Το 'χα ξεχάσει αυτό το αριστούργημα.
Ένα μπουκέτο (?) όμως δεν το λες και ξύλο ρε. Το πιστολίδι έχει πιο πολύ ζουμί.
Άρθρο της λάηφο για την Jarboe.
Οκ, ξέραμε ότι οι Swans είναι οι χιπστερς της άκρα πειραματικής. Τώρα στη συναυλία Jarboe θα έχουμε και μυστακιοφόρους με καπέλα και τα τοιαύτα και τρέντι κοπελιές. Ομορφχιές, δεν το λέω για κακό.
Με το seer ξεκίνησε το κακό. Έβλεπες σε κάθε blog στα καλύτερα της χρονιάς 5 10 άγνωστες μπάντες και εκεί στα πρώτα 3 ήταν και οι swans. Δεν με πειράζει βέβαια, αφού τους φέρνουν για live χαλάλι.
Το ‘θέμα’ ήταν όταν έβλεπες σε ένα σωρό σάητ στις λίστες με τα καλύτερα της χρονιάς, ανάμεσα σε καραεμπορικούς indie/alternative/hip-hop δίσκους, να κοτσάρονται από το πουθενά και οι Swans. Σαν τους Deafheaven εφέτο!
Να σου καρφώνεται στο μυαλό μια μελωδία, ένα μουσικό θέμα, κάτι.
Να θες να ακούσεις όλο το κομμάτι σαν τρελός, το θέμα να μη φεύγει απ’ το κεφάλι.
Να μη μπορείς να θυμηθείς με τίποτα από πού είναι. Ούτε μπάντα, ούτε δίσκος, ούτε τίποτα. Μόνο τη μελωδία θυμάσαι λέμε!
Να στύβεις το μυαλό σου, να σφίγγεσαι, να λες στον εαυτό σου "θυμήσου… θυμήσου… ΘΥΜΗΣΟΥ!"
Να προσπαθήσεις να το βρεις δια της οδού της ψυχραιμίας και της λογικής σκέψης. "Τι μουσικό στυλ είναι αυτό που έχω στο μυαλό μου; Από ποιούς μπορεί να είναι;"
Τίποτα.
Να φτάνεις στο σημείο να ψάχνεις πράγματα που έχεις ακούσει τελευταία, μήπως είναι κρυμμένο κάπου εκεί.
Πάλι τίποτα…
…και εκεί που έχεις απελπιστεί και έχεις αποχαιρετήσει την πιθανότητα να ακούσεις αυτό που θέλεις σύντομα, λέγοντας “τι να γίνει… θα τ’ ακούσω κάαααααποια στιγμή όταν πιάσω τυχαία να ακούσω το σωστό δίσκο”…
…ΤΟΤΕ, σου έρχεται η πολυπόθητη, η γλυκιά φλασιά. Ένα φως ανάβει πάνω απ’ το κεφάλι σου, όπως στα κόμικς. Ένα όνομα ακούγεται σαν κραυγή μέσα στο μυαλό σου.
[I]ΜΗΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΑΠ’ [B]ΑΥΤΟΥΣ;[/B][/I]
Βάζεις το δίσκο όπου έχεις το προαίσθημα ότι θα βρεις αυτό που θέλεις.
Και κάποια στιγμή, κάπου στα μισά…
…ΝΑΙ! ΤΟ ΒΡΙΣΚΕΙΣ ΤΟ ΓΑΜΙΔΙ!
ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΕΥΤΥΧΙΑ; 
πόσες φορές ρε φίλε?!! πόσες!!! και τις περισσότερες φορές στην στάση για το γαμημένο λεωφορείο. να μουρμουράς την μελωδία μπας και σου έρθει η έμπνευση. η οποία έρχεται όταν πάψεις να το σκαλίζεις τόσο, ή ποτέ. εκτός αν όντως το ψάξεις μετά στο σπίτι.
*δεν υπάρχει πιο κλασικό για μένα να μουρμουράω μια μελωδία στην στάση και να βλέπω κάποιον που περιμένει(αλλά δεν τον εχω δει) να με κοιτάει με περίεργο τρόπο.
[SPOILER]πρόσφατα ειδα και περιπτερά σε μισόκλειστο περίπτερο να με κοιτάει να χαζοχορευω μέσα στην βροχή ενα ακαταλαβίστικο κομμάτι απο τα μινιος…δάκρυα απλά[/SPOILER]
Βαλτε στην εξισωση και το να προσπαθεις απεγνωσμενα να θυμηθεις ενα στιχο που οδηγει στη λυση.
Γενικα, θα χρυσοπληρωνα οποιον δημιουργουσε μια μηχανη αναζητησης στην οποια θα βαζαμε μελωδιες και ριφφ.
Α, υπάρχουν πολλές τέτοιες μαλακίες στο ίντερνετ, αλλά οι περισσότερες είναι για τον πούτσο, δεν κάνουν τίποτα. Τα χειρότερα ήταν δύο: ένα που χρησιμοποιώντας το πληκτρολόγιο προσπαθείς να “συνθέσεις” τη μελωδία και μετά το πρόγραμμα την ψάχνει σε μια βάση δεδομένων (τα αποτελέσματα έβγαλαν πολύ γέλιο), και ένα άλλο ακόμα πιο άθλιο, που υποτίθεται ότι “τραγουδάς” το τραγούδι ή τη μελωδία που ψάχνεις, μετά ανεβάζεις το αρχείο και περιμένεις λέει να βρεθεί κάποιος που θα το αναγνωρίσει και θα σου δώσει την απάντηση. Φέξε μου και γλίστρησα.
Μια φορά θυμάμαι που έψαχνα να βρω ένα κομμάτι (instrumental) που δεν ήξερα τίτλο, γκρουπ, τίποτα… είχα βρει ένα site που ήταν πολύ απλό στη χρήση: απλά έκανες upload το άγνωστο κομμάτι και σου έβγαζε από κάτω επιλογές σε μια λογική mix and match. Και όντως μου το βρήκε αυτό που έψαχνα - ήταν το μόνο που τα κατάφερε. Απλά δε θυμάμαι το site ρε γαμώτο. Θα ψάξω να δω αν έχω αποθηκεύσει το url κάπου και αν το βρω θα το ποστάρω.
Normal English: ?I need to take a nap?
Death Metal English: ?RIPPED INTO THE UTTER EXHAUSTION OF THE MIDDLE DAY?
Normal English: ?Thanks for explaining the train schedule?
Death Metal English: ?PROFFERING GRATITUDE UPON THE CHRONOCRATION OF THE JUGGERNAUTS OF RETICULATED METALS AND FIRE?
Normal English: ?You have to mow the lawn?
Death Metal English: ?BRING DOWN THE SCYTHE OF GODS UPON THE NECKS OF THE GREEN-RIBBED LEGIONS AND SWEEP AWAY THEIR WRETCHED BODIES; THOU ART IMPLORED BY ME?
:’)
Θέλω να ξέρω;
=/
Ακούω το Kρακ δε σκάι μετά από καιρό, κι αφού μπαίνει το 14 είναι 5 χρόνια. Κλασικό ροκ κιόλας λοιπόν…
Δεν έχω σταματήσει να το ακούω απο το 2009 8) Τώρα ακούω το Live at the Brixton. Έχουν καλυτερέψει κατα πολύ την απόδοση τους στο live. Λίγο στα τελευταία 7-8 κομμάτια έκανε κοκοράκια η φωνή του Troy, αλλά σε σύγκριση με παλαιότερα, νομίζω πώς έχουν καλυτερέψει.
Δεν το έχω δει/ακούσει το live at brixton αλλά από άλλα λαιβ που εχω δει ισχύει. μεγάλη βελτίωση και στα φωνητικά και στον ήχο. Επίσης μου αρέσουν τα brutal φωνητικά του Bill που κάνει τα τελευταία χρόνια.
Και μην ξεχνιόμαστε: μέσα στο 2014 ο νέος δίσκος
Λολ
[SPOILER]…κι αν όμως στην πραγματικότητα πρόκειται για ακραία/προχώ σημειολογική σάτιρα;
[SPOILER]
[/SPOILER][/SPOILER]
πήγε το μυαλό μου μέχρι εκεί.
αλλά και πάλι τους από κάτω δεν τους σώζει αυτό
[SPOILER]Aμαν! Σαν τις γιορτες που διοργανωνε το γυμνασιο και βγαζανε ολα τους τα αποθημενα ολοι οι “κιθαριστες” και οι “τραγουδιστες” του σχολειου.[/SPOILER]
Μα ειναι ερωτηηση αυτη; Φυσικα και χτυπιουνται(σε τετοιες καταστασεις) ολοι οι κλαρινογαμπροι/σκυλαδες + οι γκομενες τους,που δεν ξερουν πού πανε τα τεσσερα ΚΑΙ ολα τα trolls για να κοροϊδεψουν το “συγκροτημα”! :lol:
τα εμβόλιμα μουσικά κλιπ τα σπάνε, από venom μέχρι καρβέλα πάριο και γλυκερία :lol: