Βολαρα,πρωτευουσα των τεχνων και των γραμματων,δειξε τα δοντια σου.
Επαναδραστηριοποιειται και παλι το ‘‘Mεσογειος’’ κι ετσι η πολη εχει και δευτερο κινηματογραφικο θεσμο μετα το Μεταξουργειο!!!
Θα σας τα πρηζω δλδ,κι απο αλλο κιν-φικο thread.
Oι προβολες ξεκινησαν την προηγουμενη Τριτη με το απιστευτο ‘‘Soul Kitchen’’ που ειχα δει και δεν πηγα.
Καθε Τριτη και Πεμπτη η ιδια ταινια με εισιτηριο 3,50 ευρω.
Πολυ καλες επιλογες,εδω ειμαστε να σχολιαζουμε(το ευχομαι δλδ,διοτι στο αλλο thread ρε μπαγασηδες,μονος γραφω:(,αλλα δεν κωλωνω!!!:D)
Λοιπον πηρα τον Mud και τις γυναικες και πηγαμε σημερα και προσωπικα ξαναειδα για δευτερη φορα μεσα σε συντομο χρονικο διαστημα την ταινια.Τελικα τωρα που την ξαναειδα μου αρεσε κι αλλο περισσοτερο.
Για να μην γραψω κατι αλλο,διοτι δεν εχω να πω και κατι το διαφοετικο,σας παραπεμπω στο σχολιο που ειχα κανει οταν την πρωτοειδα…
Aυτος ο ανθρωπος την τελευταια δεκαετια και συγκεκριμενα μετα το ‘’[B]Todo Sobre Mi Madre[/B]’’ κανει πραγματικα σπουδαιες ταινιες και η μια ειναι καλυτερη απο την αλλη,πραγματικα.Εδω μακρυα απο μελοδραματα και κωμωδιες με τραβεστι και πορνες,κανει ενα φορο τιμης στον [B]Hitchcock[/B],στα films noirs,στο horror genre,στο sci-fi,σε νερα δλδ απατητα γι αυτον μεχρι προ τινος.Ελα ομως που τα καταφερνει κι εδω περιφημα.Κλειστοφοβικο,αρρωστο,εντυπωσιακο,συκινητ ικο και συγκινησιακο film δοκιμαζει τα ορια του θεατη ,με το να δειχνει ποση αρρωστεια κρυβει το ανθρωπινο μυαλο και μεχρι που ειναι ικανο να οδηγησει τον ανθρωπο το παθος καθε μορφης.Σκηνοθεσια φοβερη,χαρακτηρες ακραιοι που ολοι κουβαλανε κατι αποκοσμο και σκοτεινο,μουσικη που πλαισιωνει την ταινια σχεδον καθ’ολη τη δυωρη διαρκεια της
και δημιουργει ατμοσφαιρα και εικονες μυστηριου και εντασης και ενα τελος,αναμενομενο λιγο πριν το δουμε,μη αναμενομενο ομως κατα τη διαρκεια της θεασης της ταινιας.Ακομη και ο [B]Antonio Banderas [/B]μπορει να παιξει και μαλιστα ανταποκρινεται καλα στο ρολο του και θεωρω οτι και αυτος ,αλλα και η [B]Penelope Cruz [/B]τα πανε καλυτερα σε ισπανοφωνους ρολους!Σιγουρα απο τις καλυτερες ταινιες της χρονιας,μπορω να πω οτι ενθουσιαστηκα με την ατμοσφαιρα ,αλλα και τις σεναριακες ανατροπες και διακυμανσεις!!!
Συμφωνω με οσα γραφεις jiopa,φοβερη ταινια τα ειπαμε κι απο κοντα αλλωστε.
Σεναριο,πλοκη,ρυθμος,ατμοσφαιρα ολα κομπλε και μαλιστα σε υπερθετικο βαθμο και φοβερη ανατροπη στο τελος που σ’αφηνει μαλακα.Ταινια που σε κραταει στην τσιτα μεχρι το φιναλε.Συν οτι ειναι κατι διαφορετικο απ’τον Αλμοδοβαρ.
Θα τσεκαριστουν και οι υπολοιπες ταινιες του προγραμματος,τσαμπιολιγκ επιτρεποντος βεβαια.
Eιναι ευρεως γνωστο οτι καθε κανονας εχει και τις εξαιρεσεις του οποτε μεσα στον οχετο με σκουπιδια τυπου [B]’‘Safe Sex’’,’‘Eνας Κι Ενας’’,’‘Ι Love Καρδιτσα’’,’‘Λαρισα Εμπιστευτικο’’,’‘Σ.Ε.Ξ. (Σούλα Έλα Ξανά)’’ [/B]και αλλα τετοια τηλεοπτικου τυπου πεταματα,θα βγουν και καποιες πραγματικα αξιολογες ταινιες,ντοπιας παραγωγης!Μια τετοια ταινια ειναι ο ‘’[B]Aδικος Κοσμος[/B]’’ του [B]Φιλιππου Τσιτου[/B],ο οποιος μας ειχε δειξει καποια πολυ καλα στοιχεια απο την εποχη του ‘’[B]Aκαδημια Πλατωνος[/B]’’.
H ιστορια εχει ως εξης:Ενας προανακριτης,μονος,ερημος και δυστυχισμενος απο τη βαρετη κι ανιαρη ζωη του ειναι πολυ καλος με τους παρανομους,τους αφηνει ελευθερους και δεν τους κανει τα παραδοσιακα κολπα των μπατσων και για καποιο λογο βρισκεται μπλεγμενος σε ενα φονο.Μια καθαριστρια με την οποια ολως τυχαιως μενει στην ιδια πολυκατοικια,μπορει για καποιο λγο να τον σωσει.Απο εκει κι επειτα μπλεκουν διαφορα θεματα οπως ο ερωτας,το ευκολο χρημα,η προδοσια της φιλιας,οι ανθρωπινες σχεσεις και πολλα αλλα.Η ταινια ειναι πραγματικα απλη,αλλα και πολυ δυνατη.Εχει αργο ρυθμο,αλλα ο [B]Καφετζοπουλος[/B] ,που παντα εκτιμουσα σαν ηθοποιο(διοτι οταν μιλαει για πολιτικη λεει αρκετες μαλακιες)πραγματικα κυριαρχει στην ταινια δινοντας μια καταπληκτικη ερμηνεια γεματη αγχος,αμηχανια,θλιψη,πονο και πανω απ’ολα ανθρωπια.Το film ειναι επικαιρο και σε δευτερο χρονο μιλαει για το βιοπορισμο,για την δυσκολια να βρει ο κοσμος δουλεια και για το τι ειναι ικανος να κανει ο ανθρωπος προκειμενου να επιβιωσει ξεπουλωντας και θυσιαζοντας ιδεες και ιδανικα.Σαν πεπλο απο πανω εγω ενοιωσα να υπαρχει η οικονομικη κριση,που δυστυχως κινει τα νηματα σε πολλους τομεις της συγχρονης ζωης ολων μας.Και τελος για αλλη μια φορα και σε αλλη μια ταινια βλεπουμε την αποξενωση και την μοναξια στη μεγαλουπολη και συγκεκριμενα στην Αθηνα του σημερα και του παντα!!!
Σε καποια κριτικη ειχα διαβασει να περιγραφεται η ταινια ως συγχρονο neo-noir,αλλα για μενα δεν ειναι.Ναι μεν υπαρχει μια αστυνομικη ιστορια κι ενας φονος,αλλα τα ματια τα δικα μου ειδαν ενα συγχρονο δραμα της διπλανης πορτας με κοινωνικες προεκτασεις και αντιστοιχο προβληματισμο.Δεν ξερω αν η ταινια αξιζε τα βραβεια που πηρε στο [B]San Sebastian[/B],αλλα σιγουρα ειναι μια ταινια που εχει κατι να πει και εχει ως δυνατο χαρτι μια εξαιρετικη,πρωταγωνιστικη ερμηνεια,αλλα και συμπαθεστατους,σαν χαρακτηρες και σαν ηθοποιους,δευτερους ρολους!!!
‘’[B]Quartier Lointain[/B]’’(2010) του [B]Sam Garbarski [/B]
Μετα απο αποχη δυο εβδομαδων λογω τεχνικων προβληματων ,το ¨¨Σινε Μεσογειος¨¨ επαναδραστηριοποιηθηκε αυτην την εβδομαδα με την προβολη της γαλλοβελγικης αυτης παραγωγης.
Ενας πενηντακατι σχεδιαστης κομικς μετα απο ενα λαθος βρισκεται στη γεννετειρα του και μετα απο μια επισκεψη στον ταφο της μητερας του πεφτει κατω και ξαναζει την παιδικη του ηλικια,τους προβληματισμους του για τη φυγη του πατερα του και ουσιαστικα μεσα απο ενα μιγμα φαντασιας και πραγματικοτητας μπαινουμε στο μυαλο του ηρωα.
Η ταινια δεν ειναι ιδιαιτερα γρηγορη και προσωπικα η θεματικη με αναμνησεις παιδικες και αγαπες και λουλουδια δεν με τρελαινει,αλλα μπορω να πω οτι το εργο χωρις να ειναι αριστουργημα,βλεπεται.
Υπαρχει ενα μυστηριο για το τι εγινε και τι απασχολουσε τον ηρωα ολα αυτα τα χρονια αναφορικα με την περιεργη κι απροσδοκητη εξαφανιση του πατερα του και στο τελος ολες αυτες οι σκεψεις και οι ‘‘επισκεψεις’’ στην παιδικη ηλικια αποτελουν πηγη εμπνευσης για τη δουλεια του ηρωα και τη δημιουργια ενος καινουριου κομιξ.
O,τι και να πω ειναι κυριολεκτικα γι αυτο το σχεδον αριστουργημα.Χρονια εψαχνα ταινιες του [B]Etaix[/B],αλλα δυσκολευομουν και τωρα με το Σινε Μεσογειος εχουμε τη δυνατοτητα να δουμε κι αυτην ,αλλα και την επομενη εβδομαδα δυο ταινιες του μεγαλου οπως αποδειχθηκε [B]Pierre Etaix[/B]!!!
H ταινια,παρακλουθωντας τις εξελιξεις στον κοσμο τοσο σ επιπεδο κινηματογραφικο/τεχνολιγικο αλλα και απο κοινωνικη/πολιτικη οπτικη γωνια εναρμονιζεται και ξεκιναει ως βωβος κινηματογραφος και μας ποαρουσιαζει με φανταστικα εμπνευσμενο τροπο τις ιδιαιτεροτητες και παραξενιες ενος πλουσιου που τον υπηρετουν ολοι ακομη και για τα πιο ασημαντα πραγματα.στη συνεχεια ερχεται ο πολεμος,ερχεται η οικονομικη κριση στην Αμερικη και ο ιδιος πτωχευει και γινεται υπαλληλος σε τσιρκο.Στη συνεχεια παρακολουθουμε την αναλογη εξελιξη και πορεια του γιου του,του Yo-Yo.
Εξαιρετικη σκηνοθεσια,χορογραφιες,καδρα εμπλουτισμενα με ασπρομαυρες εικονες,ενας απιστευτα εκφραστικος ηθοποιος,γελιο απο δραμα,δραμα απο γελιο,gangs βουτηγμενα μεσα σε κιλα εμππνευσης,ενα μουσικο θεμα που επαναλαμβανεται σε ολη τη διαρκεια του εργου με διαφορετικα μουσικα στυλ,αλλωτε σαν jazz,αλλωτε σαν latin κλπ ειναι τα βασικα συστατικα ενος απο τα καλυτερα γαλλικα films ever…
Η ταινια αποτελει μνεια στο εργο και το υφος του [B]Charlie Chaplin[/B] και του [B]Buster Keaton[/B] και πραγματικα αν ειστε λατρεις του κινηματογραφου χαρειστε στον εαυτο σας αυτο το αριστουργημα!!!
‘’[B]Le Grand Amour[/B]’’(1968 του[B] Pierre Étaix[/B]
Δευτερη συνεχομενη ταινια του [B]Pierre Etaix[/B] και πραγματικα τις τελευταιες δυο εβδομαδες στο Βολο ,ολοι οσοι παρακολουθησαμε τις δυο αυτες ταινιες,υποκλιθηκαμε στο μεγαλειο και το ταλεντο ενος πραγματικα μεγαλου δημιουργου,ενος τυπου που εκανε την κωμωδια τεχνη!Εδω,παλι τα θεματα που τον απασχολουν ειναι ο ερωτας,η σχεση των δυο φιλων και η χημεια μεταξυ τους.Ενας αντρας παντρευεται μια γυναικα,περνουν μια σχεση ηρεμη χωρις μεγαλες συναισθηματικες εξαρσεις,αλλα και χωρις μεγαλο τελμα,μεχρι που ο αυτος ερωτευεται παραφορα τη νεαρη γραμματεα του,χωρις βεβαια αντικρυσμα.
Για αλλη μια φορα εχουμε εξαιρετικη σκηνοθεσια,πολυ εμπνευσμενα κωμικα ευρηματα και gangs,εξυπνες ατακες και συμβολικες εικονες και σκηνες οπου θα ελεγα οτι εχουμε πραγματικα σκηνοθετικο shredding!
Οι σεκανς του γαμου στην εκκλησια,της παρακολουθησης του κεντρικου ηρωα απο τις κουτσομπολες γειτονισσες αλλα και η ακρως σουρεαλιστικη μεαστρια στη σκηνη με τα μηχανοκινουμενα κρεββατια στο ονειρο ειναι τα πιο αξιομνημονευτα σημεια αυτης της ταινιας.
Παρ’ολα αυτα ομως,θα κατεληγα ανετα στο συμπερασμα οτι το ‘’[B]Yo-Yo[/B]’’ ειναι πολυ καλυτερο,αλλα πραγματικα παιδια σας προτεινω να ψαξετε αυτον τον απιστευτο Γαλλο δημιουργο…
‘’[B]Ο Ξεναγος[/B]’’ (2010) του [B]Ζαχαρια Μαυρειδη[/B]
Ανωμαλη προσγειωση σημερα στο Σινε Μεσογειος,απο τις δυο ταινιαρες των δυο προηγουμενων εβδομαδων σε μια μετρια προς αδιαφορη και κουραστικη ελληνικη ταινια σημερα.Η ταινια προβληθηκε στην Αθηνα μαζι με το ‘’[B]Tungsten[/B]’’ που θα προβληθει σε μας ως μερη μιας θεματικης ενοτητας που αφορα στην συγχρονη ΑΘηνα.
Εδω ενας Θεσσαλονικιος φοιτητης αποφασιζει να κανει τον ξεναγο σε ενα γρουπ φοιτητων αρχιτεκτονων που κανουν Erasmus.Στην περιπετεια του αυτη ,τον βλεπουμε να ψαχνεται διαρκως με τη δουλεια του,με τους φιλους του,αλλα και με τη σεξουαλικη του ταυτοτητα.Ετσι λοιπον απο τη μια τον θελουν γυναικες του group,αλλα αυτος γουσταρει αλλη κι απο την αλλη τον βλεπουμε να αυνανιζεται και να επιδιδεται σε ερωτικες ομοφυλοφιλικες πραξεις.Παρακολουθουμε την ξεναγηση τωνφοιτητων στην Αθηνα ,την οποια την βλεπουμε νυχτα και μερα,και στη συνεχεια ακολουθουν πολιτιστικες/ιστορικες/πολιτικες συζητησεις σχετικα με τον πολιτισμο,την προελευση της δημοκρατιας και αλλα οπου ο καθενας διαφορετικης προελευσης φοιτητης διεκδικει την πατροτητα των παντων.
Η ταινια εχει καποιες αναλαφρες κωμικες/διασκεδαστικες στιγμες,αλλα βασικα διακρινεται απο τα πολλα κλισε της,το αδιαφορο σεναριο και το τραγικο παιξιμο των Ελληνων κυριως ηθοποιων που παιζουν λες και διαβαζουν τον λογαριασμο της ΔΕΗ!
Αρα η ταινια με λιγα λογια,δεν λεει!!!
‘’[B]Tungsten[/B]’’(2010) του [B]Γιώργου Γεωργόπουλου[/B]
Αν την προηγουμενη Πεμπτη αφηνα να εννοηθει οτι η απο πανω ταινια ηταν κακη και δεν ελεγα χειριστη,ηταν διοτι δεν ειχα δει ακομη τη σημερινη.Λοιπον βαριεμαι να γραφω για ταινιες που δεν αξιζουν τον κοπο.
Εχεις μια καλη ιδεα,εχεις αφθονες επιρροες απο την καθημερινοτητα,εχεις καλη ιδεα ως βαση και κανεις μια ταινια γυρισμενη με ψηφιακη βιντεοκαμερα,μεσα στη φθηνια,τη μετριοτητα και τα παραγωγα της λεξεως ‘‘μαλακας’’.
Συγχρονη Αθηνα,μεταναστες,δανεια,φτωχεια,ανεργια κλπ και παρ’ολα αυτα βλεπουμε αυτο το αισχος!!!
Δεν την εσωσε ουτε ο [B]Βαγγελης Μουρικης[/B]…δυστυχως!!!
Το Σινε Μεσογειος,δεν ολοκληρωασε τις προβολες του κι εμειναν δυο ταινιες.
Παρ’ολα αυτα μεταφερεται στον θερινο κιν/φο ‘‘Eξωραιστικη’’ ο οποιος ξεκιναει τις προβολες του σημερα.
Δυστυχως προσωπικα δεν θα προλαβω να δω πολλες ταινιες,διοτι φευγω για καλοκαιρινη δουλεια εκτος Βολου.
Επισης ειναι και το Euro οποτε δυσκολα τα πραγματα.
Τες πα σημερα εχει προβολη και μαλλον θα παω.
Παντως βλεποντας το πλουσιο προγραμμα,θα προβληθουν καλες ταινιες…
‘’[B]A Separation[/B]’’(2011) του [B]Asghar Farhadi[/B]
Aυτην την εβδομαδα ανοιξε η ‘‘Εξωραιστικη’’ και οι προβολες του Σινε Μεσογειος συνεχιζονται στο θερινο του Βολου.
Σημερα παιδια,ειδαμε μια καταπληκτικη ταινια απο το Ιραν που σαρωσε βραβεια και κριτικες οπου κι αν προβληθηκε και μαλιστα ηταν και υποψηφιο για Οσκαρ Σεναριου.
Η ταινια παιρνει αφορμη απο εναν χωρισμο και στη συνεχεια μπλεκονται πολλα πραγματα τα οποια τελικα πηγαζουν και καταληγουν στο χωρισμο.Δεν θα ηθελα να αποκαλυψω περαιτερω στοιχεια αναφορικα με το θεμα και την υποθεση της ταινιας,διοτι η ιστορια και οι διαλογοι ειναι τοσο πολυ μεγαλου επιπεδου που θα ηταν κριμα να τα φανερωσω!
Περισυ στο Μεταξουργειο ειχα δει ενα εξισου εξαιρετικο εργο ιρανικης παραγωγης,το ‘’[B]About Elly[/B]’’ το οποιο ηταν του ιδιου δημιουργου,του [B]Asghar Farhadi[/B],ο οποιος δειχνει οτι θα απασχολησει πολυ στο μελλον οπως και ο συμπατριωτης του καποτε [B]Abbas Kiarostami[/B].
Aυτο που με εντυπωσιασε ηταν οτι ολοι οι χαρακτηρες που συμμετεχουν,εχουν κατι να πουν,ειναι αρραγως δεμενοι με την υποθεση και αποτελουν ι κλειδια για αυτη.Εξισου αξιολογοτατες ειναι και οι απολυτως φυσικες ερμηνειες των ηθοποιων ,ενω πραγματικα θα ελεγα οτι αυτα που βλεπουμε εξελισσονται με τετοια αληθοφανεια και τετοια φυσικοτητα που ειναι λες και καποιος εχει ‘‘φυτεψει’’ μια καμερα μεσα σε ενα σπιτι.Και επισης η σεναριακη και σκηνοθετικη μαεστρια του Ιρανου φαινεται και στις δυο αυτες ταινιες στο οτι αρεσκεται να βαζει μυστηριο στις ιστοριες του και να επιφυλασσει εκπληξεις σε καθε σχεδον πλανο.
Τα ηθικα διλημματα ειναι αυτα που κυριαρχουν στο εργο και μαλιστα υπαρχουν επιχειρηματα για να υποστηριξουν και τις δυο αντιδικες πλευρες.Αρρωστια,φονος,χρεη,θρησκεια και προσκολληση σε αυτην,παιδια,γονεικη αγαπη ,ολα μαζι σε ενα melange καταφερνουν να συγκινησουν χωρις εκβιαστικο και προσποιητο τροπο,χωρις μουσικη που απλα δημιουργη ψευτικη ενταση.Το αδιεξοδο στο οποιο βρισκεται το ζευγαρι,αποτελει πηγη κακων,αλλα και αφορμη για να βρεθουν οι δυο προ των ευθυνων τους με απωτερο στοχο να ειναι ευτυχισμενο το παιδι,το οποιο σε ενα αμφιλεγομενο τελος,καλειται το ιδιο να παρει μια αποφαση:
Εξαιρετικο εργο,αριστουργηματικο θα ελεγα,αλλα πολυ καταθλιπτικο!!!
Ευγε!!!
‘'L’Exercice De l’État’’(2011) του Pierre Schöller
Καθ’οτι σημερα δεν ειχε αγωνα του Euro,εκμεταλλευτηκα κι εγω την ευκαιρια και ειπα να παω θερινο cinema να δω καμμια ταινια.Σημερα ειδαμε το ‘‘L’Ecercice D’Etat’’,ενα γαλλικο πολιτικο δραμα που αφορουσε σε εναν υπουργο,στο μαλθακο του χαρακτηρα,στις πιεσεις που δεχοταν ανωθεν και στην κριτικη που του ασκουταν.
Στο ρολο του υπουργου,ο Olivier Gourmet και η ταινια στη δυωρη διαρκεια της δυστυχως δεν με κερδισε.Ενοιθα κατα τη θεαση της οτι βομβαρδιζομουν απο ονοματα,σπινταριστους διαλογους,αλλεπαλληλα τηλεφωνηματα απο υπουργους,νομαρχες,πρωθυπουργους κλπ και δεν με αφηναν να αποκωδικωποιησω μεσα μου το τι συνεβαινε.Στο τελος θεωρω οτι αφησε καποια αναπαντητα ερωτηματα,αλλα ειχα ξενερωσει τοσο που πραγματικα δεν ειχα και πολλη διαθεση να διασταυρωσω το τι εγινε τελικα.
Δεν μου αρεσε ο Gourmet στο ρολο,επιαζε μεν πειστικα,αλλα μου θυμισε τοσο Ελληνες βλακες πολιτικους που τον αντιπαθησα,αν και για να λεμε την αληθεια αυτο δηλωνει επιτυχια εκ μερους του ηθοποιου.
Βεβαια η ταινια εχει και καποιες πραγματικα πολυ καλες σκηνες και καποια ωραια χιουμοριστικα σχολια που ξεμπροστιαζουν ολους τους φαινομενικα ‘‘κυριους’’ πολιτικους.
Τελος η ταινια περιεχει και μια εντυπωσιακη σκηνη,την εναρκτηρια,η οποια απ’ότι διαβασα ηταν πολυ επηρεασμενη,σχεδον κλεμμενη,αποmia φωτογραφια του φημισμενου Αμερικανου φωτογραφου Helmut Newton.
Δεν νομιζω οτι προκειται για εργο που θα το προτεινα σε καποιον να το δει,διοτι εγω προσωπικα το περιμενα πολιτικο θριλερ με μυστηριο,και μου βγηκε μια πολιτικη παρωδια με σκοτεινα σημεια και πολυ ‘‘δυσκολη’’ γραφη!!!
‘’[B]Αlbert Nobbs[/B]’’(2011) του [B]Rodrigo Garcia[/B]
Ευκαιριας δοθεισης απο το γεγονος οτι σημερα δεν ειχε Euro,ηταν καλη περιπτωση για θερινο cinema.
H ταινια που ειδαμε,ηταν το πολυδιαφημισμενο ‘’[B]Albert Nobbs[/B]’’,ενα εργο στο οποιο η [B]Glenn Close[/B],απαρνειται ,για λογους ηθοποιιας τη γυναικεια της φυση και υποδυεται εναν αντρα σερβιτορο που σκοπο εχει με το μισθο και τα φιλοδωρηματα που λαμβανει να ανοιξει ενα δικο του/της καπνοπωλειο.
Στη διαρκεια της εκει ζωης της γνωριζεται με αλλη μια γυναικα/αντρα και πασχιζει να μιμηθει τον τροπο ζωης της τελευταιας.Ομως καποια απροβλεπτα γεγονοτα βαζουν φραγη στα μεγαλοπνοα σχεδια της.
Κατα την αποψη μου κανει ‘‘μπαμ’’ οτι ειναι Oscar-oriented με οχημα τις ερμηνειες της [B]Close[/B] κυριως,αλλα και της [B]Janet McTeer[/B].Απο εκει και περα ο σκηνοθετης ναι μεν προσπαθει να δει με διακριτικοτητα ,αλλα και βαθος τη γυναικεια φυση σε ολες τις παρατολμες εκφανσεις της,αλλα η ταινια του εχει καποια μειονεκτηματα.
Πασχει σε ρυθμο,ειναι αργη,ειναι υποτονικη,ακολουθει την πεπατημενη των ταινιων εποχης με τους στυλιζαρισμενους και χιλιοδημιουργημενους με αυτον τον τροπο χαρακτηρες και βροντοφωναζει οτι αποζητα καποιο Oscar.
Παρ’ολα αυτα τα δυνατα χαρτια της ειναι οι ερμηνειες οι οποιες ειναι πρωτοκλασατες και το τολμηρο/ενδιαφερον θεμα το οποιο χειριζεται.
Καλη ταινια,αλλα μακρυα απο το να θεωρηθει ανυπερβλητη!
‘‘Les Neiges De Kilimanjaro’’(2011) του Robert Guédiguian
Γαλλικη ταινια με τιτλο παρμενο απο γαλλικο τραγουδι και πρωταγωνιστη τον πολυ καλο Γαλλο ηθοποιο Jean-Pierre Darroussin ηταν αυτη που παρακολουθησαμε σημερα.
Ενας συνδικαλιστης,με την μεθοδο της τυχαιας κληρωσης,μενει χωρις δουλεια και στην επετειο του γαμου του τα παιδια του και οι πρωην συναδελφοι του,του χαριζουν ενα ταξιδι στην Αφρικη και καποια χρηματα.Δυστυχως ομως πεφτει θυμα ληστειας αυτος,η συζυγος του και ενα αλλο συγγενικο ζευγαρι απο ατομο της εταιρειας που απολυθηκε επισης με την ιδια μεθοδο.Ο ληστης,ανεργος κι απεγνωσμενος,μην μπορωντας να συντηρησει τα δυο αδερφια του που ειχε στην επιτηρηση του,καταφευγει σε αυτην τη μεθοδο,αλλα καταληγει στη φυλακη.
Η συνεχεια ομως του εργου,μαλλον δεν ανταποκρινεται στην πραγματικοτητα,παρα στη σφαιρα της φαντασιας και τελικα στον ευκολο συναισθηματισμο,καθως ο ηρωας και η γυναικα του αποσυρουν τη μηνυση και παιρνουν την κηδεμονια των παιδιων.
Η ταινια εχει δυο μερη:α)Λογος απολυσης,ληστεια,βαρετη ζωη στο σπιτι λογω αναγκαστικης ανεργιας και β)συλληψη ενοχων,αλλαγη τακτικης και τυψεις.
Οταν ο ιδιος ο ‘‘εργατοπατερας’’ εχει βαλει το ιδιο του το ονομα στην κληρωση,πως ο απολυμενος υπαλληλος τον αντιμετωπιζει ως βολεμενο?Ελα ομως που στο τελος ο φυλακισμενος κανει και κηρυγμα σχετικα με το πως θα μπορουσε να εχει αποφευχθει η απολυση , στο οποιο ομως ο ηρωας υποκυπτει και καταληγει να δειξει συμπονοια στα αδερφια του πρωτου υιοθετωντας τα.
Μεσα σε ολα αυτα,εχουμε πολλη ζαχαρη και πολυ περιτυλιγμα,ενω στο τελος ολοι ειμαστε ανακουφισμενοι και βαζουμε τα χαρτομαντηλα στη θεση τους,αλλα η ταινια δεν ειναι κακη.
Απλα παραηταν συναισθηματικη κι εμενα δεν με επεισε,αλλα αυτο δεν την κανει κακη.Οι ερμηνειες ,με καλυτερη αυτην του Daroussin ειναι πολυ καλες και σιγουρα το θεμα της ειναι επικαιρο και σοβαρο,καθως το να μαθαινει κανεις απο ραδιοφωνο και τηλεοραση οτι γινονται ληστειες απο ανθρωπους που απλα θελουν να επιβιωσουν,ειναι καθημερινο φαινομενο.Απο εκει και περα ομως,ολοι ειμαστε καλοι Σαμαριτες???
Για να μην ανοιγω ξεχωριστο thread βαζω εδω το προγραμμα του Cine-Ιωλκος που θα λαμβανει χωρα στον Αγιο Ονουφριο(δλδ 10 λεπτα απο το Βολο) και το οποιο ξεκιναει σημερα.
Ενδιαφερουσες ταινιες,αλλα εγω φευγω για καλοκαιρινη δουλεια και δεν θα τιμησω σημερα διοτι παιζει την ‘’[B]Πολιτικη Κουζινα[/B]’’,που απο τη μια εχω δει,αλλα απο την αλλη δεν αντεχω να ξαναδω.
.Ελπιζω να προλαβω καμμια ταινια τον Σεπτεμβρη
Επισης σημερα ανοιγει πυλες και ο θερινος κινηματογραφος στις Σταγιατες Πηλιου,(20 λεπτα απο Βολο) και μαλλον θα τιμησω εκει σημερα.
Προγραμμα δεν μπορεσα να βρω,αλλα σημερα παιζει την εξης ταινια και αφου προλαβαινω θα παω…
‘’[B]La Tête En Friche[/B]’’(2011) του [B]Jean Becker[/B]
Χθες,οπως προανήγγειλα,ξεκινησαν οι κινηματογραφικες προβολες στις [B]Σταγιατες Πηλιου[/B],με αυτην την πανεμορφη ταινια,του [B]Jean Becker[/B],γιου του μεγαλου [B]Jacques Becker[/B].
Tαινια,που εχει στοιχεια δραματος,κωμωδιας,εχει humour,εχει κλαμα,εχει εξυπνες ατακες απο χαρακτηρα που παιζει τον βλακα,εχει συναισθημα και βλεπεται εξαιρετικα ευκολα κι ευχαριστα.
Ο [B]Gerard Depardieu[/B] ερμηνευει τον αφελη/αναλφαβητο και με χαμηλη αυτοεκτιμηση [B]Germain[/B] ο οποιος ειναι το ‘‘παιδι για ολες τις δουλειες’’ στο τοπικο bistrot κανοντας τα παντα,και ο οποιος χαιρει ασχημης αντιμετωπισης απο τη μητερα του παιδιόθεν,οταν τυχαια συναπτει φιλικη σχεση με μια ηλικιωμενη κυρια που συναντα σε ενα παρκο.
Απο εκει και μετα,οι συναντησεις τους γινονται πιο τακτικες,εκεινη του διαβαζει αποσπασματα απο το ‘’[B]La Peste’’(Η Επιδημια)[/B] του [B]Albert Camus[/B],εκεινος απλα ακουει κι απομνημονευει ατακες τις οποιες χρησιμοποιει για να το παιξει ‘‘μαγκας’’ στους φιλους του κι αυτη η σχεση ειναι ευεργετικη και για τους δυο ,καθως υπαρχει ψυχολογικο δουναι και λαβειν.
Οι δυο ανθρωποι ,με συναισθηματικα κενα αμφοτεροι για διαφορετικους λογους,ερχονται κοντα μεσα απο το διαβασμα,το διαλογο και την επικοινωνια.
Ο [B]Germain[/B],παντα ετρωγε ξυλο στο σπιτι και στο σχολειο κι ολοι ακομη και τωρα που ειναι μεγαλος τον εχουν για βλακα,αλλα να που μια ηλικιωμενη κυρια κατορθωνει να βγαλει απο μεσα του πτυχες που κι ο ιδιος αγνοουσε οτι εχει.
Aν και τον [B]Gerard Depardieu[/B] τον θεωρουσα παντα εναν καλο απλα ηθοποιο που παιζει τα παντα και κανει αρπαχτες και τιποτα παραπανω,εδω μπορω να πω οτι τον θαυμασα καθως επαιξε τον ρολο πολυ πειστικα.Εξισου καλα ανταποκρινεται στο ρολο και η [B]Gisele Casadessus[/B],παιζοντας τη γιαγια τοσο συμπαθητικα που θα θελαμε να ειναι και δικη μας(παντως η δικη μου η γιαγια που εφυγε προσφατα,τοσο γλυκεια ηταν!!!)
Πολυ καλη,ευχαριστη ταινια,οτι πρεπει για αγκαλιτσοκαταστασεις,πιασμενοι χερακι-χερακι,με ποπ κορν και κοκα κολα στο χερι…
Και μετα για σουβλακια στις [B]Σταγιατες[/B] ,ετσι για να στανιαρουμε!!!
‘’[B]The Girl With The Golden Tattoo[/B]’’(2011) του [B]David Fincher[/B]
Αρχικα να καταστησω σαφες οτι δυστυχως δεν εχω δει την σουηδικης προελευσης τριλογια,οποτε δεν εχω μετρο συγκρισης.Αρα δεν μπορω να ξερω ουτε ποιο ειναι καλυτερο,ουτε τι διατηρησε ο [B]Fincher[/B] και τι πεταξε,ουτε τι αλλαγες εκανε,ουτε ποιο εκ των δυο κοριτσιων παιζει καλυτερα ,ουτε τιποτα.Απλα θα το κρινω σαν να ηταν μια ταινια που δεν ειναι remake καποιας αλλης.
Δεν καθομαι τωρα να αναφερω το story,το γνωριζετε,οποτε θα μπω κατ’ευθειαν στο ψητο.
Θεωρω οτι ειδα μια ταινια που εξυπηρετουσε το στοχο της,που δεν ηταν αλλος απο το να περασουμε καλα,και το πετυχε.Δυομιση χορταστικες ωρες με μυστηριο,ενταση,αγωνια,καλη μουσικη και ανατροπες απο μια σφιχτοδεμενη και γρηγορη ταινια που απο την αρχη δεν χανει καθολου τον ρυθμο κι οσο περναει η ωρα γκαζωνει…
Απο την αλλη ομως,ας πω και μερικα αρνητικα διοτι οντως υπαρχουν.Ο ρολος της [B]Mara Rooney[/B] μαλλον αυτος που ειδα επρεπε να ειναι,αλλα μου την εσπασε πολυ το παιξιμο και το στυλακι της,σε σημειο που δεν γουσταρα καθολου.Ο [B]Craig[/B],δεν νομιζω οτι δυσκολευεται ιδιαιτερα να ανταποκριθει απλα καλα σε εναν ,οχι και πολυ απαιτητικο ρολο.Εξαλλου δεν νομιζω οτι αυτη ειναι η ταινια των ερμηνειων.Εμπορικος κινηματογραφος ειναι,οπου οι ηθοποιοι απλα φερουν εις περας καποιους ρολους που καθονται καλα στο ματι.
Αρα καταληγω στο συμπεραμα οτι ο [B]Fincher[/B] ηθελε να κανει ενα γρηγορο εργο,σπιντατο,με horror σκηνες και πολλη βια,που θα μας κανει να περασουμε καλα,δινοντας εμφαση στη λεπτομερεια(φωτο,σκηνικα με computer,πολλα προσωπα),στην αγωνια,το μυστηριο και τα σεναριακα απροβλεπτα συμβαντα,πραγματα ομως που η λογικη λεει οτι προφανως τα βρηκε ετοιμα.
Ισως αν δω το αυθεντικο εργο,να αλλαξω αποψη,αλλα βλεποντας αυτο λεω οτι διασκεδασα και περασα καλα.
[/SPOILER]
