Βιβλία...διαβάζουμε?

Μαζική τροφοδοσία βιβλίων στην περίοδο των γιορτών :

Τσίμπησα το “[B]Ιστορία της Δυτικής Φιλοσοφίας[/B]” του πανεπιστημίου της Οξφόρδης, σε φανταστική εικονογραφημένη έκδοση από την Νεφέλη. Συνποτική ουσιαστικά καταγραφή των φιλοσόφων και αντίστοιχων φιλοσοφικών ρευμάτων από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα. Το ήθελα για να αποκτήσω μια γενική ιδέα και ακολούθως έχοντας ως οδηγό το βιβλίο να το ψάξω βαθύτερα το θέμα. Από τις εκδόσεις Πολύτροπον πήρα το “[B]Μαζες και Ελιτ στη δημοκρατική Αθήνα[/B] - [I]Ρητορική, ιδεολογια και ισχύς του λαού[/I]” κάποιου Josiah Ober. Δεν τον ήξερα τον κύριο, αλλά απ’οτι βλέπω ήταν πρόεδρος του τμήματος κλασικών σπουδών του Princeton. Μια απόπειρα ερμηνείας των κοινωνικών απαρχών και της εσωτερικής λειτουργίας του πολιτικού συστήματος μιας αρχαίας πόλης-κράτους. Από τις εκδόσεις Αλεξάνδρεια το βιβλίο του Βόγλη Πολυμέρη με τίτλο "[B]Η εμπειρία της φυλακής - Οι πολιτικοί κρατούμενοι στον εμφύλιο πόλεμο[/B]."
Σε γενικές γραμμές οι εκδόσεις Αλεξάνδρεια έχουν κυκλοφορήσει καλά βιβλία στο χώρο της νεότερης και σύγχρονης ελληνικης ιστορίας.
Επόμενη αγορά ο πρώτος τόμος του [B]Δοκιμίου Ιστορίας του ΚΚΕ[/B] για το διάστημα 1918-1949, μόλις ξανακατέβω θα τσιμπήσω και τον δεύτερο τόμο (1949 - 1968 ). Οκ εδώ τα πράγματα είναι απλά, η επίσημη ιστορία του ΚΚΕ - προιόν πανελλαδικής κομματικής συνδιάσκεψης.
Κάποιοι εδώ μέσα θα γνωρίζουν λογικά το περιοδικό Sarajevo, παλιότερα παρουσίασε σε συνέχειες κείμενα και άρθρα πάνω σε θέματα που αφορούν την επεκτατική πολιτική του ελληνικού κράτους κατά τον 19ο αλλά και στις αρχές του20ου αιώνα. Τα συγκεκριμένα άρθρα σθγκεντρώθηκαν σε 4 βιβλία : “[B]Τα μυστικά του βούρκου - Καλά κρυμμένα μυστικά του ελληνικού ιμπεριαλισμού στον 20ο αιώνα[/B] - Τόμοι Α + Β”, “[B]Back to the (boot) roots - Επιλεγμένα θέματα από τον ιμπεριαλιστικό 19ο αιώνα του ελληνικού κράτους[/B]”, “[B]Γενικές θέσεις εναντίον του ελληνικού ιμπεριαλισμού[/B]”. Πακέτο με τα προαναφερθέντα πήρα και το “[B]Σρεμπρένιτσα[/B]” για τη σφαγή χιλιάδων Βόσνιων μουσουλμάνων από τους Σέρβους (με την επικουρία Ελλήνων εθελοντών - που ο θρύλος θέλει να είναι μέλη της Χ.Α.) κατά τη διάρκεια του πολέμου της Βοσνίας, το 1995.
Βρήκα και τσίμπησα σε προσφορά (5 ευρώ από 26) το “[B]Θάνατος στο Χέιμαρκετ[/B]” κάποιου Green James, που αφορά την έκρηξη του εργατικού κινήματος στο Σικάγο κατά τα τέλη του 19ου αιώνα και την περιβόητη σφαγή στις 4 Μαιου 1886 κατά τη διάρκεια απεργιακών κινητοποιήσεων. Eκδόσεις Καστανιώτη το προαναφερθέν. Από τον χώρο των α/α εκδόσεων καταπληκτική δουλειά κάνουν οι εκδόσεις Ελευθεριακή Κουλτούρα και Δαίμων του Τυπογραφείου. Από τον δεύτερο τσίμπησα το “[B]…Στην κόκκινη σημαία… Η επανάσταση στη Γερμανια 1918 - 1921[/B]”. Από την ελ. Κουλτούρα πήρα το “[B]Τέλος της Ηγεμονίας[/B]” του richard Day, και το οποίο διαβάζω αυτές τις μέρες. Ενδιαφέρον αναγνωσμα, ουσιαστικά αντιπαραθέτει τα “Νέα κοινωνικά κινήματα” (όπως τα αναφέρει) των τελευταίων δεκαετιών με τα “Παλιά κοινωνικά κινήματα” - σοσιαλδημοκρατία, κομμουνισμός, παλιός αναρχισμός στη βάση της συζήτησης περί ηγεμονίας και κρατικής εξουσίας.
Από πρόταση του Leper Jesus αν δεν κάνω λάθος, πήρα το “[B]Εφοδος στον Ουρανό[/B]” του Steve Wright, εκδόσεις Κόκκινο Νήμα πακέτο με το συλλογικό “[B]AUTONOMIA[/B] " από τις εκδόσεις “Λέσχη κατασκόπων του 21ου αιώνα”, με κείμενα των Negri, Deleuze, Guattari, Foucault κ.α. Και τα 2 έργα αφορούν το κίνημα της Εργατικής Αυτονομίας στην Ιταλία κατά την δεκαετία του 1970. Από περιοδικά πήρα τα τεύχη 6 και 7 της [B]Μαρξιστικής Σκέψης[/B] (αφιερώματα σε Μαρξ - Γκράμσι και Οκτωβριανή Επανάσταση αντίστοιχα) αλλά και το τεύχος 2 της [B]Μαρξιστικής Επιθεώρησης Praxis[/B], πρωτοβουλία του ομώνυμου blog.
Τέλος ήδη διάβασα το " [B]H κρίση του 2008 και η επιστροφή των οικονομικών της ύφεσης[/B]” του Paul Krugman από εκδόσεις Καστανιώτη ( προσφορά στην πολιτεία στα 4 ευρώ από 22, για όποιον ενδιαφέρεται). Ρέει νεράκι στο διάβασμα, περιγράφει το πως στήθηκαν οι διάφορες χρηματοπιστωτικές φούσκες των τελευτάιων δεκαετιών και τι προτείνει ως αντίδοτο στις κρίσεις (Keynes, Keynes & Keynes).

Και το Ντέμιαν από τον Έσε θυμάμαι μου χε κάνει φοβερή εντύπωση όταν το χα διαβάσει πριν πολλά χρόνια. Μάλιστα είχε συμπέσει με τo hype του Αλχημιστή με αποτέλεσμα το Nτέμιαν να πάρει μυθικές διαστάσεις αποκαλυπτικού μυστικού μέσα μου.

Διαβαστερός ο Isis!

Κάποιοι εδώ μέσα θα γνωρίζουν λογικά το περιοδικό Sarajevo, παλιότερα παρουσίασε σε συνέχειες κείμενα και άρθρα πάνω σε θέματα που αφορούν την επεκτατική πολιτική του ελληνικού κράτους κατά τον 19ο αλλά και στις αρχές του20ου αιώνα. Τα συγκεκριμένα άρθρα σθγκεντρώθηκαν σε 4 βιβλία : “Τα μυστικά του βούρκου - Καλά κρυμμένα μυστικά του ελληνικού ιμπεριαλισμού στον 20ο αιώνα - Τόμοι Α + Β”, “Back to the (boot) roots - Επιλεγμένα θέματα από τον ιμπεριαλιστικό 19ο αιώνα του ελληνικού κράτους”, “Γενικές θέσεις εναντίον του ελληνικού ιμπεριαλισμού”. Πακέτο με τα προαναφερθέντα πήρα και το “Σρεμπρένιτσα” για τη σφαγή χιλιάδων Βόσνιων μουσουλμάνων από τους Σέρβους (με την επικουρία Ελλήνων εθελοντών - που ο θρύλος θέλει να είναι μέλη της Χ.Α.) κατά τη διάρκεια του πολέμου της Βοσνίας, το 1995.

:thumbup: Γενικά σχεδόν όλες οι εκδόσεις των μητροπολιτικών συμβουλίων (περιοδικά, βιβλία κλπ.) είναι απίστευτα ποιοτικές.

Από τον δεύτερο τσίμπησα το “…Στην κόκκινη σημαία… Η επανάσταση στη Γερμανια 1918 - 1921”.

Όποτε έχεις όρεξη γράψε 5 πράγματα για το τι λέει αυτό.

“Εφοδος στον Ουρανό” του Steve Wright, εκδόσεις Κόκκινο Νήμα

Εγώ ακόμα να ασχοληθώ με αυτό. :oops:

το συλλογικό "AUTONOMIA " από τις εκδόσεις “Λέσχη κατασκόπων του 21ου αιώνα”, με κείμενα των Negri, Deleuze, Guattari, Foucault κ.α

:thumbup::thumbup::thumbup:

Στο προσωπικό top-5 βιβλίων για εκείνη την ιστορική περίοδο. Και έχει και ωραία δομή, με πιο ποιητικά κείμενα/comics ανάμεσα στις πολιτικές αναλύσεις. Και αν θυμάμαι καλά αρκετά μεγάλο μέρος του είναι αφιερωμένο και στη διάχυτη αυτονομία -πέρα από την οργανωμένη.

Ωραίες επιλογές γενικά! :slight_smile: Και αν σε ενδιαφέρει η φάση [U]νομίζω[/U] ότι τις επόμενες μέρες η Λέσχη έχει κι ένα διήμερο με έκθεση/πώληση παλιών και σημερινών περιοδικών και εκδόσεων της.

Όσο για μένα, τελευταία το έριξα στην κουλτούρα. Αφού τελείωσα με το ‘‘Ο ξένος’’ τώρα καταπιάνομαι με το ‘‘Η πανούκλα’’ του Camus.

Aς πω και γω, με αφορμή τους Leper και Ιsis…

(για περισσότερες πληροφορίες κλικάρουμε πάνω στο έργο)

Έχω ανοίξει αρκετά μέτωπα τελευταίο δίμηνο, γιατί δεν μπορώ να συγκεντρωθώ σε κάτι… Από λογοτεχνία διαβάζω τώρα απ’ τη συλλογή των έργων με τον [B][U]Sherlock Holmes[/U][/B] του [B]Α…C.Doyle[/B] . Σαν έκδοση, είναι ότι καλύτερο έχω πετύχει σε βιβλίο για την τιμή του. Ο S.Holmes όντως καμία σχέση με την παρουσίαση του G.Ritchie, το κείμενο ρέει άνετα , χωρίς περιττές λεπτομέρειες… Επίσης διαβάζω το [B][U]La Peste[/U][/B] του [B]Camus [/B]…Πρώτη απόπειρα μου, για ανάγνωση βιβλίου στα Γαλλικά , χωρίς πρόβλημα. Γενικά βρίσκω τα Γαλλικά , πολύ πιο συγκροτημένα στη Γραμματική απ’ τα Αγγλικά, οπότε δεν σε μπερδεύουν κάπου…
Απο πολιτική θεωρεία τελειώνω το [B][U]Rebel Cities[/U][/B](δωράκι απ’το Νew Left Review) του [B]D.Harvey[/B] που μιλάει για την πόλη ως κοινωνικό αγαθό , την πόλη ως μέσο πλουτισμού και το πως δομήθηκαν τα σύγχρονα αστικά κέντρα , επηρεασμένα απ’ την καπιταλιστική ανάπτυξη ανα περιοχή (αύξηση ενοικίων, το περίφημο “[U]accumulation by dispossession[/U]” κλπ)…
Είχα ξεκινήσει και το “[B][U]Πούσκιν και η Χρύση Εποχή της Ρωσικής Τέχνης[/U][/B]” εκδόσεις του Βήματος , απ’ τον [B]Π.Κανελλόπουλο[/B]… Αλλά το βαρέθηκα νωρίς…Σαν διαβάζεις σχολική ιστορία , ήταν…

Χθες που έκανα μια βόλτα Πολιτεία μου κίνησαν πολύ το ενδιαφέρον τα παρακάτω:

  1. [B][U]To Tέλος Της Ηγεμονίας[/U][/B](ΑΝΑΡΧΙΚΕΣ ΤΑΣΕΙΣ ΣΤΑ ΝΕΟΤΑΤΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΚΙΝΗΜΑΤΑ) του [B]R.Day[/B] που είπε και ο Isis

  2. [B][U]O Eθνικοσοσιαλισμός και η Αρχαιότητα[/U][/B] του [B]J.Chapoutot[/B] , Γάλλου ιστορικού…

Ο εθνικοσοσιαλισμός δεν μοιάζει να ενδιαφέρεται τόσο να ζήσει, όσο να πεθάνει. Οι πρωταγωνιστές του Τρίτου Ράιχ είχαν εγκαταλείψει την τάξη της ιστορίας για να ενταχθούν στην τάξη του μύθου. Ο Goebbels, αντιγράφοντας εδώ τον Bismark, έλεγε ότι “θα μείνουμε στην ιστορία ως οι μεγαλύτεροι ήρωες ή ως οι τελευταίοι εγκληματίες”, ότι θα τους αποδιδόταν υπερβολική σημασία: ο Hitler είναι ο Σατανάς, ο Himmler, ο Heydrich και ο Goebebels οι αρχάγγελοι του κακού, όπως διαβάζουμε μερικές φορές. Μεταθέτοντας όμως τις θλιβερές μορφές του Τρίτου Ράιχ στη ριζική ετερότητα του τέρατος, του τρελού ή του διαβόλου, υποκύπτοντας στους πειρασμούς της δαιμονολογίας ή μιας παράξενης θεολογίας του απόλυτου κακού, παίζουμε το παιχνίδι που ήθελαν ο Hitler και ο Goebbels να παίξουν οι επόμενες γενιές: να αποδώσουν δηλαδή στα πρόσωπά τους μια ιερότητα, έστω και αρνητική, και η αύρα αυτή να εμποδίσει κάθε ορθολογική προσέγγιση του φαινομένου τους.
Μπορούμε ίσως να διακρίνουμε εδώ τη χρησιμότητα του ιστορικού: ο ιστορικός αφαιρεί τα προσωπεία και σβήνει τα κεριά της λατρείας. Ενάντια στον μύθο του θανάτου, βλέπει τη γιατρειά μόνο στον θάνατο του μύθου. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

  1. [B][U]Εξουσία και Ελευθερία[/U][/B](Η ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΤΩΝ ΗΝΩΜΕΝΩΝ ΠΟΛΙΤΕΙΩΝ ΤΗΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ 1776-1789) του [B]Γ.Κοκκινάκη[/B]

Η μελέτη αυτή επιχειρεί να αναλύσει τη διαδικασία με την οποία επήλθαν βαθιές κοινωνικές ρήξεις και αλλαγές στις νοοτροπίες των ανθρώπων, την οποία συχνά περιγράφουμε ως “η Αμερικανική Επανάσταση”. Στο επίκεντρό της δέσποζαν ζητήματα που σήμερα έχουν τεθεί στο περιθώριο, όπως η άνιση αντιπροσώπευση ως αποτέλεσμα μη δημοκρατικών εκλογικών συστημάτων. Το γεγονός αυτό καταδεικνύει την απόσταση που είμαστε υποχρεωμένοι να διανύσουμε για να επανακαθορίσουμε τα διακυβεύματα της πολιτικής. Οι κοινωνικές δυνάμεις που στήριξαν την Επανάσταση και, στη συνέχεια, διαχειρίστηκαν το νέο κράτος, δεν είχαν ούτε την ίδια προέλευση ούτε παρόμοιους στόχους.

Ελπίζω να παίξουν χρήματα , και να τα τιμήσουμε… Αν έχει ασχοληθεί κανείς μ’ αυτά ας μιλήσει…

Παιδες τσεκαρετε ενα νεο βιβλιο για οποιον ενδοιαφερεται για νεους συγγραφεις.Το βιβλιο δεν εχει πολυ καιρο που κυκλοφορησε και ειναι διαθεσιμο σε αρκετα βιβλιοπωλεια.Ειναι ο κολητος μου απο λαρισα και μολις κανει τα πρωτα του βηματα…:wink:Για οποιον τον ενδοιαφερει ας τσεκαρει εδω http://www.goodreads.com/book/show/17186427 και ας διαβασει περι τινος προκειται.Οι ιστοριες εχουν θεματολογια8) κυριως τρομου

Έχω διαβάσει το δεύτερο τόμο και μόλις ξανακατέβω Σύγχρονη Εποχή θα τσιμπήσω και τον πρώτο… :slight_smile:

E, παιδιά, να ξέρετε πάντως ότι ο πρώτος τόμος είναι υπό αναθεώρηση, έτσι; Γράφτηκε σε μια περίοδο (μέσα δεκαετίας '90) κατά την οποία κάποιες θέσεις του ΚΚΕ πάνω σε βασικά ιστορικά ζητήματα ήταν αισθητά διαφορετικές σε σχέση με σήμερα. Ντάξει δε λέω διαβάστε το κι αυτό, κακό δε θα σας κάνει, αλλά μην παραξενευτείτε με τις διαφορές που θα εντοπίσετε ανάμεσα στους δύο τόμους.

Ναι στον αποπάνω.
Μόλις πήρα στα χέρια μου τα: ‘Αλήθειες Και Ψέματα Για Το Σοσιαλισμό Τόμος Β’’ και ‘ΕΣΣΔ Με Το Χέρι Στην Καρδιά 1968-1993’ του Μπάμπη Ιωάννου. Και τα δύο από τη Σύγχρονη Εποχή. Το πρώτο έχοντας διαβάσει και τον πρώτο τόμο δεν χρειάζεται συστάσεις. Το δεύτερο που ανέφερα το έχει διαβάσει κανείς;

Κι εγώ μόλις τελείωσα το λύκο της Στέπας. Κι εγώ δηλώνω γοητευμένος από το βιβλίο και μπλεγμένος μεταξύ πραγματικότητας και φαντασίας.

Ακολουθεί spoiler…

[SPOILER]Κάτι δεν μου έκατσε καλά από την αρχή της γνωριμίας με την Ερμίνα, που ήταν η θηλυκή κόπια του Έρμαν. Στο τέλος απλά χάθηκα…

[SPOILER]Έχει κανείς διεύθυνση του Πάμπλο, γιατί ξέμεινα;;[/SPOILER][/SPOILER]

Ίσως θα ταίριαζε καλύτερα στο θρεντ της κλασσικής μουσικής, αλλά δεν θα το δει κανείς εκεί…
[B]
[B]Glenn Gould: Σκέψεις για τη Μουσική[/B]
(εκδ. Νεφέλη)[/B]

Πρόκειται για αποσπάσματα από ομιλίες, συνεντεύξεις, προγράμματα κλπ ενός από τους σημαντικότερους και εκκεντρικότερους πιανίστες όλων των εποχών. Απολύτως ιδιοφυής άνθρωπος, κατά πολλούς απολύτως τρελός, είχε έναν πολύ προσωπικό και ιδιαίτερο τρόπο να αντιλαμβάνεται τη μουσικη, και πάρα, μα πάρα πολύ χιούμορ.
Όσοι έχουν λίγο περισσότερη έπαφή με (κλασική και όχι μόνο) μουσική νομίζω θα το απολαύσουν απίστευτα.

Παρεπιπτόντως ο Gould είναι ο ένας από τους ήρωες του μυθιστορήματος “Ο αποτυχημένος” του Thomas Bernhard αν σε ενδιαφέρει…

Δεν είχα ιδέα, και ω τι σύμπτωση θα πάω για βιβλία Παρασκευή πρωί! Thanks :smiley:

(edit - τώρα που διάβασα την υπόθεση του βιβλίου) o Χόροβιτς είχε πει για τον Γκουλντ -in real life- πως παίζει σαν ηλίθιος, κάνει όλα τα tempi λάθος - geek mode off

Εεεεεεε,χμ, κοίτα, αν δεν το βρεις παίζει να έχει εξαντληθεί. (Πολιτεία και πρωτοπορία το βγάζουν εξαντλημένο - πάντως τουλάχιστον μέχρι πέρσι υπήρχε).

Αλλά όλο και κάπου αλλού θα υπάρχει πιστεύω :-s

[U]frances yates -[B]Η ΤΕΧΝΗ ΤΗΣ ΜΝΗΜΗΣ.[/B][/U]

Από τις ωραιότερες, ακαδημαϊκού τύπου, μελέτες “ειδικής κατηγορίας”: Ιστορία - Τέχνη -Αποκρυφισμός/Εσωτερισμός -Τζορντάνο Μπρούνο -Μαϊκλ Μέγιερ -Ρ.Φλοϋντ -Αναγέννηση -Επιστήμη και άλλα “καλούδια” κάνουν παρέλαση στις σελίδες του ([I]και με αρκετές φώτο έργων, περικαλώ[/I]…).
Για καμμένους/νερντ αποκλειστικά.

[B]Νίκος Θέμελης:
Η Αναζήτηση
Η Ανατροπή
Η Αναλαμπή[/B]
Τριλογία που είχα ξεκινήσει το 1998 (όταν βγήκε το πρώτο) αλλά το είχα αφήσει (είναι το λιγότερο καλό από τα 3) και τα έπιασα τωρα όλα από την αρχή. Ιστορικό μυθιστόρημα με φόντο (κυρίως στο 2ο) την άνοδο/διαμόρφωση της ελληνικής αστικής τάξης στο εξωτερικό το 19ο αιώνα ενώ το τρίτο φτάνει μέχρι το μεσοπόλεμο.

Για όσους και όσες ενδιαφέρονται, ξεκίνησε το Παζάρι Βιβλίου (25/1 - 13/2). Φέτος, στην Πλατεία Κοτζιά, όχι στην Κλαυθμώνος (μην την πατήσετε όπως ο γράφων).

[B]Joseph Roth - Hotel Savoy
(εκδ. Άγρα)[/B]

[SPOILER] “Φτάνω στο HOTEL SAVOY στις δέκα το πρωί. Είμαι αποφασισμένος να μείνω λίγες μέρες, μια βδομάδα ίσως, να ξεκουραστώ. Σ’ αυτήν την πόλη έχω συγγενείς - οι γονείς μου ήταν Εβραίοι από τη Ρωσία. Θέλω να βρω χρήματα για να συνεχίσω το ταξίδι μου προς τη Δύση.”

Ο Γκαμπριέλ Νταν, στρατιώτης του αυστριακού στρατού, είναι ένας από τους χιλιάδες αιχμαλώτους που αφήνονται ελεύθεροι από τους Ρώσους μετά το τέλος του πρώτου παγκοσμίου πολέμου. Από τη μακρινή Σιβηρία, όπου βρέθηκε φυλακισμένος κάτω από αντίξοες συνθήκες, θα φτάσει σε μία μικρή πόλη της ανατολικής μεθορίου της οποίας το όνομα δεν αναφέρεται και θα πιάσει ένα δωμάτιο στο Hotel Savoy. Αν και αρχικά σκόπευε σε μια ολιγοήμερη παραμονή, εντούτοις θα παραμείνει εκεί για ένα αρκετά μεγάλο διάστημα. Το ξενοδοχείο είναι χωρισμένο στα δύο. Οι πρώτοι όροφοι, υπερπολυτελείς, απευθύνονται στους πλουσίους ενώ οι ψηλότεροι, βρώμικοι και εγκαταλελειμμένοι, στους φτωχούς.

Η ζωή στο ξενοδοχείο λειτουργεί ως καθρέφτης της ιστορικής συγκυρίας κατά την οποία λαμβάνει χώρα το μυθιστόρημα του σπουδαίου αυτού συγγραφέα. Αν και με δεδομένη την ιστορική αξία της μαρτυρίας, το κείμενο διέπεται από αμιγώς λογοτεχνικές αρετές. Ο Ροτ, μέσω της καθημερινότητας του ξενοδοχείου και των προσωπικών ιστοριών των επισκεπτών, καταφέρνει να αποδώσει τη μετάβαση της Ευρώπης που βγαίνει πληγωμένη από έναν πόλεμο. Η ειρήνη θα διαρκέσει λίγο, το φάντασμα του φασισμού πλανάται ήδη απειλητικά πάνω από τη Γηραιά Ήπειρο.

Είναι ακριβώς αυτή η απόφαση του συγγραφέα να τοποθετήσει στον πυρήνα της ιστορίας το ξενοδοχείο που λειτουργεί ως βάση για το μυθιστόρημα. Χώρος προσωρινός και ευμετάβλητος, συνώνυμος της μετάβασης, μικρόκοσμος που φέρει τα χαρακτηριστικά της κοινωνίας με τις συνήθειες, τα πάθη και τους φόβους της. Ο ήρωας, με νωπή την εμπειρία της φρίκης του πολέμου, επιστρέφει γεμάτος ελπίδες. Ο άγνωστος διευθυντής του ξενοδοχείου, ελληνικής καταγωγής, τον οποίον όλοι, υπάλληλοι και πελάτες, τρέμουν, αλλά δεν εμφανίζεται επιλέγοντας να παραμένει στο σκοτάδι. Ο πλούσιος Μπλούμφιλντ, πάμπλουτος μετανάστης στην Αμερική, αναμένεται από το σύνολο των αρχών και των κατοίκων της πόλης με την ελπίδα πως το χρήμα που θα φέρει θα σταθεί ικανό να λύσει όλα τα προβλήματα και να φέρει δουλειές και ανάπτυξη στην περιοχή. Οι εργοστασιάρχες που έρχονται αντιμέτωποι με τους απεργούς αλλά έχουν την προσοχή τους στραμμένη στα χρηματιστήρια του εξωτερικού. Οι εβραϊκές κοινότητες. Το Παρίσι που εξάπτει τη φαντασία. Ο έρωτας που πάντα δηλώνει το παρόν. Η κυκλικότητα της Ιστορίας.

Με γλώσσα υπέροχη, που η μεταφράστρια Μαρία Αγγελίδου αποδίδει υπέροχα στο ελληνικά, ο Ροτ σκιαγραφεί με οξύνοια την ταραγμένη εκείνη περίοδο. Λογοτεχνική οικονομία που συμπυκνώνει και αναδεικνύει. Γεμάτο από ελπίδες που δε θα δικαιωθούν, σκοτεινό αλλά όχι στείρα απαισιόδοξο, το κείμενο παραμένει επίκαιρο στο σήμερα. Οι ήρωες του Ροτ λειτουργούν ταυτόχρονα ως πρόσωπα και ως σύμβολα, κάτι το οποίο συμβαίνει τόσο με τους τόπους όσο και με τις καταστάσεις. Ρεαλισμός και συμβολισμός σε αρμονική συνύπαρξη.

Πρόκειται για το τέταρτο βιβλίο του Ροτ που διαβάζω με την εμπειρία της ανάγνωσης να επιβεβαιώνει, για ακόμα μια φορά, το τεράστιο μέγεθος του συγγραφέα. Τον τελευταίο καιρό έχουν κυκλοφορήσει στα ελληνικά τα περισσότερα από τα έργα του αν και όχι ακόμα Η φυγή δίχως τέλος, μυθιστόρημα το οποίο αποτελεί αναγνωστικό μου απωθημένο.[/SPOILER]

Μακράν το καλύτερό του, και από τα πιο συναρπαστικά (με την έννοια της δύναμης των χαρακτήρων, των συμβόλων και της γλώσσας, όχι με την έννοια της πλοκής, η οποία είναι σχημετική) βιβλία που έχω διαβάσει.

πήγα το Σάββατο. Κονόμησα και τις Επιστολές του Τζ.Ρ.Ρ. Τολκιν με 7 ευρώ, δηλαδή σε τιμή ευκαιρίας [/φωνή Δέσποινας Μοιραρακη] αφού δε το έβρισκα κάτω από 25 εουρος όπου κι αν είχα ψάξει.

Πραγματικά όμως. πόσα βιβλία για τη Μασονία κυκλοφορούν στην Ελλάδα;

Αναρωτιέμαι ποια Ειναι η σχέση ανάμεσα στις επιστολές του Τολκιν και την Μασονία…

Dimi είδες αν είχε και αλλα αντίτυπα απο τις επιστολές;Το ψάχνω και δεν έχω ούτε Καν το 30αρι που κάνουν.