
Rocket queen
Welcome to the jungle
You’re crazy
Anything goes
Out ta get me
Nightrain
Βασικά νομίζω το δεύτερο μισό του album μ’ αρέσει περισσότερο από το πρώτο.
1 Like
Όπως τα είπες, λοιπόν, “περί ορέξεως, κολοκυθόπιτα” 
It’s so Easy και Nightrain είναι τα 2 αγαπημένα μου κι εσύ βάζεις το δεύτερο ως το λιγότερο καλό του δίσκου… Μην ξεχνάμε ότι ο Slash ακόμα και σήμερα παίζει το Nightrain με τους Conspirators ε 
ΥΓ: Ξέχασες το Mr Brownstone.
1 Like