Γράκχε καλά αυτό δε λέει κάτι, τόσα παραδείγματα μουσικής ιστορίας υπάρχουν που ήταν δύσπεπτα στον καιρό τους αλλά στην πορεία αναγνωρίστηκαν, και εγώ βλέπω ότι οι Μινσκ θα είναι ένα από αυτά, γιατί και την αναγνώριση στους κύκλους τους έλαβαν (δε μιλάμε δηλαδή για τίποτα Terra Tenebrosa που κάνουν κάτι εντελώς πρωτότυπο αλλα κινούνται στα βάθη του underground) και μιμητές βρήκαν (δεν έχει νόημα να τους απαριθμήσω, είναι λίγοι και άγνωστοι προς το παρόν). Ε πιστεύω ότι το 2019 θα αναγνωρίζονται ως κλασικοί, όπως αναγνωρίζονται σήμερα ξερω γω οι Psychotic Waltz (μην προχωρήσετε σε σύγκριση των μπαντών, άλλο πράμα λέω).
Τί να πω. Αν γίνει θα είναι και γαμώ τις φάσεις! Απλά δεν το πολυβλέπω.
Το 2020 που θα έρθουν για εικοσάωρο επετειακό σετ στο κατάμεστο Φαζ και θα είμαστε αγκαλίτσα, θα σε ξενερώνω με ατάκες “σιγά μωρέ, δεν είναι όπως ΤΟΤΕ” ρουφώντας τη γρεναδίνη μου. :blues:
Δεν περιμένω τίποτα διαφορετικό. Ή είσαι πρωτοδισκάκιας ή δεν είσαι. :blues:
Και οι Vektor γαμούσαν το σύμπαν κάνοντας πραγματικα πρωτοποριακά πράγματα, μπλέκοντας τους Voivod του '87, το προγκρέσιβ του '93, τα φωνητικα των Sabbat του '88 και τη λύσσα των πρώιμων Kreator του '85.
Δεν έχει κανένα νόημα αυτό το θρεντ από ότι φαίνεται. Οπωσδήποτε όχι δηλαδή όσο μιλάμε για θρας
Θες να πεις δηλαδή ότι δεν ήταν παρθενογέννεση? 8O 8O
Απαράδεκτο όντως, ειδικά στην εποχή μας που υπάρχουν τόσοι πολλοι ανεξερεύνητοι μουσικοί ορίζοντες…
συμφωνω στην καθε λεξη μετον κρισπ. πες μου δηλαδη αλλο καινουριο θρας συγκροτημα με τοσο ΠΟΙΟΤΙΚΟ δισκο οπως το black future. municipal waste ? evile ? bonded by blood ? violator ? αν και ο πρωτος των τελευτεων κατι λεει, παρολαυτα…ας γελασω. οσοι ασχολουνται με καινουριους θρας δισκους, παραδεχονται οτι το Black future μπορει να μην εχει χιτακια και “πιασαρικα” κομματια τυπου unleash the bastards, αλλα αντιθετα εχει ενα βαθος που δεν πιανει κανενας της σειρας τους…
οσο για το οτι ο τριτος δισκος μοιαζει με τον δευτερο, ασχετα αν διαφωνω, δεν ειναι το θεμα εδω η δισκογραφικη πορεια των βεκτορ και των καθε βεκτορ που θα πιασουμε στο στομα μας, αλλα η κουβεντα για συγκεκριμενους δισκους και ποσο θεωρουμε οτι θα μπορουν να χαρακτηρισουν “κλασικοι” σε καμποσα χρονια…
Έχει μια διαφορά ο ανεξερεύνητος μουσικός ορίζοντας από μια συγκεκριμένη εξαετία technothrash, νομίζω.
Στην εξαετία TEXNOθράς βάζεις μέσα και τους VOIVOD και τους SABBAT και τους πρώιμους KREATOR? Να λέω πάλι καλά δηλαδή που δεν ανέφερα και τίποτα αρχαίους BATHORY. :lol:
Εν πάσει περιπτώση ρε παιδί μου, για την πλειοψηφία όσων ασχολούνται με το θρας (όσοι κι αν είναι) οι VEKTOR αυτή τη στιγμή αποτελούν σημείο αναφοράς κι επομένως έχουν καλές πιθανότητες να αναφέρονται ως κλασικός δίσκος του ιδιώματος. Δεν καταλαβαίνω γιατί σκαλώνεις.
εχεις δικιο, οταν κυκλοφορησω και εγω δισκο θα μπλεξω και ηχους τρυπανιων και θα κοπαναω ρυθμικα πετρες πανω σε πιπεριες για να γινω πρωτοποριακος…
απλα, θε να πω, οτι υπαρχει τροπος να παρεις τις επιρροες σου, χωρις να κλεβεις ριφ, να βαζεις και πολυ ατμοσφαιρα (εχει μπολικο απο αυτο το Black future), να βαζεις και τις δικες σου ιδεες, να τα δενεις πολυ ομορφα ολα αυτα και να βγαινει πολυ καλο και δουλεμενο αποτελεσμα. οπως για παραδειγμα οι…χμμμ πως τους ειπαμε ?.. α ναι, βεκτορ !
και by the way οπως εχουν πει και οι ιδιοι σε συνεντευξη, ειδικα το λογκο ειναι ενα tribute στους voivod, δεν ειπαν α ωραια, ας παρουμε αυτο το λογκο και ας βαλουμε και τις επιρροες για ξεκαρφωμα…
Γιατί πιο γραφικό από το να μιλάμε για ΚΛΑΣΣΙΚΑ ΘΡΑΣ albums εν έτει 2012, είναι μόνο το Περτούλι. Μιλάμε για το πλέον εκτός εποχής είδος. Και μην παίζουμε με τα προθέματα “τεχνο-” ή “κακοτεχνο-”, κατάλαβες τι εννοώ, δε χρειάζονται σοφιστείες.
Αλλά νταξ, θέλετε να τα θεωρείτε και κλασσικά, θέλετε να τα θεωρείτε και Ενάτη του Μπετόβεν, στον πόιτσο μόι. Απλά νόμιζα ότι συζητάμε κάτι άλλο σε αυτό το νήμα, my bad και τα φιλιά στη σύζυγο
Ευκαιρία να ξανακούσουμε Μινσκ πάντως!
Το πιο πιθανόν είναι ότι δεν θα φτάσει. Απλά μετά την εποχή του Λοίζου δεν υπάρχει άλλος που να τον πλησιάζει, ίσως εκτός από τον Κωνσταντίνο Β. (τελείως διαφορετικές προσεγγίσεις και ναι ούτε αυτός θα πάρει ποτέ την αναγνώριση που του αξίζει). Επίσης μετά από χρόνια όταν λένε για τον Θανάση, θα πεταγόμαστε οι πσαγμένοι και θα λέμε για τον αφανή ήρωα Μπάμπη Παπαδόπουλο που κατά μία έννοια άλλαξε την πορεία του.
Το φαινόμενο Άσιμος το αφήνω εκτός, γιατί ούτε και ο ίδιος δεν θα ήθελε να μπλεχτεί το όνομα του σε τετοια συζήτηση.
Ρε Nameless γιατί δεν το λες απ’ την αρχή;! “Δε γίνεται να βγει πλέον κλασσικός δίσκος από θρας”. Αυτό σαν άποψη είναι πολύ πιο ξεκάθαρο. Τί κάθεσαι και κράζεις τους Βέκτορ και αναρωτιόμαστε τί μύγα σε τσίμπησε. Αστο να πάει στο διάολο.
Σε δέκα χρόνια θα λέμε “οι VEKTOR γαμούσαν το σύμπαν” ΤΕΛΕΙΑ. Κι άλλοι το γάμησαν το σύμπαν με δανεικά αρχίδια, δεν είναι κάτι πρωτοποριακό να γαμάς το σύμπαν με αλλουνού αρχίδια, επίσης δεν είναι πρωτοποριακό να γαμάς το thread επειδή δε γουστάρεις τους vektor αλλά προτιμάς να ακούς τα πρωτοποριακά τενεκέδια των 80’ς, βάλε Sabbath στο repeat πάτα και πρέζα σε ορό ή πές τπτ άλλο να ξεκολλήσουμε.
Γράκχε μου φάνηκε αυτονόητο μετά τη σελίδα 6 που το είπα - να με σχωρνάτε. Ας το αφήσω να πάει στο διάολο λοιπόν
για να ξεκολλησουμε λιγακι την κουβεντα, αυτο που (νομιζω) ειπε ο τοπικσταρτερ (σχωρα με αν τοπε αλλος) για το Immortal Soul. τι θεωρειτε ? νομιζω λιγο δυσκολο να γινει κλασικο, με την εννοια οτι προσωπικα, δεν με καυλωνουν το ιδιο ολα τα κομματια στο δισκο…
Ε, νιρ, μην αρχίσουμε όμως πάλι τα ίδια με τους υποκειμενισμούς του ο καθένας. Το Immortal Soul από πλευράς αποδοχής παίζει δυνατά στο θέμα του θρεντ γιατί το 99% δε βρίσκει ψεγάδι από κει μέσα. Το αν μπορεί να μείνει κλασσικό είναι άλλη κουβέντα πάντως, γιατί άπτεται και άλλων παραμέτρων.
Το “Use” δεν το επέλεξα συνειδητά,άλλες εποχές τότε που κυκλοφόρησε,άλλα δεδομένα,προτίμησα να βάλω κάτι “της γενιάς μου”.Το “Just A Burn” είναι ένας πάρα πολύ καλός rock δίσκος.Γιατί το “Superfreak” λοιπόν;Γιατί αναδεικνύει τα καλύτερα στοιχεία από τις δύο πλευρές τους,την “ψυχεδελική” (βλέπε “Ritual” EP) και την rock (βλέπε “Just A Burn”,“Use”) .Είναι ο δίσκος με την καλύτερη παραγωγή μέχρι τώρα,που επιτέλους αναδεικνύει τέλεια όλα τα δυνατά τους σημεία.Δεν υπάρχει σύνθεση που να περισεύει,απίστευτο range,από το “Learn to fly”,μέχρι το “Baby, God is Dead” αλλάζoυν χίλια πρόσωπα,χωρίς ούτε ένα τραγούδι να στέκεται λίγο πιο κάτω από τα υπόλοιπα.Πιστεύω ότι αυτές τις συνθέσεις θα τις ακούμε μετά από 10 χρόνια και θα είναι όσο φρέσκες και πωρωτικές ακούστηκαν την πρώτη φορά.Όσο για την αποδοχή,για κάθε μπάντα αυτό μεταφράζεται διαφορετικά.Οι Stalker δεν ήταν ποτέ στην μεγάλη εταιρία με τα budget και τις καμπάνιες,ούτε έκαναν τις τρελές περιοδίες (λόγω συνθηκών ή επιλογής,δεν έχω ιδέα).Με αυτά τα δεδομένα,όταν ο ίδιος ο Henry Rollins τους στέλνει email για να τους πεί πόσο του άρεσε το “Superfreak” και παίζει τραγούδια του στην ραδιοφωνική του εκπομπή,ε,δεν το λές και μέτρια αποδοχή αυτό!Άσε που στα live,ο κόσμος από την πρώτη μέχρι την τελευταία σειρά ουρλιάζει τους στίχους από τον συγκεκριμένο δίσκο,οι οποίοι αν θυμάμαι καλά δεν πρέπει να είναι καν στο booklet (!).Επιμένω,αν αυτοί εδώ,με αυτό τον δίσκο,ήταν σε καμία εταιρία μεγαλύτερη ή έκαναν πιο πολλές περιοδίες,θα είχαν φάει την σκόνη τους από Clutch μέχρι Magnet,μέχρι δεν ξέρω ποιοί άλλοι.Τραγουδάρες.
ρε εθνοφυλαξ, μα η ολη κουβεντα βασιζεται στην προσωπικη, αρα και υποκειμενικη αποψη του καθενα… τεσπα κουβεντα να γινεται. αυτες ακριβως τις παραμετρους νομιζα οτι ειναι εδω ο χωρος για να συζηταμε…
Ναι, βασίζεται. Δεν ταυτίζεται, γιατί μετά θα γίνει αυτό που λέγαμε, να λέει δηλαδή ο καθένας απλά τους αγαπημένους τους δίσκους των τελευταίων χρόνων. Το θέμα είναι ότι σ΄αυτή την κουβέντα πρέπει να λαμβάνουμε υπ’ όψη όχι μόνο τί πιστεύουμε εμείς για τον τάδε δίσκο αλλά και το τί πιστεύουν οι υπόλοιποι που τον δοκιμάσανε.