ο λενος ειναι μεγαλος θεος,αλλα το μονολογκ ισως και να ειναι το χειροτερο βιβλιο του,θραυσματα απο τις σκεψεις του.προσωπικα το βρηκα αδιαφορο(αν οχι απογοητευτικο)
ΟΠΩςΔΗΠΟΤΕ παρε το ‘λοστρε’.ολη η ελληνικη βλαχομαλακοκουλτουρα μεσα σε ενα βιβλιο
κανει πουτανα στρατο/αστυνομια/εκκλησια/αθανατη βλαχοελληνικη νοοτροπια
ισως το πιο αστειο βιβλιο που εχω διαβασει απο ελληνα συγγραφεα
επισης πολυ καλα ειναι ‘τα χαστουκοψαρα’ και το ‘bororo’
αλλα το λοστρε ειναι ΕΠΟΣ.
Με λυπη ειδα οτι (τουλαχιστον στις τελευταιες 15 σελιδες) κανεις δεν εχει αναφερει ισως τον μεγαλυτερο/πιο ‘μπροστα’ συγγραφεα του 20ου αιωνα
Philip K Dick.
Κριμα.Στερειτε απο τον εαυτο σας την παρανοικα μεγαλοφυη σκεψη καποιου που ηταν τοσο μπροστα απο την εποχη του που ακομα και σημερα δεν εχει ακουστει οσο 8α του αξιζε
the 3 stigmata of palmer eldritch (γραμμενο το 1965 8O 8O )
valis
ubik
do androids dream of electric sheep ?
the man in the high castle
a scanner darkly
μερικα βιβλια ετσι για να ‘καειτε’.αν τα αγγλικα σας ειναι αξιοπρεπη διαβαστε τον στα αγγλικα,η μεταφραση,οσο καλη και αν ειναι,στερει ,σε ενα μικρο μεν σημαντικο δε βαθμο,απο τον αναγνωστη αυτο που θελει να πει ο συγγραφεας
γιατι οι γιαλομ/χιλσοπ/κοελιο και λοιποι μαιντανοι που ο κοσμος παει και αγοραζει γιατι του λενε να αγορασει δεν πιανουν μια μπροστα σε συγγραφεις σαν τον pkd (και αλλους πολλους που δεν θα αναφερω)
dragonlance απλα 
Margaret Weis και Tracy Hickman
οποιος γουσταρει δρακους, ξωτικα και αλλα τετοια σε στυλ αρχοντα να τα διαβασει ανεπιφυλακτα!!!
θάνατος στη βενετία το οποίο ήταν εξαιρετικό και and then there was none που ήταν ιδιαίτερα συναρπαστικό και με απρόσμενο, πανέξυπνο τέλος.
Λένος Χρηστίδης for president.
τελευτεο βιβλιο π διαβασα ηταν μια βιογραφια του Γεροντα Παησιου που μας μοιρασαν στ σχολειο…
Χμ…όταν τελειώσω με forgotten realms γιατί μου μένουν γύρω στα 5 σκοπεύω να αρχίσω!
Είναι πολλά?
Now playing: Amon Amarth - Metalwrath
via FoxyTunes
Απαγορευμένα παιχνίδια απο την Φρανσουα Μπουαγιέ. Ευχαριστώ την αγαπητή συγγραφέα για την κατάθλιψη που κατάφερε να μου χαρίσει σε 120 σελίδες. Πραγματικά, τέτοια σκατοψυχία πουθενά αλλού.
Τώρα ξεκίνησα να διαβάζω το Φώναξε το στα βουνά του Τζέιμς Μπόλντουιν. Καλό φένεται, για να δούμε τι θα μας βγεί…
Μια ακομα ψηφος απο μενα.
Απαγορευμένα παιχνίδια απο την Φρανσουα Μπουαγιέ. Ευχαριστώ την αγαπητή συγγραφέα για την κατάθλιψη που κατάφερε να μου χαρίσει σε 120 σελίδες. Πραγματικά, τέτοια σκατοψυχία πουθενά αλλού.
Τώρα ξεκίνησα να διαβάζω το Φώναξε το στα βουνά του Τζέιμς Μπόλντουιν. Καλό φένεται, για να δούμε τι θα μας βγεί…
Διαβάζω βιβλία like there’s no freakin’ tomorrow! Γιατί? δεν ξέρω… κανένα απωθημένο μάλλον…
Αυτή τη στιγμή διαβάζω το “Last of the wilds” της Trudi Canavan.
Διάβασα επιτέλους το ‘‘Θα φτύσω στους τάφους σας’’. Απολαυστικό θα έλεγα.
Διαβάζω το όλα τα ονόματα του Σαραμαγκού. Κάτι με έχει πιάσει με τους ευρωπαίους σύγχρονους συγγραφείς… Μέχρι στιγμής είναι ενδιαφέρον!!
Αξιοποιηση Προσωπικου με αναπτυξη στελεχων και βελτιωση οργανωσης.
Το ξεκινησα τωρα, δεν ειναι της σχολης.
Η Σκιά του Πόε.
Καλό φαίνεται, μυστηρίου, λέει ότι είναι real story. Δοκιμάστε το.
Μπράβο ρε συ!το είχα δει κι εγώ αυτό αλλά μετά ξέχασα τον τίτλο!
Θα το ψάξω!Thanks!
Τελειωσα χθες το πορτρετο του Ντοριαν Γκρεη. Τζιζους, περιεργο βιβλιο! Ισως να φταιει το οτι ο αισθητισμος δεν ακουγεται πουθενα στις μερες μας πλεον. Μεχρι το τελος φαινοταν ιδιαιτερα αιρετικο και κυνικο, αλλα στο τελος τα εβαλε ολα σε μια σειρα ο Οσκαρ. Γιαυτο και παρολο που ο αισθητισμος μας φαινεται ξενος ή ξεπερασμενος, μενει διαχρονικο πιστευω.
Πηρα και το μαυρο γατο και το βαρελι του Αμοντιλαδο απο Ποε. Αυτο παλι με τα ρηαλ στορυ του Ποε, τι να πεις…
Την τοσο φριχτη και ομως τοσο απλη ιστορια που αρχιζω να γραφω, ουτε περιμενω ουτε ζητω να την πιστεψετε. Θα ημουν, αληθεια, τρελος αν περιμενα κατι τετοιο για μια υποθεση, οπου οι ιδιες οι αισθησεις μου αρνουνται τη μαρτυρια τους. Κι ομως δεν ειμαι τρελος- κι ασφαλως δεν ονειρευομαι
Η ανοιχτή κοινωνία και οι εχθροί της του Popper. Πολύ πρωτότυπη και ενδιαφέρουσα η ανάλυση για τον Πλάτωνα(είμαι ακόμα στον πρώτο τόμο). Βέβαια κάπου διάβασα ότι ο Ποππερ υποστήριζε τη Thatcher και ξενέρωσα. Μέχρι στιγμής δεν έχει δείξει τέτοια σημάδια πάντως.
Αν διαβάζουμε βιβλία; Βεβαίως, ανάλογα τα κέφια πάντα. Αυτό το καιρό διαβάζω το Nine Stories από τον λατρεμένο -αν και έχω διαβάσει μόνο τον Φύλακα στη Σίκαλη- J. D. Salinger. Μετά απ’ αυτό θα τσεκάρω σίγουρα κι άλλα έργα του. 