ναι! απλά με τον καιρό πέρασε την φάση του αξιοπρεπέστατου και έφτασε στη φάση του , καλό!!
Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος, έχοντας καταλιαγιάσει λίγο τα πράγματα, θα παραθέσω τα 5 album που θα πάρω μαζί μου από την χρονιά που πέρασε και ήδη κουβαλάω κάπου μέσα μου. Άκουσα μερικά ακόμα, άλλα λίγοτερο, άλλα περισσότερο. Κάποια μου άρεσαν, κάποια όχι. Προς το παρόν, εκτός από τα παρακάτω 5, τα υπόλοιπα πέρασαν και δεν (ή λίγο) ακούμπησαν.
#5
[SPOILER]Mono - For my parents
Κάποια συγκροτήματα, κάποιες μουσικές, είναι τόσο κοντά στο αυτό που είναι ιδανικό για σένα. Όπως περιγράφεις τις ιδανικές διακοπές, τον ιδανικό κολλητό, έτσι υπάρχουν και κάποιες μπάντες οι ήχοι των οποίων είναι τόσο κοντά σε αυτό που εσύ θεωρείς ιδανικό όταν αναφέρεσαι στην μουσική. Για μένα, η μουσικοί αυτών των τύπων μοιάζει ιδανική στα αυτιά μου. Ιδανική για τον τρόπο που βιώνω και αντιλαμβάνομαι την μουσική, τον σκοπό της, την ομορφιά της. Το “For my parents” ήλπιζα να έφτανε όσο πιο κοντά μπορούσε σε αυτό το μαγικό ηχητικό αποτέλεσμα των δύο προκατόχων του. Όταν το πρωτοάκουσα, ένωσα πως η μπάντα είχε προσεγγίσει, κάπως επικίνδυνα, ένα πιο κινηματογραφικό, πιο μεγαλόπνοο μουσικό προσωπείο και πως είχε χάσει κάτι από την ταυτότητα της που πάντρευε αυτό ακριβώς μαζί με την λυρικότητα, την μελαγχωλία και τον δυναμισμό των ηλεκτρικών ξεσπασμάτων. Με ευχαριστώ που τους αφιέρωσα χρόνο και τους ευχαριστώ που μου απέδειξαν στο Κύτταρο ότι δίκαια τους τον αφιέρωσα. Γιατί, δεν θα βαρεθώ να το λέω, η μουσική είναι βίωμα. Είναι η μπάντα που παραδίδει στην σκηνή το πιο βαθύ της κομμάτι. Είναι τα συναισθήματα, τα πρόσωπα, οι στιγμές, που κολλάνε πάνω στις μελωδίες και σε ρημάζουν. Και δεν φεύγουν ποτέ. Είναι αυτά τα λιμάνια που δεν αντίκρυσες ποτέ αλλά η ομορφιά τους σε συνεπαίρνει. [/SPOILER]
#4
[SPOILER]Om - Advaitic Songs
Ευτυχώς που υπάρχει το γύρισμα στο State of no return και έχω να περηφανεύομαι ότι το top 5 μου δεν είναι τόσο μα τόσο φλώρικο! Ναι μου άρεσε πολύ αυτή η εξέλιξη τους. Ναι μου άρεσε που κάνανε τον ήχο τους περισσότερο πολυδιάστατο. Για αυτό που ξεχωρίζουν, τον δικό τους μουσικό κόσμο, εξακολουθούν να ξεχωρίζουν. Δεν θυσίαστηκε τίποτα. Αντιθέτως εμπλουτίστηκε. Μεγάλωσε. Προχώρησε. Το φοβερό με τους Om είναι ότι κάθε album τους μου αρέσει τόσο πολύ και για διαφορετικούς λόγους που δεν τίθεται θέμα σύγκρισης των πονημάτων τους. Όλα έχουν κάτι δικό τους. Πραγματικά αξίζουν πολλά μπράβο στον Cinseros που τραβάει το κουπί και προχωράει εκέι που δεν σταματάει ο νους του να ταξιδεύει. Εντάξει είναι ντοπέ, αλλά συγχωρείται… [/SPOILER]
#3
[SPOILER]Swans - The Seer
Τους Swans ομολογώ τους είχα απλά ακουστά. Δύο ξεχασμένα, κατεβασμένα albums από προτάσεις παιδιών εδώ μέσα. Για το “The seer” υπήρξε από νωρίς και από πολλούς εδω μέσα αποθεωτική αντιμετώπιση. Από την μία με κάνανε, ευτυχώς, να ασχοληθώ με το album, από την άλλη, έχοντας πια πλήρη εικόνα, θεωρώ ανέφικτο να έχεις ολοκληρωμένη άποψη από τόσο νωρίς. Και αυτό γιατί το album είναι εξαιρετικά δύσκολο για να το χωνέψεις καλά καλά. Είναι πολύ μεγάλο σε διάρκεια και με πολλά σημεία τα οποία λειτουργούν σε ένα υποστηρικτικό δεύτερο πλάνο με σκοπό να διατηρούν αυτήν την μοναδική ατμόσφαιρα που αποπνέει το “The Seer”. Αυτό νομίζω ότι είναι το μεγαλεί του. Αυτή η σχεδόν αρχέγονη του ατμόσφαιρα. Είναι απογυμνωμένο, εκτεθημένο. Πρωτόγωνο. Και νομίζω ότι αυτή η αρχέγονη ομορφιά του όχι μόνο φτάνει αλλά και περισσεύει για να καταρρίψει κάθε κακόβουλο επιχείρημα για την ποιότητα του.
Έτυχε να τους δω στο Montreal, σε ένα μου ταξίδι. Το “The seer” στην σκηνή γίνεται επι 10 αυτό που ακούμε από τα ηχεία μας. Ζωντανέυει ξέφρενο. Τολάχιστον εκεί, που αυτοί που παρακολουθούν συναυλίες σέβονται. [/SPOILER]
#2
[SPOILER]Godspeed you! black emperor - Allelujah! Don’t bend! Ascend!
Τι και αν ο βασικός κορμός του δίσκου προϋπήρχε σαν υλικό κάτω από διαφορετικούς τίτλους. Τι και αν χωρίς προειδοποίηση, σιωπηλά, μία από τις σημαντικότερες μπάντες των τελευταίων 15 ετών έβγαζε καινούριο υλικό (δεν ξέρω αν είχε ηχογραφηθεί ποτέ στο παρελθόν πάντως κάποιο από τα δύο κομμάτια); Τα Mladic & We drift like worried fire έφτανα για να μας αποδείξουν ότι το θηρίο του Αναθεματισμένου αυτοκράτορα βρυχάται όταν εκείνο θέλει και όπως μόνο εκείνο ξέρει. Με την ίδια αίσθηση των πρώτων δευτερολέπτων του Dead Flag Blues. Τίποτα δεν άλλαξε τελικά και πύτε πρόκειται. Αν άλλαζε δεν θα υπήρχε αυτή η μπάντα. Όσο είναι εδώ, έχουμε την απόδειξη. [/SPOILER]
#1
[SPOILER]Sigur Ros - Valtari
Αδικημένο. Πολύ. Αντιγράφω ακριβώς ότι έγραψα τρεις μήνες πριν στο thread του (ναι είχε και τέτοιο).
[/SPOILER]
εξαιρετικη λιστα
Αυτή είναι λίστα. Έφυγα για να τα ακούσω τώρα. Ευχαριστώ για τη δουλειά που μου έβαλες tylerdurden 
Kαλλιο αργά παρά ποτέ λένε.
Καλά πως πέρασε στα ψιλά αυτό το διαμάντι?
Ακούνε warlord.
Κοιτάει πολύ μπροστά αυτό το δισκίο, άνετα στα τοπ πέρυσι.
Να γινόταν sold out να το συζητάγαμε.!
Εδώ πάντως ακούγονται εκπληκτικά πράγματα. Μίξεις από alternative,math, funk, post hardcore/punk από 5 παιχταράδες. Ριφς εμπνευσμένα που κόβουν κωλαράκια, μελωδίες, εναλλαγές και γενικά ένας πλήρης δίσκος που το ριπιτ μπαίνει από τα μισά του κιόλας.
Δηλαδή είναι κρίμα. Λογικά και το πρώτο πρέπει να είναι ανάλογα γαμάτο και ήδη κατεβαίνει.
The past is …now
Mass V
Πως το λένε αυτό περί timing? Ε, αυτό.
Ένα χρόνο μετά. Έτσι έπρεπε.
Κι αυτό το μούδιασμα.
Θεέ μου, αυτό το μούδιασμα!
Νovena burns.