η πιο αθλια/καταστροφικη μεταφραση που εχω διαβασει ειναι απο τον κακτο για το [B]θαυμαστο καινουργια κοσμο[/B].
αισχος.
Διάβασε αυτή από τις νησίδες έχουν ειπωθεί καλές κριτικές.
δεν το χω πετυχει ποτε,ισως το παρω απο το ιντερνετ καποια στιγμη.προς το παρον αγοραζω αλλα που θελω.και εχουν μαζευτει πολλα αδιαβαστα γαμωτο:?
Γενικά μακριά από μεταφράσεις του Κάκτου. H μετάφραση των νησίδων είναι καλή, του Κάκτου ούτε για προσάναμμα δεν κάνει.
ισχυει.ο κακτος εχει κατακρεουργησει λαβκραφτ(αιολος for the win)
Απ’ ό,τι κατάλαβα μόνο το όνομα έχουν…μακριά…
Lovecraft από Κάκτο είναι τραυματική εμπειρία. Για Lovecraft από Αίολο δεν έχω άποψη, αλλά φημισμένες είναι οι μεταφράσεις του Μπαλάνου, από τις γνωστές εκδόσεις τσέπης Ωρόρα. Πλέον τις βρίσκεις από τον ίδιο σε print-on-demand φάση.
Το Εκκρεμές του Φουκώ θέλει υπομονή.Eιδικά στην αρχή είναι απάλευτο.Μετά που μπερδεύει μέσα από Ναϊτες μέχρι τελετές Βουντού και Καββαλιστικά-μυστικιστικά σύμβολα και παγκόσμιες συνωμοσίες και Μασόνους και Ροδόσταυρους,ε ντάξει,γίνεται γαμάτος ο πουστς.Προσωπικά είναι απ τα αγαπημένα μου βιβλία έβερ.Το συγκεκριμένο βιβλίο θεωρώ ότι είναι “Ο Κώδικας Ντα Βιντσι γραμμένος από ακαδημαϊκό”.
Ο Έκο γενικά δεν μου είναι πολύ συμπαθής σαν λογοτέχνης,πλατειάζει και υπεραναλύει καταστάσεις,ώστε καταλήγει σε απίστευτες κοιλιές η πλοκή.Βαρέθηκα τη ζωή μου πχ στη Μυστηριώδη Φλόγα της Βασίλισσας Λοάνα και στο Νησί Της Προηγούμενης Ημερας, ενώ λάτρεψα Όνομα Του Ρόδου και Εκκρεμές. Το περυσινό του Κοιμητήριο της Πράγας,αρχίζει πάλι δυνατά και στη συνέχεια βαριέσαι τη ζωή σου.
Isis: Καλές είναι οι μεταφράσεις του Λαβκραφτ απο Αίολο.Σου μεταφέρουν τα βιβλία πιστεύω αυτήν την ατμόσφαιρα που βγάζει η “υπερβολή” της γλώσσας του με τους πολλούς επιθετικούς προσδιορισμούς κτλ…
ειναι εξαιρετικες πιστευω.τα τελευταια τευχη της σειρας τα εχει μεταφρασει ο μαστακουρης,που ειναι τοτεμ στο χωρο της φαντασικης λογοτεχνιας.
εχει υποψην του καποιος κανα βιβλιο με τον πολεμο στην γιουγκοσλαβια κλπ???
"[B]Andre Green[/B]"
Του Francois Duparc
[I]εκδ.Κατάρτι[/I]
χωρισμένο σε δυο μέρη με παρουσίαση της διαδρομής και του έργου του μεγάλου γάλλου ψυχαναλυτή αλλά και αναφορά σε κάποια συγκεκριμενα γραπτά/άρθρα του
"[B]Τρόμος [/B]"
Του Βλαντιμίρ Μακάνιν
[I]Εκδ.Καστανιώτη.[/I]
Από τους πιο διάσημους σύγχρονους ρώσους συγγραφείς, μια μελαγχολική ελεγεία πάνω στο γήρας μέσα από μια σύγχρονη παραλλαγή του κλασικού μύθου του Σάτυρου και της Νύμφης…
Από το catchy οπισθοφυλλο:
[SPOILER]πρόκειται για μια “ασύμμετρη απάντηση στην Λολίτα του Ναμπόκοφ”. Ένας ήρωας της μετασοβιετικής εποχής που αρνείται να γεράσει… Ο Μακάνιν στον “Τρόμο” αποτίει φόρο τιμής στην τρίτη ηλικία μέσα από αλλεπάλληλα στιγμιότυπα της καθημερινότητας ενός ηλικιωμένου ανθρώπου που λατρεύει το φεγγάρι, τις γυναίκες, τον έρωτα - που αρνείται να παραδοθεί και να πεθάνει μόνος, κολλημένος σε μια οθόνη τηλεόρασης όπως οι φίλοι του.
Σε σκηνές γεμάτες χιούμορ αλλά και σπαραγμό καταγράφονται με πιστότητα οι ιστορικές στιγμές του πραξικοπήματος κατά του Γκορμπατσόφ, η ζωή στη μετασοβιετική αναδυόμενη ελεύθερη οικονομία, η αγωνία ενός ανθρώπου που βλέπει τη γενιά του να ξεχνιέται και τη νέα γενιά να έχει χάσει κάθε προσανατολισμό. Ο τρόμος μπροστά στα γηρατειά, στο θάνατο, στη λησμονιά. Ο θρίαμβος της ερωτικής συνεύρεσης κάτω απ’ το φως του φεγγαριού.[/SPOILER]
Αν και μάλλον δεν είναι αυτό ακριβώς που θες, σκέφτηκα τον - Βόσνιο- Ίβο Άντριτς. Πιάνει το κλίμα και την ιστορία των Βαλκανίων.
Τα διηγήματα:
[I]Ταραγμένοι καιροί[/I] Το σπίτι στην άκρη της πόλης
Και το απίστευτο μυθιστόρημα [I]Το γεφύρι του Δρίνου[/I]
ευχαριστω πολυ,αν εχει καποιος να προσθεσει κατι…
Ζητάς βιβλία για τον εμφύλιο 90-95 ή για τον πόλεμο του 99?
Μου είχαν πάρει δώρο πριν καιρό τον δεύτερο τόμο απο τα απαντά και δεν έχω ασχοληθεί ακόμα,αλλα σκεφτόμουν να πάρω και τον πρώτο για να αρχίσω χρονολογικά,εννοω κακτο.Λες όχι και να την ψάξω απο αιολο;
ουτε καν κακτο.δεν ειναι καιρος να πετας χρηματα σε αχρηστα πραγματα.βεβαια τα βιβλιαρακια του αιολου ειναι περισσοτερα,αλλα τουλαχιστον αυτα που θα παρεις θα αξιζουν:wink:
Κοίτα, χωρίς να είμαι ειδήμων, απαντάω γιατί το έχω ψάξει λίγο το θέμα με τις μεταφράσεις δίνοντας βάση σε κριτικές απλών και μη (βιβλιοκριτικών) αναγνωστών και γενικώς κοιτάζοντας προτάσεις από διάφορα σάιτ. Ας πούμε, λόγου χάριν, αν ήθελες να διαβάσεις Ντοστογιέφσκι, θα σου έλεγα-λέγαμε [U]να ξεκινήσεις[/U] από τις κλασικές μεταφράσεις του Άρη Αλεξάνδρου που κυκλοφορούν απ’ τις εκδόσεις “γκοβόστης”. Υπάρχουν κι άλλες αξιόλογες μεταφράσεις ρώσων συγγραφέων, αλλά αυτός θεωρείται ο “κλασικός μεταφραστής της ρωσικής λογοτεχνίας”, και γενικά προτιμάται και συστήνεται σε νέους αναγνώστες του Ντοστογιέφσκι(και όχι μόνο)! Όσον αφορά άλλους συγγραφείς, το έργο του Φερνάντο Πεσσόα έχει αποδοθεί στα ελληνικά απ’ την Μαρία Παπαδήμα, η οποία μάλιστα έχει αποσπάσει “κρατικό βραβείο λογοτεχνικής μετάφρασης έργου ξένης λογοτεχνίας στην ελληνική γλώσσα” το 2008, για την μετάφρασή της στο “Το βιβλίο της Ανησυχίας” που κυκλοφορεί σε δίτομη έκδοση από τον “εξάντα”. Μεταφράσεις της κυκλοφορούν από τον “εξάντα”, αλλά και τις εκδόσεις “νεφέλη” πρόσφατα! Τζον Στάινμπεκ, αγαπημένος συγγραφέας που μίλησε, ή μάλλον έγραψε, για τον ανθρώπινο μόχθο, την εκμετάλλευση, κι όλα αυτά τα “όμορφα” (θα παρακαλούσα οι αγαπητοί συμφορουμίτες να με διορθώσουν αν έχω κάνει κάποιος λάθος.ευχαριστώ), μεταφράστηκε επιτυχώς από τον Κοσμά Πολίτη και κυκλοφόρησε απ’ τις εκδόσεις “γράμματα” κι όχι μόνο. Πλέον κυκλοφορεί από τον “ζαχαρόπουλο” - δεν γνωρίζω αν εξακολουθεί να κυκλοφορεί απ’ τα “γράμματα”. Τέλος, έργα του Κάφκα, άλλος ένας μεγάλος που με ενδιαφέρει ειλικρινά, κυκλοφορούν από τις “ροές” (οι οποίες γενικώς έχουν καλές μεταφράσεις - εγώ πρόσφατα τελείωσα τα διηγήματα του Τολστόι, β’ τόμος, κι έμεινα αρκετά ικανοποιημένη) μεταφρασμένα από τον Δημήτρη Δήμου και τον Βασίλη Πατέρα. Καλές μεταφράσεις κυκλοφορούν, επίσης, από τις “νησίδες” (αναφέρθηκε και πιο πάνω), “σμίλη” (κατ’ εμέ - μου άρεσε πολύ η δουλειά και από αισθητικής απόψεως και μεταφραστικά στην Παναγία των Παρισίων), “άγρα” κ.α. Αυτά τα ολίγα!
Αν θες την γνώμη μου, αν “βγαίνεις” (από οικονομικής απόψεως) αγόρασε ένα βιβλίο του απ’ τον “αίολο” και διάβασέ το, κι αν αυτό που διάβασες σε αφήσει ικανοποιημένο…βουρ! Ένα βιβλίο χάνει πολύ από μία κακογραμμένη μετάφραση και θα ήταν κρίμα να ξεκινήσεις έτσι! Το πιθανότερο είναι να μην τελειώσεις το βιβλίο χάνοντας πολλή απ’ τη μαγεία του συγγραφέα!
Συγγνώμη για το κατεβατό έιχα οίστρο!
*αν βγαίνεις - το διόρθωσα!
Το θέμα είναι ότι συγκεκριμένα στην λογοτεχνία τρόμου τι είναι αυτο που καθορίζει την κακή μετάφραση;Ποε πχ έχω διαβάσει απο 2-3 μεταφράστες και διέκρινα διαφορετικές προσεγγίσεις,όχι απαραίτητα κακές αλλα διαφορετικές.
Οκ θενκς!
Δεν ξέρω, προσωπικά, να σου απαντήσω…για μένα κακογραμμένη μετάφραση είναι αυτή που καθώς τη διαβάζω θέλω να κοιμηθώ, να πετάξω το βιβλίο, να το σκίσω, να το κάψω κι ό,τι μπορείς να φανταστείς. Κακά τα ψέματα, αν δεν κατέχεις καλά (και σε “βάθος” - καταλαβαίνεις τί προσπαθώ να πω, ελπίζω, εγώ πάλι μετά βίας) την γλώσσα δε μπορείς να ορίσεις εύκολα την καλή και την κακή μετάφραση. Τουλάχιστον, κάπως έτσι το αντιλαμβάνονται οι περισσότεροι, φαντάζομαι. Άρα ως “κακή” μετάφραση μπορείς να ορίσεις αυτή που δε σου προκαλεί κανένα ενδιαφέρον, περιέργεια, κ.ο.κ. να συνεχίσεις το βιβλίο!