Δεν ξέρω ρε Count, πολλοί από μας πιστεύω ότι έχουμε παρακαλέσει να καούν και οι τριακόσιοι ή τους έχουμε χιλιοκαταραστεί, αλλά άλλο τί λεμε στα λόγια και άλλο τί κάνουμε στην πράξη. Και στην πράξη, θεωρώ, ότι οι περισσότεροι από μας -για να μη σου πω όλοι, σχεδόν- δε θα έκαναν ούτε τα μισά απ’ όσα λένε τώρα (π.χ. να βιντεοσκοπούσαν τις τελευταίες ώρες του τάδε πολιτικού στην πλατεία συντάγματος, να τον έβγαζαν φωτογραφίες, να του έγδερναν το τομάρι κλπ). Και ούτε θα μπορούσα να φανταστώ ότι ένας λαός που αγωνίζεται για την ελευθερία του και αποζητά ένα “ελεύθερο” καθεστώς, θα αρκούνταν στο να βγάζει φωτογραφίες τον δικτάτορά του (ασχέτως τί ήταν), νεκρό, σε μία αποθήκη κρεάτων και θα “ασελγούσε” επάνω στη σωρό του… Δεν είναι λογικό (εν μέρει), αν θες, και κάπου χάνεται η ουσία. Σκοπός τους δεν είναι να του ανταποδώσουν όσα τους έκανε, αυτή η λογική και η πρακτική του “οφθαλμός αντί οφθαλμού” δεν ταιριάζει σε ανθρώπους και επαναστάτες, που υπερασπίζονται τα “πιστεύω” τους και επιθυμούν να ελευθερωθούν…γίνονται σαν αυτόν (που σαφώς του άξιζε που πέθανε) χωρίς να το καταλάβουν…αλλά από νέους και μυαλομένους ανθρώπους αυτό δεν είναι φυσιολογικό…
Ότι και να λέτε μερικοί, ο τρόπος που φέρθηκαν στον Καντάφι δείχνει τι είναι ο άνθρωπος γενικά και πόσο άξιος είναι για όλα τα κακά της μοίρας του. Αν η ζωή σου δεν έχει καμία αξιοπρέπεια κυρίως την ώρα του θριάμβου σου είναι απλά ζώο. Δεν με απασχολεί ο Καντάφι αν και ξέρω ότι η πολιτική του στην Λιβύη ήταν πολύ καλύτερη για τους Λίβυους από ότι πλέον φαίνεται μετά από συστηματική και εσκεμμένη προπαγάνδα. Επίσης είμαι σίγουρος ότι είναι και υπέυθυνος αποτρόπαιων πράξεων. Τίποτα από όλα αυτά όμως δεν με ενδιαφέρει πραγματικά. Απλά με θλίβει η σαπίλα που υπάρχει μέσα στον άνθρωπο, οποίος δείχνει πραγματικά ανίκανος να προοδεύσει πραγματικά και πνευματικά. Μόνο μεμονωμένες προσωπικότητες το καταφέρνουν και γι αυτό πραγματικά δεν έχω και καμία ελπίδα για παγκόσμιες λύσεις, επαναστάσεις κτλ κτλ. Όπου και να στραφείς, η μάζα ή η απανταχού σαπίλα θα ισοπεδώσει κάθε πρόοδο η οποία θα αποτελέσει εμπόδιο σε παρασιτικές επιδιώξεις επικυριαρχίας σε κάθε επίπεδο. Απο τον απλό άνθρωπο στον φίλο του πχ μέχρι μεγαλομανών υπερσάπιων σκατάδων που η απληστία τους δεν σταματά πουθενά!
Συμφονω μαζι σου αλλα σκεψου οτι μιλαμε για ενα ανεξελκτο πλιθος, ενα λαο χρονια καταπιεσμενο που ξαφνικα βρησκει μπροστα του το τυραννο ανικανο να αντιδρασει. Εκεινη τη στιγμη δε καθεται να σκεφτει. Αλλα φυσικα και 1-2 ‘‘μυαλομενοι ανθρωποι’’ να υπηρχαν δε θα καταφερναν να κανουν τιποτα μονοι τους, το πλιθος τους παρασερνει.
Μ’ άρεσει που όταν σε άλλο θέμα υποστήριζα τη θανατική ποινή (για συγκεκριμένα εγκλήματα και υπό προϋποθέσεις), είχαν πέσει οι περισσότεροι πάνω μου και μιλούσαν για… δικαιώματα κλπ.
Τώρα βλέπω πόσο εύκολα μιλάνε πολλοί για τη δολοφονία του Καντάφι, και ειδικά με τον τρόπο που έγινε… ενώ και οι ξιφολόγχες φαίνεται ότι δεν ενοχλούν κάποιους.
Βγαίνουν ενδιαφέροντα συμπεράσματα από όλα αυτά (τόσο για την υποκρισία της ανθρώπινης φύσης, όσο και γενικότερα για άλλα που έχουν προαναφερθεί ήδη από άλλους).
Προς αποφυγή “παρεξηγήσεων”, δεν λυπάμαι για το θάνατό του, ό,τι σπέρνεις, θερίζεις… Αλλά όσο δικτάτορας και υπεύθυνος για δολοφονίες και βασανισμούς μπορεί να ήταν, τόσο δολοφόνοι είναι και αυτοί που τώρα τον αντικαθιστούν. Ο μόνος χαμένος της υπόθεσης είναι - ως συνήθως - ο λαός της Λιβύης, ειδικά τώρα που θα γίνουν ένα ωραίο προτεκτοράτο.
Εγώ πάλι δε βρίσκω κανένα κοινό στοιχείο μεταξύ της θέσπισης της θανατικής ποινής και του παρόντος θέματος.
Και σίγουρα το υποκριτικό της υπόθεσης είναι η εκ του ασφαλούς κριτική των πράξεων μιας εξεγερμένης και εκτός ελέγχου μάζας.
[I]“Ναι, ήταν δικτάτορας, αλλά δε συμφωνώ με όσα του κάνουν”.[/I]
Κανείς δε σε ρώτησε (όχι εσένα συγκεκριμένα) και κανείς απ’ όσους κατακρίνουν ελαφρά τη καρδία δεν ξέρει αν σε παρόμοια κατάσταση θα κάνει τα ίδια ή και χειρότερα.
