ΟΧΙ ΡΕ ΦΙΛΕ!!!
πόσο καιρό εχω να το δω!!!
Midnight Run. De Niro πιο θεος δεν παει
[B]Labyrinth[/B]
Μετά από πολύ καιρό. Πλέον μέρος της ταπεινής συλλογής μου. Old time classic fantasy movie, πολύ καιρό πριν τα ψηφιακά εφέ. Εξωπραγματικά σκηνικά όμορφη ιστοριούλα, και ο Bowie σε ρόλο κακού. Τι άλλο θες δηλαδή;
Πάντως βλέποντας την (η δεύτερη ταινία που βλέπω σε blu-ray by the way, και πλέον δηλώνω ερωτευμένος) πολύ θα ήθελα να κάνει κάποιος μια σημερινή παραγωγή με hand made εφέ. Αυτή η asylum για παράδειγμα που βγάζει το ένα “σκουπίδι” μετά το άλλο, καλό θα ήταν να το γυρίσει από τα φτηνά και κάκιστα ψηφιακά εφέ στα handmade. Θα είχε μεγάλο ενδιαφέρον.
Πάνε ΠΟΛΛΑ ΧΡΟΝΙΑ. Μόνο στο τέλος θυμόμουν καλά τι γίνεται, με την αναζήτηση και μετά.
Χαζοχαρούμενο και απλοϊκό στην αρχή, σκοτεινό τελείως και σοβαρό στο τέλος.
Ρε γαμώτο θα θελα ένα ρημεηκ με υπερπαραγωγή και σοβαρές μάχες, εφέ και περισσότερη φαντασία (νομίζω όλοι) αλλά τέτοιες παραγωγές σκοτώνουν λίγο την ψυχή και την τιμιότητα τέτοιων ταινιών.
Επος.
ποσα χρονια να πανε αραγε?8O8O8O
θα το κατεβασω να το δω.
Δεν νομιζω οτι ενα remake θα βοηθουσε σε κατι.
Την συγκεκριμενη ταινια την θεωρω πολυ καλη οπως ειναι.
Το αβεντζερς. γενικα τη τελευταια βδομαδα εχω δει οτι υπαρχει σε υπερηρωικο γιατι εχω χασει πολλα καθως σινεμα δω δεν εχω προσβασιμο… για το αβετνζερς ειχαμε οργανωσει εκδρομη να το δουμε να πουμε…
Τελοσπαντων, καλο οπως το θυμομανε… ειχε την τιτανια ατακα που δεν ειχα προσεξει οταν την ειδα πρωτη φορα, που ο ΑηρονΜαν σηκωνει τον Χωκαη και του πεταει το “Clench-up Legolas”.
Τhat is all
Subway 1985 Luc Besson
ωραια ταινιουλα να περασει το βραδακι αμα δεν εχεις τι να κανεις
ποσο γαμει αυτο το τραγουδακι και το σολο του Ρενο στα ντραμς
…http://www.imdb.com/title/tt0104036/
…μου το θύμησε ο Sok, και το ξανάδα…υπέροχη ταινία, δεν χορταίνεται
:):!:
Ξαναείδα (3η-4η φορά) το [I]“In the Name of the Father”[/I], με τον Daniel Day Lewis. Αγαπημένη ταινία, πρώτη φορά την είχα δεί μικρός και με είχε ταρακουνήσει κάπως.
ted για 4 φορά :roll:
καλύτερα να την βλέπεις καλοκαίρι, αλλά οκ.
ίσως και η καλύτερη του ταινία. ένα σουρεαλιστικό ψυχογράφημα του εαυτού του, πάνω σε έναν τεχνικόλορ καμβά
από τις ταινίες που πολύ απλα, άλλαξαν τον κινηματογράφο.-
πως γκέγκεν αυτό? έχει μόνο 7.6 στο imdb 
μήπως δεν συγκινούνται πολλοί από τις γάμπες και το στήθος?
Τη πρώτη φορά που την είδα όταν κυκλοφόρησε δε κατάλαβα τίποτα κι έφαγε διαγραφή. Την ξαναείδα πρόσφατα με τη παρότρυνση ενός “γνωστού”, φάνηκε αξιόλογη και κρίμα που δεν βγάζουν την normal version να γίνει πιο κατανοητή.
To Southland Tales επρεπε να ηταν κανα μισαωρο μικροτερη, ειδικα μεχρι το μεσον ηταν ενα επιτηδευμενο mindfuck που κουραζε.
Χμού, εγώ θα το έλεγα και ένα επικότερο Donnie Darko κατά κάποιο τρόπο. Αφού είδε ο δημιουργός ότι το μπέρδεμα άρεσε, είπε μάλλον να μεγαλοποιήσει κάπως την επόμενη του ταινία, και γι’αυτό καταντά κούραση και χασούρα.
Διάβασα ένα άρθρο προχθές για έναν πλούσιο με το παρατσούκλι Mr Pink. Από την ταινία λέει του κόλλησε επειδή ο Mr Pink παίρνει τα διαμάντια στο τέλος. Οπότε σήμερα ξανά είδα το [B]Reservoir dogs[/B]
Νομίζω λατρεύω τις σκηνές μαζί με τη μουσική, όπου ο Mr Blonde χορεύει κάνοντας βασανιστήρια.
Πρέπει να ναι η πέμπτη φορά, πρόκειται μάλλον για την αγαπημένη μου ταινία.
[SPOILER]Eίναι η ταινία που κάθε φορά που τη βλέπω θυμάμαι (όπως και στην πρώτη της τριλογίας) ανακαλύπτω όλο και περισσότερα. Πχ αυτή την φορά δεν θυμόμουν το τελευταίο πλάνο που κάθεται και είναι γερασμένος πια σκεφτόμενος. Αυτό που ποτέ δεν μπόρεσα να πιάσω και δεν εξηγείται και στο βιβλίο του Mark Winegardner “The Godfather Returns” που διάβασα τον περασμένο Μάρτιο, είναι πως ο Freddo μεσολάβησε να προδώσουν τον Michael? Δηλαδή λέω για το καθαρό μέρος της ενδεχόμενης δολοφονίας του. Ηταν αυτός που έδωσε εντολή να σκοτωθούν οι δύο που πήγαν να δολοφονήσουν τον Michael στην οικεία του στην αρχή; Για το άλλο μέρος της προδοσίας του είναι κατανοητό.
Eίναι η ταινία που κάθε φορά που τη βλέπω θαυμάζω την τεράστια ερμηνεία του Pacino, το βλέμμα του, τις κινήσεις του, μα πόσο θεός. Και πόσο διαφορετικός δείχνει από τις άλλες ταινίες του. Για όσους λένε ότι παίζει μόνο γκαγκστερικούς ρόλους, ιδιος είναι ο Michael Corleone του πρώτου με του δεύτερου μέρους; Ιδιος είναι ο Michael Corleone με τον Tony Montana, τον οποίο θεωρώ επίσης την καλύτερη ερμηνεία του.
Πανίσχυρος και ασυναγώνιστος πλέον αλλά πρέπει να αντιμετωπίσει πολλές προκλήσεις. Προφανώς και το καταφέρνει χωρίς να ιδρώνει καν το αυτί του.
Κάθε φορά που το βλέπω νιώθω σοκ και δέος με τις αποφάσεις που παίρνει, το απίστευτο “θράσος” που βγάζει ειλικρίνεια (στο δικαστήριο, στην γυναίκα του, που είναι απλά ανυπεράσπιστη), το πως πάντα στέκεται νικητής σε ότι δυσκολία και να χει (και δω είχε άπειρες, πάρα πολλά μέτωπα ανοιχτά, δικαστήρια, Ροθ, οικογένεια, Πεντάντζελι, γερουσιαστής κλπ).
Eίναι η ταινία που κάθε φορά που τη βλέπω θυμάμαι γιατί ο Coppola δεν χρειάστηκε να κάνει άλλες ταινίες. Εκανε την Apocalypse που αν και δεν τρελαίνομαι παίρνει τεράστιο ρησπεκτ γιατί γύρισε ένα έπος σε πραγματικά δυσμενείς συνθήκες, έκανε τους Νονούς. Ρε γαμώ την τρέλα μου είναι κοντά 3 1/2 ώρες η ταινία και δεν κουράζει ούτε μια στιγμή. Ούτε μια! Κάθε διάλογος εξυπηρετεί και είναι άρτια δομημένος. Για τις ερμηνείες δεν χρειάζεται να αναλύσεις Πατσίνο και Ντενίρο αλλά κοιτάξτε και Πεντάντζελι και Ροθ στους δεύτερους ρόλους που πήγανε για Οσκαρ και αυτοί.
Kαλά, αυτά τα flashback είναι κίνηση ματ. Ο πατέρας Vito στα αρχικά του χρόνια και ο γιος του μετά από 30 να σαρώνει τα πάντα στον διάβα του.
Και η τελευταία οικογενειακή σκηνή με τον Michael να ανακοινώνει την απόφαση για να πάει στον πόλεμο είναι ίσως η καλύτερη της ταινίας. Το σκοτάδι που πέφτει σε όλους ξαφνικά αλλά και το πικρό χιούμορ της σκηνής ([I][B]“You talked to my father about my future?”[/B][/I]).
Είναι η ταινία που παίζουν μαζί DeNiro & Pacino.
H πραγματική κληρονομιά ωστόσο είναι οι ατάκες που μας έδωσαν οι Puzo & Coppola είναι τα καλύτερα μέσα να καταλάβει κάποιος τον Νονό.
[I][B]“If anything in this life is certain, if history has taught us anything, it’s that you can kill anybody”[/B][/I] και 3/3 για τον Κορλεονε. Ροθ, Πεντάντζελι, Φρεντο.
Ο πρώτος ο μεγάλος αντίπαλος, ο δεύτερος έπρεπε να πεθάνει να χει το κεφάλι του ήσυχο (αν και τον λυπάσαι τον κακομοίρη, από το πουθενά μπλέχτηκε χωρίς να χει κάνει τίποτε) και ο τρίτος είναι ο προδότης. Ο αδερφός προδότης.
Φυσικά και ο Βιτο με τον πανίβλακα Δον Φανούτσι.
Στην τελική κιόλας: [I][B]"I don’t feel I have to wipe everybody out, Tom. Just my enemies. "[/B][/I]
[I][B]“Keep your family & friends close, but your enemies closer”[/B][/I]
[I][B]“A man who doesn’t spend time with his family can never be a real man.”[/B][/I]
Πάνω σ’αυτές τις 2 ατάκες κινείται και ο Michael σ’όλη την διάρκεια της ταινίας.
Απαγορεύει ρητά γάμο της Κόνι με τον άλλον τον παπάρα. Εχει κοντά τα παιδιά του αλλά λέει πάντα ψέματα στην γυναίκα του:
[I][B]- “Ιt made me think of what you once told me: “In five years the Corleone family will be completely legitimate.” That was seven years ago.”
- "I know. I’m trying, darling. [/B][/I] :lol::lol:
- ο καυγάς της έκτρωσης, το δικαστήριο, την πόρτα που κλείνει κατάμουτρα. Τρομακτικός.
Με Φρεντο;
[I][B]“I’ve always taken care of you, Fredo.”[/B][/I]
Aλλά:
[I][B]“I don’t want anything to happen to him while my mother’s alive”[/B][/I]
[I][B]“It?s not personal, Sonny. It?s strictly business.”[/B][/I]
Φοβερή και η απάντηση του Ροθ στον Μαικλ όταν ρωτιέται τι έγινε με Πεντάντζελι και Ροζάτο. Μπροστά στα δις που θα βγάζανε αυτό μετράει;
There was this kid I grew up with; he was younger than me. Sorta looked up to me, you know. We did our first work together, worked our way out of the street. Things were good, we made the most of it. During Prohibition, we ran molasses into Canada… made a fortune, your father, too. As much as anyone, I loved him and trusted him. Later on he had an idea to build a city out of a desert stop-over for GI’s on the way to the West Coast. That kid’s name was Moe Greene, and the city he invented was Las Vegas. This was a great man, a man of vision and guts. And there isn’t even a plaque, or a signpost or a statue of him in that town! Someone put a bullet through his eye. No one knows who gave the order. When I heard it, I wasn’t angry; I knew Moe, I knew he was head-strong, talking loud, saying stupid things. So when he turned up dead, I let it go. And I said to myself, this is the business we’ve chosen; [B]I didn’t ask who gave the order, because it had nothing to do with business[/B]!
[I][B]“I’m going to make him an offer he dont refuse”[/B][/I]
[SIZE=“5”][B]E NAI ΡΕ ΠΟΥΣΤΗ[/B][/SIZE]
[/SPOILER]
.