Eχω παθει τρελη πορωση με το “The Sword Of Truth”! Καταπληκτικη σειρα! Το μονο αρνητικο ειναι το οτι κυκλοφορει καθε βιβλιο σε δυο τομους, και συνολικα τα βιβλια ειναι 11!
Σημερα τελειωνω το βιβλιο του Μενελαου παγουλατου <Η τεταρτη σταυροφορια και τα επακολουθα της> ενω εχω φτασει στην μεση τα επιγραμματα του Φιλοδημου καθως και του Ιωαννη παναγεα το αρχαια Σπαρτη η ιδανικη πολιτεια.
ξεκινησα χθες το “θα φτυσω στους ταφους σας” του Μπορις Βιαν
Άκουγα πολύ καλές κριτικές για αυτό, αλλά δεν τρελάθηκα κι όλας. Αλλά διαβάζεται ευχάριστα, θα έλεγα.
Eίχα διαβάσει πέρισυ μια συλλογή με διήγηματα του Μπορίς Βιάν, δε θυμάμαι τίτλο… Τα περισσότερα δε μου είχαν κάνει καμιά τρομερή αίσθηση, ωστόσο μία ιστορία ειδικά με μια τεράστια νεροποντή που είχε πλημμυρίσει τα πάντα και οι πολύ ενδιαφέρουσες συνέπειες της είχε τρελό γέλιο. Ευελπιστώ να διαβάσω τίποτα περισσότερο στο μέλλον για να χω καλύτερη άποψη…
Τελείωσα το ‘‘Οι αντίζηλες’’ της Ήντιθ Γουώρτον. Υπέροχο βιβλίο, εξαιρετική η συγγραφέας (σπάνια έχω απολαύσει τόσο πολύ την ανάγνωση ενός βιβλίου) αλλά δε προτείνεται σε όσους θέλουν βιβλία με χαρούμενο τέλος…σίγουρα θα το ξαναδιαβάσω σύντομα.
ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΤΕΛΕΙΩΣΑ ΤΟ LAST WISH TOY ANDRZEJ SAPKOWSKI. ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΠΟΛΩΝΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ FANTASY ΠΟΥ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΕΧΕΙ ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΕΙ ΣΧΕΤΙΚΑ ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΣΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ. ΗΤΑΝ ΠΟΛΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ. ΤΩΡΑ ΔΙΑΒΑΖΩ ΤΟ THE ALIENIST TOY CALEB CARR. ΕΙΝΑΙ ΜΥΣΤΗΡΙΟΥ ΓΙΑ ΕΝΑ SERIAL KILLER ΣΤΗΝ ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ ΣΤΑ ΤΕΛΗ ΤΟΥ 1800. ΑΡΚΕΤΑ SPLATTER. ΑΣΧΟΛΕΙΤΑΙ ΠΟΛΥ ΜΕ ΤΗΝ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΚΑΙ ΜΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ ΑΡΚΕΤΑ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΑΝ ΔΕΝ ΕΧΩ ΚΑΜΙΑ ΕΠΑΦΗ ΜΕ ΤΗΝ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΕΠΙΣΤΗΜΗ.
Άρχισα την αβάσταχτη ελαφρότητα του είναι του κούντερα και έχω φτάσει λίγο πριν την μέση.Αλλά η ιστορία του δεν έχει μία συνέχεια(φανερή τουλάχιστον)αλλάζει κάθε τόσο θέμα,μία λέει για το ένα μία για το άλλο.Ποιο σκοπό έχει που το γράφει έτσι?
Κοντεύω να τελειώσω το " Μια στεκιά στο μάτι του Μοντεζούμα" του Νίκου Νικολαϊδη. Δεν είχα διαβάσει ποτέ κάποιο βιβλίο του αν και έχω δει τις περισσότερες ταινίες του(και μου αρέσουν). Μυθιστόρημα είναι, με πολλά αυτοβιογραφικά στοιχεία μέσα, όχι τόσο στην πλοκή φαντάζομαι αλλά κυρίως σε ό,τι έχει να κάνει με τη μουσική, τις ταινίες και τα μέρη της Αθήνας στα τέλη της δεκαετίας του 50 με αρχές του 60 που περιγράφει και πάνω κάτω είναι τα ίδια που αναφέρονταν και σε ταινίες του. Η γραφή του είναι λίγο παράξενη αλλά το αποτέλεσμα μου αρέσει πάρα πολύ και δεν πιστεύω θα αλλάξω γνώμη όταν θα το έχω τελειώσει…
Επιτέλους άρχισα τα Παιδιά του Χούριν στ’ αγγλικά. Το περίμενα πιο δύσκολο είναι η αλήθεια, αλλά μάλλον έχω εξασκηθεί αρκετά κι έχω ανοσία:p
Αγαπώ Τούριν πάντως, φέιβοριτ ιστορία από Σιλμαρίλλιον και η μόνη που θα ήθελα να δω σε ταινία.
Listening to: Wolfgang Amadeus Mozart - Mozart: Requiem In D Minor, K 626 - 12. Benedictus
via FoxyTunes
Ξεκινησα την “Πανδωρα” της Anne Rice. Μεχρι στιγμης ειναι πολυ καλο. Η ταινια “Η βασιλισσα των καταραμενων” ειναι σχετικη.
Ξεκίνησα το Πορτραίτο του Ντόριαν Γκρέυ.Φαίνεται πολύ ωραίο,έχω φτάσει σχεδόν στην μέση και μάλλον θα χρειαστεί και πολλές συζητήσεις με τον εαυτό μου για να καταλάβω το νόημα του γιατί φαινεται ψαγμένο και δύσκολο βιβλίο
πραγματικα πολυ ωραιο βιβλιο ^^
γω τωρα διαβαζω το Dracula στο πρωτοτυπο 
Ξεκίνησα το Πορτραίτο του Ντόριαν Γκρέυ.Φαίνεται πολύ ωραίο,έχω φτάσει σχεδόν στην μέση και μάλλον θα χρειαστεί και πολλές συζητήσεις με τον εαυτό μου για να καταλάβω το νόημα του γιατί φαινεται ψαγμένο και δύσκολο βιβλίο
Θελω να ακουσω την εντυπωση σου μολις το τελειωσεις 
Τελειωνω το Ζ του Βασιλικου…για οποιον δεν το εχει διαβασει κ δν θελει γρηγορη δραση αλλα πραγματικη αναλυση απο ολες τις οπτικες γωνιες το συστηνω…και το ελεος οτι τοσα χρονια δν εχω δει τν ταινια…ντρεπομαι για τν εαυτο μου…:roll:
‘Η σκιά’ του Robert Johnson… Η απιστευτη επαναστατική οπτική του Γιουνγκ. Πώς να δούμε τη σκοτεινή πλευρά του εγώ μας με καθαρή ματιά.
εννοείται.να δω πόσο έγκυρη θα είναι
Μια ερώτηση: Washington Irving (μύθος του ακέφαλου καβαλάρη) έχει διαβάσει κανείς;
Θέλω αν μάθω για το στυλ γραφής του…
Όχι εγώ, αλλά θεωρείται κλασικός του ρομαντισμού ο συγκεκριμένος, ίσως λοιπόν παραπέμπει στον Πόε.
Ο καλύτερος τρόπος να μάθεις το στυλ γραφής του δεν είναι άλλος απο το να τον διαβάσεις! (και να μας πεις και μας μετά 8) )
Είναι προγενέστερος του Πόε, αλλά δεν είναι τόσο σκοτεινός.
Μην περιμένεις σκηνικά όπως στη ταινία.
Το ύφος του γενικά είναι λιτό, εγώ δυστυχώς το είχα διαβάσει από κακή μετάφραση.
Δώστ’ του μια ευκαιρία.