Έβαλα beherit στο youtube (τους οποίους γενικά δεν πολυπαλεύω αλλά είπα να τους δώσω μια ακόμα) και στα προτεινόμενα δίπλα μου έβγαλε Παντελίδη. :lol::lol::lol:
By the way αυτό το the gate of nanna ακούγεται μια χαρά.
ο ορισμός του ‘‘ΟΞΩ ΠΟΥΣΤΗ ΚΙ ΑΣΧΗΜΕ’’
Λίγα για τον Morrissey παιδιά.
Tα χρόνια.
Διαστέλλεται ο εγκέφαλός μου.
Αφιερωμένο.Και λόγω της ημέρας.
αγαπες
Το σιγοτραγουδώ το τελευταίο 2ήμερο. Ας πει και κάποιος άλλος πόσο γαμάει.
Nαι, ανακάλυψα τους Mars Volta στα γεράματα 
Θα συνεχίσω σε άλλο άλμπουμ μόλις λιώσω επαρκώς το Frances.
Μιας και το συνέχισες πάντως και μου έδωσες πάτημα, σκεφτόμουν ότι λόγω αλλαγών και εντάσεων θα έκανε επίσης και καλή παρεούλα με αυτό:
Αν ήμουν μερακλής ντιτζέης θα τα έπαιζα μαζί (και αυτό εξηγεί γιατί δεν είμαι μερακλής ντιτζέης πουθενά)
Το πόσταρα εδώ, δεν είχε νόημα να σπαμάρω στο άλλο θρεντ.
Α, και μου είπαν ότι ο ρυθμός στο l’via είναι ρούμπα τελικά
proto-hipster.
Καλά και γω είχα ακούσει κάποτε ντεμπούτο και λίγο Frances The Mute αλλά σε εκείνη την ηλικία πέρασαν και δεν ακούμπησαν. Πριν 2 μήνες άρχισα να ακούω τα πάντα και τα χω λιώσει σε τραγικό βαθμό. Να τα ξαναπούμε. Τρισμέγιστη μπάντα από τον πρώτο μέχρι τον τελευταίο δίσκο. Περιμένουμε το reunion σε 2-3 χρόνια για να τα διαλύσουν όλα.
Ολμαιτι συνεχίζεις με ντεμπούτο και octahedron. Ντεμπούτο έχει το αγαπημένο μου κομμάτι μαρς βόλτα. [B]Αυτό[/B].
Όσο για Mr Bungle ναι καταλαβαίνω τη συνάφεια. Κουβαλάνε την ίδια τρέλα.
Μαλακία δεν πρέπει να ξεθάβω roulette dares πάλι θα το ακούσω 20 φορές μέχρι να κοιμηθώ.
Πολύ. Κι ακόμα περισσότερο το να ανακαλύπτεις ότι υπάρχει σε βινύλιο μέσα στο σπίτι σου και δεν είχες ιδέα. Φακ γιεα!! Μέρες.
Aπό τα 18-19 μου και μέχρι πριν 3-4 χρόνια έγραφα σε zine(s). Βάλε την φιλομάθειά μου, βάλε ότι το είχα πάρει πολύ πατριωτικά στα νιάτα μου, βάλε και τη μανία του συλλέκτη που έχω, απέκτησα φετιχισμό με τα πρόμος.
Μικρά, χάρτινα, χρωματιστά μουσικά fortune cookies.
Οπότε εκτός από αυτά που είχα, αγόραζα και κράταγα οτιδήποτε έπεφτε στα χέρια μου σε τέτοιο φορμάτ, συμπλήρωνα δισκογραφίες κλπ.
Όοοοολη αυτη η ιστορία ήταν παραχωμένη, χρόνια τώρα, σε - βιβλιοθήκες, ντουλάπια, σακκούλες, τσάντες, κούτες.
Και τα είχα, βασικά, ξεχάσει.
Και αποφάσισα να τα τακτοποιήσω.
Όοοοολη η μουσική (μου) ιστορία, συν, όλη η “ιστορία” των πιο ενεργητικών δισκογραφικών εταιρειών και εταιρειών διανομής στην Ελλάδα από το '97 μέχρι το 2006-07.
Ένος τεράστιος όγκος ελληνικών demos, τα περισσότερα άγνωστων συγκροτημάτων αλλά όχι μόνο, τα πιο παλιά με γράμματα γραμμένα στο χέρι.
Γράμματα που είχα κρατήσει από “cd-trading”, λίστες, συλλογές, κάποια με μερακλίδικα ζωγραφισμένα στο χέρι εξώφυλλα και logos.
Διαμαντάκια που τα είχα παραχωμένα, μπορεί να τα είχα πάρει πρέφα μπορεί και όχι, από συγκροτήματα που μετά έγιναν διάσημα ή εξαφανίστηκαν.
Βάζω τυχαία στο στερεοφωνικό συγκροτήματα με αστεία ονόματα και ακούω 2-3 κομμάτια από το καθένα, και ακούω όοοοολα αυτά τα πράγματα που μου είναι πρακτικά καινούρια.
Ρε τι ωραία που είχα περάσει στα νιάτα μου!
Musical mid life crisis…
οτι πιο όμορφο ρε. ποιος την χάρη σου!!
ποση ομορφια,ποση χαρα και ποσο κεφι να χωρεσεις σε ουτε καν 3 λεπτα? δεν εζησα σε αυτες τις εποχες αλλα καθε φορα που βλεπω τετοια βιντεο με πιανει μια γλυκια νοσταλγια…αλλος τροπος ζωης,αλλη σκεψη…
Oι Blue Oyster Cult ειναι προγκρεσιβ;
μεγαλη δισκαρα
Είδα χθες το Δικηγόρο του Διαβόλου.
Παρόλο που ήξερα το trivia για τους Entombed και την ταινία, δεν είχα συνειδητοποιήσει ότι έχουν πάρει κομμάτια ολάκερα απο’κει μέσα για τους στίχους του Morning Star, δεν είχα ξαναδεί την ταινία αφότου απομνημόνευσα το άλμπουμ.
Συγκίνηση!
Aν και δεν έχω και γνώση ολάκερης δισκογραφίας, νομίζω οι Blue Oyster Cult θα μπορούσες να πεις πως έχουν πιο progressive περιόδους.