Έχετε ποτέ αναλογιστεί από ποια χώρα ακούτε ποσοστιαία την περισσότερη μουσική; Η μάχη λογικά θα κριθεί ανάμεσα σε Βρετανία και ΗΠΑ, καθώς στο τιμημένο μας φόρουμ δεν υπάρχουν και πολλοί λάτρεις της λάτιν, της νιγηριανής παραδοσιακής μουσικής ή της μουσικής των Εσκιμώων (λέω εγώ τώρα). Υπολογίστε, βγάλτε τα ποσοστά σας και πατήστε το κατάλληλο κουμπί.
Να σημειώσω ότι:
1ον γκρουπ με μέλη από διαφορετικές χώρες συνήθως τα χρεώνουμε στη χώρα που ιδρύθηκαν. Π.χ. οι Fleetwood Mac από το 1975 και μετά αμερικανοποιήθηκαν αλλά ιδρύθηκαν στη Βρετανία ενώ οι AC/DC δε θα μπορούσαν με τίποτα να χαρακτηριστούν βρετανικό γκρουπ λόγω Brian Johnson.
2ον αρχικά είχα την ιδέα το δημοψήφισμα να περιλαμβάνει ηπείρους κι όχι χώρες αλλά θα ήταν πολύ γενικό και εξάλλου ποιος θα ψήφιζε την Ασία ή την Ανταρκτική (μπρρρρρρρρρρ).
Νομίζω ότι κάπου υπάρχει ένα θρεντ “USA vs. UK” ή κάτι τέτοιο, αλλά δεν πειράζει, αυτό ούτως ή άλλως είναι πιο ευρύ.
Απαντάω πρώτος λοιπόν: σίγουρα το μεγαλύτερο ποσοστό της μουσικής που ακούω προέρχεται από την Αμερική. Αλλά αυτό είναι και απόλυτα λογικό νομίζω, μια που οι ΗΠΑ είναι μακράν η μεγαλύτερη σε πληθυσμό χώρα του “δυτικού κόσμου” και όχι μόνο: η χώρα όπου διαχρονικά πουλάει το όνειρο του ροκ σταρ με αποτέλεσμα να ξεφυτρώνουν συνεχώς καινούρια συγκροτήματα σε όλες ανεξαιρέτως τις περιόδους.
That said, νομίζω ότι αναλογικά πρέπει να πω Βρετανία για διάφορους λόγους.
Πρώτα απ’ όλα τα περισσότερα από τα πλέον αγαπημένα μου συγκροτήματα είναι από κει (Led Zeppelin, Judas Priest, Black Sabbath κτλ.)
Δεύτερον, η Βρετανία, τουλάχιστον σε προηγούμενες δεκαετίες, ήταν πάντα η πρωτοπόρα χώρα στη μουσική (για σήμερα ας το αφήσουμε καλύτερα). Μπορεί οι Αμερικάνοι να βρήκαν την “πατέντα” του ροκ πρώτοι στα 50’s αλλά κατόπιν οι Άγγλοι τους ξεπέρασαν γενικώς. Στα 60’s δημιούργησαν ουσιαστικά το ροκ όπως το ακούμε σήμερα (Beatles, Stones κτλ.), στα 70’s δημιούργησαν το metal, τo prog rock και το punk, στα 80’s ήταν εκείνοι που πάλι ανανέωσαν το metal, και ούτω καθ’ εξής. Ακόμα και την κατ’ εξοχήν αμερικάνικη μουσική, δηλαδή τα blues, οι Άγγλοι ήταν που τα ξανάφεραν στη μόδα με το British Blues Boom των late 60’s! Πφφφφ, εδώ ακόμα και ο μεγαλύτερος ίσως Αμερικάνος ροκ μουσικός από την Αγγλία ξεκίνησε την πορεία του!
Ε από κει και πέρα τα 80’s στο μεγαλύτερο μέρος τους ανήκουν μάλλον στην Αμερική και σίγουρα δεν μπορώ να αγνοήσω ότι το συντριπτικά μεγαλύτερο κομμάτι από τις δύο αγαπημένες μου ίσως μουσικές (doom metal και epic/power metal) είναι αμερικάνικης προέλευσης.
Μικρότερα αλλά σεβαστά ποσοστά πρέπει να αποδοθούν επίσης σε Γερμανία, Σουηδία και Ελλάδα (λόγω εντοπιότητας κυρίως, αλλά και της ανόδου του επιπέδου των ελληνικών συγκροτημάτων τα τελευταία χρόνια).
Ωραίος ο Red! Τα ‘πε όλα σε μια πρόταση στο υπ’ αριθμ. 7777 μηνυμά του.
Θα έλεγα ο καθένας μας να βάζει τις δύο - τρεις χώρες που έχουν τη μερίδα του λέοντος στις προτιμήσεις του και όχι περισσότερες για να βγει αντιπροσωπευτική η ψήφος για τον καθένα μας και να τηρηθούν σωστά οι αναλογίες. Π.χ. κάποιος που ακούει [B]Rush [/B]αλλά τίποτα άλλο από [B]Καναδά [/B]καλό θα είναι να μην τον ψηφίσει. Για λόγους αναλογικότητας πάντα έτσι;
Συμφωνώ 100% με Red rum! Ούτε κάν κοιτάω την εθνικότητα των μουσικών που ακούω. Την μαθαίνω αργότερα, και δεν την λαμβάνω υπόψη μου. Πάντως όπως είπε και ο Γράχος οι ΗΠΑ νικάνε σε αυτά λόγω του πληθυσμού της.
αντιμετωπιζω το ερωτημα 100% εγκυκλοπαιδικα και μιας και το εχω ευκολο παραθετω τα παρακατω ποσοστα που αφορουν στη συνολικη μουσικη που εχω ακουσει και οχι μονο στα αγαπημενα μου:
USA 35%
Sweden 20%
United Kingdom 10%
Germany 7%
Poland 6%
Finland 6%
Greece 5%
παντως οσον αφορα στο οτι η μουσικη ειναι η ιδια κλπ που αναφερθηκε πιο πανω συμφωνω απολυτα.
βασικα δεν μπορω να σκεφτω για τα παντα που ακουω.
αλλα το μεγαλυτερο ποσοστο ειναι θεωρω απο τη βρετανια.
πατριδα των ηρωων του doom/death των 90ς,του προγκ ροκ,των sabbath και τοσων αλλων θαυμαστων συγκροτηματων.
η μεγαλυτερη μου ομως αδυναμια ειναι η σκανδιναβια.μπορω να ακουσω μια μπαντα που δεν την ξερω καν,μονο και μονο επειδη καταγεται απο εκει(και να σκεφτει κανεις οτι ακουω ελαχιστα death black :p)
η αληθεια ομως βρισκεται σ αυτο που ειπε ο red rum
Κρίνοντας από το γεγονός ότι 1 στα 10 βινύλια μου είναι από έλληνες η ΕΛΛΑΔΑ πιάνει χαλαρά ένα 10%, ο λόγος είναι η εντοπιότητα βέβαια.
Από κει και πέρα ΗΠΑ και ΒΡΕΤΑΝΙΑ θαχουν σίγουρα ένα μεγάλο ποσοστό (ροκ, μεταλ, τζαζ, μπλουζ, τι να λέμε - όλα από κει βγήκαν)…
τα υπόλοιπα αναμεσα στις λοιπές ευρωπαικές δυνάμεις όπως γερμανία, σουηδία αλλά και ισπανία λόγω πολλών φίλων στο παρελθόν), την τουρκία τα τελευταία χρόνια(ελάχιστα από τα υπόλοιπα βαλκάνια) αφρικη (φανκ στα 70ς, συγχρονο world, o Kuti στη Νιγηρία κτλ), λατινική αμερική (κυρίως αργεντινή), η ασία πρέπει να είναι η μεγάλη χαμένη πάντως όσες ώρες και αν έχω χαρίσει σε Church of misery, Mono κτλ
ε δεν έχει νόημα πάντως μετά τα παραπάνω απλά συμφωνώ με Red Rum
Η μαχη ειναι αναμεσα στην Βρετανια και Αμερικη κυριως…
Οταν αρχισα να ασχολουμαι με ροκ-μεταλ ακουγα σχεδον αποκλειστικα για πολλα χρονια Βρετανικα γκρουπ…Deep purple,maiden,Sabbath,rainbow,whitesnake,Beatles κτλ κτλ
με τον καιρο αρχισα να ψαχνομαι πιο πολυ με prog - power …Theater,Shadow Gallery,queensryche,psychotic Waltz,Fate’s Warning,Savatage 95% αμερικανικα, ενω σιγα σιγα εμπαινε και η Σουηδια δυνατα με τους Pain of Salvation,Europe,In Flames κτλ…
Σιγουρα ΗΠΑ, το μεγαλυτερο με διαφορα μερος της δισκοθηκης μου απο κει.
Μετα Γερμανια, τοσο στο χωρο του heavy/power oσο και (κυριως) στο thrash εχει μερικες απο τις αγαπημενες μου μπαντες.
Μετα Βρετανια σιγουρα, punk, nwobhm και δε συμμαζευεται
Καναδας εχει λιγες αλλα γαμηστεροτατες μπαντες!
Τα περισσότερα ενδιαφέροντα σχήματα είναι από Αμερική, χωρίς αυτό να αποτελεί κριτήριο. Η Αμερική είναι τεράστια ήπειρος και αυτό βοηθάει στην ανάπτυξη ωραίων μουσικών.
Η Louisiana είναι ίσως το μεγαλύτερο κομμάτι του παζλ για εμένα.
Από Ευρώπη, Σκανδιναβία, ιδίως Νορβηγία επίσης Αγγλία γενικά, και ειδικά Μάντσεστερ.
Αλλά και πάλι συμπτωματικά όλα αυτά, ποτέ δεν επιδίωξα να ακούσω κάτι επειδή ήταν από κάπου, νομίζω πως το thread θα μπορούσε να έχει [B]μόνο [/B]στατιστικό ενδιαφέρον…
