Ποια ταινία ξαναείδατε σήμερα;

Εμένα πάντως ήταν η πρώτη φορά που έκλαψα σε ταινία, στην τρυφερή ηλικία των 8 :oops:

Και για μένα η πρώτη ήταν βασικά, εγώ ήμουν λιγάκι μεγαλύτερος :oops: (στα 12) και μάλιστα σε κόσμο (ήμουν σινεμά).

(και τώρα πάω να χώσω την γροθιά μου σε ένα τοίχο για να ξαναβρώ την ανδροπρέπεια μου)

[SPOILER]


[/SPOILER]

:cry:

… αυτό το αριστούργημα…http://www.imdb.com/title/tt0276919
:):!:

μετα το ποστ του scourge of god ειπα να ξεθαψω το jackie brown μιας και ειχε περασει αρκετος καιρος απο την τελευταια φορα και δεν το θυμομουν καλα…

απτις ταινιες που εχω βαλει να ξαναδω τον τελευταιο καιρο ανετα κυλησε πιο γρηγορα απο ολες και ακομα κρατουσε το ενδαιφερον παρολο που ηξερα το story…

Basic (2003)

3 στρατιωτες σκοτωνονται σε 1 ασκηση…
κατα την διαρκεια των ανακρισεων πεφτουν σε αντιφασεις…

γενικα γρηγορη εξελιξη, αρκετες ανατροπες και λιγο απο αγωνια

…το ‘‘Ο Ταλαντούχος Κύριος Ρίπλευ’’ για μυριοστή φορά:):!:

[B]The Avengers[/B]

Για 3η φορά σε blu-ray πλέον. Κάθε φορά μου αρέσει και περισσότερο. Είμαι έτοιμος να αναφωνήσω “η καλύτερη super hero movie ever”.

Συμφωνώ, παίζει να είναι αντικειμενικά η καλύτερη super hero movie (τα Batman του Νολαν δεν τα μετράω γιατί είναι πιο “σοβαρά” και πιστεύω τους λείπει αυτό το “κάτι απο κόμικ”). Από κοντά πιστεύω είναι και το Captain America. Ωστόσο, εμένα η αγαπημένη μου είναι το Watchmen :roll:

Το Watchmen στην extended που είδα μου άρεσε αρκετά και την θεωρώ γενικά αρκετά υποτιμημένη ταινία. Θέλω πάντως να την ξαναδώ κάποια στιγμή.

Ξαναείδα με την σειρά την τριλογία του Hannibal Lecter με τον Anthony Hopkins.
(Silence of the Lambs, Hannibal, Red Dragon ή Red Dragon, Silence, Hannibal όπως διατάσσονται χρονικά.

Μαζί με το Seven τα καλύτερα αστυνομικά θρίλερ όλων των εποχών.
Τρομακτική ατμόσφαιρα που δεν υπάρχει τόσο στ’αλλα δύο, ψυχολογικός φόβος (διάλογος Λέκτερ - Κλαρίς για τα όνειρά της, δεν υπάρχει τέτοια μεγαλιώδης σκηνή στα άλλα δύο), μια από τις πιο συγκλονιστικότερες ερμηνείες όλων των εποχών ενώ εμφανίζεται μόνο για 16 λεπτά ενώ και η Φόστερ τελικά πείθει στον ρόλο της φοβισμένης και γεμάτης από ανασφάλειες από το παρελθόν της μαθητευόμενη του FBI.
Α και μια μεγάλη απόδραση με φριχτό τρόπο.

Δεν έχει την ατμόσφαιρα του πρώτου αλλά το θεωρώ σχεδόν ισάξιο, με καλύτερο σενάριο. Συν τοις άλλοις ο Λέκτερ είναι έξω και κάνει ότι γουστάρει.
Οι σκηνές στην Φλωρεντία απολαυστικές, Χόπκινς τέρας ενώ και η Μουρ παίζει μια άλλη Κλαρίς επιτυχώς. Αγνώριστος και ο Γκάρι Ολντμαν, κάτι που συνηθίζει να κάνει με ευκολία στους ρόλους του.

Αυτό όμως είναι απλά ένα καλό αστυνομικό θρίλερ. Δεν έχει την ένταση και την ατμόσφαιρα των παραπάνω δύο. Ο Λεκτερ είναι σε μικρότερο ρόλο ενώ και ο Νόρτον όσο ηθοποιάρα και να είναι δεν με πείθει και τόσο στον ρόλο του ντετέκτιβ - παραλίγου θύμα του Λέκτερ.
Εξαιρετικές οι σκηνές με τον Ρειβ Φαινς, ειδικά αυτές με την Εμιλυ Γουατσον είναι ένα διεστραμμένο ειδύλλιο.

…αυτό…http://www.imdb.com/title/tt0177971
:):!:

Superman Returns

Είναι μόλις η δεύτερη φορά που το βλέπω ολόκληρο, το είχα βάλει μια ακόμα μετά το σινεμά αλλά δεν κατάφερα να το ολοκληρώσω. Αυτή την φορά το ολοκλήρωσα επηρεασμένος και από τις συνεχείς προβολές του trailer από το man of steel

Κάθε φορά μου φαίνεται και χειρότερο πάντως. Άνετα η χειρότερη ταινία του Singer που εδώ το μόνο που κάνει είναι να αντιγράψει με άσχημο τρόπο την πρώτη ταινία του '78 και απλά πρόσθεσε λίγο παραπάνω ρομάτζο επιπέδου Παπακαλιάτη.

Ωστόσο μια ματιά στα γρήγορα που έριξα rotten tomatoes βλέπω με μεγάλη έκπληξη αυτή η ταινία να έχει πάρει πολύ καλύτερες κριτικές από το man of steel που βγήκε σήμερα στις ΗΠΑ. Η έκπληξη βασικά είναι πως αυτή εδώ φαίνεται να άρεσε και μάλιστα πολύ στους κριτικούς. :dunno:

Α ρε Σαλμα αρρωστεια

ωραιο το απο πανω…
ισως το ξανα δω αυτες τις μερες…

[SPOILER][/SPOILER]

Resident Evil (2002)

ρε γαμωτο δεν θυμομουν να μαρεσε τοσο :roll:

…το ‘‘Πίσω Πόρτα’’…απ’τις καλές Ελληνικές των 90ςς:):!:

[B]Escape from Alcatraz[/B]

Μετά από πολλά χρόνια έκατσα και ξαναείδα αυτήν την ταινία. Ακόμα θυμάμαι την πρώτη φορά που την είχα δει, πολύ πιτσιρικάς στην tv. Με είχε φάει η αγωνία ως εκεί που δεν πάει, κάθε φορά που κάτι φαινόταν να στραβώνει κάθε φορά που συνέβαινε κάτι άσχημο μου κοβόταν η ανάσα και φυσικά ο διευθυντής των φυλακών ήταν στην hatelist για χρόνια. Τότε η ταινία μου είχε φανεί πως διαρκούσε 3-4 ώρες, δεν τελείωνε αυτή η απόδραση με τίποτα. Σήμερα που την είδα μου φάνηκε… γρήγορη :lol: τσακ μπαμ ένα πράγμα. 114 λεπτά είναι η διάρκεια πάντως και μπορώ να πω ότι δεν έχει χάσε την γοητεία της αν και σαφώς δεν μου έδωσε τις ίδιες συγκινήσεις με τότε.

Συνέχεια σε αγαπημένες ταινίες. Δύο μεταφορές βιβλίων του Stephen King.

Είχα αρκετό καιρό να τις δω και ήθελα να δω αυτή την φορά πόσο θα με συγκινούσαν και τι γνώμη θα έχω τώρα σε σύγκριση με την πρώτη φορά που τις είδα.

Είναι υπερβολή να είναι στο νο1 του imdb. Ούτε καν στις 50 δεν θα ήταν σε άλλη λίστα.
Απλά ο σκηνοθέτης εκμεταλεύεται στο μέγιστο μια πολύ όμορφη ιστορία που ναι ύμνος στην ελευθερία έχοντας δύο σπουδαίους ηθοποιους που δεν χρειάζεται να υπερβάλουν με τις ερμηνείες τους. Το default αρκεί.
Το τέλος είναι σαχλό για μένα.

Θα πρεπε να δείχνει απλά τον Red να μπαίνει στο λεωφορείο να πάει να βρει τον Andy. Σκέτο. Να το αφήσει έτσι στον θεατή.

Τώρα είναι ότι θέλει να δει το Hollywood.

Οπως και να χει: είναι μεγάλη ταινιάρα. Ιδια συναισθήματα μου προκάλεσε.
Η σκηνή του ελευθερωμένου πια Brooks και η τρίτη συνέντευξη του Red για απελευθέρωση από τις πιο ωραίες σκηνές που γυρίστηκαν ποτέ.

Και ο μεγαλύτερος δραπέτης όλων των εποχών, Andy Dufrene

Και γι αυτή πάνω κάτω τα ίδια ισχύουν.
Μια όμορφη ιστορία που μεταφέρεται στην μεγάλη οθόνη πετυχημένα.
Τέσσερις διαφορετικοί χαρακτήρες, ένας κοινός σκοπός, το τέλος της αθωότητας, ένας ύμνος στην παιδική φιλία.
Γαμάτη.

μεγάλη αγάπη το stand by me. θα το ξαναπιασω αυτες τις μερες. οπως και το leon

The manchurian candidate - 2004
(Denzel Washington - Liev Schreiber - Meryl Streep)

[SPOILER]Παιχνίδια με το μυαλό, μυστικά κυβερνητικά-ερευνητικά προγράμματα κι έτσι. Κάποια στιγμή ο ήρωάς μας (ταγματάρχης στο στρατό) αρχίζει να βλέπει “όνειρα” και να καταλαβαίνει ότι έχει “περάσει κάποιες παράξενες καταστάσεις”… Αρχίζει λοιπόν να ψάχνει την ομάδα του και γενικά να βρεί την άκρη σε όλο αυτό

Ίσως το πρώτο 20-25 λεπτό να σας κουράσει, αλλά μετά από εκείνη τη στιγμή γίνεται αρκετά ενδιαφέρον…[/SPOILER]