double post αλλά μόλις θυμήθηκα ένα από τους πιο εντυπωσιακούς παίκτες που έχουν περάσει από τα ελληνικά παρκε.
Χενρι Τερνερ κύριοι
https://www.youtube.com/watch?v=vj5GAPn4ACM
το βίντεο τα λέει όλα.
double post αλλά μόλις θυμήθηκα ένα από τους πιο εντυπωσιακούς παίκτες που έχουν περάσει από τα ελληνικά παρκε.
Χενρι Τερνερ κύριοι
https://www.youtube.com/watch?v=vj5GAPn4ACM
το βίντεο τα λέει όλα.
Όποιος δε θυμάται Τζον Χαντσον να κερδίζει διαγωνισμό καρφωμάτων σπάζοντας το ταμπλό είναι μικρός.
Πόσο πιο κοντά στον Έντι Μέρφι, διάολε;
πωωω ναι ναι, την θυμάμαι την φάση μάλιστα. επίσης πολύ εντυπωσιακός παίκτης.
πηρε δωρο βιντεοκαμερα;
Υπαρχει σε βιντεο
Αχα, δες το βιντεο!
1:45, chipita και άντε γεια. μιλάμε για μια δεκαετία κοντά, ότι μας και να πετύχαινες στην τιβί ήταν απλά απολαυστικό.
στο 6.13 είναι η καλύτερη φάση βασικά που καρφώνει στα μούτρα του Βρανκοβιτς (αλλος ένας τεράστιος των παρκε)
Πόσο χαίρομαι να βλέπω παικτες του ΑΡΗ και του Πάοκ να πρωταγωνιστουν σε αυτο το θρεντ! Και απο την αλλη να βλέπω θλιμμένος την σημερινή τους κατάντια!
Σιγά τη διαφορά που έκανε ο Λόντερντεηλ τότε.
Τον θυμάμαι σε μια στιγμή α-π-ί-θ-α-ν-η-ς έμπνευσης σε ματς με τον ΠΑΟ να σηκώνεται και να ταπώνει στην κάθοδο ελεύθερη βολή! :lol:
Από το Περιστέρι τα προηγούμενα χρόνια είχαν περάσει πολύ πιο αποτελεσματικοί ψηλοί όπως ο Όντι Νόρις, ο Γκρεγκ Τσερτς και ο Λανς Μπέργουολντ.
Andrew Gaze
[SPOILER][/SPOILER]
Σιούτη? :-k
Η πεντάδα τότε ήταν:
Φλώρος - Παναγιωταράκος - Σταυρακόπουλος - Φαντερμπερκ (παικτάρα) - Αμάγια
Όπως λέει και ένα σύνθημα εδώ στα εξάρχεια:
[I]Ζήτω ο ένοπλος αγώνας
– Μισούνοφ - 3 —[/I]
Στη λήξη του αγώνα σε φάση που έκρινε το ματς.
Χα χα το θύμησες…μέσα ήμουν. Μεγάλες στιγμές… και ο Πανιώνιος έφερε και Π.Τζ.Μπράουν, ε;;
Ψάχνω να βρω βίντεο του Τσαιρέλη από το περσινό Άρης ΠΑΟΚ όπου έκανε ερμπολ σε λει-απ…:lol::lol::lol:
και επειδή είδα κάπου πάνω τον Τέρνερ δείτε (http://www.youtube.com/watch?v=yC1MQCSuYVc) ολα τα καλάθια του πρώτου ημιτελικού Πανιώνιος ΠΑΟΚ για το Korac το 94… κάπου στο 4:47 αν είδα καλά κάνει 360 κάρφωμα… Επίσης επική ανατροπή από ΠΑΟΚ που χάναμε 19 πόντους και το γυρίσαμε… βασικά όποιος έχει πολύ ελεύθερο χρόνο μπορεί να δει ολόκληρη την ματσάρα στο γιουτουμπ…
Όπως λέει και ένα σύνθημα εδώ στα εξάρχεια:
Ζήτω ο ένοπλος αγώνας
– Μισούνοφ - 3 —
Βασικά είχε βγει από την φυλακή τότε με τα όπλα… μετά τον μαζέψανε ξανά για πλαστές πιστωτικές νομίζω…
ΛΟΡΕΝΣ ΚΑΙ ΑΡΣΑΦ (ή κάτι τέτοιο). φοβερό δίδυμο ξένων!
και αφού κατέβηκε με 5 δρασκελιές το γήπεδο. εξωγήινος παίχτης.
πωωωω, πι τζέη μπράουν!!! αυτά είναι.
Είχα δει από κοντά Αμπελόκηπους πριν ανέβουν Α1, πήγαινα στα ματς του Πανελληνίου τότε.
Η ομάδα ήταν 3 κλάσεις πιο πάνω από οποιαδήποτε άλλη της Α2 και ανέβηκαν τρένο.
Και μιας και είπα Πανελλήνιο, θυμήθηκα τον τιτάνα σέντερ Βασίλη Κούρο (έπαιξε λίγο αργότερα και στον Σπόρτινγκ), τον οποίο στις προπονήσεις (πήγαινα και σε αυτές, ναι), ενώ όλη η υπόλοιπη ομάδα έκανε τακτική, τον είχε ένας βοηθός και προσπαθούσε να του μάθει να σκάει τη μπάλα.
Ειχα ποσταρει το συγκεκριμενο βιντεο στο τοπικ του Ολυμπιακου τις προαλλες και ειχα σχολιασει “η πιο τραγουδισμενη πουτσα τον ελληνικων γηπεδων”
Γενικα κι για μπασκετικα συνθηματα υπαρχει πολυ υλικο για συζητηση
κυρίες και κύριοι, δεσποινίδες και δεσποινίδοι …[B]Σάκης Τζαλαλής[/B].
Δεν ήταν ο πιο ταλαντούχος παίχτης που φόρεσε τη φανέλα του Παγκρατίου, ούτε ο πρώτος σκόρερ,ριμπάουντερ, μπλοκέρ. Δεν ήταν καν ο πιο προβεβλημένος παίχτης ιδίως τις εποχές της μεγάλης δόξας της συμπαθούς ομάδος. Μονίμως ιδρωμένος, με χαίτη κολλημενη πίσω στο λαιμό, ατσούμπαλος και αντι-τουριστικός είναι μερικά από τα στιγμιότυπα που μου έρχονται. Και όμως ο Σάκης της ομάδας του Παγκρατίου ήταν παλικάρι, όπως τραγουδούσαν και οι φίλοι της. Δεν πρέπει να έχει φορέσει τη φανέλα της άλλος παίχτης που να βούτηξε στο παρκέ περισσότερες φορές. Που να άφησε και την τελευταία ικμάδα των δυνάμεων του στο παρκέ. Που να πάλεψε περισσότερο για μια χαμένη μπαλιά, ένα ριμπάουντ. Που να έτρεξε, να έσπρωξε, να έφαγε και να έριξε ξύλο απέναντι σε πολυ-διαφημισμένους αντιπάλους, δυνατότερους, ψηλότερους, αθλητικότερους. Που να τον ενδιέφερε μόνο να νικήσει η ομάδα του. Που να κατέβαινε σε προπόνηση ή αγώνα κατευθείαν μετά την οικοδομή ή να έπαιζε τραυματισμένος πριν ή κατά τη διάρκεια του αγώνα. Ότι και αν γινόταν στο παιχνίδι, έχανε η ομάδα του ή κέρδιζε, σκόραρε ο προσωπικός του αντίπαλος ή όχι, ο Σάκης παρέμενε παρών στο παρκέ, φορώντας τη φανέλα της αγαπημένης του ομάδος, γνωρίζοντας ότι για πάρτη της ένα βράδυ ακόμα κατέθεσε την ψυχή του. Παρακαλώ βρείτε μου ΕΝΑΝ σχετικώς ίδιο τα τελευταία χρόνια…
Highlight καριέρας, όχι η (μυθική) άμυνα που έπαιξε στον Ζάρκο Πάσπαλι στον αγώνα της κανονικής περιόδου 1992/93 με τον Μαυροβούνιο να τελειώνει το ματς γύρω στους 20 πόντους με ελαφρώς μέτρια ποσοστά ( τη στιγμή που είχε μ.ο. 25 ανά αγώνα 8O), αλλά η δήλωση του Ζάρκο μετά τον αγώνα: “Μπράβο στον Σάκη, με έπαιξε πολύ καλή και καθαρή άμυνα!!!” …Αν δεν τον έπαιζε καλά πόσους θα έβαζε άραγε; :lol:
υ.γ. Ο θρεντ στάρτερ το ξεκίνησε καλά με τον Τσέκο και όταν λέει “[B]μυθικές[/B]” μορφές των ελληνικών παρκέ αναφέρεται σε παίκτες συγκεκριμένης κλάσης. Γι’ αυτό μην ποστάρεται παιχταράδες τύπου Γουόλτερ Μπέρι, Χένρι Τέρνερ, Οντέτ Κάτας και λοιπούς.
Τρισμέγιτος Μαρκ Λάντσμπεργκερ, κατέχει ακόμα το ρεκόρ ριμπάουντ σε ένα ματς Πανιώνιος-Ολυμπιακός (29)
Ποσταρα πριν μερικες ωρες για Τζαλαλη, αλλα οχι με τοσες τρομερες λεπτομερειες:!:
το θρεντ γ…ει. ευγε Γιαννη!
αμαγια και φαντερμπεργκ ηταν απο τα καλυτερα διδυμα ξενων, ειδικα για νεοφωτιστη ομαδα ειχανε χτυπησει διανα, και οι αμπελοκηποι πηγανε πολυ καλα μεχρι την επομενη χρονια τουλαχιστον. τοτε εφυγε ο σταυρακοπουλος με 30+ ποντους μ.ο. για να κανει καριερα στον βαζελο και το μονο που θυμαμαι προσωπικα ειναι στον τελικο του ευρωπαικου το 96 να ριχνει τριποντο απο τη γωνια και να βρισκει την ακρη του ταμπλω…
ον τοπικ!Ματ Μπουλαρντ ρε!! γλυκο σουτ 3 ποντων, αλλα δεν τον ειχα δει πως ηταν πριν ερθει. θυμαμαι ολοι περιμεναν καμια μαυρη παιχτουρα και ηρθε ο καστανουλης με το μουσακι…
:D:D
Χαχαχα, έλα ρε Ματ.
Παίκτης που τώρα ίσως και να ήταν υπερπολύτιμος για ευρωπαϊκή ομάδα, αλλά στην τότε εποχή ο “αμερικάνος” έπρεπε αν ήταν κοντός να βάζει 25 πόντους, αν ήταν ψηλός θα μπορούσε να έχει 15-18 αλλά και καμια δεκάρα ριμπάουντ απαραιτήτως.