Θα το έχω στα υπόψιν μου,αν και όπως είπα και για το παραπάνω βιβλίο,δεν κάνω βαθιά ανάγνωση απλώς το [I]κοιτάζω[/I].
Λόγω επικείμενης εξεταστικής διαβάζω άλλα όπως επίσης αυτά τα βιβλία δεν είναι ακόμα [I]του χεριού μου[/I],υπό την έννοια ότι-έτσι πιστεύω τουλάχιστον-θέλω λίγο καιρό ακόμη ώστε να μπορέσω να τα διαβάσω ορθά.Θέλω λίγη εξοικείωση.
Ξανάπιασα μετά απο χρόνια Κούντερα. Είχα ξεχάσει αυτόν τον τόσο χαρακτηριστικό τρόπο γραφής του, μπορώ να πω πως το χάρηκα. Θα εντρυφήσω για άλλη μια φορά σε όλα τα βιβλία του που είχα διαβάσει παλιά αλλά ξέχασα με τα χρόνια, και όλο και κάποιο καινούργιο θα αγοράσω…
[B][U]Αλφρεντ Αντλερ-Οι Νευρωσεις και η ερμηνεια τους [/U][/B]!!!
Προσπαθώ να τελειώσω τη “Μεταμόρφωση” του Κάφκα!! Θάνατος… -.-
Υπέροχο βιβλίο είναι το “Ocean Of Sound” του συγγραφέα, δημοσιογράφου και μουσικού, David Toop. Αξίζει να το διαβάσετε στα αγγλικά αν μπορείτε αλλά και να μη μπορείτε αξίζει!
Για τους λάτρεις της ιστορίας και δη της ευρωπαικής ιστορίας του 17ου αιώνα,
προτείνω το εξαίρετο βιβλίο:
[SIZE=“3”][B]Ο Αιώνας της επανάστασης, 1603-1714 [/B](Christopher Hill, εκδ. Οδυσσέας)[/SIZE]
Tα όσα διαδραματίστηκαν στη Μεγάλη Βρετανία από το 1603 έως και το 1714 ήταν καθοριστικά στην ιστορία -από την εξέλιξη και τους εμφύλιους πολέμους ως τις δημοκρατικές θεωρίες και τις επιστημονικές καινοτομίες- και επηρέασαν καταλυτικά όλο τον κόσμο, και ειδικά τη Βόρεια Αμερική. Κατά κοινή ομολογία ο Christopher Hill υπερέχει και διαφοροποιείται από τους ιστορικούς της περιόδου. Υποστήριζε πάντα ότι Ιστορία δεν είναι η αφήγηση γεγονότων, επομένως το καθήκον του ιστορικού είναι να εξηγεί τι συνέβη. Έτσι, στο βιβλίο αυτό διεισδύει με επιτυχία στα πιο συναρπαστικά και δραματικά συμβάντα της βρετανικής ιστορίας για να εξηγήσει τι σήμαιναν για τους ανθρώπους που τα βίωναν. Μια επαναστατική ιστορική αφήγηση για μια επαναστατική περίοδο, ένα εκπληκτικό βιβλίο, που συνδυάζει ζωντανή περιγραφή και προκλητικά επιχειρήματα. Όπως αναφέρει ο ίδιος ο συγγραφέας στην εισαγωγή του “το τι συνέβη κατά τον 17ο αιώνα αποτελεί ακόμη μέρος του σημερινού κόσμου μας, μέρος των τρόπων σκέψης μας, των προκαταλήψεων και των ελπίδων μας, αξίζει λοιπόν να προσπαθήσουμε να το κατανοήσουμε”. Ο διαπρεπής βρετανός μαρξιστής ιστορικός Christopher Hill είναι γνωστός για την πρωτοπορειακή εργασία του στη μικρο-ιστορία της αγγλικής επανάστασης και την επίδραση των αριστερών πολιτικών και των θρησκευτικών δυνάμεων. Το κείμενο αποτελεί μία σαφή και τεκμηριωμένη επισκόπηση ολόκληρου του 17ου αιώνα στην ιστορία της Αγγλίας. Ο Hill επισημαίνει και καταγράφει τις σημαντικότερες κοινωνικές, πολιτικές, οικονομικές και θρησκευτικές τάσεις που συνέβαλαν στην επανάσταση. Καλύπτει τομείς κλειδιά της σύγκρουσης όπως τις αλλαγές στη χρήση γης και την ιδιοκτησία, γεωργικές καινοτομίες, την κυβερνητική εξωτερική πολιτική που είχε έναν ευδιάκριτα καθολικό προσανατολισμό, τη διάσπαση μεταξύ των γαιοκτημόνων και των εμπόρων πόλεων, η πόλη και οι επαρχίες, η κατεστημένη εκκλησία και πολυάριθμες προ-πουριτανών (βλ. Καλβινιστών) αιρέσεις που άρχισαν να φύονται σαν άγρια βλάστηση και την άνοδο ενός λαικού δημοκρατικού κινήματος.
[B]Το Κυμβαλειον - Η Ερμητικη Επιστημη[/B]
Μ-Ε-Γ-Α-Λ-Ε Country Joe,ότι έψαχνα!!
Φαίνεται ιδανικό προοίμιο στην τετραλογία των “Εποχών” του Hobsbawm.
Κατά τα άλλα, νέο υλικό κατέφτασε σήμερα στο σπίτι :
1.[B] Karl Kautsky, Igor Shafarevich, Raoul Vaneigem :[/B] “[I]Θαβωρίτες - Τόμας Μίνστερ - Αναβαπτιστές, αιρετική εξέγερση και κομμουνισμός στην κεντρική Ευρώπη του 15ου-16ου αιώνα”[/I], Εκδόσεις Ανάκαρα.
…στο σπαρακτικό μεταίχμιο δύο κόσμων, μεταξύ της φεουδαρχίας που υποχωρούσε δίνοντας τη θέση της στη νέο-αναδυόμενη σύγχρονη εποχή, εμφανίστηκαν και έδρασαν λαϊκά επαναστατικά κινήματα που, εκφραζόμενα στη θεολογική γλώσσα, σκόρπισαν τον τρόμο στις τάξεις της κοσμικής και θρησκευτικής ιεραρχίας του καιρού τους:
- η Βοημική πόλη Θαβώρ που έγινε συνώνυμη της αιρετικής εξέγερσης και της
κοινοκτημοσύνης,- ο Μεγάλος Πόλεμος των Χωρικών στη Γερμανία (1524-1525), εμβληματική μορφή
του οποίου υπήρξε ο κήρυκας Τόμας Μίνστερ,- η μαχητική πτέρυγα του Αναβαπτιστικού κινήματος που εγκαθίδρυσε την
Κομμούνα της στην γερμανική πόλη του Μύνστερ (1534-1535)
- [B]Τάσος Κατσαρός : [/B] [I]“Μια απόφαση μάχομαι μέχρι το τέλος. Στενή Αυτοάμυνα (ΟΠΛΑ) 1946-1947”[/I], Εκδόσεις Δαίμων του Τυπογραφείου.
Αν και απο αναρχικές εκδόσεις, το βιβλίο στέκεται αντιδιαμετρικά απο λογικές Άγι Στίνα. Ο συγγραφέας περιγράφει τις συνθήκες τρομοκρατίας που επικράτησαν στη χώρα αμέσως μετά την απελευθέρωση από τους Γερμανούς και τις αιτίες που οδήγησαν στον εμφύλιο πόλεμο. Μετά από εξονυχιστική έρευνα που έκανε συγκέντρωσε στοιχεία σχετικά με τη συγκρότηση της ΟΠΛΑ στη Θεσσαλονικη, τη δομή της οργάνωσης, τον τρόπο δράσης της και τις συνθήκες κάτω από τις οποίες εξαρθρώθηκε. Ο τίτλος του βιβλίου “Μια απόφαση μάχομαι μέχρι το τέλος” ήταν ένα τραγούδι που “σιγοτραγουδούσαν οι κουρασμένες φωνές των τραυματισμένων πολιτοφυλάκων σε κάποιο νοσοκομείο της Λερίντα στον Ισπανικό εμφύλιο”.
- [B]Shlomo Sand :[/B] [I]The Invention of the Jewish People[/I], Verso Books.
Ο Shlomo Sand, είναι καθηγητής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο του Tel Aviv. Στο εν λόγω βιβλίο καταρρίπτει το μύθο της συνέχειας της Εβραικής / Ισραηλίτικης φυλής (θολοκουλτουριάρης και αυτός για τους Σιωνιστές :p). Αρνούμενος την ιστορία της βίαιης, υποκινούμενης απο τους Ρωμαίους, εξορίας των Εβραίων τον 1ο μ.Χ. αιώνα επιχειρηματολογεί στην καταγωγή των σύγχρονων εβραίων απο προσήλυτους της Ανατολικής Ευρώπης και της Μέσης Ανατολής.
Μπράβο ρε Isis, μπράβο ρε σεις παιδιά…
Δύσκολα και “βαριά” βιβλία διαβάζετε και μαρέσει, που κατά τ’άλλα εγώ μετά καυχιέμαι, επειδή διαβάζω, ή μάλλον ξεκίνησα να διαβάζω, Έρμαν Έσσε και Ντοστογιέφσκι…
Α, επί του θέματος, πριν δύο μέρες τελείωσα τον “Ντέμιαν” του Έσσε… Πολύ ωραίο βιβλίο, που σου “γεννά” προβληματισμούς…
Μου άρεσε ιδιαίτερα το σημείο, που ο πρωταγωνιστής Σ. περιέγραφε τον φίλο του Ντέμιαν, καθώς κοιτούσε το κενό και τον παρομοίαζε με “πανάρχαια πέτρινη μάσκα” ή κάτι τέτοιο. Και επίσης, μου άρεσε ακόμα ένα σημείο, που αναρωτιόταν ο Ντέμιαν πώς είναι δυνατό να αποδεχόμαστε τον μισό κόσμο, αυτόν δηλαδή που εκπροσωπεί ο Θεός και να απορρίπτουμε τον άλλον μισό, τον “αμαρτωλό”, που δε συμβαδίζει με τα ιδανικά του “φωτεινού” κόσμου… Με συγκίνησε, επίσης, και το τέλος - αν και το άφηνε λίγο “φλου” νομίζω! 
Toν έχω διαβάσει το Ντέμιαν όταν ήμουν έφηβος τρομερό βιβλίο με έίχε αφήσει αναυδό το τέλος
Ο Έσσε είναι απίστευτος ρομαντικός, χαμένος ιδεαλιστής και πάνω απο όλα ανθρώπινος
Τον εκτιμώ πάρα πολύ να διαβάσει και τον λύκο της στέπας φίλη Silent
Σ’ ευχαριστώ πολύ Γιάννη! Τον έχω διαβάσει και τον “Λύκο της Στέπας” και μου άρεσε εξίσου… αν και στο τέλος, έχω την εντύπωση, ότι σε αφήνει με ένα ερωτηματικό! Θέλω να πώ, ότι τελειώνει “κάπως” αόριστα - όπως και στο Ντέμιαν - και πάντα σε κάνει να αγωνιάς για τη “συνέχεια”… Τέλος πάντων, ο Έσσε είναι όλα αυτά, που έγραψες παραπάνω…το επόμενο βιβλίο του, που σκοπεύω να διαβάσω είναι το “Σιντάρτα” ή η “Γερτρούδη”… Προς το παρόν, όμως, σκέφτομαι να αρχίσω (πάλι) τον “Παίκτη”, που τον είχα αφήσει προς το τέλος, για να διαβάσω για την εξεταστική υποτίθεται - αυτό όμως ήταν πρόφαση, στην πραγματικότητα βαριόμουνα να διαβάσω…
Ποσο ασχετος θεε μου…
Isis, αν σε ενδιαφερει αυτη η περιοδος (Εξεγερση των Χωρικων κλπ.) τσεκαρε το βιβλιο ‘‘Ο εκκλησιαστης’’. Ειχα γραψει για αυτο παλιοτερα, λογοτεχνικο ειναι και αναφερεται σε ολα αυτα τα γεγονοτα. Δε θυμαμαι κι εγω ποσες σελιδες, αλλα το διαβαζεις νερακι, δεν μπορεις να το αφησεις.
Να διαβάσετε το White Line Fever
Διαβάζεται πανευκολα, έχει πολλές λεπτομέρειες , καλύπτει δεκαετίες ( από αμούστακο lemmy μέχρι τώρα) και φυσικά έχει ατάκες. Νομίζω πως κάνει ιδανικό combo μαζί με το ντοκιμαντέρ που βγήκε πέρσι . ε βάζετε ένα ουισκάκι( ή ό,τι θέλτε), μότορχεντ από πίσω να παίζει και lemmy ρε μουνιάα 
@Floydized & Isis: εφόσον ενδιαφέρεστε για το βιβλίο του Christopher Hill, τότε σας προτείνω και τα δύο παρακάτω που έχουν παρεμφερή θεματολογία και επεκτείνονται σε μεγαλύτερη χρονική διάρκεια:
Από την Αναγέννηση στην Αμερικανική Επανάσταση (John E.E.D. Acton, εκδ. Σμίλη)
…“Η εξουσία διαφθείρει, η απόλυτη εξουσία διαφθείρει απόλυτα”… Λόρδος Άκτον
Ο Πλούτος και η φτώχεια των εθνών (David S. Landes, εκδ. Α.Α. Λιβάνη)
Εδώ έχουμε λίγο (πολύ μάλλον) από οικονομία, γεωγραφία, εθνολογία, θρησκεία και πόλεμο.
Έχει βγεί και με μεταφράση στα Ελληνικά η όχι?
Πάντως πρέπει να λέει έχω δεί και την ταινία φίλε Ζούγκλα το Lemmy the movie
Ο τύπος είναι πρότυπο του Ροκ ν Ρολ
Nαι το έχω υπόψη μου το συγκεκριμένο βιβλίο, μάλιστα η εισαγωγή του βιβλίου “Θαβωρίτες - Τόμας Μιντσερ - Αναβαπτιστές” ξεκινά με απόσπασμα απο το “Ο Εκκλησιαστής”. Επίσης, για το ίδιο θέμα κλασικό είναι και το “Ο πόλεμος των χωρικών στη Γερμανία”, του Friedrich Engels.
“[B]Ο Λύκος της Στέπας[/B]” από [B]Έρμαν Έσσε[/B].
Καταπληκτικό βιβλίο, γεμάτο συμβολισμούς, διαχρονικό όσο ποτέ. Πραγματεύεται τη σύγχυση της σύγχρονης ύπαρξης, την τυρρανία του εγκλωβισμένου ανθρώπου στη διττή φύση του, εγκλωβισμένου σε δύο εαυτούς, σε δύο μισά, όπου το ένα μισό επιβεβαιώνει όσα το άλλο μισό αρνιέται. Ένας συνεχής και θανάσιμος πόλεμος για όσα τον ελκύουν (μικροαστικός κόσμος) κι όμως απεχθάνεται.Παρουσιάζει την προσπάθεια αυτού του ανθρώπου να χτίσει έναν ακέραιο και αρμονικό εαυτό, ανεξάρτητο από τις μικροαστικές επιταγές της εποχής του, ξεχωριστό και διαφορετικό από τους υπόλοιπους ανθρώπους που περιφρονεί.
[SPOILER]
Για άλλη μια φορά απόλαυσα τις αναφορές του Έσσε σε κλασικούς συνθέτες, τη χρήση “ερμαφρόδιτης” προσωπικότητας στο έργο του, και φυσικά τη αναζήτηση της ευτυχίας μέσα από την ολοκληρωση της προσωπικότητας. [/SPOILER]
Εκατσα τωρα το βραδυ και διαβασα ξανα το ‘‘Περι Ιδιοκτησιας’’ του Προυντον.
Στις επομενες μερες σκοπευω να ξεκινησω ‘‘Το Τελος της Βεβαιοτητας : Χρονος, Χαος και οι Νομοι της Φυσης’’.