Για την Ισπανική Επανάσταση εγώ έχω σταμπάρει ένα του Abel Paz (είχε έρθει και το '96 στην Ελλάδα για διάφορες εκδηλώσεις), δε θυμάμαι τον τίτλο του αυτήν τη στιγμή, αλλά μου έχουν πει ότι είναι πολύ καλό.
Και τα δικά μου είχαν φόνους! :!: 
Πάντως τα παραπάνω βιβλία δεν είναι αυτό που λέμε ‘‘θεωρητικά’’, οπότε διαβάζονταν νεράκι, πολύ εύκολα.
Ωραίος ο Leper, έχω διαβάσει τα 1,3,5 κατά σειρά αναφοράς και πραγματικά η δουλειά της Ελευθεριακής Κουλτούρας είναι τρομερή στο α/α εκδοτικό χώρο και όχι μόνο.
Εγώ μόλις τελείωσα το “Everyday Stalinism - Ordinary Life in Extraordinary Times : Soviet Russia in the 1930s”, της Sheila Fitzpatrick, γνωστής Σοβιετολόγου. Εξαιρετικό βιβλίο, προφανώς αστικής ακαδημαικής προσέγγισης, πάνω στο πως η εκβιομηχάνιση, η κολλεκτιβοποίηση και η κατάργηση της αγοράς επί Στάλιν επηρέασε την καθημερινότητα του Ρωσικού λαού, κυρίως στα μεγάλα αστικά κέντρα. Αναμενόμενα κριτικό, ευτυχώς χωρίς να υιοθετεί ψυχροπολεμικές γελοιότητες, αναιρεί πολλές απο τις μπούρδες που χρόνια τώρα η ίδια η αστική προπαγάνδα εξαπέλυε εναντίον της ΕΣΣΔ. Ας είναι καλά τα αρχεία που ήρθαν στο φως μετα το 1991.
Το βιβλίο αυτό είναι τμήμα μιας εκδοτικής σειράς με τίτλο Annals of Communism, του πανεπιστημίου του Yale, βασισμένη στα αρχεία της ΕΣΣΔ που αποχαρακτηρίστηκαν μετά την παλινόρθωση του καπιταλισμού στην Ρωσία. Στη σειρά αυτή ανήκει και το βιβλίο που ξεκίνησα, The Road to Terror, Stalin and the Self-Destruction of the Bolsheviks, 1932-1939 των Getty & Naumov. Καλά ξέρω τι θα διαβάσω, παρολ’αυτά φαίνεται ενδιαφέρον.
Εγώ αυτόν τον καιρό διαβάζω το Ταξίδι στην Άκρη της Νύχτας του Σελίν. Απολαυστικότατο και καυστικότατο αλλά κλασικά η φλυαρία των Γάλλων ώρες ώρες δεν παλεύεται. Έτσι την είχα πατήσει και πέρσι τον Αύγουστο που διάβαζα Μπαλζάκ. Έπρεπε να διαλέξω κάτι πιό ανάλαφρο ρε γαμώτο. Δεν βαριέσαι…
Τσέκαρε και τα 3 του Ballestrini και το ‘‘Αυτοδιεθυνόμενα κοινωνικά κέντρα’’ του Moroni. Αξίζουν όσο και τα υπόλοιπα!
Eφόσον σε ενδιαφέρει η ιστορία της Αυτονομίας, τσέκαρε οπωσδήποτε το “Η Ανατροπή της Πολιτικής - Ευρωπαικά Αυτόνομα Κοινωνικά Κινήματα και η Αποαποικιοποίηση της Καθημερινής Ζωής”, του George Katsiaficas (μαθητηής του Marcuse και καθηγητής στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο Wentworth της Βοστώνης). Από Ελευθεριακή Κουλτούρα και αυτό.
Yeap, είναι στη λίστα και αυτό, μαζί με κάποια από Negri κ.ά. τα οποία θα τα αναφέρω όταν τα διαβάσω. 
Τελείωσα τη [B]Σκακιστική Νουβέλα[/B] του [B]Stephan Zweig[/B].
Η ιστορία πάνω σε ένα πλοίο μίας παρτίδας σκακιού, δύο ξεχωριστών διανοιών και μίας προσωπικής ιστορίας φυλάκισης με φόντο την Βιέννη του Β’ΠΠ. Βιβλίο-σφηνάκι, εξαιρετικά αφιερωμένο στους σκακιστές του φόρουμ
http://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=34849.
Kαι τώρα διαβάζω το [B]Η ομολογία ενός δολοφόνου - μέσα σε μία νύχτα[/B] του [B]Joseph Roth[/B]
[SPOILER]
Μια ολόκληρη νύχτα ώς το πρωί ακούν οι θαμώνες του ρώσικου καπηλειού Ταρί-Μπαρί στο Παρίσι την εκ βαθέων εξομολόγηση και την ιστορία της ζωής του Σεμιόν Γκολούμπτσικ, που δηλώνει δολοφόνος. Η μοίρα του Γκολούμπτσικ ?η δουλειά του στη μυστική αστυνομία του τσάρου, την Οχράνα, ο υποτιθέμενος διπλός φόνος του ετεροθαλούς αδερφού του και της νεαρής Λουτεσιά, οι συνωμοσίες του και οι προδοσίες του? όλα ξεκινούν από την προβληματική καταγωγή του. Από ειρωνεία της τύχης η υπηρεσία του τον στέλνει ως κατάσκοπο στο Παρίσι με το όνομα του πρίγκιπα Κραπότκιν, που είναι ο πραγματικός πατέρας του.
Αυτό το συναρπαστικό, σκοτεινό και ειρωνικό μυθιστόρημα είναι μια παραβολή για τη δύναμη του Κακού, για τη λογική της ύβρης και της προδοσίας.
[/SPOILER]
Έχει εκείνο το χαρακτηρστικό ειρωνικό/σοβαρό χιούμορ με το ελαφρύ υπερρεαλιστικό στοιχείο των Ρώσων σχολής Gogol/ Bulgagov, με αυτού του είδους τους χοντροκομμενους, σχετικά “ανόητους” ήρωες και την σοβαροφανή γλώσσα. I like.
Τελειωσα το 1ο βιβλιο της Ιστοριας της Σεξουαλικοτητας (Η διψα της γνωσης) του Μ. Φουκω. Τελειωνω και το “Η μαζικη ψυχολογια του φασισμου” του Β. Ραιχ και μετα ελπιζω να διαβασω και τιποτα για την εξεταστικη.
Α παραλληλα εχω ξεκινησει και την “Κοινωνια του Θεαματος” του Γκυ Ντεμπορ.
υπάρχει κάποιο site συγκεκριμένο που να έχει μαζεμένα βιβλία σε pdf για να κατεβάσω τίποτα; Γιατί με απλά γκουγκλαρίσματα δεν βρίσκω κάτι. Και λεφτά για τόσα βιβλία δεν υπάρχουν οπότε…
λοιπόνες www.torrentz.com θα βρεις αρκετό πράμα και σε pdf και σε audio books…ή κατευθείαν demonoid (αν και για να κατεβάσεις από κει πρέπει να σου κάνει invite ένα μέλος κι εγώ δεν είμαι μέλος για να σου κάνω)
Red Rum, Almighty C ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια… :oops:
Κατά τ’ άλλα
Μόλις το διάβασα και συνυπογράφω. Βέβαια, θα μπορούσε να είναι μικρότερο σε έκταση (600+ σελ.), αλλά τι να κάνουμε…
Και βέβαια είναι κλάσεις ανώτερο από το -επίσης πολύ διάσημο- Σφαγείο Νο5 του Vonnegut.
Επίσης διάβασα το “V.” του Pynchon. Άλλες τόσες σελίδες από εδώ (αν και για Pynchon θεωρείται μεσαίου μεγέθους).
Ωραίο ήτανε, ανοίγεται βέβαια σε πολλά θέματα, υιοθετεί και κάποιους αστικούς μύθους και συνομωσιολογίες για να προχωρήσει η υπόθεση, αλλά και πάλι αγκομάχησα για να το τελειώσω.
Αυτά προς το παρόν. Tο καλοκαίρι δεν προσφέρεται για πολλές αναλύσεις, αλλά από τότε που ξέσπασαν οι ταραχές στην Αγγλία έχω το νου μου στον Ballard και το “Millennium People” 8)
Παίδες μόλις τελείωσα το βιβλίο “Η Αλήθεια” το οποίο έχει βγει υπό την αιγίδα της Ελληνικής Ακαδημίας Κινέζικων Πολεμικών Τεχνών. Η δομή και το περιεχόμενο του βιβλίου είναι κάπως χαοτικά σε αρκετά σημεία, αλλά είναι μια πάρα πολύ καλή αρχή για όποιον ενδιαφέρεται για την ιστορία των Κινέζικων πολεμικών τεχνών, τη συμβολή των μοναχών Σαολίν σε αυτές και σε απελευθερωτικά κινήματα, το πως επηρέασαν διάφορες άλλες πολεμικές τέχνες, τι όπλα χρησιμοποιούνταν κλπ.
χαχαχαχαχαχχα κι εγώ, εντελώς, μέρες τώρα! Είναι τόσο εντυπωσιακές οι ομοιότητες, που ήταν το πρώτο πράγμα που μου ήρθε στο μυαλό! Παρά τις όποιες αδυναμίες του είναι προφητικό βιβλίο τελικά, όπως υποπτευόμουν εξ’αρχής…
Γενικά από την μέση του καλοκαιριού και μετά μπορώ να πω ότι διάβασα κατιτίς,βιβλία που σχετίζονταν,ως επί το πλείστον,με πολιτική φιλοσοφία και γεωπολιτική.
Έχω πήξει στην θεωρία γαμώτο και από λογοτεχνία μου φαίνεται ότι δεν ξέρω Χριστό:(
Άντε στα βαριά κάτι που να το βλέπω σε κάνα βιβλίο ως αναφορά ή κάτι τέτοιο.
Α επίσης έπεσε στα χέρια μου το βιβλίο του Β.Μαρκεζίνη,[I][B]Το Καλό Και Το Κακό Στην Τέχνη και στο Δίκαιο[/B][/I] και το λιγότερο που μπορώ να πω για αυτό είναι πως έχει αρκετό ενδιαφέρον.
Πάντως τώρα πρόσφατα ανακάλυψα στο πατρικό μου πλήθος από “Κομμουνιστικά” βιβλία και δεν κρύβω πως κάθομαι και τα φυλλομετρώ,εν αρχή,με περίσσιο ενδιαφέρον και αφοσίωση.
Ενδιαφέρον είναι επίσης ότι μιλάμε για παλιές εκδόσεις,του '50-'60.
Συνεπώς τώρα περιεργάζομαι τις [B][I]“Βάσεις Της Μαρξιστικής Φιλοσοφίας” [/I][/B] από την Ακαδημία Επιστημών της ΕΣΣΔ(δεν θυμάμαι τώρα έκδοση)και γενικώς παίρνω μια ιδέα,αν και κάποιες θέσεις είναι σαφώς αναθεωρημένες από το κλίμα και τον χρόνο της τότε εποχής.
Αυτό πρέπει να εκδόθηκε το 59 στη Μόσχα και δημοσιεύτηκε από τις “Πολιτικές και λογοτεχνικές εκδόσεις” το 61 στην ελλάδα. Τουλάχιστον αυτό αναφέρει η έκδοση που βγήκε πριν από 5 χρόνια από τη Σύγχρονη Εποχή και στηρίζεται σε αυτό που χεις εσύ.
μαουπασαν η ζολα θα διαλεγες καλυτερα ρε μαννγκα,για το πα’ι’δι που ελεγε για την κυρια με τας καμελιας,το μπαλζακ.το σαβουγ βιβγ στη λογοτεχνια.
A μπράβο…ακριβώς την ίδια σκέψη έκανα και γω. Λόγω των ταραχών το ξαναδιάβασα μετά απο 3 μήνες ξανά.
[B]Jonathan Littell[/B], [I]Les Bienveillantes[/I]. (Μου έδωσε ένας φίλος την ελληνική έκδοση με τίτλο “Ευμενίδες”)
Σκληρό βιβλίο που ο κεντρικός του ήρωας ήταν μέλος των SS στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο συγγραφέας παραμένει πιστός στα ιστορικά γεγονότα της εποχής ενώ παράλληλα μας παρουσιάζει το ψυχογράφημα του πρωταγωνιστή και άλλες λεπτομέρειες. Ο Littell γράφει εκπληκτικά και αν και δεν έχω τελειώσει ακόμα το βιβλίο του είμαι σίγουρη ότι θα το διαβάσω κι άλλες φορές. Δεν θα το πρότεινα σε κάποιον που δεν αντέχει σκληρές εικόνες και πράξεις γιατί οι περιγραφές του σπάνε κόκκαλα.
Για την ακρίβεια η πρώτη έκδοση έγινε το 1958,σε 500.000 αντίτυπα τα οποία και έφυγαν,και αυτό που έχω εγώ είναι η επανέκδοση του 1959,η οποία και έγινε στο πλαίσιο του 21ου συνεδρίου του ΚΚΣΕ.
Και όντως η ελληνική έκδοση βγήκε το 1961
Ψάξε και βρες αύτό επίσης : Martha Harnecker - Βασικές αρχές του Ιστορικού Υλισμού, εκδόσεις Παπαζηση.