Καλοκαίρι και βιβλίο για μένα δεν γίνετε…Θέλω να είμαι κάτω από τα παπλώματα και να διαβάζω…δεν μπορώ αλλιώς, οπότε η σεζόν θα αρχίσει με το Μελανόκαρδο και θα συνεχιστεί με Νεκρονόμικον και βλέπουμε για συνέχεια…
ΤΕΛΕΙΩΣΑ ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΗΣ ΠΑΓΩΜΕΝΗΣ ΗΠΕΙΡΟΥ ΤΟΥ ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ ΚΙΛΗΜΑΝΤΖΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΟΥ ΚΥΝΗΓΟΥ ΤΟΥ ΤΑΝΤ ΓΟΥΙΛΛΙΑΜΣ. ΑΡΚΕΤΑ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΤΑ ΔΥΟ. ΤΩΡΑ ΔΙΑΒΑΖΩ ΚΕΙΛΕΜΠ ΚΑΡ ΤΟ ANGEL OF DARKNESS. ΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΘΡΙΛΕΡ. ΜΟΛΙΣ ΤΟ ΤΕΛΕΙΩΣΩ ΚΑΛΟΚΟΙΤΑΖΩ ΜΕΡΙΚΑ ΤΟΥ ΓΚΡΑΧΑΜ ΜΑΣΤΕΡΤΟΝ. ΜΟΥ ΕΧΟΥΝ ΠΕΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΡΧΟΝΤΑ ΤΟΥ ΨΕΥΔΟΥΣ ΑΛΛΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΕΡΙΛΗΨΕΙΣ ΕΓΩ ΞΕΧΩΡΙΣΑ ΤΟΝ ΚΑΘΡΕΦΤΗ. ΑΝ ΕΧΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΓΝΩΜΗ ΕΠΙ ΤΟΥ ΘΕΜΑΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΥΠΡΟΣΔΕΚΤΗ.
Ξεκινησα την αιγυπτιακη τετραλογια του Wilbur Smith με το 1ο βιβλιο “Ο Θεος Ποταμος”.Απιστευτη γραφη με περιγραφες τοσο αναλυτικες και ακριβεις χωρις ομως να γινονται κουραστικες…απιστευτη πλοκη,info για τον αιγυπτιακο και τους γυρω πολιτισμους βεβαια και γενικα αυτη η επιθυμια του να τρεξεις να συνεχισεις απο κει που το αφησες που δημιουργουν τα πολυ πολυ καλα βιβλια:)
Ακομα και για να σου πω το γενικο στορι θα πρεπει να αποκαλυψω πολλα(γιατι ειναι λιγο ντομινο τα γεγονοτα) και δε λεει.Γι’αυτο για μια πρωτη γευση σε παραπεμπω εδω http://www.wilbursmithbooks.com/novels/river_god.html
Στο χωρο του ειναι πασιγνωστος συγγραφεας κι εχει βγει σε αρκετες εκδοσεις αρα στα περισσοτερα μεγαλα βιβλιοπωλεια θα υπαρχει,δε νομιζω οτι θα χρειαστουν τα ιντερνετια για το συγκεκριμενο.Και να μη το βρεις εκει που θα πας παραγγειλε το ρε.Εγω στο ραφι του υπογειου το βρηκα και το αρχισα αλλιως θα σου λεγα στο ταδε βιβλιοπωλειο:p
Τσιμπα το με κλειστα ματια παντως,αξιζει καθε cent:wink:
Eιναι το αγαπημενο μου βιβλιο ever !! …Κορυφη … ολα του Ροθ δηλαδη … ( αν εξαιρεσουμε το πρωτελευταιο του - Συνωμοσια κατα της Αμερικης )
Επισης , οποιος προλαβε να διαβασει το καινουργιο του - Exit Ghost , ας μας δωσει μια αποψη
Ειχε κυκλοφορησει και μια λιστα καποτε , με τα 100 καλυτερα συγχρονα αγγλοφωνα βιβλια … Απο Ροθ ειχε το Αμερικανικο Ειδυλλιο και Συνδρομο Πορτνου… Η Φαρμα των Ζωων και το 1984 απο Oργουελ … κλπ κλπ …
Εδω ειναι -----> http://www.time.com/time/2005/100books/the_complete_list.html
Eδω και λιγο καιρο εχω αρχισει το “Ονομα του Ροδου” του Ουμπερτο Εκο. Δεν εχω φτασει ακομα ουτε στα μισα καλα καλα μα μου κραταει το ενδιαφερον και αξιζει μεχρι στιγμης τουλαχιστον…Μπορει να θεωρηθει εκκλησιαστικο θριλερ το βιβλιο αν καιν στις πρωτες 80 σελιδες (ή καπου τοσες) αναλωνεται σε ιστορικα και πολιτικα πραγματα της εποχης που διαδραματιζεται το βιβλιο (κατι που προσωπικα δεν με χαλασε καθως με ενδιαφερει η ιστορια).Το βασικο στορυ του βιβλιου παντως ειναι η εξιχνιαση καποιων παραξενων φονων σε μια ιταλικη μονη (καπου στις αρχες του 14ου αιωνα νομιζω). Ο αφηγητης πλεον καθως ειναι σε προχωρημενη ηλικια αφηγειται οσα εζησε στην μονη εκεινη ως βοηθος του Γουλιελμου της Μπασκερβιλλ ο οποιος ηταν δικαστης της Ιερας Εξετασης αν και ειχε αποσυρθει απο τα καθηκοντα του (για λογους που αναφερονται στο βιβλιο).
Για τους φίλους του “Ονόματος του Ρόδου” υπάρχει και ο “Εκκλησιαστής”, ένα βιβλίο από τους Luther Blissett - μια ιταλική συγγραφική ομάδα, στην οποία φημολογούνταν πως συμμετείχε ο Ουμπέρτο Έκο.
Χρονολογικά, το βιβλίο τοποθετείται στην εποχή της Μεταρρύθμισης και ακολουθεί τις περιπέτειες ενός ανώνυμου ήρωα που μπλέκει σε διάφορες πολιτικοθρησκευτικές διαμάχες, ενώ παρακολουθείται/απειλείται από τον “Εκκλησιαστή”, έναν κατάσκοπο της ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας.
Το βιβλίο είναι πιο βαρύ ιστορικά από το “Όνομα του Ρόδου” και μοιάζει περισσότερο με κατασκοπευτικό/πολιτικό θρίλερ παρά με “ντετεκτιβική” ιστορία. Είναι όμως πολύ δυνατό, ίσως και σκληρό σε σημεία, και σίγουρα θα απορροφήσει όσους αποφασίσουν να ασχοληθούν σοβαρά μαζί του.
Εξερευνω τον Σοπεναουερ τον τελευταιο καιρο και πηρα κατι βιβλιαρακια χτες αλλα θα τα διαβασω σχοινοτενως μετα την @#/¨’΄**εξεταστικη γιατι τωρα μεχρι και υποτιτλους κουραζομαι να διαβασω
ειμαι σε φαση να αρχισω το “Ο θειος Πετρος και η εικασια του Γκολντμπαχ”.Μου το προτειναν κατι παιδια και πρεπει να πολυ ωραιο.Επισης λεω να παρω το 28 days later:The Aftremath.αν δεν εχει βγει μεταφρασμενο βλεπω να το διαβαζω στα εγγλεζικα.
και αρχίζω το “Ονειροπωλήσεις Ενός Μοναχικού Περιπατητή” του Ζαν Ζακ Ρουσώ. Ειμαι στην εισαγωγή ακόμα βεβαια και δε ξέρω και τι να περιμένω γιατι δεν έχω την παραμικρή ιδέα ως προς στο τι αναφέρεται το βιβλιο.