Μπερδεύτηκα 
Τελευταία ξεφύλλιζα πάλι κάτι από τα παλιά…
3 Likes
Τρολαρω
1 Like
Πετυχημένο 
1 Like
Κρίμα και χάρηκα.
1 Like
Με έκανε καποιος quote;;;
Μιλάτε ντε, όλα τα καλοκαίρια εκεί μας έφυγαν
Ωραία, κάνουμε brainstorming να αρχίσουμε να γράφουμε
Χεστουμε στο ταληρο
Τον μέγα Ηπειρωτικό ετοιμάζεις ρε μεγάλε; Τον Παρθενώνα θα κάνεις;
2 Likes
Η αλήθεια είναι πως καθώς το διάβαζα αναρωτιόμουν πώς θα μου φαινόταν εάν αντί για χωριά του Ηρακλείου ανέφερε χωριά της Πελοποννήσου, εάν θα έβρισκα κοινά σημεία με όσα είχα ακούσει για το παρελθόν, εάν θα ένιωθα κάποια ταύτιση. Το ενδιαφέρον είναι πως 3 ιστορίες από αυτές που έχει γράψει ο συγγραφέας στηρίζονται σε πραγματικά γεγονότα. Συνεπώς, όπως συμβαίνει πάντα όταν έχουμε αναφορές στο παρελθόν, το λαογραφικό στοιχείο και οι αναμνήσεις περιπλέκονται με το φαντασιακο.
Γενικά πιστεύω πως οποιοδήποτε μέρος του κόσμου από τη στιγμή που θα γίνει μέρος ενός λογοτεχνικού έργου περνάει λίγο ή πολύ στη σφαίρα του φανταστικού. Με το ίδιο τρόπο που κάποιος μπορεί να αναφερθεί σε χωριά της Κρήτης μπορεί να αναφερθεί σε πόλεις όπως ήταν, όπως είναι ή όπως φαντάζεται ότι είναι. Επειδή κι εγώ γράφω, κάποια φορά δεν δίστασα να γράψω για μια δυστοπικη Αθήνα, λίγο πιο εξαθλιωμενη από την τωρινή.
Ακόμη και η αίσθηση του τουριστικού οδηγού δεν είναι τελείως λάθος. Ήδη μια από τις πιο παλιές ιστορίες που διαδόθηκαν στην Ελλάδα, οι αθλοι του Ηρακλή, περιλαμβάνει πολλά αληθινά μέρη που έχουν το ίδιο όνομα και σήμερα, ανήκουν σε μια πολύ γνωστή μου διαδρομή και είναι βέβαιο πως κι αυτοί που τους διέδωσαν στην αρχαιότητα περιεπλεξαν το πραγματικό με το φανταστικό. Απλά είναι δύσκολο όταν μιλάμε για ένα νεότερο έργο να κάνουμε αυτή τη σύνδεση και να την δούμε ως ένα ενδιαφέρον τόλμημα.
2 Likes
Αυτό. Είχα την τύχη μια φορά να συναντήσω από κοντά τον Ορχάν Παμούκ, ο οποίος μιλάει για την Τουρκία και την Κωνσταντινούπολη με τρόπο πραγματικά μυθιστορηματικό (το “Μαύρη Βίβλος” για μένα είναι κορυφαίο βιβλίο). Στην ερώτησή μου για το πώς να αποφύγω αυτήν την αίσθηση τουριστικού οδηγού ή εσωτερικής κατανάλωσης, η απάντησή του ήταν μάλλον απλή:
“Μιλά για τις γωνιές της πόλης σου που κανένας δεν έχει μιλήσει, πες για τα γνωστά της σημεία πράγματα που κανένας δεν έχει πει”
1 Like
Να προσθέσω πως ένα λαμπρό παράδειγμα συγγραφέα που μίλησε για τα δικά του μέρη είναι ο Παπαδιαμάντης με τη Σκιάθο. Και μάλιστα χρησιμοποίησε πολύ το στοιχείο των θρύλων και των μεταφυσικών στοιχείων
3 Likes
Χανιά!
Συγκινητική προσπάθεια για 123456789η επανάληψη αυτού του αστείου 
1 Like
these days i am content to soothe my brain along the lines of
Feliks Mikhailov
“The Riddle of the Self”
1 Like
Υπάρχει κάποιο αξιόλογο βιβλίο για την εμπόλεμη κατάσταση μεταξύ Ισραηλινών και Παλαιστινίων;
Καθώς και για Αρμενία και Αζερμπαϊτζάν;
(θα προτιμούσα στα Ελληνικά)
Έχει διαβάσει κανείς το Infinite Jest; Το έχω ένα χρόνο να με κοιτάει από το ράφι αλλά φοβάμαι να το ξεκινήσω. Ενώ διαβάζω γενικά βιβλία στα αγγλικά το συγκεκριμένο έχει φήμη του πολύ δύσκολου που με αποθαρρύνει να το ξεκινήσω.
Καλώς ή κακώς οι μόνες προτάσεις που έχω να σου κάνω εγώ είναι πολιτικά έντονα χρωματισμένες, οπότε τις διαβάζεις έχοντας κατά νου ότι αυτοί/ες που τις έγραψαν δεν τις έγραψαν απλά για να διηγηθούν μία “αντικειμενική” ιστορία (λες κι αυτή υπήρξε ποτέ), αλλά τις έγραψαν από μία συγκεκριμένη θέση (την οποία δεν κρύβουν ούτως ή άλλως). Ωστόσο ανεξαρτήτως των δικών σου συμπερασμάτων στο τέλος, σίγουρα θα βρεις μπόλικες πληροφορίες που μπορείς μετά να τσεκάρεις κι αλλού κλπ.
Κόκκινο Νήμα » Blog Archive » Πρόλογος της ελληνικής έκδοσης στο βιβλίο των Aufheben: Πίσω από την Ιντιφάντα του 21ου αιώνα (εδώ υπάρχει μόνο ο πρόλογος των μεταφραστών, δυστυχώς, αλλά είναι εκτενής)
1 Like
Δεν τις κρύψατε, γι’ αυτό εμπιστεύομαι περισσότερο τις δικές σας “χρωματισμενες” προτάσεις. Νο προμπ. Θα διαβάσω και το μανιφέστο, τι πιο “χρωματισμένο”…
Επειδή τα βρήκα μαζεμένα στη βιβλιοθήκη και τα έπιασα από την αρχή,
ξέρει κανείς τίποτα για τον Κωστάκη Ανάν; Πολλά χρόνια χωρίς βιβλίο, και δεν βρίσκω καμία αναφορά πουθενά…
1 Like