Αυτη
Χαχαχαχα
Έλα ρε, μ’ αρέσουν τα βιβλία με ψιλο χοντρομπουρδελιάρικο στόρυ.
Και για να είμαστε και μες στο κλίμα του βιβλίου:
@pantelis79
Αποκλειστικά για “Παλαιά Διαθήκη” και Torah, θα σου πρότεινα το “The Living Torah” του Aryeh Kaplan.
Είναι βέβαια “ντουβάρι” και στα αγγλικά (παράλληλα και στα εβραϊκά) με πολλές σημειώσεις επάνω στο κείμενο, προσωπικά κάποια στιγμή το άφησα γιατί με κούρασε πολύ, με σκοπό να το ξαναπιάσω κάποια στιγμή στο μέλλον.
Διαβάζω ξανά το Περί φωτίσεως, με ρυθμούς χελώνας, και θα διαβάσω και το Περί θανάτου όταν τελειώσω αυτό για να ολοκληρωθεί η τριλογία! Προτείνετε βιβλία, ρε παιδιά…
Ένα μικρό αλλά συγκλονιστικό βιβλίο είναι το Η Ελένα Ξέρει, από τις εκδόσεις Carnivora
Υπάρχει πλοκή ή είναι παραληρηματικός ο λόγος της όπως της Κλαρισε Λισπέκτορ;
Δεν θα το έλεγα παραληρηματικό. Πλοκή τρομερή δεν έχει, είναι και μικρό, μονορούφι θα το πας, αλλά θα μπορούσε να συγκαταλέγεται στα αστυνομικά
Ειπαμε Ορλαντο, ιδιως αν θες κατι πιο ελαφρύ για την αλλαγη.
Μυθοπλασιες από Μπόρχες για κατι λιγο καμμενο αλλα επειδη ειναι συντομες ιστοριες διαβαζετε ψιλοανετα
Βρίσκομαι σχεδόν στη μέση τώρα του “Και με το φως του λύκου επανέρχονται” της Ζυράννας Ζατέλη - που είχα την εντύπωση ότι πρόκειται για περισπούδαστη καραδημική πυροβολημένη - και με έχει συνεπάρει. Μάλλον με είχαν επηρεάσει τα λεγόμενα της μάνας μου που έλεγε “Ζατέλη, πφφφ, κούρασε”, και όταν τη ρώτησα τι δεν της άρεσε στη γραφή της (στο συγκεκριμένο βιβλίο τουλάχιστον) το έπιασε, το ξεφύλλισε, και μου παραδέχτηκε πως δεν θυμάται.
Γνώμες για Ζατέλη; Τι πιστεύετε για εκείνη; Κάνω ένα σύντομο google search και βλέπω μία κάποια… χμ… επιτήδευση στο λόγο της, αλλά παρ’ όλα αυτά χωρίς να γίνεται θολοκουλτούρα (σε ενοχλητικό βαθμό)
Διαβάζετε παραπάνω από ένα βιβλίο ταυτόχρονα?
Προσωπικά μου είναι αδύνατο.
Ναι, κατά βάση τον τελευταίο καιρό, διαβάζω δύο ταυτόχρονα, ενώ σπάνια θα υπάρξει και τρίτο αν είναι ιδίως μικρό.
Βασικά, τον περασμένο μήνα είχα και τρίτο παράλληλα. Επειδή, ξεκίνησα τον Ρίτσο, είναι για μένα πολύ δυνατός και τον ζητάω να τον διαβάζω παράλληλα με τ’ άλλα δύο που τα έχω ανοιχτά. Ειδικά, αυτός “Ο Αποχαιρετισμός” και το “Πρωινό Άστρο” είναι αστέρες.
Εγώ όσες φορές έχει τύχει να ξεκινήσω δύο ταυτόχρονα συνήθως αυτό που μου αρέσει περισσότερο το πάω μονοτερμα μέχρι να τελειώσει, οπότε θα έλεγα όχι.
Σχεδόν πάντα διαβάζω 2 παράλληλα, κυρίως επειδή θα είναι ψιλοάσχετα μεταξύ τους και θα τα θέλω για διαφορετικές χρήσεις. Τώρα με τη θάλασσα είχα και τρίτο, το παραλιακό μου ανάγνωσμα, αλλά αυτή η νοοτροπία με κάνει να τα διαβάζω αρκετά αργά.
Παλιότερα βέβαια είχα τη συνήθεια να ανοίγω ένα, να βρίσκω μια αναφορά που να με οδηγεί σε άλλο, να το ξεκινούσα, κ.ο.κ και μετά να τα ολοκλήρωνα με αντίστροφη σειρά, αλλά πλέον το έχω δαμάσει και υπάρχει μια πειθαρχία
Μήπως είστε μαθηματικός κύριε;
Τελείωσα το 2ο μέρος του Millenium (νομίζω στα ελληνικά είναι το κορίτσι με το τατουάζ ή κάτι τέτοιο), το οποίο είναι εξαιρετικό αστυνομικό μυθιστόρημα κ έχω κ το τρίτο βιβλίο κ έλεγα να ξεκινήσω το 2o βιβλίο του Game of thrones. Εννοείται ότι είναι εξαίρετη σειρά Game of thrones, αλλά λόγω του ότι έχω δει τη σειρά, άρχισα να βαριέμαι λίγο. Ξεκίνησα το 3ο βιβλίο Millenium κ έλεγα μήπως το πάω ταυτόχρονα αλλά δεν ξέρω κατά πόσο θα τα μπερδέψω.
Μπορεί να πιάσω δεύτερο αν κάνει κοιλιά το πρώτο και βαρεθώ αλλιώς το πάω σερί ένα μετά το άλλο
Εδιτ: Με δυσκόλεψε λίγο το μεθυσμένο ημερολόγιο του Hunter Thompson πριν τη μέση αλλά απο τη στιγμή που ο ήρωας ξεκινάει για το καρναβάλι και ότι γίνεται εκεί με τράβηξε να το διαβάσω μονορούφι απο κει και πέρα μέχρι το τέλος. Έχω παραγγείλει ήδη το βιβλίο που έγραψε για τον ένα χρόνο που πέρασε με τους hell’s angels και ανυπομονώ να έρθει.
Την αυτοβιογραφια του Λεμι τη διαβασε κανεις? Τρελο γελιο και ο καργιολης λεει πολλα καλα μεσα
Εγώ πήρα το εκκρεμές του Φουκώ μετά από μια κοιλιά περίπου ενός χρόνου που δε διάβασα τίποτα, ελπίζω πως θα είναι αντάξιο της παύσης
Δύσκολο ανάγνωσμα, αν το αφήσεις χάνεται η μπάλα.3 φορές το πάλεψα, με την τελευταία να ειμαι εντελώς συγκεντρωμένος και τελικα σαν αποτέλεσμα ειναι απιστευτο!