Βιβλία...διαβάζουμε?

Νομίζω τα έχω όλα του Ραφαηλίδη.

2 Likes

Βλέπω έχει μεγάλη πέραση! Εντάξει, ήταν σπουδαίος, άσχετα από τις πεποιθήσεις του καθένα.

Γενικα Χαραλαμπίδη προτείνω πολύ εύκολα, αν και τους Δωσίλογους δεν τους εχω διαβασει παρολο που απο ατομα που εμπιστευομαι εχω ακουσει επισης καλα λογια, αλλα στα αλλα εχει γινει μεγαλη δουλεια και ειναι απο τους πρωτους που θα προτεινα σε παρομοιες περιπτωσεις. Απο προσωπικη εμπειρια, ειναι και αρκετα συζητησιμος επίσης, σχετικό άσχετο.

Για Ραφαηλίδη έχουν ειπωθεί όσα πρέπει, και τέλος

πολυ θετικη γνωμη εχω και για τον Hobsbawm τουλαχιστον σε αυτο το βιβλίο και το επομενο “Η εποχη του κεφαλαιου”, τον θεωρώ ψιλοβασικό ανάγνωσμα δηλαδη, αν και μπορει να σε κουρασει λίγο η γραφή του, ή καποιες συνθεσεις που επιχειρει διαλεκτικα, παραπέρα δεν έχω πάει, ομολογουμενως δεν ξερω αν θα πηγαινα ποτε :stuck_out_tongue:

Αυτά νομίζω προς το παρον. Ααααν θες να εμπλουτισεις λιστα πες λογικα ολοι θα εχουμε να ριξουμε προτασεις!

1 Like

Ηλία, ρίχτο!

Μόνο θράς και ιστορία ρε μ@νια!

4 Likes

Ορίστε και κάτι που θα μπορούσα να είχα γράψει εγώ!

*μουνιά

1 Like

Μαυρογορδατος έχει γράψει πολύ καλά βιβλία για την περίοδο εκείνη.
Νηφάλια προσέγγιση χωρίς να παίρνει πλευρά.

Δεν έχω διαβάσει ούτε ένα από αυτά. Γενικά, τα διαβάσματά μου δεν προσανατολίζονται σ’ αυτή την κατεύθυνση. Κατά βάση, είμαι σε λογοτεχνία και θεολογία.

1 Like

Μαυρογορδατο εχω ακουσει τα ποντκαστ του για την Επανασταση και την Καταστροφη της Σμυρνης. ΟΚ εχει ενα θεμα με τον αντικομμουνισμο, αλλα κατα τα αλλα μου φανηκε πολυ ενδιαφερουσα και εμπεριστατωμενη η οπτικη του, ειδικα στα θεματα του Εθνικου Διχασμου που ειναι το βασικο πεδιο της εξειδικευσης του.

2 Likes

Να πω πάντως ότι παρότι στη μεγάλη εικόνα ο Ραφαηλίδης είναι εξαιρετικός, σε θέματα ιστορική ακρίβειας πάσχει. Έχει δηλαδή και λάθη και ανακρίβιες. Αν σε ενδιαφέρουν οι λεπτομέρειες και οι ακρίβειες των γεγονότων δηλαδή.

Κατά τα άλλα εγώ να πω πως αν βρεί κάποιος πουθενά το Η Νικηφόρα Επανάσταση Που Χάθηκε το θεωρώ υπέροχο αν και δύσκολο ανάγνωσμα για τη πρώτη φάση του ελληνικού εμφυλίου εκ των έσω. Είναι 4 τόμοι, εξαντλημένο από όσο ξέρω και μπάινει και σε πολλές οργανωτικές λεπτομέρειες του ΕΑΜ αλλά επιμένω ότι αξίζει. Τουλάχιστον ως φοιτητής όταν το διαβασα μου είχε μείνει.

2 Likes

Εξαρτάται για τι τα χρειάζεσαι. Η λίστα έχει μέσα βιβλία για πιο συγκεκριμένες ιστορικές περιόδους και ταυτόχρονα γενικές επισκοπήσεις. Έχει μέσα βιβλία ακαδημαϊκών αλλά και εκλαϊκευμένα αναγνώσματα. Έχεις την Ευρωπαικη Ιστορία του Burns, που είναι ένα κάπως απαρχαιωμένο πια εγχειρίδιο, αλλα φαίνεται πως το μοιράζουν ακόμα στα αμφιθέατρα (μας το μοίραζαν στο Ιστ/Αρχ το 1999…) και από την άλλη εντελώς σύγχρονες έρευνες και εκδόσεις, όπως του Χαραλαμπίδη.

Κοινώς, διαφορετικοί αιώνες, διαφορετικές γεωγραφίες, ακαδημαϊκή και δημόσια ιστορία. Αν χρειάζεσαι συγκεκριμένη βιβλιογραφία για συγκεκριμένο θέμα, ίσως να χρειαστεί να μειώσεις λίγο το scope σου. Αν θέλεις πάλι γενικές γνώσεις, από διαφορετικές σκοπιές, ε ό,τι διαβασεις χρήσιμο είναι. Κάποια λιγότερο, κάποια περισσότερο.

1 Like

Σας ευχαριστώ όλους!

Σωστά, δεν έχω κάποιο ειδικό ενδιαφέρον, αν και θα μ’ ενδιέφερε κατά βάση η νεότερη ιστορία, δηλαδή μετά τη δημιουργία των εθνών-κρατών-ήτοι μέσα 17ου αι. και μετά. Σε απάντηση σε άλλον συμφορουμίτη αναφορικά με τον Μαυρογορδάτο, ναι, διάβασα ότι πρόκειται για αντικομμουνιστή…και βενιζελικό, και αν και, εκ προοιμίου, δεν ασπάζομαι τις πεποιθήσεις του, είδα ότι πρόκειται για έναν καταρτισμένο ιστορικό, κάπως αιρετικό, αλλά και αποστασιοποιημένο κατά το δυνατόν- αυτό θα το διαπιστώσω όταν έρθει η ώρα. Θαυμάζω τη γνώση, ειδικά όταν απεκδύεται χρωματισμούς και πάθη!

Για αυτό κάθε πρόταση είναι καλοδεχούμενη! Στο θέμα του Εμφυλίου και της ιστορίας της μεταπολεμικής Ελλάδας γενικότερα, έχω κάποιες “αδυναμίες” και ευαισθησίες (δεν θα επεκταθώ εδώ), αλλά είμαι ανοιχτή σε καθετί που κρίνει εμπεριστατωμένα και αντικείμενα τα γεγονότα.

Αυτά, εν ολίγοις. Οι προτάσεις σας έχουν καταχωρηθεί!

Και για να είμαι εντελώς ον τόπικ, πριν κάνα δίωρο ξεκίνησα το “Νάρκισσος και Χρυσόστομος” του Έρμαν Έσσε, από τις Διόπτρα - δεν έχω να πω κάτι προς ώρας, καλό φαίνεται!

3 Likes

Στη σχολη ειχαμε σε ενα εργαστηριο την αδερφη του Ραφαηλιδη. Εμοιαζαν απιστευτα.

Δυστυχως ο Ραφαηλιδης πεθανε νωρις. Ευτυχως εχει αφησει παρα πολλα συγγραματα. Ο,τι εχω διαβασει ειναι παρα πολυ ωραιο.

2 Likes

Αν μου επιτρέπεις, ως ιστορικός, μια συμβουλή μόνο. Επειδή η παραγωγή τίτλων, ακόμα και στα ελληνικά, είναι τεράστια, ειδικά τα τελευταία 20 χρόνια και έχουν βγει πολλές και καλές μονογραφίες σε διάφορα θέματα, θα σου πρότεινα να δώσεις βάση σε κάτι που πραγματικά θέλεις να μελετήσεις και να ξετυλίξεις το κουβάρι από κει.

Η δεκαετία του 1940 πχ έχει το καλό και το κακό ότι είναι η περισσότερο μελετημένη, κοινώς, θες δυο ζωές για να διαβάσεις μόνο την ελληνόφωνη βιβλιογραφία. Και δεν είναι μόνο οι μελέτες και οι δευτερογενείς πηγές. Έχει και έναν ωκεανό από πρωτογενείς πηγές, από μαρτυρίες μέχρι αυτοβιογραφίες ανταρτών, αξιωματικών κτλ, ντοκουμέντα και τεκμήρια στα Γενικά Αρχεία του Κράτους, ακόμα και εφημερίδες με ελεύθερη πρόσβαση στο αρχείο της Βουλής online.

Επομένως δες το σαν να θέλεις να δοκιμάσεις ένα είδος μουσικής. Πχ θες να ακούσεις μέταλ. Τι υποείδος; Thrash; E ξεκίνα μία με Slayer πριν πας στα πιο άντεργκράου.

3 Likes

Τα βιβλία και η εποχή που μου έχουν κινήσει περισσότερο το ενδιαφέρον είναι:

  1. Η εποχή των επαναστάσεων, 1789-1848 - Eric J. Hobsbawm
  2. Τα πολιτικά κόμματα στην Ελλάδα, 1821-1936 - Gunnar Hering
  3. Η Ελληνική Επανάσταση - Mark Mazower,
    δηλαδή από τα μέσα του 18ου αι. μέχρι τη λήξη του πρώτου παγκοσμίου πολέμου και την άνοδο του φασισμού στην Ευρώπη.
2 Likes

Ναι μια χαρά ξεκίνημα. Απλά εχε στο πίσω μέρος του μυαλού σου ότι επειδή δεν είναι “εύκολα” αναγνώσματα, λόγω όγκου σελίδων και πληροφοριών, μην απογοητευτείς, αν βρεις στην ανηφόρα στην προσπάθειά σου να τα διαβασεις ολόκληρα. Μπορείς να τα χρησιμοποιήσεις “εγκυκλοπαιδικα”, δλδ να ανατρέξεις σε αυτα για πράγματα συγκεκριμένα και να δεις- ενδεχομένως-διαφορετικές προσεγγίσεις.

Μα προσθέσω κ ενα ακόμα βιβλίο σημείο αναφοράς, της Ελλης Σκοπετεα "Το προτυπο Βασίλειο και η Μεγάλη Ιδέα ", επανακυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Νήσος.
Ευκολοδιαβαστα είναι και τα βιβλία του David Brewer. Και οι Σκοτεινοι Αιώνες (1453-1821) και το άλλο για το 1821 (Πατάκης αν δεν κανω λαθος).

2 Likes

Του Brewer πολύ ωραία και τα δύο. :clap:

2 Likes

Ωραίες προτάσεις, σ’ ευχαριστώ πολύ!

1 Like

Από Hobsbawm θα ξεκινούσα.
Το έχω στα προσεχώς.

1 Like

BOOK OF THE WEEK:
Η Μόμο

Μίχαελ Έντε (1973)
εκδόσεις Ψυχογιός (1984)

"- Θα τα καταφέρεις;
- Δε μου χρειάζονται πολλά"

Μια παράξενη ιστορία, για ένα παιδί που προσπαθεί να φέρει πίσω στους ανθρώπους τον κλεμμένο χρόνο τους. Μοιάζει με παιδικό παραμύθι αλλά τελικά, όπως όλα τα βιβλία του Έντε, απευθύνεται και στους μεγάλους, εστιάζοντας στην αξία του χρόνου και το πόσο διαφορετικά πράγματα σημαίνει για τον καθένα, αφού το συμπέρασμα είναι πως πάντα εξαρτάται από το τι ζεις κάθε φορά, ανεξάρτητα πως μετράνε τον χρόνο τα ρολόγια και τα ημερολόγια.

“Ο χρόνος είναι η ζωή. Και η ζωή κατοικεί μέσα στην καρδιά”

Το αλληγορικό παραμύθι του Έντε, μιλάει για τη διαχείριση του χρόνου και τις ανθρώπινες σχέσεις, δυο επίκαιρα θέματα, ειδικά στις μέρες μας, όπου όλα και όλοι τρέχουμε σαν τρελοί και την ίδια ώρα προσπαθούμε να γεμίσουμε συνεχώς τη μέρα με δραστηριότητες, χρήσιμες ή όχι λίγη σημασία έχει, το σίγουρο είναι πως είναι μια πραγματικά κακή πρακτική, που ειδικά για τα παιδιά, είναι ξεκάθαρα καταστροφική, αφού δεν καταλαβαίνουμε πόσο δημιουργικά γίνονται τα παιδιά όταν βαρεθούν. Μην τους δίνετε οθόνες, δώστε τους τα βιβλία του γερμανού παραμυθά…

7 Likes