Κοιτα επειδη προσωπικα ειμαι ανθρωπος που μου αρεσει να ξαναδιαβαζω (πολλες φορες) βιβλια που μου αρεσουν το ιδανικο ειναι οταν διαβαζω κατι που ηδη εχω διαβασει ωστε να μην εχω τετοια θεματα. Απο την αλλη λιγη εξοικοιωση θελει και δεν χανεις νοημα, τωρα πιο δυσκολα πραγματα οπως λες δεν εχω δοκιμασει, λογοτεχνια κατα βαση. Στο αλλο που λες με το παγωμα ειναι οτι ενα feature που εχουν τα audiobook players ειναι πως οταν παγωσεις δεν ξεκιναει απο εκει που σταματησες αλλα μερικα δευτερολεπτα πιο πισω (το ρυθμιζεις) οποτε αμα σου μιλησει καποιος και αναγκαστεις να παγωσεις, σε ξεκιναει λιγο πιο πριν ωστε να μην χασεις τα συμφραζομενα.
1 Like
Ι see, Thank you very much!!
Μαγικό πρώτο βιβλίο 1Q84, μετά τη μέση με έπιασε απτό λαιμό και το διάβασα σε μια μέρα.
Στην αρχή με ξένισε λίγο ο τίτλος και η υπερβολική περιγραφή αλλά όταν συνήθισα τη γραφή του δεν την αλλάζω. Εχω το 2ο και παρήγγειλα ήδη το 3ο.
3 Likes
Τριλογία είναι;
1 Like
Το απόγευμα έπεσε στα χέρια μου ο γλάρος ιωναθαν και το διάβασα σχεδόν με μια ανάσα.
Απλοϊκό το νόημα αλλά υπέροχο το ταξίδι.
Ήταν παλιά η έκδοση και διάβασα ότι επανεκδόθηκε σχετικά πρόσφατα με +14 σελίδες στο τέλος. Θα το ψαξω.
3 Likes
Ξενέρωσα λίγο με το δεύτερο 1Q84, ξεκινάει μεν αργά αλλά ανεβαινει πολύ στη μέση, στο τέλος όμως φαινεται ότι έχει χασει τη φρεσκάδα του πρώτου. Πλέον έχει ανοίξει τόσα μετωπα που φοβάμαι ότι το φινάλε θα είναι κάτι ανάμεσα σε lost και notebook.
@eviL έμπαινα στο θρεντ για να γράψω γι αυτό το βιβλίο νομίζοντας ότι είμαι ο μόνος που το έχει διαβάσει και, ενώ σκρόλαρα λίγο, έπεσα πάνω στο ποστ σου.
Φοβερό βιβλίο, φοβερή γραφή (είμαι στα μισά ακόμα, μην κάνεις σπόιλερ), μου ταίριαξε από τις πρώτες 5 σελίδες το πως γράφει… Είναι αντίστοιχης ποιότητα και το Kafka on the Shore;
Πριν αρχίσω το Νορβηγικό δάσος, τελείωσα τον Υπόγειο Σιδηρόδρομο του Κόλσον Γουάιτχεντ.
Σκληρές εικόνες από τη ζωή ενός μαύρου κοριτσιού που γεννήθηκε σε μια φάρμα σκλάβων και θέλησε να αποδράσει. Ήταν σε πολλές λίστες με τα καλύτερα βιβλία του 2019.
1 Like
@plex27 τον Υπόγειο Σιδηρόδρομο δεν τον έχω διαβάσει, αλλά διαβάζω τώρα το “Μια άλλη χώρα” του James Baldwin. Με την νέγρικη λογοτεχνία δεν το έχω πολύ, αλλά απ’όσο ξέρω ο Baldwin ήταν/είναι σημαντικός εκπρόσωπος. Το βιβλίο παρά το γεγονός πως γράφτηκε στα 60ς έχει πολύ τολμηρή γραφή που δεν περιορίζεται στις φυλετικές διακρίσεις, είναι κάτι που θα μπορούσε να είχε γραφεί αν όχι στις μέρες μας, τότε αρκετές δεκαετίες αργότερα. Δεν είναι διόλου ευχάριστο ανάγνωσμα, το θεωρώ αρκετά σκληρό σε σημεία, μα σίγουρα θεωρώ πως θα ανταμείψει όποιον ψάχνει κάτι τέτοιο.
1 Like
To Norwegian Wood ηταν το πρωτο μου βιβλιο απο Χαρουκι και απο τοτε εγινα μεγαλος φαν.Εκτοτε τελειωσα τον Καφκα και το Wind Up Bird Chronicle, που ειναι τρομερα και τα δυο.
Τα περισσοτερα του βιβλια κινουνται περισσοτερο στο κοσμο του μαγικου ρεαλισμου ενω το NW ειναι πιο “νορμαλ” ιστορια.
Αφου σου αρεσει τοτε σιγουρα να συνεχισεις με ενα απο αυτα τα δυο! O Kafka ειναι μια σουρεαλ οδυσσεια καπως με παραλληλες ιστοριες που κορυφωνονται, και το Κουρδιστο Πουλι περισσοτερο φιλοσοφικο με ενδιαφεροντες χαρακτηρες.
Τωρα κανω ενα διαλειμμα τελειωνοντας το επιστημονικο The Future of Humanity του Michio Kaku , και το για πιο χαλαρο αναγνωσμα το Headhunters του Jo Nesbo.
2 Likes
Εγώ διαβάζω πάλι το Λυκόφως των ειδώλων του Νίτσε και έχω πεθάνει στο γέλιο. Ειλικρινά γελούσα 10 λεπτά συνεχόμενα μόνος μου, Δεν ξέρω γιατί μου φαίνεται τόσο αστείος ο Νίτσε αλλά είναι στα αλήθεια τρομερός. Το θράσος του στη σκέψη δεν έχει προηγούμενο. Και τόσο που άντεξε χωρίς να τρελαθεί καλά είναι
To Norwegian Wood μπήκε στη λίστα γιατί έχει γαμάτο τίτλοο
4 Likes
Ο “Κάφκα…” μ’ έψησε που το τσέκαρα λίγο να δω τι παίζει… Είναι όντως τόσο δυνατό;
Αυτό τον καιρό διάβασα τέσσερα υπέροχα πράγματα:
- Βίκτορ Φρανκλ - Το νόημα της ζωής (είναι η δεύτερη φορά που το διαβάζω. Πολύ δυνατό.)
- Μιριέλ Μπαρμπερί - Η κομψότητα του σκαντζόχοιρου
- Μάρω Βαμβουνάκη - Λουλούδι της κανέλλας
- Αρχιμ. Βασίλειος (Γοντικάκης) - Κάλλος και ησυχία στην Αγιορείτικη πολιτεία
2 Likes
Χαχα ναι
Αγαπημενο σημείο εκει που λερι οτι ο ιστορικός ειναι καβουρας, το λεω σενα φιλο ιστορικο και μπριζωνεται
1 Like
Να πω και την προσωπική μου εμπειρία με το “Λυκόφως των Ειδώλων” μιας και βλέπω πως αναφέρθηκε!
Έκανα το λάθος να το διαβάσω πριν από άλλα του Νίτσε, τώρα που το σκέφτομαι ίσως φταίει το τότε εφηβικό της ηλικίας μου και οι Bathory, λάθος που ευτυχώς διόρθωσα όταν έβαλα τα έργα του σε μια σειρά. Δηλαδή, εξαιρώντας την “Γενεαλογία της Ηθικής”, κάτι πραγματικά εντυπωσιακό για τα μέτρα μου, η σειρά για μένα, για να αντιληφθω νοηματικά την φιλοσοφία του, ήταν Ζαρατούστρα - Αντίχριστος - Λυκόφως.
Εν τέλει, χρόνια αφού μελέτησα εκ νέου το βιβλίο, συνειδητοποίησα πως είναι από τα “λιγότερο καλά του”, αν υπάρχουν τέτοια για αυτόν τον άνθρωπο. Το θεωρώ απολαυστικό πάραυτα.
Αν κάποιος θέλει να πάρει μια γεύση δηλαδή και να εισαχθεί στον κόσμο του Νίτσε, θα πρότεινα, χωρίς να με ρώτησε κανείς, είτε τον Αντίχριστο για γρήγορο μπρίζωμα, είτε το “Ecce Homo” που μάλλον είναι κάτι σαν οδηγός για όλα, με τα απόλυτα φιλάρεσκα σχόλια του Νίτσε για την πάρτη του, και μόνιμο δικαστήριο για τα πάντα!
4 Likes
Ενδιαφέρον αυτό που λες. Ο Ζαρατούστρα είναι ένα διαφορετικό βιβλίο στο μυαλό μου σε σχέση με τα άλλα του Νίτσε. Δεν ξέρω αν θα ξεκινούσα με αυτό. Βέβαια, κυρίως, θεωρώ πως ένα υπόβαθρο αρχαιοελληνικό είναι απαραίτητο για να διαβάσεις Νίτσε. Είναι πράγματι απολαυστικός όπως και να έχει.
Αρκετά όμως με τον Νίτσε για μένα, Διάβασα ξανά τον Αντίχριστο ελέω ημερών και το Λυκόφως τις τελευταίες μέρες , ταυτόχρονα είδα περίπου 20 ώρες Jordan Peterson σε μια βδομάδα και κοιτούσα κλεφτά Carl Jung. Αν δεν ήξερα τεχνικές διαλογισμού δεν ξέρω πώς θα κοιμόμουν σε αυτή τη ζωή.
Τώρα, ξεκίνησα ένα πολύ τολμηρό βιβλίο το οποίο εμφανίστηκε στη ζωή μου. Αν έχουμε φυσικούς στην παρέα ίσως να το εκτιμήσουν. Και οι μαθηματικοί το ίδιο. Είναι στην ουσία οι ανατολίτικες φιλοσοφίες του ζεν και ο Ηράκλειτος σε επιστημονική μορφή. Είμαστε φως, όλα είναι φως και τέτοια. Έκανε παρέα με τον Nikola Tesla ο κύριος που το έγραψε. Έχω επιστρατεύσει εναν φίλο που τελειώνει μεταπτυχιακό στη γενική φυσική για να το διαβάσουμε μαζί και να με βοηθήσει, αν και μου είπε πως είναι πιο πάνω από αυτόν 
Όπως και να έχει, το αφήνω εδώ γιατί μπορεί κάποιος να βρει το φως που λέμε.
Το βιβλίο λέγεται The Universal One του Walter Russel και αν κλικάρετε εδώ θα το βρείτε σε pdf.
Έχει γράψει και άλλο ένα “σχετικά γνωστό” βιβλίο αυτός , το Atomic Suicide, που στην ουσία λέει πως η ατομική ενέργεια είναι αντίθετη στους μηχανισμούς της ζωής σε ατομικό λέβελ και απλά θα κάνουμε τη γη μία άχρηστη , πεθαμένη μπάλα αν συνεχίσουμε. If you need existential terror , click here και μετά βρες το βιβλίο 
Εγώ θα το διαβάσω πάντως το Universal One γιατί έχω αυτό το gut feeling που μου λέει να το κάνω και ας μου πάρει και 10 χρόνια να το τελειώσω. Ε, μας πήρατε την δουλειά, τα ταξίδια, την κοπέλα, τον ζακ και τον King , δεν θα μας τρελάνετε εσείς, μπορούμε και μόνοι μας! 
(Kαραντίνα ημέρα 34827)
2 Likes
Σωστος.Για τα παντα πανω κατω. Start with the Greeks που λενε καπου
1 Like
Προσωπικά, αν και θεωρώ πως πιο σημαντικό ως συμβολή του στην φιλοσοφία την “Γενεαλογία της Ηθικής”, θεωρώ και εγώ τον “Ζαρατούστρα” ως ένα από τα σημαντικότερα βιβλία που έχουν γραφτεί, από όσα έχω διαβάσει τουλάχιστον. Ακόμη και η δομή του είναι εκπληκτική, η επανάληψη συγκεκριμένων λέξεων, είναι όλο ταγμένο στην ιδέα που αναλύει.
Συνεπώς, θεωρώ πως η άτυπη τριλογία που ανέφερα εκδηλώνει καλύτερα τα νοήματα του συγγραφέα και αποτρέπει διάσημες παρανοήσεις, θα ξεκινούσα όμως με αυτά που ανέφερα.
Όσον αφορά το υπόβαθρο που λες, συμφωνώ εν μέρει. Η Γενεαλογία βέβαια διαθέτει ένα έντονο άρωμα Χέγκελ, και ας το αρνείται για μένα ο Νίτσε, ενώ, επειδή πιστεύω πως πέρασε φάσεις στην σκέψη του, θεωρώ πως καλό είναι όποιος ασχοληθεί εξ’ ολοκλήρου με το έργο του να έχει μια ιδέα από Σωκράτη και Σοπενάουερ, εξίσου κομβικούς και τους 2 στον καθορισμό του Νίτσε. Για τον δεύτερο, είχε γράψει στα νιάτα του και ένα υπέροχο δοκίμιο σχετικά με το πόσο γαμάτος Δάσκαλος ήταν, μέχρι που φυσικά τον αποκύρηξε πλήρως στην συνέχεια, εν μέρει καλώς για μένα.
Μετά βέβαια, για να το τραβήξω και να το συνδέσω με κάτι άλλο που ανέφερες, θεωρώ απαραίτητο να ασχοληθεί κάποιος με Φρόυντ, που κατηγορήθηκε μάλιστα, πως πέραν της ψυχαναλυτικής μεθόδου του, ουσιαστικά μετέφερε τον Νίτσε στην ψυχολογία. Μετά, η σειρά των μετέπειτα ψυχαναλυτών με επιρροές είναι γνωστή νομίζω, αν κάποιος θέλει να συνεχίσει το σκάψιμο! Φυσικά, ολοκληρώνοντας τον κύκλο, η επιστροφή σε ύστερους Έλληνες μάλλον είναι λογική, και πέραν της προφανούς επιλογής του Καζαντζάκη, θα πρότεινα Καστοριάδη, που, εμβάθυνε σε Φρόυντ και Νίτσε, πιο ουσιαστικά από πολλούς άλλους, παρά τα γνωστά εμπόδια στην γραφή του και το ύφος του.
Οπότε φτάνω εδώ, και θα προσπαθήσω, μιας και θα βγω οφ τόπικ, να είμαι σύντομος και περιεκτικός, όχι τόσο για να διαφωνήσουμε όσο για να εκφράσω μια γνώμη, χωρίς διάθεση να σου αλλάξω την δική σου.
Θεωρώ τον JP, έχοντας αφιερώσει πολύ χρόνο σε διαλέξεις και debates του, κυρίως για τις πολιτικές του απόψεις, από τους μεγαλύτερους τσαρλατάνους της εποχής του. Ιδίως σε ότι έχει να κάνει με την τεκμηρίωση της πολιτικής του θέσης, αφήνοντας στην άκρη την επιδραστικότητα του στους alt-right κύκλους, τον θεωρώ προκλητικά επικίνδυνο και πολλές φορές ανίδεο. Πάντως, καλά έκανες και κοιτούσες Jung, μιας και από όσα σκαμπάζω και έχω παρακολουθήσει, ο JP δεν πρέπει να έχει μελετήσει τίποτα άλλο στην ζωή του πέρα από Jung και την Βίβλο. Θα με πεις εριστικό τώρα, αλλά κλείνω εδώ το οφ τόπικ, δεν υπάρχει λόγος να ξεκινήσουμε αντιπαράθεση, νομίζω κανείς μας δεν την χρειάζεται τέτοιες μέρες χαχα!
Τον Walter Russel τον έχω στα υπόψη, δεν έχω ασχοληθεί ιδιαίτερα και μου έδωσες μια αφορμή τώρα να το επισπεύσω!
Υ.Γ. Τι κάνει η καραντίνα ε!
4 Likes
Παντως στο Λυκοφως εγραψε το πιο ταιριαστο αποφθεγμα για το φορουμ μας
“Χωρίς τη μουσική η ζωη θα ταν ενα λαθος”
Α μην το λες, διαβασε και το κομμουνιστικο μανιφέστο
6 Likes
Χαχα αυτα που λετε για τον JP με ετρωγαν και εμενα να τα γραψω απο χτες αλλα δεν ηθελα να ξεκινησει χαμος. Απλα να συμπληρωσω οτι δεν ξερω απο Ψυχολογια οποτε στον τομεα του μπορει να ειναι ο καλυτερος, αλλα στο γνωστικο μου πεδιο που ειναι οι Κοινωνικες Επιστημες ειναι επικινδυνα ασχετος.
4 Likes
Ναι, γιατί να μαλώσουμε συμφωνώ στα περισσότερα από αυτά που γράφεις.
Οι 20 ώρες που είδα JP ήταν απλά ένα ολόκληρο course το Maps of meaning στο University of Toronto γιατί με ενδιαφέρει η σύνδεση μυθολογίας, νευρολογίας και storytelling, αυτά που πραγματεύεται δηλαδή το course.
Προφανώς έχω δει δεκάδες ακόμα ώρες με όλα αυτά τα debate klp στο παρελθόν.
Ο peterson γενικά επαναλαμβάνεται και είναι τόσο προφανείς οι επιρροές του που καμιά φορά σκέφτομαι πως απλά επαναλαμβάνει αυτά που έχει διαβάσει και τίποτα περισσότερο. Δηλαδή αν είναι να δω 10 ωρες τον Peterson να μου εξηγεί τι εννοούσε ο Jung μπορώ καλύτερα να διαβάσω απευθείας τον Jung που τον έχω και πολύ ψηλότερα στο μυαλό μου.
Γενικά, ο JP ότι λένε τα data το μεταφέρει και πάντα τα data είναι ο θεός. Βέβαια, αυτό είναι χρήσιμο για εμένα γιατί λέω κουλ, αυτός ο άνθρωπος σκέφτεται με αυτόν τον τρόπο οπότε γλιτώνω κόπο για διάφορα πράγματα που θέλω να μελετήσω με αυτόν τον τρόπο.
Δεν θα έλεγα πως δεν είναι διαβασμένος αλλά είναι πολύ μονότονος και σε κάποια σημεία ρηχός.
Τέλος, όταν ανακοίνωσε πως τρέφεται μόνο με κρέας επειδή είχε βγει στη μόδα αυτή η εν λόγω δίαιτα λέω , οκαυ το παλικάρι τα έχει χάσει τελείως.
Έχει καλές προθέσεις γενικά σαν άνθρωπος όμως έπρεπε να πάει σε κανα βουνό να διαλογιστεί καθώς κάπου στην πορεία μπερδεύτηκε.
Whatever, δεν ξέρω τίποτα
1 Like
Ανταυτου δυστυχώς προτιμησε τις βενζοδιαζεπινες και τα τεχνητα κωματα. Του κανε μεγαλη ζημια ο συναχωμενος σλοβενος
2 Likes