Έχω δει τη σειρά “Άμυνα Ζώνης” που βασίστηκε στο ομώνυμο βιβλίο του, μου φάνηκε αρκετά καλογραμμένο το σενάριο για την εποχή του (2008). Ήταν αστυνομικό μυστήριο, με πρωταγωνιστή τον αστυνόμο Χαρίτο, που φαίνεται να είναι ένας χαρακτήρας που χρησιμοποιεί συνέχεια στα βιβλία του.
1 Like
Έχω διαβάσει τα πρώτα 7-8 βιβλία του.
Ενδιαφέροντα είναι με παράλληλο σχολιασμό της εποχής που γράφονται (από πριν τους Ολυμπιακούς μέχρι λίγο πριν τα μνημόνια).
Εγώ τα είχα ευχαριστηθεί και συγκυριακά δεν συνέχισα να διαβάσω και τα υπόλοιπα.
Έχει απλή γραφή, ρουφιεται ευκολα και ο ήρωας είναι ανθρώπινος.
Γενικά διαβάζονταν πολύ εύκολα.
Και οι σειρές που βγήκαν βασισμένες στα δύο πρώτα είναι αρκετά καλές (νυχτερινό δελτίο και Άμυνα Ζώνης).
1 Like
Ισχύει, υπάρχει ο Χαρίτος και σε ένα διήγημα της “Τέχνης του τρόμου”.
1 Like
Αγαπημένος, πανανθρώπινος, πάντα επίκαιρος και παιδικός Σαμαράκης!
Μόνο τον “Ξανθό Ιππότη” να είχε, ήταν αρκετό!
(Η δική μου είναι η 42 έκδοση)
6 Likes
Θυμάμαι το κάναμε στο μάθημα της Λογοτεχνίας στην Γ Γυμνασίου, εμβόλιμα με την ύλη μας. Κάποιες ιστορίες έχουν μείνει ανεξίτηλες, ενώ εκείνη τη στιγμή νόμιζα ότι δεν διαβάζαμε και κάτι σπουδαίο
3 Likes
Κάνε μας τη χάρη και ξαναέμπα σε κανά χρόνο, που θα μας μοστράρεις και την πρώτη έκδοση με αφιέρωση του ιδίου. Άντε σε παρακαλώ. Άντε μπράβο. Μη γίνουμε μπίλιες Κυριακάτικα. 
Το έχουμε ξαναπεί και θα το ξαναλέμε. Και μόνο το ποτάμι να υπήρχε θα έφτανε να είναι μία πανανθρώπινη (και παναγάπη) επανάσταση απέναντι στα άλογα συστήματα του κόσμου.
3 Likes
Δεν ξέρω πώς, αλλά ο Σαμαράκης έχει αυτούς τους καταπληκτικούς αντιήρωες με τους οποίους συνδεόμουν άμεσα ως παιδί αλλά ταυτίζομαι και τώρα, ως μεσήλικας.
Επίσης, έχει παγιδεύσει στις ιστορίες του αυτό το νέο, τότε (1960-1970), αστικό τοπίο της Αθήνας, το οποίο σε καμία περίπτωση δεν το παρουσίαζε ως μοντέρνο και δελεαστικό, όπως ας πούμε, οι ταινίες της εποχής.
Αντίθετα, το έδινε με χρώματα γκρίζα, κάτι σαν μια απειλητική ομίχλη πάνω από τα κεφάλια των αγχωμένων ηρώων του.
4 Likes
Εν ολίγοις, φαινομενικά εκτός εποχής, στην ουσία όμως διαχρονικά επίκαιρος!
4 Likes
Τι κλάμα έριξα με το Λάθος. Τις τελευταίες σελίδες τις διάβαζα μες στα αναφιλητά και τις μύξες.
Από τα ελάχιστα μυθιστορήματα που θα διάβαζα και δεύτερη φόρα!
1 Like
Συμφωνώ! Αν και οι δύο φορές μου ακούγονται λίγο (το έχω κάνει μόνο με τέσσερα βιβλία), αλλά δεδομένου ότι μερικοί άνθρωποι δεν μπορούν να διαβάζουν ένα βιβλίο πάνω από μια φορά…καλά είναι!
1 Like
Ιππολύτου 39. Μεταξύ πλατείας Κολιάτσου και Γκράβας. Το κτίριο δεν υπάρχει πια.
Τουλάχιστον, στην πολυκατοικία που ανεγέρθηκε στη θέση του, κάποιος φρόντισε να μπει μια πλάκα που να πληροφορεί τους περαστικούς ότι εκεί ζούσε κάποτε ο συγγραφέας.
3 Likes
Ξερω οτι ειμαι μειοψηφια, αλλα απολαμβανω πολυ να ξαναδιαβαζω λογοτεχνικα βιβλια που μου αρεσεουν, ακομα και οταν ξερω τι γινεται στο Plot, ξεχναω τις λεπτομερειες οποτε καθε φορα που το διαβαζω ειναι σαν να το ξανανακαλυπτω, ασε που παρατηρεις πραγματα που δεν επιασες στην πρωτη αναγνωση που το ετρεχες γιατι ειχες αγωνια να δεις πως θα εξελιχθει η υποθεση.
Τα πολυ αγαπημενα μου (ΛοτΡ πχ) τα διαβαζω σχεδον μια φορα τον χρονο.
2 Likes
Ολόσωστος! 
Κάθε φορά ξαναβιώνουμε τα συναισθήματα εκείνα που μας έκαναν να αγαπήσουμε το βιβλίο…
1 Like
εμενα θα με ενδιεφερε αλλα παντα εξαρταται και απο το βιβλιο. Θεωρητικα συμμετεχω ηδη σε μια
Έχει τύχει να διαβάσω λόγω λέσχης βιβλία που δεν θα έπιανα ποτέ, και κάποια τα λάτρεψα, κάποια τα σιχάθηκα. Αν στη λέσχη - όποια λέσχη - οι προτάσεις έρχονται από μέλη και τα μέλη επιλέγουν, τότε θα υπάρχει ποικιλία. Προφανώς δεν γίνεται να σ’ αρέσουν όλα τα βιβλία, αλλά το ζητούμενο είναι να αερίζεται και ο χώρος του γούστου μας
1 Like
απλα σε ενα βιβλιο αφιερωνεις πιο πολυ χρονο (και ισως και χρημα) σε σχεση με ενα αλμπουμ ή μια ταινια οποτε αν ειναι πατατα ή πολυ μακρια απο τα γουστα σου μπορει να μην λεει καν να το δοκιμασεις. Γι’ αυτο επισης καλο ειναι να υπαρχει και ενα οριο στις σελιδες.
Στη λεσχη που ειμαι εχω διαβασει δυο + ενα ακομα που δεν ειχε επιλεχθει και ηταν απλα στη ψηφοφορια. Εγω προτεινω να το οργανωσεις και βλεπουμε
1 Like
Κι εγώ είμαι μέσα.
1 Like
Ειπα να γραψω και σε λιστα οσα εχω διαβασει φετος μιας και την πηρα πιο ζεστα τη χρονια. Καποια στα ελληνικα, καποια στα αγγλικα, καποια σε φυσικη μορφη, καποια στο κινητο, αρκετα κλασικα που μου διεφευγαν, τα πιο πολλα μικρουλια. Οποιος θελει να γινει φιλος εντος ή εκτος goodreads ας γραψει/στειλει 
Moses Ose Utomi - The Lies of the Ajungo
Gabriel García Márquez - Εκατό χρόνια μοναξιά (Ψυχογιός, μτφ Μαρία Παλαιολόγου)
Toshikazu Kawaguchi - Before the Coffee Gets Cold
Franz Kafka - Metamorphosis
Antoine de Saint-Exupéry - Ο μικρός πρίγκιπας
Albert Camus - Ο ξένος
Albert Camus - Ο μύθος του Σίσυφου
Douglas Adams - Γυρίστε τον γαλαξία με ωτοστόπ
Osamu Dazai - Δεν ήμουν πια άνθρωπος (Gutenberg)
Hermann Hesse - Σιντάρτα
David Park - Ταξιδεύοντας σε ξένη γη
Arkady & Boris Strugatsky - Roadside Picnic
Daniel Keyes - Λουλούδια για τον Άλγκερνον
Edgar Allan Poe - The Tell-Tale Heart
Edgar Allan Poe - The Black Cat
Edgar Allan Poe - The Cask of Amontillado
Neil Gaiman - The Ocean at the End of the Lane
J.D. Salinger - Η Φράννυ και ο Ζούι
Albert Camus - Η πανούκλα
Christina Rossetti - Κοινοτοπίες
George Orwell - Η φάρμα των ζώων
George Orwell - Notes on Nationalism
Ernest Hemingway - The Old Man and the Sea
Fernando Pessoa - The Anarchist Banker
Rainer Maria Rilke - Letters to a Young Poet
Sylvia Plath - Ο γυάλινος κώδων
Stefan Zweig - Αμόκ
Jane Austen - Περηφάνια και προκατάληψη (διαβάζω τώρα)
6 Likes