Hey, guys! Αν και δεν παρακολουθω αυτο το thread έκανα πρώτη φορά στη ζωή μου λιστα με αγαπημένα βιβλια που διαβασα το 19. Θα είχε πλάκα να δω και τις δικές σας Cheers!
Surely you’re Joking Mr. Feynman - Richard Feynman
Πλατωνας - Μένων
Dostojefsky - Το υπόγειο και το όνειρο ενός γελοίου
Alan Watts - The wisdom of Insecurity
Ησίοδος - Θεογονία
Christian De Duve - Μηνύματα της ζωής
Paolo Coehlo - Το εγχειρίδιο του πολεμιστή του φωτός
Θα συμφωνησω για Μένων (το διαβασα πριν κανα διμηνο)
Ο Watts τι λεει? Παντα σκεφτομουν να διαβασω.
Απ οτι θυμαμαι
Τα απομνημονεύματα του Μπρας Κουμπας - Μασαντο ντε Ασις
Ο Μικρος Πριγκηπας - Σαιντ Εξυπερυ
Ομπλομοφ - Γκοντσαροφ (literally me)
Ορλαντο - Βιρτζινια Γουλφ
Μυθοπλασιες και Αλεφ - Μπορχες
Εγκλημα και Τιμωρια - Ντοστογιεφσκι
Απολογια Σωκρατους, Ευθυφρων, Φαιδων - Πλατωνας
Ο Τριτος Αστυφύλακας - Φλαν Ο’μπραιαν
Μπαρτλμπι ο γραφιας - Μελβιλ
39 Διηγήματα - Τσεχωφ
Η απογοητεύση της χρονιας ηταν το Ο Μαιτρ και η Μαργαρίτα, μόνο η ιστορια με τον Ποντιο Πιλατο ελεγε.
Επισης δυο βιβλια που με νικησαν και δεν καταφερα να τελειωσω, Θωμας ο Σκοτεινος του Μπλανσω(δεν καταλαβαινα Χρστο) και ο Βασιλιάς Ληρ(πηγα να το διαβασω στα αγγλικά λολ)
Ο Μένων τρομερός και ο Φαίδρος μαζί του είναι στα αγαπημένα μου από Πλάτων. Ο Alan Watts είναι εκπληκτικός. Tον θεωρώ τον μεγαλύτερο δάσκαλο που είχα μιας και πέρα από το οτι μου έμαθε να διαλογίζομαι, ειλικρινά μου άλλαξε τον τρόπο με τον οποίο βλέπω τον κόσμο. Στην αρχή μπορεί να φαίνεται περίεργος όμως έχε πίστη. Γενικά μοιάζει με τον πλάτων σε πολλά σημεία. Αφού ένιωσες τον Μένων θα περάσεις τέλεια με τον Alan Watts.
Αν το έχεις, θα σου πρότεινα να διαβάσεις το αγγλικό κείμενο καθώς είναι μοναδικός ο τρόπος που γράφει. Γενικά το storytelling του είναι απίστευτο όταν γράφει αλλά και όταν μιλάει ( έχει κάτι 3ωρα lectures sto youtube)
Έπεσε αρκετό διάβασμα και φέτος. Θέλω όμως να μείνω σε έναν συγγραφέα που μου έκανε μεγαλύτερη εντύπωση. Τον Κενζαμπούρο Όε. Δεν παρακολουθώ πάρα πολύ συχνά το thread και ίσως έχω χάσει καμιά αναφορά στο όνομα του. Πρόκειται για βραβευμένο Ιάπωνα λογοτέχνη, στα ελληνικά αν δεν κάνω λάθος υπάρχουν μόλις 3 δικά του.
Σιωπηλή κραυγή
Τσάκισε τα από μικρά, σκότωσε τα από παιδιά
Μια προσωπική υπόθεση
(τα έβαλα σε αξιολογική σειρά σύμφωνα με το προσωπικό μου γούστο πάντα βέβαια)
Είναι το ένα καλύτερο από το άλλο. Δυσκολεύομαι να τον συγκρίνω με κάποιον δυτικό συγγραφέα για αυτό θα κάνω ένα πιο κινηματογραφικό παραλληλισμό. Είναι μια μίξη του Koreeda και του… Haneke. Φοβερή γραφή, τραγικές ιστορίες, αρκετός κυνισμός αλλά με την Ιαπωνική μελαγχολία διάχυτη, έτσι όπως αυτή συναντάτε και στον κινηματογράφο τους. Τον πήρα χαμπάρι από πέρυσι και φέτος διάβασα και το “Σιωπηλή κραυγή” που είναι ένα συγκλονιστικό αριστούργημα.
Δε διαβάζω Ιάπωνες συγγραφείς, νομίζω φέτος διάβασα το πρώτο μου βιβλίο από τον (βρετανό-)Ιάπωνα Καζούο Ισιγκούρο. Συγκεκριμένα το Never Let Me Go το οποίο το Times περιέλαβε στα 100 καλύτερα βρετανικά βιβλία της περιόδου 1923-2005 και ο ίδιος πήρε το Νόμπελ Λογοτεχνίας το 2017.
Είναι όντως διάχυτη αυτή η μελαγχολία και η αναπόληση για το (καλύτερο) παρελθόν η οποία δημιουργεί μια αβίαστη αφορμή για προβληματιστό που άλλα βιβλία δε μου δημιουργούν. Επομένως θα διαβάσω με χαρά κι αυτό που προτείνεις (δυστυχώς δεν το βρίσκω σε ελληνικό ebook, αν έχεις κάτι υπόψη, στείλε μου).
Πολυ ωραιες οι λιστες σας, και θα τις κοιταω στις επομενες αναζητησεις. Ευχαριστω!
Το 2019 ηταν αρκετα διαβαστερο μιας και διαβαζω πολυ στις συγκοινωνιες και στα διαλειματα στη δουλεια.
Με αυτη την ευκαιρια επιασα πολλα κλασσικα, ξαναδιαβασα καποια που δε καλοθυμομουνα στα αγγλικα και γενικα επεσα με τα μουτρα στο scifi.
Ο Ντικ ειναι μια λατρεια και θα συνεχισω και φετος την υπολοιπη βιβλιογραφια του με το Ubik απο τα αγαπημενα βιβλια μου εβερ.
Στα τοπ της χρονιας μου (πλην Ντικ) θα εβαζα το Kafka on the Shore του Murakami - πανω που λεγατε για Ιαπωνες συγγραφεις, μαζι με το Norwegian Wood που με εκανε κουρελι.
Λε λιστ:
Kafka on the Shore - Haruki Murakami Norwegian Wood - Haruki Murakami
The Hitchhiker’s Guide to the Galaxy (Hitchhiker’s Guide to the Galaxy, #1) - Douglas Adams The Restaurant at the End of the Universe (Hitchhiker’s Guide to the Galaxy, #2) - Douglas Adams Life, the Universe and Everything (Hitchhiker’s Guide to the Galaxy, #3) - Douglas Adams So Long, and Thanks for All the Fish (Hitchhiker’s Guide to the Galaxy, #4) - Douglas Adams Mostly Harmless (Hitchhiker’s Guide to the Galaxy, #5) - Douglas Adams
The Futurological Congress: From the Memoirs of Ijon Tichy - Stanislaw Lem The Cyberiad - Stanislaw Lem Solaris - Stanislaw Lem
Ubik - P.K.Dick Do Androids Dream of Electric Sheep? - P.K.Dick The Three Stigmata of Palmer Eldritch - P.K.Dick Flow My Tears, the Policeman Said- P.K.Dick A maze of death- P.K.Dick The man in the high castle - P.K.Dick
Blood Meridian - McCarthy Cormac "Surely You’re Joking, Mr. Feynman!": Adventures of a Curious Character - Richard Feynman The general in his labyrinth - Garcia Maquez The Son - Jo Nesbo The Music of Chance - Paul Auster Animal Farm - George Orwell 1984 - George Orwell
Σου αρεσε? το χω παρει και το χω στο σχετικα κοντινο προγραμμα. Θεωρειται βασικη επιρροη στην βια και στην σκατοψυχια που υπαρχει στα βιβλια του αγαπημενου μου fiction συγγραφεα του Bakker
Για το Blood Meridian τα ειχαμε συζητησει και τη περιοδο που το διαβαζα λιγο.
Μου φανηκε πολυ δυσκολο στην αρχη - η γραφη του κ η γλωσσα στα Αγγλικα - και φαντασου οτι μετα απο 100 σελιδες το ξαναεπιασα απο την αρχη.
Τη δευτερη φορα μπηκα στο νοημα με τα μουτρα, αλλα εχει μεγαλο learning curve πιστευω.
Το βιβλιο ομως σε ανταμοιβει με καταπληκτικους χαρακτηρες, φιλοσοφια, βια και ενα ανοιχτο mind fuck τελος
To “Surely You’re Joking, Mr. Feynman!”: Adventures of a Curious Character ειναι ενα πολυ ευχαριστο και αστειο βιβλιο με περιπετειες του Feynman. Μια γλυκια ματια στη καθημερινοτητα του, χωρις να επικεντρωνεται σε επιστημονικα θεματα πολυ. Ειναι ενοχλητικος, γαματος, αστειος και βασικα περιεργος (και λιγο μαλακας)! Υπαρχει κοσμος που το εχει λατρεψει και αλλοι που το μισουνε - προσωπικα δε καταλαβαινω τη τοσο υψηλη του βαθμολογια σε διαφορες κριτικες, αλλα ειχε πλακα. Ηταν ενα βιβλιο που ηθελα να διαβασω καιρο αλλα οχι στα αγαπημενα μου της χρονιας.
Η Μελαγχολια της Αντιστασης
Αρχικα με τρομαξαν οι ατελειωτες παραγραφοι και οι τεραστιες προτασεις. Μετα η αισθηση της επικειμενης αποκαλυψης. Ο αλαφροισκιωτος Βαλουσκα(“αυτος ο καλλιτεχνης της υπαρξιακης εκστασης”) που καταλαβαινε που βρισκοταν απο την αισθηση του παγωμενου οδοστρωματος κατω απτις αρβυλες του και ο κυριος Εστερ(που δεν εβαινε εξω για να αποφυγει τον κρετινισμο), η κυρια Εστερ(“ο κοσμος ειναι απλα ενα βιβαρι χαμερπων συμφεροντων”) με την ασταματητη μανια της για εξουσια και ο κολαουζος Χαρερ, η φαλαινα και ο πριγκηπας(του Ερεβους), ολοι μαζι οδηγουν και οδηγουνται απο τις ανικητες δυναμεις της αποδομησης στην εντροπια. Οπως ειπε και ο Karrer στο Damnation “Ολες οι ιστοριες ειναι ιστοριες αποσυνθεσης”.
Μας εκανε την καρδουλα χαλιγκαλι εν ολιγοις. Το Werkmeister Harmonies ειναι βασισμενο σε μερος του βιβλιου, οποτε σε οποιον αρεσε η ταινια θα αξιζε να το τσεκαρει.
Οποιος θελει καποιο απτα βιβλια που ανεφερα παραπανω, μια και εχω προσβαση σε σκανερ, ας στειλει ενα pm
Αν υπάρχει ένα θετικό των ημερών, είναι πως εμφανίζονται διαρκώς τέτοιες προσφορές. Οπότε, ρίχτε καμιά ματιά, που ξέρετε μπορεί να βρείτε κάτι για να περνάει η ώρα αυτές τις μέρες αλλά και για τις εβδομάδες που έρχονται. Δυστυχώς είναι e-books οπότε καλό φωτισμό στο δωμάτιο!
Πωπω ωραίος! Σκεφτόμουν πριν λίγο να ψάξω για τέτοιες προσφορές , και στα digital tools όποιος ασχολείται παίζουν τρελές προσφορές!! Μακάρι να παίζανε και λεφτά χαχα
Ξαναδιαβάζω τώρα David Abram - The spell of the Sensuous , όποιος αγαπάει τη φύση , διαλογισμούς και λοιπά θα περάσει πολύ καλά μαζί του
Να πω εδω οτι εχω αγαπησει παρα πολυ τον τελευταιο καιρο τα audiobooks, ο,τι πρεπει για λιωσιμο στο προπονητηριο (η διαδρομο για οσους πανε Γυμναστηριο) η για να κανεις πραγματα που δεν απαιτουν πολλη προσηλωση (grinding herbs στο WoW + audiobooks, ιδανικος συνδυασμος).
Μπορείς όμως να ακούσεις ένα βιβλίο που έχει “δύσκολες” και πολλές ιδέες και πληροφορίες και απαιτεί ενεργή χρήση του μυαλού σου? Περισσότερο για το δρόμο το σκέφτομαι αν το κάνεις ποτέ. Δηλαδή άμα στρέψω για λίγο την προσοχή μου αλλού δεν θα πρέπει μετά να το πηγαίνω μπροστά και πίσω? Και δεν είναι απολύτως σπαστικό ας πούμε να σου μιλήσει κάποιος στο λεωφορείο ή στο δρόμο και να πρέπει να κάνεις αυτό το μπροστά πίσω (ή απλά να σου πέσει το βαράκι στο προπονητήριο:P Πάντα με αποτρέπει αυτή η σκέψη από το να αγοράσω το audible η όπως λέγεται αυτή η εφαρμογή που έχει φουλ e-books με 12 ευρώ το μήνα
Κοιτα επειδη προσωπικα ειμαι ανθρωπος που μου αρεσει να ξαναδιαβαζω (πολλες φορες) βιβλια που μου αρεσουν το ιδανικο ειναι οταν διαβαζω κατι που ηδη εχω διαβασει ωστε να μην εχω τετοια θεματα. Απο την αλλη λιγη εξοικοιωση θελει και δεν χανεις νοημα, τωρα πιο δυσκολα πραγματα οπως λες δεν εχω δοκιμασει, λογοτεχνια κατα βαση. Στο αλλο που λες με το παγωμα ειναι οτι ενα feature που εχουν τα audiobook players ειναι πως οταν παγωσεις δεν ξεκιναει απο εκει που σταματησες αλλα μερικα δευτερολεπτα πιο πισω (το ρυθμιζεις) οποτε αμα σου μιλησει καποιος και αναγκαστεις να παγωσεις, σε ξεκιναει λιγο πιο πριν ωστε να μην χασεις τα συμφραζομενα.
Μαγικό πρώτο βιβλίο 1Q84, μετά τη μέση με έπιασε απτό λαιμό και το διάβασα σε μια μέρα.
Στην αρχή με ξένισε λίγο ο τίτλος και η υπερβολική περιγραφή αλλά όταν συνήθισα τη γραφή του δεν την αλλάζω. Εχω το 2ο και παρήγγειλα ήδη το 3ο.
Cheers!
