Το έχω διαβάσει από τις εκδόσεις Γκοβόστη μόνο, επομένως δε μπορώ να συγκρίνω με την άλλη μετάφραση που λες. Σε γενικές γραμμές τη βρήκα καλή μεν τη μετάφραση των Γκοβόστη, υπήρχαν όμως και σημεία που με προβλημάτισαν κάπως - σκέφτηκα πως θα ήθελα να διάβαζα και μια εναλλακτική μετάφραση για να συγκρίνω. Σε σημεία επίσης βρήκα κάπως “πεπαλαιωμένη” τη μετάφραση. (πρέπει να είναι αρκετά παλιά σε γενικές γραμμές).
Ωστόσο είχα προτιμήσει εκείνες τις εκδόσεις εξαιτίας της απίθανης, κλασικής εικονογράφησης τους! (τι να γίνει, με επηρεάζει το στοιχείο της εικονογράφησης σ’ ένα βιβλίο, καλώς ή κακώς).
Eλλανορ επίσης τσεκαρε το βιβλίο του Αλιβιζάτου [I]“Οι Πολιτικοί Θεσμοί σε Κρίση 1922-1974,όψεις της Ελληνικής εμπειρίας”
[/I]
Ουσιαστικά είναι συνταγματική ιστορία,δλδ εξετάζοντας τους πολιτικούς θεσμούς της χώρας τρέχει πάνω σε ένα ευρύ φάσμα.Ειναι εξειδικευμένο και σίγουα οχι “απλη ιστορία” αλλα πρωτον εσυ σιγα μην εχεις πρόβλημα και δεύτερον θα σου προσφέρει αναλυτικές παρατηρήσεις για το διάστημα το οποίο πραγματεύεται(και ειναι απο τα πιο δύσκολα του ελληνικού κράτους)
Οι εκδόσεις του 21ου έχουν δημιουργήσει μια σειρά βιβλίων με την ονομασία 21ος Παράλληλος. Προς το παρόν έχουν εκδοθεί καμιά εικοσαριά τίτλοι και από αυτούς έχω διαβάσει τους:
Julia M.H. Smith
Η Ευρώπη μετά τη Ρώμη, μια νέα πολιτισμική ιστορία, 500-1000
Suraiya Faroqhi
H Οθωμανική Αυτοκρατορία και ο κόσμος γύρω της
Giusto Traina
428 μ.Χ: Η ιστορία μιας χρονιάς
Richard W. Bulliet
Κυνηγοι, βοσκοί και χάμπουργκερ
Ronald H. Fritze
Επινοημένη γνώση: Ψευδοιστορία, ψευδοεπιστήμη και ψευδοθρησκείες
Marshal Sahlins
Η δυτική ψευδαίσθηση της ανθρώπινης φύσης
στα σκαριά είναι το:
Susan McKinnon
Νεοφιλελεύθερη γενετική
Αυτό το τελευταίο με μεγάλη περιέργεια να δω τι άλλη ανωμαλία μπορεί να σκεφτεί ένας νεοφιλελεύθερος πέρα από το έκτρωμα της σημερινής οικονομίας.
ellanor, όλα τα παραπάνω είναι λίρα εκατό… Αν ψάξεις και τους υπόλοιπους τίτλους της συγκεκριμένης σειράς θα βρεις ενδιαφέροντα πράγματα.
Χαχαχαχαχαχα!!! Και ‘γω την κοιτάω η αλήθεια είναι, αφού ψάξω (συνήθως) πρώτα τη μετάφραση. Που το έψαξα λίγο πάντως δεν βρήκα κάτι συγκεκριμένο γι αυτήν του Ζαχαρόπουλου. Σε μία κριτική μόνο ενός αναγνώστη έγραφε ότι το βιβλίο τον ενθουσίασε, αλλά μέχρι εκεί. Η εικονογράφηση των βιβλίων απ’ τις εκδόσεις Ζαχαρόπουλος μου άρεσε πολύ κι αυτό ήταν ένα ακόμα στοιχείο που με δίχασε. Ενδεικτικά:
[SPOILER][/SPOILER]
Όχι πες! Χαχαχαχα!!! Η τετράτομη έκδοση κυκλοφόρησε ή το 2010 ή το 2011 νομίζω, οπότε είναι λογικό να μην την γνωρίζουν πολλοί, έχει επικρατήσει η μετάφραση της Κοραλίας Μακρή, γενικότερα, από τον Γκοβόστη.
Εγώ έχω του Ζαχαρόπουλου…
Θα είχε ενδιαφέρον να συγκρίνουμε κόπιες με τον ellanor, θυμάμαι πάντως ότι έχω ακούσει για τις εκδ. Ζαχαρόπουλος (παρόλο που από εκεί έχω σχεδόν όλη τη ρώσικη λογοτεχνία) ότι οι ίδιες οι εκδόσεις δεν είναι καλές. κακή επιμέλεια, κακή εκτύπωση, κακό χαρτί, μέρη που λείπουν κλπ.
τώρα αυτό το λέω με μία επιφύλαξη, γιατί δεν θυμάμαι την πηγή.
Τον Σαραντόπουλο ως μεταφραστή τον ξέρω και τον εμπιστεύομαι, την άλλη του Γκοβόστη δεν την ξέρω.
Από την άλλη, αν θες να διαβάσεις Ντοστογέφσκι, η μεταφράσεις του Αλεξάνδρου (στο Γκοβόστη) είναι καλύτερες από αυτές του Σαραντόπουλου.
Σ’ ευχαριστώ almighty μου! Δεν έτυχε να αγοράσω βιβλίο του Ντοστογιέφσκι, μέχρι τώρα, μεταφρασμένο από τον Αλεξάνδρου, έχω όμως την μετάφρασή του στο “Άννα Καρένινα” που επανεκδόθηκε πρόπερσι από τον Άγρα!!! Κάποια στιγμή όταν ασχοληθώ με τα “βαριά” μυθιστορήματα του Ντοστογιέφσκι θα προτιμήσω τις κλασικές μεταφράσεις του Αλεξάνδρου, τέλος πάντων. Πέρσι είχα αγοράσει το “Υπόγειο” από τις εκδόσεις ίνδικτος στις οποίες μεταφράστρια είναι η Ελένη Μπακοπούλου και για την οποία έχω διαβάσει επίσης πολύ καλές κριτικές! Θα δείξει…
Σκέφτομαι, λοιπόν, να αγοράσω αυτή του Ζαχαρόπουλου (στο “Πόλεμος και Ειρήνη”), αλλά τώρα είμαι λίγο μπερδεμένη, μάλλον όμως κατά 'κει τείνω. Πάντως, αυτό για τις εκδόσεις το έχω προσέξει και 'γω σε βιβλία που έχω. Γενικώς, κάνουν λίγο προχειροδουλειά - εκτός από το “1793” του Β. Ουγκώ, που πρέπει να 'ναι πιο καινούργια έκδοση και είναι πιο νορμάλ.
Άσχετο… αλλά όσον αφορά εκδόσεις πολύ καλή δουλειά έχει κάνει η Σμίλη στο “Η Παναγία των Παρισίων”. Από τις καλύτερες δουλειές που έχω δει. Το εξώφυλλο είναι ανάγλυφο, η βιβλιοδεσία προσεγμένη, οι (υπο)σημειώσεις στο περιθώριο αναλυτικότατες και η μετάφραση πολύ καλή. <3 Απλά το αναφέρω, γιατί είναι ένα από τα αγαπημένα (αν όχι το αγαπημένο μου) μου βιβλία…
Για Ντοστογέφσκι και “Έγκλημα και τιμωρία” ενδείκνυται η μετάφραση του Σωτήρη Πατατζή, που το έχει μεταφράσει καναδυό φορές για διαφορετικές εκδόσεις, στην ουσία βελτιώνοντάς το. Εκδόσεις γράμματα η καλύτερη έκδοση. Πρέπει να υπάρχει στην πρωτοπορία ξερωγώ.
Η σειρά που αναφέρεις CJ περιλαμβάνει και βιβλία νεοελληνικής ιστορίας? Πάντως οι τίτλοι αν μη τι άλλο είχαν ενδιαφέρον.
@ Κατα τ’ άλλα Silent Winter οι εκδόσεις Γκοβόστη έχουν αφενώς ορισμένους κλασικούς πίνακες του 19ου αιώνα στο εξώφυλλο και αφετέρου αυθεντική εσωτερική εικονογράφηση, με σχέδια που ίσως είναι από τις εποχές που γράφτηκε το ίδιο το βιβλίο - ήταν υπερβολικά ελκυστικό για να αντισταθώ.
Κακά τα ψέματα, ο καλύτερος τρόπος να πει κανείς ποιά μετάφραση είναι η καλύτερη είναι να… ξέρει ο ίδιος ρωσικά και να συγκρίνει με το πρωτότυπο. :PP Εντάξει, προφανώς και παίζει ρόλο και ο παράγοντας κατανόηση του κειμένου, λεξιλόγιο κλπ, όπως λέει η Almgihty θα ήταν καλό να γινόταν καμιά “ανταλλαγή” κάποια στιγμή και να συγκρίναμε εκδόσεις…
Ωραίο ακούγεται αυτό, ε. Όταν ανέβω Αθήνα με το καλό, θα περάσω και μία βόλτα απ’ το βιβλιοπωλείο, επιβάλλεται. Ευχαριστώ πολύ, θα το έχω στα υπ’ όψην!
Δε το είπα για να προτείνω τις συγκεκριμένες εκδόσεις, απλά ήθελα να τονίσω τι ήταν εκείνο που τράβηξε εμένα σε αυτές.
Το ιδανικό βασικά είναι να πηγαίνει κάποιος σ’ ένα βιβλιοπωλείο, από κείνα που μπορείς να αράξεις και να διαβάσεις και λίγο (ή σε καμιά βιβλιοθήκη που έχει λογοτεχνικά βιβλία), να παίρνει το ίδιο βιβλίο από 2-3 διαφορετικές εκδόσεις και να διαβάζει τις πρώτες 2-3 σελίδες από όλες. Και ό,τι του “κάτσει” πιο καλά, αυτό να πάρει.
Δεν το έχω κάνει ποτέ το πάνω που πρότεινα ο ίδιος βέβαια, αλλά δε βαριέσαι.
Όχι, νομίζω η συγκεκριμένη σειρά δεν εξειδικεύεται σε θέματα νεοελληνικής ιστορίας. Έχει να κάνει περισσότερο ή μάλλον κυρίως με ένα χαρμάνι θεμάτων γενικής ιστορίας, εθνολογίας, ανθρωπολογίας, εξελικτικής βιολογίας και κοινωνικής ψυχολογίας.
Όσον αφορά τη νεοελληνική ιστορία η πρώτη μου επαφή έγινε με την αξεπέραστη για μένα τετράτομη ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΝΕΟΤΕΡΑΣ ΕΛΛΑΔΟΣ του Διονύσιου Κόκκινου από τις εκδόσεις Μέλισσα. Παλιά έκδοση από το 1970 σε απλή καθαρεύουσα, ξεκινάει λίγο πριν την Ελληνική Επανάσταση και τελειώνει με την λήξη του Β΄Παγκοσμίου πολέμου το 1945, με ωραία αναλυτική περιγραφή των γεγονότων, σπάνιες φωτογραφίες και πλούσια εικονογράφηση προσωπικοτήτων, μαχών και λοιπών…
Αν την πετύχεις ποτέ σε κανένα βιβλιοπωλείο με μεταχειρισμένα, χτυπησέ την αβλεπί!!! 8)
[B]Η μυστική ιστορία του κόσμου[/B] του [COLOR=“DarkRed”]Jonathan Black[/COLOR]
[COLOR=“DarkSlateBlue”]ΑΠΟ ΤΑ ΩΡΑΙΟΤΕΡΑ ΚΑΙ ΑΠΡΟΣΜΕΝΑ ΒΙΒΛΙΑ ΠΟΥ ΕΧΩ ΔΙΑΒΑΣΕΙ ΠΟΤΕ. Θα “χαζέψετε” παίδες! Ακόμα κι εάν γνωρίζετε πράγματα από τη θεματική που πραγματεύεται, τα επιπλέον θεματάκια-διαμάντια και οι λεπτομέριες θα κάνουν τα σαγόνια σας να ξεκολλήσουν και τα μάτια σας να …ταξιδέψουν θέλετε-δεν θέλετε![/COLOR]
[U]Διαβάστε οπισθόφυλλο:[/U]
Τι είναι αυτό που, σαν το μίτο της Αριάδνης, οδηγεί την ανθρώπινη πορεία μέσα στο Χρόνο; Ποια μυστικά, υπόγεια ρεύματα συνδέουν τα βήματά μας από τον Όσιρι στη θεά Αθηνά, το Μίθρα, τους Ναΐτες ιππότες, τον Τολστόι, τον Τζορτζ Ουάσινγκτον, τον Γιουνγκ, τον Λένιν και τον Λιούις Κάρολ;
Βασισμένος στα κείμενα των Αιγυπτίων, των Ελλήνων και των Καμπαλιστών, και στις απόκρυφες διδαχές μυστικών εταιρειών όπως οι Ελευθεροτέκτονες και οι Ροδόσταυροι, ο Τζόναθαν Μπλακ παρουσιάζει την ιστορία του κόσμου από μια πολύ διαφορετική γωνία. Και ανατρέπει ό,τι γνωρίζαμε ως τώρα…
Όταν διαβάσεις αυτό το βιβλίο, βλέπεις μετά τον κόσμο με άλλα μάτια. Γίνεται πια φανερό ότι στα πάντα γύρω μας υπάρχει κωδικοποιημένη μια μυστική φιλοσοφία, από τα δημόσια κτίρια και μνημεία, τα μεγάλα έργα της τέχνης και της λογοτεχνίας, μέχρι τα ονόματα των ημερών της εβδομάδας και τα ίδια τα παραμύθια που λέμε στα παιδιά μας…
Το βιβλίο που παρουσιάζεται στο αποπάνω ποστ μου θυμίζει πολύ (χωρίς αυτό να σημαίνει ότι είναι και ίδια) τη:
[B]Μυστική Ιστορία: Αφανείς δυνάμεις που διαμόρφωσαν το παρελθόν[/B] του Joel Levy
Βιβλία με πιασάρικη θεματολογία του παρασκηνίου, κινούνται στα όρια της συνομωσιολογίας αλλά στην πραγματικότητα είναι μάλλον άχρηστα από πλευράς ιστορικών γνώσεων ουσίας. Αν δεν το προσέξεις στη συνέχεια, ξεπέφτεις εύκολα στα σκουπιδοβιβλία του Λιακοκούραδου…
Παιδάκια, έχει κανείς (ή καμιά) υπόψη κανένα καλό σύγγραμα αιγυπτιακής μυθολογίας? Είτε ελληνικό, είτε ξενόγλωσσο. Έλληνα ιστορικού / ερευνητή, ή ξένου.
Κι εγώ αυτό νομίζω από ένα γρήγορο ξεφύλλισμα που του έχω κάνει. Απλώς συνειρμικά μου ήρθε στο μυαλό και το βιβλίο του Joel Levy που το έχω διαβάσει και το θεωρώ αρκετά μέτριο.
@ellanor
Έχε στα υπόψιν και την ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΝΕΟΤΕΡΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ του Παύλου Πετρίδη από τις εκδόσεις Γκοβόστη:
Τόμος Α: 1821-1862, Από τα Δημοκρατικά Πολιτεύματα ως την κατάλυση της Οθωνικής Μοναρχίας.
Τόμος Β: 1862-1917, Από την Β΄ εν Αθήναις Εθνοσυνέλευση μέχρι την εκθρόνιση του Κωνσταντίνου Γλύξμπουργκ.
Τόμος Γ: 1917-1940, Από την αναβίωση της Βουλής της 31ης Μαίου 1915 έως την επιβολή του δικτατορικού καθεστώτος της 4ης Αυγούστου.
[/SPOILER]
Χαχαχαχα!!! Η τετράτομη έκδοση κυκλοφόρησε ή το 2010 ή το 2011 νομίζω, οπότε είναι λογικό να μην την γνωρίζουν πολλοί, έχει επικρατήσει η μετάφραση της Κοραλίας Μακρή, γενικότερα, από τον Γκοβόστη.
