Καθώς πλησιάζουν οι καλοκαιρινές διακοπές, φτιάχνω τη λίστα των βιβλίων που θέλω να διαβάσω κατά τη διάρκειά τους… Το καλοκαίρι παραδοσιακά διαβάζω κλασικά πράγματα, πέρσι διάβασα πχ The Animal Farm, The Great Gatsby κτλ.
Φέτος θέλω επιτέλους να διαβάσω το Magic Mountain του Μαν. Το έχει διαβάσει κανείς; Έχω ακούσει (προφανώς) θετικές αλλά κι αρνητικές κριτικές.
Το επομενο μου διαβασμα, αλλα στα Αγγλικα
σε γενικές γραμμές συμφωνώ απόλυτα. πάντα προτιμώ να διαβάζω την πρωτότυπη έκδοση όταν είναι στα αγγλικά. ωστόσο, εδώ που συζητάμε για μετάφραση στην αγγλική γερμανικού πρωτοτύπου, τι νόημα βρίσκεις; εκτός αν κρίνει κανείς πως η ελληνική μετάφραση δεν είναι ικανοποιητική και καταφεύγει στην αγγλική πχ
edit. απόλυτα βλαξ, νόμιζα αναφερόσουν στο μαγικό βουνό!
Με σκαλωσες και λεω τοσο πατατια εκανα? 
Στη μέση του καλοκαιριού και δε γίνεται να αφεθεί η μελέτη. Για την ώρα διαβάστηκαν με μία αίσθηση ωραιότητας:
Μάρω Βαμβουνάκη - “Ο πιανίστας και ο θάνατος”
Luis Sepulveda - “Η ιστορία του γάτου που έμαθε σ’ ένα γλάρο να πετάει”
Luis Sepuvelda - “Χρονικά του περιθωρίου”
Eric Schmitt - “Αγαπητέ Θεέ”
Robert Fisher - “Ο ιππότης με τη σκουριασμένη πανοπλία”
Αρχιμ. Βασίλειος - “Θεολογικό σχόλιο στις τοιχογραφίες της Ιεράς Μονής Σταυρονικήτα”
Μολις τελείωσα και τον τρίτο τόμο του 1Q84
Καλησπέρα. Έχετε να προτείνετε κάποιο βιβλίο σχετικό με την ιστορία της ηλεκτρονικής μουσικής από Ξενάκη και Jean Michel Jarre, Tangerine Dream, Kraftwerk, electro pop, trance, κλπ μέχρι σήμερα; Θα προτιμούσα να είναι στα αγγλικά.
Έφτιαξα τη βιβλιοθήκη μου και έπεσα στο Οι Λέξεις και τα Πράγματα ( The order of things ) του Φουκώ. Απ’όσο θυμάμαι, είναι το μόνο βιβλίο που με είχε κάνει να νιώσω χαζός ενώ το διάβαζα και το παράτησα, αν και ήμουν φαντάρος όταν το αγόρασα όπου η εγκεφαλική λειτουργία πέφτει στο μηδέν. Θα του ξαναδώσω άλλη μια ευκαιρία πολύ σύντομα, αν και είμαι σίγουρος πως δε θα είναι εύκολο ανάγνωσμα.
Πριν από 10 ημέρες περίπου, πέθανε ο Ντίνος Χριστιανόπουλος, είδηση που πέρασε περισσότερο στα “ψιλά” απ’ ό,τι θα έπρεπε (ελέω επικαιρότητας κορωνοϊού κι ελληνοτουρκικών). Όσο οξύμωρο και αν ακούγεται, γράφτηκε ένα πολύ ωραίο άρθρο για τον αποθανόντα στην ιστοσελίδα του «Πρώτου Θέματος».
Είμαι στα μισά του κι ο Walter White φαντάζει ήδη τοπικό βαποράκι. Εξαιρετικό κι από γραφή κι από καταγραφή ιστορικών στοιχείων:
Επόμενο:
Αυτό διαβάζω τώρα. Πολύ ωραίο βιβλίο για όσους αρέσκονται στα ιστορικά, με το κλασικό ζωηρό ύφος του Ραφαήλιδη
Γενικά ο Ραφαηλίδης δεν έχει βγάλει κακό βιβλίο.
Είναι το τρίτο του που διαβάζω, και ως τώρα συμφωνώ. Τα προηγούμενα δύο ήταν η κωμικοτραγική ιστορία του ελληνικού έθνους και οι λαοί των Βαλκανίων, εξαιρετικα και τα δύο
Aν σε ενδιαφέρει και ο κινηματογράφος υπό το πρίσμα του, τα ‘‘Λεξικό Ταινιών’’ Ι-ΙΙ-ΙΙΙ (το τρίτο μόνο για Ελληνικό Κινηματογράφο), είναι ε-ξαι-ρε-τι-κά, από τις καλύτερες συλλογές κριτικών που έχω
Αλλά όποιο του βιβλίο και αν πάρεις γενικά, είναι τοπ
Thanks, ψάχνομαι πάντα για τέτοια βιβλία και δεν έχω διαβάσει καθόλου Ραφαηλίδη οπότε θα το βάλω στα υπόψιν.
Σε άλλα νέα, ψιλοπαράτησα το Μαγικό Βουνό που έλεγα να ξεκινήσω το καλοκαίρι:
Note to self: Να θυμηθώ να έχω χαμηλά στη λίστα μου βιβλία που έχουν γραφτεί 100 χρόνια πριν.
Με κούρασε λίγο η γραφή, η λεπτομέρεια στη σκιαγράφηση των χαρακτήρων και η αργή πλοκή (που, ως ένα σημείο προφανώς, είναι το κεντρικό θέμα στην ιστορία). Θα το τελειώσω προφανώς, αλλά αργότερα.
Προς το παρόν διαβάζω στη θέση του το Catch 22 κι ομολογώ ότι πλέον το απολαμβάνω ενώ στην αρχή μου είχε φανεί λίγο outdated. Παρανοϊκη παρουσίαση της τρέλας του πολέμου, του φόβου για τον θάνατο, της ματαιοδοξίας και γενικά της - survival mode - ζωής των ανθρώπων εν καιρώ πολέμου.
Τελείωσα το Κορίτσι με το τατουάζ το οποίο ήταν πολύ καλό και συνεχίσω με το επόμενο της τριλογίας Το κορίτσι που έπαιζε με την φωτιά.
Καλημέρες. Μιας και σε δυο βδομάδες αλλάζει το έτος και θα φτιάξω νέα λίστα με βιβλία που θέλω να διαβάσω, περιμένω προτάσεις, μιας και βρίσκομαι σε λογοτεχνική ξηρασία αυτήν την περίοδο. Κριτήριο είναι να με ρουφήξει το βιβλίο, παρά το αντίθετο. Ενδεικτικά τέτοια βιβλία που έχω στο μυαλό μου, αναφέρω:
α. Το Κουρδιστό Πουλί - Μουρακάμι
β. Ο Κατά Γκαρπ Κόσμος - Ίρβινγκ
γ. Η Μαύρη Ντάλια - Ελρόυ
δ. Το Σπίτι της Σιωπής - Παμούκ
ε. Εκατό Χρόνια Μοναξιάς - Μάρκες
στ. Μικρά Αγγλία - Καρυστιάνη
Χτες το τελειωσα, εξαιρετικο βιβλιο κατα βαση ιστορικο με ουκ ολιγες φιλοσοφικες προεκτασεις. Χωρις παρωπιδες και με πολυ ζωηρο τροπο γραφης.
