Το αντιεμπορικο θρετν. Εδω θα λεμε για τους δισκους που αρεσουν ή εκτιμουνται δεοντως μονο απο εμας ή μια μειοψηφια εστω
ξεκιναω με τη προεδρικη θεση κατα τη γκρακχους παραβολη και το στ ανγκερ, το τριτο πιο αγαπημενο αλμπουμ των μεταλλικα και μια απο τις καλυτερες πανκ ροκ κυκλοφοριες που εχω ακουσει ποτε στη ζωη μου. η αληθεια ειναι πως επηρρεαστηκαν και απο αλλα πραγματα ενω το εγραφαν, σε ενα κομματι δε θυμαμαι ποιο εχει ενα ριφφ απο εντουμπντ αυτουσιο και χαρκορ και στονερ και απ ολα εχει μεσα, αλλα αυτη η χυμα αισθητικη του για μενα αποτελει την ουσια που εκανε τους μεταλλικα ΜΕΓΑΛΟΥΣ στη συνειδηση μου. το μαστερ οβ μαπες ομολογουμενως αποτελει μνημειο για το θρας αλλα στα δικα μου προσωπικα γουστα ειναι ενα πολυ-καλο-θρας-αλμπουμ επειδη του λειπει το “τσαγανο”, η βρωμια που εκανε τους μεταλλικα σπουδαιους στα κιλλ εμ ολ και λοαντ. αυτο το πραγμα το θυμηθηκαν ξανα εδω και αν οι διαρκειες των τραγουδιων δεν ηταν τοσο μεγαλες θα το θεωρουσα ακομα πιο υπερεπος.
το katorz ειναι το πιο αδικημενο αλμπουμ της voivod επανενωσης και αδικως κατα τη γνωμη μου γιατι αποτελει ο,τι πιο πιστο στην 80ς αντιληψη που τους εκανε σπουδαιους. τα γκιταρ τρακς εχουν περαστει αυτουσια οπως ηχογραφηθηκαν με μια βρωμια που απογειωνει τις συνθεσεις ενω το μπασο ΓΑΜΑΕΙ και για πρωτη φορα σε στουντιο δισκο των βοηβοντ εχει πρωταγωνιστικο ρολο (τονιζω το στουντιο γιατι οποιος τους εχει δει λαιβ ξερει τι σιφουνας ειναι ο μπλακι). το οτι ειναι πιο αμεσο δεν μου λεει τιποτα, εδω μ αρεσουν ολα τα αλμπουμ της 90ς περιοδου οποτε επ ουδενι εχω προβλημα με το υφος
Παρεπιμπτόντως, διαφωνώ σχεδόν σε όλα που έγραψες για st.anger και metallica (ειλικρινά βαριέμαι να εξηγώ όμως, σόρρυ). Και είμαι από αυτούς που τους αρέσει το st.anger.
Νομίζω όμως ότι το τόπικ μοιάζει πολύ με κάποιο από τα υπάρχοντα, μήπως είναι περιττό?
καθολου, ειναι πολυ συγκεκριμενο, αν σας φαινεται περιττο ας μεταφερθουν τα ποστ. για το στ ανγκερ μου φαινεται αναμενομενο παντως γι αυτο μπηκε και πρωτο πρωτο. δεν κανω πλακα πως ειναι το τριτο αγαπημενο μου μεταλλικα, εκει που εχω βαρεθει να ακουω τα αλλα το συγκεκριμενο εξακολουθει να με πορωνει και πραγματικα δεν μπορω να θεωρησω “γαματο” ενα δισκο στη δικη μου αντιληψη αν δεν μου κανει κεφι να τον ακουσω
Αναμενόμενη η αντίδρασή μου?
Σαν επιλογή, σχετικά με το θέμα του θρεντ, ίσως να το διάλεγα κι εγώ, μου αρέσει είπα.
Η αιτιολόγησή σου ήταν που με “χάλασε”.
για το οτι ειναι το τριτο αγαπημενο μου; τα υπολοιπα εχουν να κανουν με το τι γουσταρεις στη καθε μπαντα, οι μεταλλικα δεν με καβλωναν ποτε για τα μελετημενα τους ριφφς. και το ντζαστις μ αρεσει τρομερα γιατι ειναι οσο πιο κοντα θα μπορουσε να φτασει στο τεχνοθρας μια αρενα ταηπ μπαντα τυπου μεταλλικα. αλλα.
Άντε, άντε στα γρήγορα για να μην παραπονιέσαι.
Μη γράφεις άλλα όμως γιατί το χοντραίνεις… (τι αρένα ταηπ μωρέ?)
Το ότι είναι το 3ο αγαπημένο σου, no problem. Απλά ήθελα να βάλω το gif
Στα παρακάτω είναι που δεν συμφωνώ:
[I]“η χυμα αισθητικη του για μενα αποτελει την ουσια που εκανε τους μεταλλικα ΜΕΓΑΛΟΥΣ στη συνειδηση μου”[/I]
Δεν θα έλεγα ότι η λέξη χύμα είναι από τις πρώτες που μου έρχονται στο μυαλό όταν σκέφτομαι τους Metallica. Αντιθέτως μάλιστα, πολύ “συγκεκριμένη” η μουσική τους.
-[I]“μαστερ οβ [B]μαπες[/B][/I] (πιπέρι ε)…[I]του λειπει το “τσαγανο”.” [/I]
Εντάξει, εδώ τα θέλει ο πάτος σου ε…
-[I]“η βρωμια που εκανε τους μεταλλικα σπουδαιους στα κιλλ εμ ολ και [B]λοαντ[/B]”[/I]
Εμένα πεντακαθαρίδης μου βγάζει το load πάντως.
Τώρα για [I]“μια απο τις καλυτερες πανκ ροκ κυκλοφοριες που εχω ακουσει ποτε στη ζωη μου”[/I] δεν είμαι του τερραίν για να σου απαντήσω αλλά πάλι νομίζω υπερβάλλεις.
Α και για stoner δεν θα το έλεγα επίσης.
That’s all folks. Έχω διάβασμα, ας συνεχίσει άλλος μην το κάνουμε Ενώπιος Ενωπίω με το Νίκο Χατζηνικολάου…
[SPOILER]Α και το άλλο που είπες είναι fail: [I]“εκει που εχω βαρεθει να ακουω τα αλλα το συγκεκριμενο εξακολουθει να με πορωνει και πραγματικα δεν μπορω να θεωρησω “γαματο” ενα δισκο στη δικη μου αντιληψη αν δεν μου κανει κεφι να τον ακουσω”[/I]
Το ότι έχεις βαρεθεί κάποιο δίσκο δεν αναιρεί το γεγονός ότι είναι γαμάτος.
Τότε στον κάδο τα Πάρανοιντζ, τα Μασιν Χεντζ κλπ επειδή είναι χιλιοπαιγμένα και τα έχουμε βαρεθεί…[/SPOILER]
γιατι μωρε, δεν ηταν μεγαλη εμπορικα μπαντα οι μεταλλικα στο τζαστις; ποσες και ποιες μπαντες ηταν μεγαλυτερες στην αμερικανικη μεταλ αγορα εκεινη την εποχη; το στ ανγκερ οπως και τα υπολοιπα ειναι πιο χυμα εν συγκρισει με τα υπολοιπα. οταν ακους αιντ μαη μπιτς και του μπαη φορ, προφανως ειναι πιο βρωμικα σε σχεση με οτιδηποτε εκαναν οι μεταλλικα των 80ς με εξαιρεση το κιλλ εμ ολ που ειναι τερμα βουτηγμενο στην ακρατη ενεργεια των στουτζες. οι πιο προσεγμενοι δισκοι των μεταλλικα δεν εχουν το ιδιο τσαγανο για μενα, εχουν αλλα πραγματα που τους κανουν σπουδαιους αλλα τσαγανο οχι με εξαιρεση ενα μερος του ραηντ δε λαητνινγκ καθως ηταν ο δισκος μεταιχμνιο
επισης η λογικη υπο την οποια εχει γραφτει το στ ανγκερ ακολουθει αριστα αυτο που ελεγε ο κομπεην, οτι μια μπαντα δεν θα επρεπε να εχει στεγανα στο τι της αρεσει και στο τι θα παιξει αρκει να το κανει καλα και με παθος και αυτο το πραγμα βγαζει το στ ανγκερ. ειναι ασχημο και κακοδουλεμενο αλλα τους ακους να παιζουν καβλωμενοι, κατι που ειχαν να κανουν απο εποχης σημαντικου μερους του λοαντ. επισης ναι οι μασιν χεντ για μενα δεν μου κανουν πλεον τοσο κλικ, ειδικα τα τελευταια αλμπουμς που τα βαρεθηκα ενω το παρανοηντ εχει παιχτει τοσο σε μαγαζια που δεν το ακουω πλεον ουτε για κεφι τυπου σκυλαδικο οποτε απλα δεν. καπου εχω βαρεθει να λεω “ναι ναι, αντικειμενικα αυτο ειναι γαματο”, δεν εχει κεφι ουτε γουστο. επισης αν βαριεστε να συζηταμε σε φορουμς ας ποσταρουμε εξωφυλλα και να λεμε “γαμαει” απο κατω.
γιατι δεν ισχυει; αποτελεσαν τη βασικη επιρροη για τη βρωμια του ηχου του (το τριτο αλμπουμ συγκεκριμενα). εμενα τουλαχιστον ετσι μ ακουγεται. σκεψου και την εποχη που βγηκε. ποιος αλλος επαιζε ετσι τοτε;
Δεν καταλαβα τιποτα. Τεσπα γενικα με την εξαιρεση του Μπαθορι τοπικ εχω καιρο να κανω σοβαρη συζητηση γι αυτο το ειπα. Και το αλλο περι αλητειας σε πανκ και ροκ εν ρολλ.
Ειναι πιο Στουτζες πιστευω. Δεν ξερω αν φταιει το κουρδισμα γιατι δεν ειμαι κιθαριστας, αλλα αν εξαιρεσεις τη ριφφολογια τους ο ηχος των Μεταλλικα ειναι πιο κοντα σε αυτους. Επισης, υπηρχε μια μπαντα που επαιζε ετσι απο το 82 και λεγοντουσαν Stress αλλα δεν εχω κατσει να ακουσω / συγκρινω ντεμος των Μεταλλικα χρονολογικα οποτε δεν μπορω να πω αν αποτελεσαν επιρροη ή οχι
Εκείνο το θρεντ με τίτλο “υποτιμημένοι δίσκοι/μπάντες” ή κάπως έτσι, μάλλον έχει ξεχαστεί ε; Αν και πρέπει να ομολογήσω ότι τούτο δω έχει πιο πιασάρικο τίτλο.
Υπάρχει κάτι το συγκινητικό στην προσπάθεια των φανζ του St. Anger να το υπερασπιστούν.
Όσο για μένα, υποθέτω ότι θα μ’ άρεσε, και πιθανότατα για τους ίδιους λόγους που αναφέρει ο Άνγκμαρ, αν είχε και πραγματικά τραγούδια μέσα.
Όταν ένας χρήστης γράφει για “παρανόιντς και μασίν χεντς” και ένας άλλος χρήστης και μάλιστα με γνώσεις και σίγουρα όχι χτεσινός σκέφτεται πρώτα το γκρουπ Machine Head και όχι το δίσκο των Deep Purple, με πιάνει μια μελαγχολία. Και το θέμα είναι ότι το ξέρω ότι αυτό με κάνει εντελώς σκατόγερο, αλλά I can’t help it.
Σε λίγο θα διαβάσουμε ότι το Kill Em All θυμίζει και Hendrix ή MC5 ξέρω γω. Έλεος!
Το Kill Em All είναι ένας καυλωμένος δίσκος με επιρροές Motorhead, Venom και Judas Priest και αυτό είναι όλο. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί κάποιος πρέπει να το βγάλει σχεδόν πανκ ή δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο πιο “sophisticated” από μέταλ για να του δώσει την αύρα του ξεχωριστού. Μέταλ δίσκος είναι for fuck’s sake.
Eπειδή το κλειδί εδώ νομίζω είναι το πως και γιατί, αυτό πρέπει κανονικά να πάει στο Αγαπημένοι μας δίσκοι πως και γιατί. Το ότι είναι κάδος δεν έχει να λέει. Εγώ (και άλλοι πιθανόν) έχω ποστάρει άλμπουμς που δεν είναι ούτε 10 στα καλύτερα του καλλιτέχνη.Αλλά είναι αγαπημένο, δεν βλέπω την χρησιμότητα. Και νομίζω πως δεν εμπίπτει στην κατηγορία “υποτιμημένοι δίσκοι/μπάντες”. Anyway.
Κατά τ’άλλα, ρε Motorhead προφανώς. Άντε χώσε και κανένα μέταλ (Priest, ΝWΟΒΗΜ) και punk και τελείωσες. Οι Stooges δε μου φαίνεται πως κολλάνε. Angmar αναφέρεσαι σε Raw Power να υποθέσω?
@ Και στους δυο, ναι στο Raw Power αναφερομαι. Το ποιντ δεν ειναι ακριβως το “υποτιμημενοι” αν και ομολογω πως δεν θυμομουν καν την υπαρξη του. Καταλαβαινω απολυτα το γιατι καποιος θεωρει σκατα ενα δισκο σαν το Στ Ανγκερ, επειδη ειναι ασχημο και ελαττωματικο απο μονο του, αλλα για συγκεκριμενους λογους τα ελαττωματα αυτα μ αρεσουν.
Το επομενο αλμπουμ που εχω κατα νου ειναι το Circle of Snakes του Danzig, εχει τοσα πολλα ελαττωματα που μου φαινεται απολυτως φυσικο ενας εκαστοτε οπαδος αυτης της μουσικης να το θεωρει ΣΚΑΤΑ, ασχετως αν ειναι το αγαπημενο μου post-IV Danzig album, η φωνη ειναι ξεψυχισμενη και η παραγωγη κακη, επειδη το ηχοσυστημα μου δε λεει πολλα, το ειχαμε βαλει σε σπιτι φιλου και δυναμωνοντας την ενταση ειδαμε ποσο εχανε ακομα και για τη λογικη υπο την οποια γραφτηκε, καθοτι δεν αποτελει το νο8 στη σειρα των αλμπουμ, ειναι τελειως χυμα γραμμενο σε σχεση με την 7λογια. Αλλα μπαινει το Σκινκαρβερ και το ριφφ ειναι σκληρο, ακομψο και τερμα μονολιθικο και εμενα αυτη η ακατεργαστη πλευρα μου κανει απολυτα για δισκο Danzig. Μου αρεσουν μεχρι και τα φαλτσα του στο δισκο, ακομα και στο Σαλ Φορεστ που ειναι κομματι για γελια με “αντικειμενικα” κριτηρια.
Εχεις δικιο για το Μασιν Χεντ Γρακχο, αλλα δε μ αρεσουν οι Deep Purple με Gillan. Οκ, μ αρεσουν, ωραιοι ειναι δηλαδη, αλλα μεχρι εκει. Για το Κιλλ Εμ Ολ διαφωνω παντως γιατι αυτη τη speedατη αισθηση δεν την ειχε καμια απο τις αναφερθεισες μπαντες (κατα τη γνωμη μου παντα).
Ε μα γι’ αυτό ρε άνθρωπε θεωρείται το Kill Em All ακρογωνιαίος λίθος, αν όχι δημιουργός του ιδιώματος που λέμε thrash metal. Επειδή πάτησε πάνω σ’ έναν ήδη υπάρχοντα ΜΕΤΑΛ ήχο και τον πήγε παραπέρα, έκανε μια άλφα υπέρβαση σε ορισμένα θέματα όπως ταχύτητα, feeling και δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο. Ξέρεις εσύ κανένα μουσικό ιδίωμα που να μην εξέλιξε ένα παλιότερο από το οποίο επηρρεάστηκε; Δηλαδή πραγματικά, τι νόημα έχει να πει κάποιος “όχι, δεν προέρχεται από Motorhead, Venom και Priest το Kill Em All γιατί είναι… πιο speed”. Ναι ρε ενώ οι Stooges σε “speed” έριχναν στ’ αυτιά των Motorhead και των Venom! Σόρι αν δείχνω ότι εκνευρίζομαι, αλλά πραγματικά ώρες ώρες μου φαίνεται ότι συζητάμε για κλασσικούς δίσκους και κλασσικές μπάντες, που όρισαν ολόκληρα μουσικά ιδιώματα και ήχους, με τον ίδιο τρόπο που συζητάμε για το αν οι Enforcer μοιάζουν περισσότερο με τους Portrait ή με τους RAM ξέρω γω. Είναι παράνοια.
Εγώ απόρησα γιατί, παρότι οι μετάλικατς δεν κώλωσαν ποτέ να αναφέρουν τις επιρροές τους, σε στούτζες δε θυμάμαι να έχει αναφερθεί ποτέ κανείς. Να μου λέγατε μίσφιτς να πω ναι.
