Ο Καμύ έλεγε πράγματα που είχαμε στο υποσεινήδητο ή που δε θέλαμε να παραδεχθούμε. Τον λατρεύω αυτόν τον άνθρωπο. Ξένος-Πανούκλα-Πτώση είναι λογοτεχνική τριλογία παραλόγου… (υπαρξιακό-κοινωνικό-κυνικό αντίστοιχα). Θίγει πολύ ευαίσθητα θέματα.
Κάτι άλλο: ας μην τον λέμε υπαρξιστή γιατί και ο ίδιος είχε διαχωρίσει την θέση του από τον υπαρξισμό… δήλωνε ο φιλόσοφος του παραλόγου… αλλά ούτως ή άλλως ανθρωπιστή τον χαρακτηριζείς πιο άμμεσα απ’ ότι υπαρξιστή. Κι ο φούστης είχε ένα καλό… ήταν ελεύθερος!
“Η βασίλισσα του Νότου” του Ρεβέρτε.
Τί να πω… Μου άρεσε πάρα πολύ. Αυτός ο άνθρωπος… Πραγματικά η γραφή του είναι τόσο περίεργη. Πυκνή γραφή, όσο και να με τραβούσε η ιστορία, ένιωθα σα να σκαλώνω στις λεξεις, χωρίς να περιγράφεται κάτι δυσνόητο ή εξεζητημένο. Απλά γράφει αληθινά και γεμάτα. Και με έναν τρόπο που μοιάζει ξερός αλλα όπως αργότερα συνειδητοποιούσα, κάθε άλλο, είναι γεμάτος συναίσθημα που σε καταλύζει σιγά-σιγά. Είναι σαν καταπιεσμένο στο βάθος, δεν έχει εξάρσεις, δεν δηλώνεται καθαρά, αλλά υπάρχει με αποτέλεσμα να βγαίνει πολύ πιο έντονα μετά την επεξεργασία μέσα μας. Είχα καιρό να διαβάσω κάτι που να με επηρεάσει τόσο.
Σχεδόν όλα τα βιβλία φιλοσοφίας που θα ανοίξεις και μιλάνε για τον υπαρξισμό έχουν βασική αναφορά τον Καμύ… Ο Σαρτρ εξάλλου δεν είχε γράψει βιβλίο με τίτλο “Ο Υπαρξισμός είναι Ανθρωπισμός”? 
Εξάλλου ο “υπαρξισμός” σαν φιλοσοφική αντίληψη έχει συμπεριλάβει πολύ διαφορετικούς μεταξύ τους συγγραφείς, απο τον Ντοστογιέφσκυ στον Χαιντέγκερ…
Αν και εδώ που τα λέμε, δεν έχουν σημασία οι ταμπέλες… Και σίγουρα, η λέξη “ανθρωπισμός” περιγράφει τον Καμύ τέλεια!
Προσφατα πηρα το “Ο χρησμος” του Βαλεριο Μασιμο Μανφρεντι και θα το ξεσκισω με στις επομενες μερες
Οι Αρχαίοι Κέλτες - Barry Cunliffe
Και μόνο ο τίτλος ήταν αρκετός για να το πάρω.
Εγω απλα ξερω οτι ο Καμυ δεν ηθελε να τους λενε υπαρξιστες προφανως για τον λογο της ταμπελας. Το οτι εγραψε για τον υπαρξισμο δε σημαινει οτι ειναι υπαρξιστης ο Σαρτρ (που ειναι αλλα τεσπα)… απλα αναφερθηκε 
Αλλα οκ τα πες ολα… δεν εχουν σημασια οι ταμπελες… Καμυ, Σαρτρ κτλ και αυτο ειναι αρκετο 
OOO
ωραίο τοπικ
Μακραν οι αγαπημένοι μου συγγραφείς είναι ο Αλμπερ Καμυ και ο Φρανζ Καφκα. Ο ξένος του καμύ ήταν το βιβλίο που με έκανε να ξεκινίσω να διαβάζω βιβλία οπότε θα το πρότεινα σε οποιον ήθελε να ασχοληθει με το είδος.
Άλλοι συγγραφείς που μου αρέσουν είναι ο Luis Sepulveda, o Boris Vian, o Wilhelm Reich, Βίκτωρ Ουγκώ, Ντοστογιέφσκι και άλλοι.
Ας προτείνω και κανα βιβλίο:Αλμπερ Καμυ - Ο ξένος, Φρανζ Κάφκα - Η δίκη, Luis Sepulveda - Τα χρονικά του περιθωρίου, Boris Vian - Ο αφρός των ημερών, Wilhelm Reich - Άκου ανθρωπάκο
Τώρα τελειώνω την πανούκλα του Καμύ και το επόμενο που θα αρχίσω μάλλον θα είναι οι πεθαμένες ψυχές του Γκόγκολ
Thanks για το καλωσόρισμα!
I guess είμαι nerd ε?
χεχε
Με την καλή έννοια πάντα, όπως όλοι μας
ε ναί εννοείται
Εσενα σ’αγαπω :rockon:
Διαβασε και την πτωση του Καμυ και τον μυθο του Σισυφου (κατι μου λεει οτι θα τα εχεις διαβασει βεβαια)! Πανουκλα the best.
" Το μόνο που μπορεί να κερδίσει ο άνθρωπος από τη μάχη
είναι η γνώση και η μνήμη "
Η χαρα δημιουργειται κατω απο απειλες… το κοινωνικο παραλογο!
Βσκ μονο αλληγορικα μπορεις να μιλησεις γι’ αυτο το εργο!
Diz απο Καφκα εχεις διαβασει την Αμερικη, ή αγνοουμενο οπως αλλιως λεγεται; Η δικη παντως ειναι πολυ δυσκολο βιβλιο…
Καμυ τελειωσα τον ξενο σημερα. Πολυ ενδιαφερον, αλληγορικο και εξυπνο. Αρκετα αφηρημενο αλλα παραλληλα ουσιωδες για τα ζητηματα που θιγει.
…Παρακαλω 8)
thanks Wretch.
Η πανούκλα πραγματικά είναι πολύ βαρύ βιβλίο και υπάρχουν σημεία που παρόλο τον σκοτεινό χαρακτήρα του με έκαναν να νιώσω πάρα πολύ καλά (δε περίμενα να το νιώσω αυτό).
Είναι ένα πραγματικό αριστούργημα αλλά δύσκολο στο διάβασμα οπότε όποιος θέλει να το αγοράσει να ψάξει για μια καλή έκδοση (θα πρότεινα τισ εκδόσεις γράμματα αλλά ο καθένας βρίσκει διαφορετικά πράγματα σε κάθε έκδοση οπότε ψάξτε).
Lady Starlight, όχι δε το έχω διαβάσει.Θα το έχω στα υπόψιν ομως .Αν έχεις διαβάσει τη δίκη (που πραγματικά είναι το πρώτο που πρέπει να διαβάσει κάποιος από Κάφκα) πρέπει να διαβάσεις τη μεταμόρφωση, πολύ βαρύ αλλά αν σου άρεσε η δίκη και έχεις μπει στο ύφος του Καφκα τότε στανταρ θα σου αρέσει.
Φοβερό βιβλίο ο ξένος.
Επίσης φοβερό βιβλίο είναι και η αβάσταχτη ελαφρότητα του είναι του Μίλαν Κούντερα. Αν θυμάμαι καλά από εκδόσεις εστία το είχα διαβάσει :-k
Τώρα ΓΙΑΤΙ μου το κάνεις αυτό?? ΕΕ?? Γιατί??!
Γιατί ανέφερες τον απίστευτο αυτό συγγραφέα? Θα με κάνεις να ανοίξω thread ρε συ, και ας ποστάρω μόνο εγώ! Εξαιρετικός, μοναδικός τρόπος γραφής, βαθύτατα νοήματα, τι να πω. Η Αβασταχτη Ελαφρότητα να φανταστείς είναι ίσως το λιγότερο αγαπημένο μου απο τα βιβλία του!
Τσεκάρετε τη Βραδύτητα, την Ταυτότητα και την Αθανασία, καταπληκτικά βιβλία όλα… τα υπόλοιπα δεν τα έχω διαβάσει ακόμα, αλλά ευελπιστώ…
Τπτ.
Κι εγω εκδοσεις γραμματα προτεινω. Απο κει εχω διαβασει και Ξενο και Πανουκλα και Πτωση. Γενικα ειναι καλες εκδοσεις.
Βαρυ με την εννοια του οτι σε προβληματιζει και ξεμπλεκεις το νημα της αλληγοριας. Εμενα δεν μπορω να πω οτι μ’εκανε να νιωσω καλα. Ουτε καν πριν διαβασω την τελευταια παραγραφο (που ειναι η κορυφωση). Νταξει ο Ξενος βεβαια δεν μ’εκανε να κοιμηθω αλλα τεσπα.
Οποιος διαβασει Ξενο και μετα Πανουκλα οφειλει να διαβασει Πτωση… οσο κυνικο μπορει να βρει καποιος τον Ξενο η την Πανουκλα ε, στο 10πλασιο και τα 2 μαζι ειναι η Πτωση.
Διαβασα προσφατα “Το ζεν και η τεχνη της συντηρησης της μοτοσυκλετας” (μου διαφευγει ο συγγραφεας).
Μπορει να σε προβληματισει αρκετα κ να σου δωσει μια αλλη οπτικη για τη ζωη,την καθημερινοτητα αλλα κ τις “βαθυτερες αναζητησεις” κ επιδιωξεις.
Επισης το “Junky” του Burroughs το βρηκα υπεροχο.Στις διακοπες ελπιζω να προλαβω να διαβασω κ το “naked lunch”.
@ellanor
άνοιξε καλέ
εδώ αλλού έχουν ανοίξει για πρωινές τηλεπαρουσιάστριες, ο Κούντερα θα ενοχλήσει?
Ναι αμέ, όταν με ρωτάει καμια γκόμενα…όταν με ρωτάει κανας φιλος , ξεκίνησα ένα, και ακόμα να το τελιώσω - πάνε δύο μηνες τωρα -, σοβαρά τωρα, μόλις τελίωσα ενα του John Prevas…Η κάθοδος τών Μυρίων. Όποιος γούσταρει Ιστορια, το προτείνω με χίλια.