Από Ζωρζ Σαρή έχω διαβάσει κυριολεκτικά τα πάντα, λατρεία.
Λίστα δεν ξέρω αν μπορώ να κάνω με τόσες λίγες επιλογές που έχω στη βιβλιοθήκη, σίγουρα θα έβαζα τα Μυστικά Του Βάλτου της Π.Δέλτα. Για Βαμβουνάκη έγραψα, από Καρυστιάνη έχω διαβάσει μόνο το Σουέλ (πανέμορφα μελαγχολικό) και τα Σακιά (βαρύ και στενάχωρο) και τα Ματωμένα Χώματα είναι ίσως το βιβλίο που έχω διαβάσει τις περισσότερες φορές από κάθε άλλο.
/από την άλλη ποτέ δεν μπόρεσα να γίνω φαν της Άλκης Ζέη, ναι ούτε ο Μεγάλος Περίπατος Του Πέτρου με είχε αγγίξει τότε, παρέμεινα με τους “Ζωρζ Σαρή Χουλς”
Αναφέρω και τη Μαρία Παπαγιάννη με Το Δέντρο Το Μοναχό που μάλλον είναι η τελευταία ελληνίδα συγγραφέας που τίμησα.
Κι εγώ γιατί τόση ώρα παλεύω να σκεφτώ από ξενόγλωσση λογοτεχνία και δε βρίσκω πολλά για λίστα
To The Night Circus της Erin Morgenstern θα το χαρακτήριζα και “συγκλονιστικό”, έχω δει και ελληνική έκδοση αν θυμάμαι καλά.
Από την Emily St. John Mandel έχω ό,τι έχει γράψει, αλλά αυτό που θα πρότεινα ανεπιφύλακτα σε κάποιον είναι το Station Eleven (κι αυτό έχει βγει στα ελληνικά)
Και φυσικά Ursula Le Guin που όμως δεν ξέρω αν θα πρότεινα εύκολα σε κάποιον/α που δεν έχει καμία επαφή με τον fantasy χώρο ώστε να ξεκινήσει από εκεί, μάλλον όχι δηλαδή
H Ούρσουλα Λε Γκεν/Γκυν (δεν ξέρω!) είναι από τις αγαπημένες του πατέρα μου, κι ωστόσο δεν έχω διαβάσει κανένα της. Το ‘‘Αναρχικός των Δύο Κόσμων’’ ίσως είναι ένα καλό σημείο αρχής, αφού οι πολιτικές επιρροές είναι εμφανείς, κι έτσι ξεπερνάει το ‘‘απλό sci-fi’’ χαρακτήρα του. Δεν το έχω διαβάσει, όμως, και το βρήκα πάμφθηνο σε ένα βιβλιοπωλείο που έκλεινε εδώ στο Ηράκλειο κι ο βλάκας δεν το πήρα…
Oύρσουλα είναι ΤΟΠ και ο Αναρχικός από τα κορυφαία της βιβλία… αν και προφανώς να τσεκάρεις και την Γεοθάλλασα, The Left Hand of Darkness και το The Dispossessed.
Πραγματικά είναι αυτό που λες, ξεπερνάει κατά πολύ τον απλό sci-ci χαρακτήρα το κάθε της βιβλίο λόγω των κοινωνικό-πολιτικών και ταξικών της αναφορών και θεματικών.
Για εμένα είναι στα ίδια επίπεδα με τον Tolkien στον χώρο της λογοτεχνίας του φανταστικού!
εξαιρετικός ο Αναρχικός.
Το left hand το ξεκίνησα, αλλά το παράτησα μετά από 100 σελίδες, μάλλον δεν ήμουν σε φάση.
Γενικά το sci-fi είναι απλά το πασπαλισμα στα βιβλία της, άλλου δίνει βάση και αναπτύσει.
Μπορεις να βρεις την αγγλικη εκδοση πολυ φθηνα παντως, 4μιση απο πρωτοπορια συγκεκριμενα. Εγω πριν λιγα χρονια απο κει το πηρα. Γενικα σε περιπτωση που υπαρχει ενδιαφερον, εχει καμποσα απο τη σειρα SF Masterworks στην ιδια χαμηλη τιμη, και απο Le Guin, και απο τερατα οπως PKD, Gene Wolfe μεταξυ αλλων.
Ευχαριστώ για το heads up, αλλά προτιμώ να διαβάζω τα βιβλία μεταφρασμένα, αν φυσικά είναι καλή η μετάφραση. Σπανίως θα διαβάσω κάτι στα αγγλικά, αν και η γλώσσα δεν είναι πρόβλημα.
Δεν εχω διαβασει πολλες γυναικες συγγραφεις(νομιζω τρεις ολες κι ολες) αλλα αυτη που αξιζει να διαβάσει κάποιος σιγουρα ειναι η Βιρτζίνια Γούλφ, το Στο Φαρο ειναι απτα πολυ τοπ βιβλια και το Ορλαντο πολύ ωραιο. Ακόμα καλύτερα στα αγγλικά
Μιας και λέτε για γυναίκες, εγώ τώρα διαβάζω το “Η Μυστική Ιστορία” της Ντόνα Ταρτ. Καπου 100+ σελίδες μέσα στο βιβλίο, έχω να πω πως μου αρέσει πολύ ο τρόπος που γράφει και κάθε φορά που το πιάνω μπαίνω κατευθείαν στον κόσμο του χωρίς δυσκολία. Εν τω μεταξύ γραμμένο το 95 νομίζω, βγάζει αυθόρμητα τρελό feeling 90ιλας που απορώ πως δεν μεταφέρθηκε στο σινεμά.
Γενικά με γυναίκες συγγραφείς ούτε εγώ το έχω πολύ τώρα που το σκέφτομαι. Έχω μεγαλώσει βέβαια με Πηνελόπη Δέλτα και Ζωρζ Σαρή αλλά σε ενήλικη λογοτεχνία η Ταρτ παίζει να είναι και η πρώτη που διαβάζω. Μπορεί κάλλιστα να ξεχνάω κάποιο βιβλίο αλλά δεν νομίζω (κάποιο sci fi short story πρέπει να έχω διαβάσει κάποιας σε κάποια συλλογή αλλά δεν με βοηθά η μνήμη μου τώρα).
σίγουρα J.K. Rowling έχουμε διαβάσει όλοι και όλες, κι ίσως και την Suzanne Collins του Hunger Games. Εγώ έχω διαβάσει και το νησί της Victoria Hislop (ήμουν αναγκασμένος για τα αγγλικά της Α Λυκείου) αλλά σε καμία περίπτωση δεν θα την έβαζα στις προτεινόμενες!
Την έχω κοτσάρει εδώ και καιρό, εξαιτίας ενός εξαιρετικού graphic novel (το ‘‘Μήπως είσαι Μάνα μου;’’ της Άλισον Μπεχντέλ) που την αναφέρει διαρκώς στην ιστορία, αλλά ακόμη δεν αξιώθηκα να διαβάσω…
Πολυ καλη συγγραφεας εαν σας ενδιαφερει το ιστορικο μυθιστορημα ειναι η Mary Renault. Εχει γραψει δυο σειρες για τον Αλεξανδρο και τον Θησεα που ναι πολυ καλογραμμενες και συγκινητικες θα ελεγα.
Ειναι ναι. Πολυ καλη συγγραφεας και συναισθηματικη. Ειδικα η διλογια του Θησεα, που ηταν παντα απο τους αγαπημενους μου μυθικους ηρωες, ηταν απο τις πρωτες που με ειχαν συγκινησει σε μεγαλο βαθμο.
Α ΝΑΙ ρε, Rowling. Καλά κρασιά, το Χάρι Πότερ ήταν το πρώτο “ενήλικο” βιβλίο που διάβασα. Πρέπει να ήμουν γύρω 6 χρονών και κάπως το είχα μάθει και επέμενα να μου το φέρει ο πατέρας μου. Αυτός δίσταζε, του φαινόταν λίγο μεγάλο και πολύ “βιβλίο” για την ηλικία μου. Τελικά το έφερε, πρέπει να το διάβασα σε χρόνο dt και την επόμενη αφού το τελείωσα, μου κάνει μια ερώτηση που μάλλον την μετάνιωσε. “Πως σου φάνηκε το βιβλίο, τι γίνεται σε αυτό?”, με ρωτάει έχοντας περιέργεια να δει τι έπιασα και πως μου φάνηκε η εμπειρία. Εγώ φυσικά σαν πιτσιρίκι που δεν έχει κόφτη στα λόγια, τον είχα απέναντι μου και του εξιστόρησα χαρτί και καλαμάρι όλα τα γεγονότα του βιβλίου, δεν πρέπει να άφησα ούτε τα σημεία στίξης. Δεν το διάβασε (και ούτε πρόκειται) ποτέ ο πατέρας μου, αλλά αν μη τι άλλο ξέρει με ακρίβεια τι γίνεται στο πρώτο βιβλίο
Είμαι έτοιμος να παραγγείλω Ντοστογιέφσκι - Οι Δαιμονισμένοι, αλλά κολλάω λίγο στις εκδόσεις. Ο Ζαχαρόπουλος έχω την αίσθηση πως είναι καλός και στη μετάφραση. Αν έχει άποψη κάποιος, ευπρόσδεκτη πάραυτα.
Η πιο πρόσφατη έκδοση από Ινδικτο είναι φοβερή-αν τη βρεις γιατί πρέπει να είναι εξαντλημένη. Εγγύηση είναι και του Γκοβοστή με την κλασσική μετάφραση του Άρη Αλεξάνδρου
