Διάβασα τον Ξένο του Καμύ. Ήξερα ότι δε θα με απογοητεύσει γιατί είχα διαβάσει την Πανούκλα και πράγματι αποδείχτηκε λατρεία. Υπέροχη γραφή, ξεδιπλώνει με φοβερή δεξιοτεχνία την κάθε πλευρά του χαρακτήρα του Μερσώ και μέσα από συμβολισμούς αλλά και τις σκέψεις τους ίδιου του πρωταγωνιστή σε κάνει να σκεφτείς τις κοινωνικές σχέσεις, τον θάνατο, την αποδοχή του από τον άνθρωπο και φυσικά, την ελευθερία και το πως την ορίζει ο καθένας στο μυαλό του.
Εγώ εδώ και μια βδομάδα “διαβάζω” το “ο ευτυχισμένος θάνατος” του ίδιου και έχω κολλήσει κάπου στη σαράντα σελίδα. Δε λέω, ωραία γραφή, καλή η υπόθεση, αλλά ρε γαμώτο με το που βλέπω βιβλία αρρωσταίνω τις τελευταίες μέρες. Και όσο σκέφτομαι όλα κείνα που πρέπει να βγάλω σε κανά μήνα, τρελαίνομαι!!! Τέεετοια απέχθεια για όλα τα βιβλία!!!
Mα εγώ δεν τους κατηγορώ -αν δεις ξανά το ποστ μου- γιατί δεν ακολούθησαν οι ίδιοι realpolitik αλλά γιατί ήταν συστηματικά αδιάβαστοι απέναντι στο πως λειτουργούσαν οι απέναντι τους. Όταν διαπραγματεύεσαι από θέση αδυναμίας οφείλεις αν μη τι άλλο να καταλαβαίνεις ξεκάθαρα τα συμφέροντα και την ατζέντα αυτού που έχεις απέναντι σου. Εδώ η εξωτερική μας πολιτική πέρασε τα τελευταία 20 χρόνια από τα χέρια ανθρώπων όπως ο Σαμαράς, ο Πάγκαλος, ο Αβραμόπουλος, o Δρούτσας και ο ΓΑΠ, τι ψάχνεις; #-o
Βρε ανηψιέ, αφού οι Πρώσοι και οι επίγονοι τους ευτυχώς έχασαν και τους δύο παγκόσμιους πολέμους που ξεκίνησαν, πως είναι δυνατό να “καθόρισαν όσο τίποτα άλλο την εξέλιξη των πραγμάτων”; Mάλλον οι νικητές και η στάση τους μετά από κάθε πόλεμο ήταν πιο καθοριστικοί…
Ή δεν κατάλαβα καλά το ποστ σου; :-k
Eυχαριστώ! 
Ναι,δεν εννοώ αν νίκησε τους πολέμους(ευτυχώς όχι όπως λες)αλλά μιλώ για το κομμάτι της Ευρώπης τότε,όπου οι διεργασίες ήταν καυτές και οδήγησαν όπου οδήγησαν.
Δεν το έγραψα καλά μάλλον,σόρρυ θείε.Όταν εννοώ η ‘‘πολιτική που ακολούθησαν’’ μιλώ πάλι για τον τότε χρόνο.Αναμφιβόλως αυτά τα γεγονότα τότε επηρέασαν πολύ περισσότερο την εξέλιξη της ιστορίας από τους…ταξικούς αγώνες στην Γαλλία κτλ,όπου είχαν επικεντρωθεί πολλοί!Αυτό ήθελα να πω!
Επίσης μην κακολογείς τον διπλωμάτη της Βιέννης,τον Δρούτσα.Είναι μεγάλο μυαλό έχουμε πει
εχει διαβασει κανεις το κοιμητηριο της πραγας του εκο?
Ναι, και δε με τρέλανε. Νομίζω ότι πολλοί είχαν πρόβλημα με τον κεντρικό χαρακτήρα. Για μένα πάντως το πρόβλημα ήταν ότι ο Έκο προσπάθησε να δείξει το βιβλίο ως πιο “έξυπνο” απ’ότι είναι στην πραγματικότητα. Επίσης, είναι σαφές από πολύ νωρίς το που θέλει να το πάει ο συγγραφέας, αν και αυτό ίσως δικαιολογείται από το θέμα του έργου. Δε λέω περισσότερα για να μην το σποϊλεριάσω.
O παράδεισος του βιβλιόφιλου το Δουβλίνο. Παλαβές εκπτώσεις… Τσίμπησα σήμερα τρία βιβλία, τα :
- Μoshe Lewin : The Soviet Century, Verso Books
- Ian Kershaw : Fateful Choices - Ten Decisions that Changed the World 1940-41, Alan Lane Publications
- Robert Service : Trotsky - A Biography, MacMillan edition.
Όλα σε hardback εκπτώσεις απο 100 ευρώ στα 23 ευρώ συνολικά, με την έκπτωση.
:D:D:D
τσιμπησα σημερα το Μια αιρετικη αποψη για το χαος στη καθημερινη μας ζωη.ηθελα απο καιρο να διαβασω οτιδηποτε για τη θεωρια του Χαους και αυτο νομιζω ειναι οτι καλυτερο μπορουσα να παρω για εκλαικευμενο παντα βιβλιο.
ποιό Δουβλίνο? η πόλη? και τι εννοείς “τσίμπησα σήμερᨔ?? εκεί είσαι??? τώρα ζήλεψα τρελά!!!
εγώ ξεκίνησα την πέτρινη σχεδιά του Σαραμάγκου κυρίως επειδή μου είχε αρέσει αρκετά το “αιρετικό” και “βλάσφημο” Κά’ι’ν του ιδίου!!!
Της σχολής ξεκίνησες τίποτα; ! 
Παιδία διαβάζει κανένας Καλβίνο;Το αν μια νύχτα του χειμώνα… ήταν εξαιρετικό.
άστα!!! δράμα !!!1 όπως το βλέπω θα με διαγράψουν στο τέλος (δηλαδή σε 2 χρόνια)!!! ευχαριστώ πάντως φωνή της συνείδησής μου!!! πάω τώρα να ξεκινήσω ειδικό ποινικό!!!
Και γω το χρωστάω αυτό και θα το δώσω…
Άσε ρε, εγώ ξεκίνησα και στη μέση τα παράτησα! Παραιτούμαι…!
τι γνωμη εχετε για τη σειρα του ΒΗΜΑ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ Κορυφαίοι Ελληνες πεζογραφοι του 20ου αιώνα?
Εμένα, προσωπικά, μου αρέσει πολύ και συμφέρει … με λιγότερα από πέντε ευρώ παίρνεις ένα βιβλίο (+εφημερίδα), αντί να πας να δώσεις ένα 15άρι τουλάχιστον… Και τα βιβλία μου αρέσουν. Έχω διαβάσει “το λάθος” του Σαμαράκη και έχω άλλα τρία (η πλωτή πόλη, το συναξάρι του Αντρέα Κορδοπάτη πρώτο μέρος, το μαουτχάουζεν) που θα κάτσω να τα διαβάσω μετά την εξεταστική … Αυτήν την εβδομάδα θα κυκλοφορήσει, νομίζω, το “η αστροφεγγιά” ή-κάπως-έτσι του Παναγιωτόπουλου!..
Μόλις τελείωσα και συστήνω ανεπιφύλακτα το “Περιπολών περι πολλών τυρβάζω” του Γιώργου Σκαμπαρδώνη.
Πρόκειται για μια συλλογή 26 μικρών διηγημάτων-αφηγημάτων που διαδραματίζονται κατά κύριο λόγο στην πόλη της Θεσσαλονίκης και προέρχονται είτε από προσωπικά βιώματα,είτε από αφηγήσεις τρίτων κτλ.
Η πένα του είναι εξαιρετική,μερικές ιστορίες είναι άκρως συγκινητικέ,άλλες χιουμοριστικές και καταφέρνει να σε ταυτίσει πολλές φορές με τον ήρωα,που συνήθως είναι κάποιος απλός καθημερινός άνθρωπος.
Όμορφο και “γρήγορο” ανάγνωσμα,αν και δεν συνηθίζω να διαβάζω πολλούς νεολληνες συγγραφείς.
Ένεκα εξεταστικής… Χαχαχα!
Nαι. Ναι. Ναι. 
Ωχ Καμμάς… Πόσο μετάνιωσα που πήρα αυτό το βιβλίο και όχι gray’s δεν λέγεται
Πολυ ωραιος ο Σκαμπαρδωνης!Μεγαλος συγγραφεας και φοβερο μυαλο/προσωπικοτητα.
Αυτος κι ο Σουρουνης ειναι απ?τους σπουδαιοτερους συγγραφεις που εχει βγαλει η Θεσσαλονικη.
Το τελευταιο δεν το διαβασα ακομα,θα τσεκαριστει συντομα.Βρες και διαβασε αν θες το «Μεταξυ σφυρας και αλιακμονος» του ιδιου και το «Νυχτες με ουρα» του Σουρουνη,πολυ καλα επισης.