Τα καλά του χρόνια τα έκανε στην Μπανταλόνα, συνήθως αναπληρωματικός του Φεράν Μαρίνεθ, πήρε όλους τους ευρωπαϊκούς τίτλους (Πρωταθλητριών, Κυπελλούχων και Κόρατς) και θεωρούνταν ένας απλά καλός ρολίστας με ύψος και σχετική γνώση των βασικών αλλά αργός και καθόλου αλτικός. Τελευταία χρονιά της (ζηλευτής από άποψη εμπειριών και τίτλων) καριέρας του έπαιξε στον Ολυμπιακό το 2003 με μικρή συμμετοχή στις ελάχιστες επιτυχίες και τις πολλές αποτυχίες εκείνης της χρονιάς.
Ήταν όντως καλός παίκτης ο Μπεργκ και συμπαθέστατος, κλασσικό κέλτικο φιλότιμο σκυλί. Αλλά πάνω και από αξιόλογος ήταν, όπως και να το κάνουμε, καλτ φιγούρα. Δεν ξέρω, λίγο η επική φαλάκρα, λίγο ο συνδυασμός εθνικότητας και αθλήματος, λίγο το ότι τον έχω δει να βάζει βολή πετώντας τη μπάλα στο καλάθι σε στυλ πάσας στο ράγκμπι (οι ρίζες δεν κρύβονται!), κάπως έτσι. 
Wtf 
Αυτό σίγουρα είναι αστείο αλλά και κάπου θλιβερό. Ο ίδιος παίκτης πριν από δέκα χρόνια είχε κερδίσει σχεδόν μόνος του για την Πανάθα Ευρωλίγκα against all odds και πριν από εφτά με την Εθνική έκανε πλάκα σε ό,τι ψηλό είχε βρει μπροστά του. Τι να πεις.
Θλιβερό μεν για τις βολές, αλλά μέχρι να έρθει ο Ντόρσει μια χαρά κρατούσε ο Λάζος στο 15λεπτο που έπαιζε, 6π. (53% διπ.), 4,5ρ. 3ασ.
Οπότε στους πρώτους δύσκολους μήνες, μια χαρά έβαλε κι αυτός το λιθαράκι του.
Καλά ο Miller τότε ήταν και μεγάλη μεταγραφή. Βασικά τον θυμάμαι από τους Suns αν δεν κάνω λάθος που πρέπει να έπαιζε μαζί με τον Σερ Τσαρλς. Μάλιστα στους Suns δεν ήταν νεροκουβαλητής αλλά τα είχε τα λεπτά τους ως back up center. Έχω πετύχει στο mega και αγώνες του στο ΝΒΑ. Φυσικά όταν ήρθε εδώ δεν μπορούσε καν να περπατήσει όχι να τρέξει :lol::lol:
Kύριέ μου διαπράτετε ιστορικό ΑΔΙΚΗΜΑ αποκαλώντας τον Άιβαρ Κούουσμα, Άαρον!
Κατά τα λοιπά, εδώ και μήνες σκεφτόμουν να ανοίξω ένα παρόμοιο θέμα για τις cult προσωπικότητες του ελληνικού μπάσκετ των δεκαετιών 80 και 90, αλλά ως συνήθως το έκανε άλλος για εμένα.
Ως ειδημων θα επανέλθω αύριο αποκλειστικά με CULT προσωπικότητες. 8)
Ωπ. Σας παρακαλώ πολύ. Για τον Μιλίσεβιτς μιλάω από την πρώτη σελίδα…όπως και για τον Μιλωνά του Περιστεριου.
Εδώ στην Πάτρα είχαμε Γεράσιμο Τζάκις και Γιάννη Παπαγγιάννη (αυτός πήγε και στον Παναθηναϊκό κάποια στιγμή) μαζί με τον τεράστιο Edgar Jones.
Αγωνιστικούς χαιρετισμούς στον ακούραστο Γιώργο Μπαλογιάννη και δεν ξεχνάμε μεγάλο Αντόνιο Ντέιβις.
Αλλά για ελληνική τιμιότητα…
Κώστας Χατζόπουλος (Ηρακλής, Απόλλων Πάτρας).
@ChrisP
Για να το λες, πάσο.
Πάντως επειδή πέρυσι δεν είδα και πολύ γαύρο στο μπάσκετ, ελέω στρατού, από τους τελικούς θυμάμαι ότι όποτε έμπαινε μέσα ο Λάζος σχεδόν τον λυπόμουνα. Και βασικά αν θυμάμαι καλά χάρη σ’ αυτόν παραλίγο να το γυρίσουμε στον 5ο.
ωπ, λες ε. χμ. Εγώ Άαρον θυμάμαι, αλλά τόσα χρόνια κι από μνήμης κάπου θα μπάζει. Εδώ μπέρδεψα τον Άντριου Γκέιζ…(τον έβγαλα Γκέιτς).
guilty as charged.
Στην αρχη της χρονιας, ειχε κανει αρκετη δουλεια οντως. Μοιραζε παιχνιδι με το κλασσικο του στυλ απο τη ρακετα, και παλευε δυνατα καθε παιχνιδι. Τον Ντορσευ τον ειχε κανονισει στα 2 παιχνιδια με Καχα στον πρωτο γυρο
Στον Απολλων Πατρών δεν έπαιζε και εκείνος ο Μπακ Τζόνσον; Πολύ καλός σκόρερ.
Δεν βρίσκω φώτο του Γιάννη Παπαγιάννη (σέντερ, 2.04) που έπαιζε Απόλλωνα Πάτρας και μετά Παναθηναϊκό.
Ψάχνοντας όμως βρήκα κάτι που είχα σβήσει από τη μνήμη μου:
Ήταν αθλητής του Απόλλωνα Πατρών έως το 1993 όταν ο Παναθηναϊκός τον απέκτησε με εισήγηση του προπονητή Ζέλικο Παβλίσεβιτς που τον προτίμησε αντί του Παναγιώτη Φασούλα, καθώς υποστήριζε ότι δεν χώραγε στην ίδια ομάδα με τον Βράνκοβιτς…
Edit: μέχρι να κάνω το ποστ αναφέρθηκε, πφ.
Οπότε λέω Τζορτζ Παπαδάκος, πλέον γνωστός ως αδελφός Ορθούλας…
Άμα θέλετε περισσότερα στοιχεία βάλτε εσείς οι κόκκινοι!
Λοιπόν ένα πολύ καλό δίδυμο Ελλήνων παικτών που έφτασαν μέχρι την κατάκτηση του κορατς μέσα στην τουρκία παρακαλώ είναι και το παρακάτω.
Ντίνος Αγγελίδης και Παναγιώτης Λιαδέλης.
Νομίζω σπάνια στην μετά Γκάλη Γιαννάκη εποχή είχε ο Άρης τόσο καλούς έλληνες σκόρερ ο Άρης.
[SIZE=“7”]ΣΜΠΑΡΕΚΟΥΑΑΑΑΑΑΚ[/SIZE]για το spoiler κατά τα άλλα σεβασμός σε ΣΑΚΗ ΤΖΑΛΑΛΗ. Παγκρατάρα φορ έβερ. Παρεμπιπτόντως δεν κατάλαβα ποτέ πως έφτιαχναν τότε ομάδες κάτι Παγκράτια, κάτι Σπόρτινγκ, κάτι Δάφνες και άλλα σωματεία με κόσμο έπαιζαν Α2 και Β΄ Εθνική…
@forkboy
Κλασσικός απίθανος Παβλίσεβιτς. Δεν είχε απορρίψει και τον Σαμπόνις (που ήθελε να φέρει στην ομάδα ο Γιαννακόπουλος) επειδή τον έκρινε υπερβολικά μεγάλο σε ηλικία και βαρύ για μεταγραφή, ή κάνω λάθος;
Ο ΓΙΓΑΣ όμως ήταν ο μέγας πάουερ φόργουορντ, ο Μπάμπης ο Παπαδάκης που πριν κάνα εξάμηνο τον πετύχαμε εδώ εξάρχεια σε σουβλατζίδικο δίπλα στο σπίτι μου.
Eyinmisan Edward Ogharanemeye Nikagbatse τι να λεμε τωρα, δεν βρισκω και φωτο. Γαμω τα θρεντς.
Οσο για την Αεκαρα, κατι Ταπουτος, Μπλακνευ, Μπαιηλη, Σεκουλιτς μου ερχονται πρωτα στο μυαλο.
Μιντλετον του βαζελου συμπαθεια επισης.
Ποσο βαρετο εχει καταληξει το μπασκετ γαμωτο 
Που λέτε στην εποχή των ελληνοποιήσεων μας έφεραν στην Πάτρα δυο φυντάνια μεγάλα.
Ο ένας βγήκε ήταν ο…
Στην ίδια ομάδα με Αντώνη Σταμάτη, η φωτογραφία τον αδικεί, το μαλλί του ήταν επιπέδου Μηνά Γκέκου. Οκ, άπιαστος ο Μηνάς, αλλά κάτι έκανε κι ο Αντώνης της καρδιάς μας.
Όπως καταλαβαίνετε αντί να κοιμηθώ διαβάζω όλοα το θέμα. Κι όπου γουστάρω σχολιάζω. Μορφάρα ο Μαρκ, μακάρι να βρίσκαμε φωτό του, φαλακρός και κοντός για πεντάρι (μόλις 2.03) αλλά κατέβαζε τα “σκουπίδια” για πλάκα. Έχω όμως την εντύπωση πως το ρεκόρ είναι 33 ριμπάουντ (του ιδίου βεβαίως βεβαίως).
Πωπω και ο Βουκσεβιτς ειχε ερθει το καλοκαιρι του 1997 ως αντι-Σιγαλας#-o. Ενταξει καλουλης εκανε καριερα, αλλα μεγας χεστης καμμια σχεση με τον Γιωργαρο απολυτως