Συμφωνω σε ολα, μονο που αυτο δε με ενοχλει καθολου.
Και θεωρω ακυρο αυτο που γραφτηκε παραπανω (δεν θυμαμαι ποιος το εγραψε). Βοηθεια απο τον εξωστη εχουν το 99% των παικτων που διαγωνιζονται. Μονο ο Δημητρης δεν εχει κανεναν να τον βοηθαει, και ειναι και επιλογη του. Δεν εβγαλε τελειο πιατο αντιγραφης η Ελισαβετ επειδη την βοηθησαν. Εβγαλε τελειο πιατο γιατι απλα ειναι παρα πολυ καλη μαγειρισσα και εχει βγαλει γενικα φοβερα πιατα.
Μηπως να κανουμε τοπικ? 
Προσωπικά, μ’ ενοχλεί να υπάρχει παρέμβαση από τον εξώστη γενικά, πολλώ δε μάλλον σε δοκιμασίες αντιγραφής που υπάρχει και η συνταγή καταγεγραμμένη. Το θεωρώ πιο δίκαιο να είναι οι υποψήφιοι προς αποχώρηση εντελώς “μονωμένοι”.
Για την Ελισάβετ μπορεί να μην ίσχυσε σε τόσο βαθμό (ήτοι να έβγαζε καλό πιάτο και από μόνη της, χωρίς συμβολή), αλλά έχουν υπάρξει κραυγαλέες περιπτώσεις στο παρελθόν που ο εξώστης “κουβάλησε” όλη τη διαδικασία για κάποιους (περίπτωση Ηλέκτρας).
Go for it. Εγώ μέσα, με τα χίλια!
Ανοίξτε το το διαβολεμένο, κάποιος, έχω σαπίσει από την βαρεμάρα. 
No offence…αλλά γιατί δεν ανοίγεται ένα topic για master chef να τα λέτε;
Αυτό θα γίνει.
Θα το θυμαμαι αυτο ρε μουνι
Φινόκιο…
Φατέρα…
Κάπου το είδα στο twitter τις προηγούμενες μέρες, αλλά δε βρίσκω το tweet, όμως έιχα φυλάξει το paper. Τι έλεγε με δυο λόγια? Πως στο Interstellar, χρησιμοποίησαν τις εξισώσεις του Einstein και κάτι χιλιάδες γραμμές κώδικα για να φτιάξουν τη μαύρη τρύπα που βλέπουμε στην ταινία, στη γραφική τους μηχανή. Ή όπως τα λέει στο abstract
Interstellar is the first Hollywood movie to attempt depicting a black hole
as it would actually be seen by somebody nearby. For this, our team at Double Negative
Visual Effects, in collaboration with physicist Kip Thorne, developed a code called
DNGR (Double Negative Gravitational Renderer) to solve the equations for ray-bundle
(light-beam) propagation through the curved spacetime of a spinning (Kerr) black hole,
and to render IMAX-quality, rapidly changing images. Our ray-bundle techniques were
crucial for achieving IMAX-quality smoothness without flickering; and they differ from
physicists’ image-generation techniques (which generally rely on individual light rays
rather than ray bundles), and also differ from techniques previously used in the film
industry’s CGI community.This paper has four purposes: (i) To describe DNGR for physicists and CGI
practitioners, who may find interesting and useful some of our unconventional
techniques. (ii) To present the equations we use, when the camera is in arbitrary
motion at an arbitrary location near a Kerr black hole, for mapping light sources to
camera images via elliptical ray bundles. (iii) To describe new insights, from DNGR,
into gravitational lensing when the camera is near the spinning black hole, rather than
far away as in almost all prior studies; we focus on the shapes, sizes and influence
of caustics and critical curves, the creation and annihilation of stellar images, the
pattern of multiple images, and the influence of almost-trapped light rays, and we
find similar results to the more familiar case of a camera far from the hole. (iv) To
describe how the images of the black hole Gargantua and its accretion disk, in the
movie Interstellar, were generated with DNGR—including, especially, the influences
of (a) colour changes due to doppler and gravitational frequency shifts, (b) intensity
changes due to the frequency shifts, simulated camera lens flare, and (d) decisions
that the film makers made about these influences and about the Gargantua’s spin, with
the goal of producing images understandable for a mass audience. There are no new
astrophysical insights in this accretion-disk section of the paper, but disk novices may
find it pedagogically interesting, and movie buffs may find its discussions of Interstellar
interesting.
Χτες έχασα τη μητέρα μου, έτσι ξαφνικά όπως έφυγε ο πατέρας μου πριν 5 χρόνια… τον ίδιο κωλομήνα!
Αν δεν ήταν η οικογένεια και τα παιδιά, δεν ξέρω πως θα ήταν…
Συλληπητήρια ρε φίλε, να τη θυμάσαι με αγάπη
Συλληπητηρια. τα λογια ειναι φτωχα σε αυτες τις καταστασεις.
Συλλυπητήρια. Καλή δύναμη σε σένα και την οικογένειά σου εύχομαι…
Συλλυπητήρια ρε φίλε. Να θυμάστε μόνο τις όμορφες στιγμές.
Πολλοί λένε πως ένας ξαφνικός θάνατος είναι προτιμότερος από οποιαδήποτε διαδικασία “μάταιης παράτασης” με νοσοκομεία, εγχειρήσεις ή ενδεχόμενες χημειοθεραπείες. Δυστυχώς πριν 7 μήνες έχασα τον πατέρα μου, ύστερα από μία 6μηνη ταλαιπωρία με χημειοθεραπείες, επεμβάσεις κλπ. Η κατάσταση ήταν πολύ δύσκολη εξαρχής, το ξέραμε, αλλά ποιος αφήνει τον δικό του άνθρωπο χωρίς φροντίδα; Τι καταφέραμε; Απλώς να φύγει μισός, ταλαιπωρημένος, με 6 μήνες αβεβαιότητας. Τέλος πάντων, μεγάλη κουβέντα αυτή.
Δύναμη ρε φίλε, τίποτα άλλο. Ο χρόνος θα σας βοηθήσει.
Συλλυπητήρια. Να ζήσετε να την θυμάστε και να την τιμάτε. Καλή δύναμη.
Συλληπητήρια.
Συλλυπητηρια κι απο εμενα.
Τα θερμά μου συλλυπητήρια φίλε @St_Anger.
Πολλά λόγια δεν χρειάζονται σε τέτοιες περιπτώσεις, ευτυχώς έχεις την οικογένεια σου που θα σε βοηθήσει να το διαχειριστείς. Το ότι το μοιράστηκες μαζί μας είναι τιμή για την, διαδικτυακή έστω, κοινότητα που έχουμε εδώ, μακάρι τα λόγια των συμφορουμιτών να προσέφεραν μια ελάχιστη παρηγοριά.
Να είστε καλά να την θυμάστε.
Συλλυπητήρια κι από μένα.
Να την θυμάστε όσο πιο όμορφα γίνεται