Όντως παίζει δυνατά παρόλο που βγήκε μερικούς μήνες πρίν. Bέβαια λόγω του ότι είναι πρόσφατο έχει ακόμα τρομερή δυναμική και ανεβάινει σε δυσθεώρητα ύψη. Επίσης είναι και άλλοι παράγοντες όπως ο χαμός της ψυχής των Riot. Όσο να ναι σε μερικες περιπτώσεις ένα τέτοιο γεγονός φορτίζει συναισθηματικά τον δίσκο που ούτως ή άλλως ήταν άγρια φορτωμένος!
Νομίζω πάντως ότι καλό θα ήταν να ειπωθεί τι σημαίνει “κλασικό”? Είναι κάτι αντικειμενικό βάσει πωλήσεων? Βάσει βαθμολογιών? Πόσα χρόνια δλδ θα πρέπει να περάσουν για να θεωρηθεί ένα άλμπουμ κλασικό? Μήπως είναι απλά υποκειμενικός ο χαρακτηρισμός “κλασικό”? Πώς ορίζεται στη τελική κι από ποιόν? Ορίστε αυτό όσο γίνεται και μετά προχωράμε σε χαρακτηρισμούς…
Οντως εγω ειπα για Immortal Soul. Αυτο μου εδωσε και το εναυσμα να ανοιξω το θεμα. Και θεωρω πως θα γινει κλασσικο. Να το πω και πιο απλα, οσες φορες το ακουσα και συνεχιζω να το ακουω νιωθω το ιδιο πληρης (αν ειναι η καταλληλη λεξη) οπως νιωθω και με το Thundersteel και με το Awaken The Guardian μα και για να φυγουμε απο το us power, με το Piece Of Mind και με το Screaming For Vengeance π.χ.
Προσοχη! Δεν συγκρινω τους δισκους μεταξυ τους, απλα παρομοιαζω το τι εξελαβα ακουγοντας τους. Με λιγα λογια, μετα απο τοσες ακροασεις του Immortal Soul ολο και περισσοτερο μου δημιουργειται η εντυπωση πως ειναι ενας δισκος που ηρθε για να μεινει και θα μνημονευεται στο μελλον.
Καλά τα λες. Να προσθέσω και κάτι όμως: για το Immortal Soul φτάνεις στο σημείο να λες τέτοια πράγματα συν τοις άλλοις επειδή έχεις στο πίσω μέρος του μυαλού σου ότι όταν βγήκε δεν ήσουν ο μόνος που παραληρούσε, ίσα ίσα που ψάχναμε να βρούμε σε ποιόν δεν αρέσει και προς μεγάλη μας ευχαρίστηση δε βρήκαμε κανέναν. Δηλαδή αν μιλούσαμε για ένα δίσκο που σου δημιούργησε ανάλογα συναισθήματα αλλά ήσουν εξαίρεση κι οι υπόλοιποι ξερνούσανε, δε θα τα λεγες. Το πολύ να έλεγες “μακάρι να μπορούσαν κι οι υπόλοιποι να καταλάβουν πόσο γαμάει αυτός ο δίσκος, θα γινόταν κλασσικός άνετα”.
Χμμμμ…Νομιζω πως θα ελεγα τα ιδια. Δηλαδη, δεν νομιζω να ειναι λιγες περιπτωσεις που ενας μεγαλος δισκος (δεν μου ερχεται τωρα παραδειγμα) αναγνωριστηκε αργοτερα. Θαρρω.
που ανήκει ή που αναφέρεται:
α. στην περίοδο της ακμής της ελληνορωμαϊκής αρχαιότητας: Kλασική αρχαιότητα. Oι πόλεις της κλασικής και ελληνιστικής περιόδου. Kλασική αρχαιολογία, που μελετά αυτή την περίοδο.
β. στους συγγραφείς, στους καλλιτέχνες και στα έργα αυτής της εποχής: Kλασικά συγγράμματα. Kλασική παιδεία. Kλασικές γλώσσες. ~ φιλόλογος. || (ως ουσ.) ο κλασικός, ο κλασικός συγγραφέας: Άπαντα αρχαίων Eλλήνων κλασικών. || (ειδικότ.) που ανήκει ή που αναφέρεται στην εποχή του Περικλή για την Aθήνα και στην εποχή του Aυγούστου για τη Pώμη.
[B]
2α. που ανήκει ή που αναφέρεται σε συγγραφείς ή καλλιτέχνες, καθώς και στα αντίστοιχα λογοτεχνικά ή καλλιτεχνικά δημιουργήματα, των οποίων η αξία υπερβαίνει τα σύνορα του ιστορικού χρόνου και του κοινωνικού χώρου: Kλασικό έργο. Ένα φιλμ κλασικό στο είδος του.[/B]
β. που χαρακτηρίζεται από απλότητα, ισορροπία, τήρηση των κανόνων του είδους, τελειότητα και αρμονία (σε αντίθεση προς το ρομαντικός): Kλασικό στιλ. Kλασική περίοδος της αρχιτεκτονικής. || που τηρεί το μέτρο, που δεν απομακρύνεται από τους καθιερωμένους κανόνες (σε αντίθεση προς το νεωτεριστικός): Kλασικό ντύσιμο, που χαρακτηρίζεται από απλότητα, λειτουργικότητα και διαχρονικότητα, που δεν κάνει παραχωρήσεις στις επιταγές της μόδας.
που συγκεντρώνει τα κύρια χαρακτηριστικά της ομάδας ή της κατηγορίας στην οποία ανήκει
Ο σκοπός του θρεντ υποθέτω ότι είναι η μπολνταρισμένη ερμηνεία.
το θρεντ αναφερεται στο τι πιστευουμε οτι ΜΠΟΡΕΙ να συμβει στο μελλον. αν το προσεξες μονο για 1-2 απο τα 7-8 αλμπουμ που ποσταρα ειπα οτι ΕΙΝΑΙ κλασσικα. για ολα τα αλλα ειπα οτι θα μπορουσαν.
το “θα μπορουσαν” εχει παρα πολυ να κανει και με το μελλον. αν αυριο βγει μια νεα μπαντα και παιξει 10 φορες καλυτερα απο τους βεκτορ και ακομα πιο μοναδικα ισως οι βεκτορ να ξεχαστουν. εχει παρα πολυ να κανει και με το γουστο μας. μπορει αυτο που μου ακουγεται τρομερο στα αυτια σου να ακουγεται εμετος και τουμπαλιν.
και τωρα στο “κλασσικος”. για μενα ο κλασσικος δισκος:
α) ειναι τουλαχιστον "σχεδον τελειος"
β) ειναι επιδραστικος
γ) τυγχανει τεραστιας αποδοχης απο το κοινο που ασχολειται με την εκαστοτε μουσικη.
ετσι λοιπον, στα ματια μου οι kreator ειναι απο τις πρωτες “παλιες” μπαντες που εβγαλαν αλμπουμαρες μετα το 2000 και ανετα ενα εκ των Violent Revolution η Enemy Of God θα μπορουσε να χαρακτηριστει ετσι, καθως κανεις δεν περιμενε το 2001 που το θρας ηταν τελειως νεκρο οτι 10 χρονια μετα θα ηταν τοσο στη μοδα (ακομα και αν υπαρχουν πολλες μπαντες που απλως αντιγραφουν τους παλιους και δεν πρωτοπορουν). το τελευταιο τους απο την αλλη ηδη εχω ακουσει πολλα στοματα να το συγκρινουν με το coma of souls. ιεροσυλια στα αυτια μου αλλα κατι λεει για την ποιοτητα του. ο καιρος θα δειξει.
οι βεκτορ απο την αλλη ανηκουν σε αυτο το new wave of thrash. ναι, οταν αυτο θα αποτελει παρελθον, το πιο πιθανο ειναι οτι το black future θα θεωρειται ενα απο τα μνημεια που μας χαρισε αυτη η αναβιωση του θρας. και αυτο θα τον εκανε εναν κλασσικο στο ειδος του δισκο.
Grand Magus - Iron Will: Για μένα είναι ήδη κλασσικός και σίγουρα ο πιο καβλωτικός heavy metal δίσκος από… δεν ξέρω κι εγώ πότε. Οκ, εγώ πες είμαι fanboy (με αυτό το δίσκο έγινα βέβαια), αλλά δε γνωρίζω κανέναν που να χει ακούσει και να μη γουστάρει. Δε γίνεται να μην αρέσει, μέχρι και στον ιάσονα αρέσει.
Από κει και πέρα
Accept - Blood of the Nations: Έχει ήδη ειπωθεί από αρκετό (ώστε να αγνοηθεί) κόσμο η πιθανώς βλάσφημη άποψη πως είναι ο καλύτερός τους δίσκος.
Burst - Lazarus Bird
Colour Haze - All
Mastodon - Crack the Skye: Κράχτε, εγώ τον βάζω στο repeat αυτόν τον δίσκο και δεν το βλέπω πολύ εύκολο να ξεφουσκώσει ποτέ…
Riot - Immortal Soul: Μες τους 5 καλύτερους δίσκους των R I O T. Οκ, πολλά μπορούσαν να είναι διαφορετικά, αλλά μιλάμε για συγκινητική δισκάρα. Θα μου πείτε απ’ την άλλη τους R I O T δεν τους ξέρει ούτε η κουτσή μαρία…
και κρυφή ελπίδα, αν και δεν το κόβω ούτε με σφαίρες
[SPOILER]U.S. Christmas - Eat the Low Dogs[/SPOILER]
Για Burst συμφωνώ ότι υποκειμενικά είναι κλασικός, ανεπανάληπτος κλπ , αντικειμενικά νομίζω ότι κλασικός θα θεωρείται το MDNA της Madonna παρά το Lazarus Biiird ρεεε.
Για Accept ένα εκ των δύο, Blood ή Stalingrad, ή και οι δύο δλδ, μπορούν να θεωρηθούν μελλοντικά κλασικοί δίσκοι των Accept και του Heavy Metal γενικότερα.
Για Mastodon ισχύει το ίδιο πράγμα όπως και για τους Vektor περί πρωτοποριακής θεωρίας κλπ που έλεγε ο φίλτατος NamelessDead
Πως ηταν μπαμπα το Black Metal οταν ησουν 27-28 ?
Funeral Mist - Maranatha
Deathspell Omega - Paracletus
Δεν ειναι οτι πηγανε το ιδιωμα μπροστα ή αλλαξανε τον ρου της μουσικης.
Αυτο εγινε με προηγουμενους δισκους (ακομα και τον ιδιων)
αλλα διαολε τι δισκαρες ειναι αυτες !
Τι αψεγαδιαστοι,μαυροι και αραχνοι δισκοι ειναι αυτοι !
