Φίλε έχω διαβάσει Ντοστογιέφσκυ,είναι τρομερός αλλά εμένα προσωπικά με είχε πιάσει η ψυχή μου.Πολύ πολύ στενάχωρος,όπως άθλια ήταν και η ζωή στην Τσαρική Ρωσία του τότε.
Αυτές τις μέρες το έχω ρίξει στον Χερμαν 'Εσσε,διάβασα το “Σιντάρτα” και είμαι έτοιμος να ξεκινήσω το “λύκο της Στέππας”.Κανείς ακουστά;
O ντοστογιέφσκι είναι το σπουδαιότερο πράγμα που μπορεί να διαβάσει κανείς, ως ατομικό ψυχογράφημα, ως συλλογικό ψυχογράφημα, ως κοινωνικό σχόλιο, ως ιστορική καταγραφή, ως οτιδήποτε, αλλά θέλει όντως γερό στομάχι. Το “έγκλημα και τιμωρία” είναι βατό συγκριτικά, αλλά πολύ συμπυκνωμένο ψυχολογικό κείμενο. Το διαβάζεις και σε πιάνει άγχος και κλειστοφοβία.
Doyle όταν είχα διαβάσει το “λύκο της στέπας”, ταυτίστηκα (φυσικά) με τον ήρωα και (φυσικά) καταστράφηκα:p Εξίσου κλειστοφοβικό κατ’ εμέ, από την άποψη μίας περίεργης μοναχικότητας.
Αλλά το Σιντάρτα δεν το’χω διαβάσει, τι λέει;;
Χωρίς να τον έχω διαβάσει ακόμα το “Λύκο” (:oops:), από τη στιγμή που θεωρείται το κλασικό του προχώρα άφοβα.
@ billrocki: Το “Εγκλημα και τιμωρία” το είχα διαβάσει στην ηλικια σου, πριν δεκα τόσα χρόνια και ακόμα το θυμάμαι!
Αν θες πάντως κάτι πιο light από Ντοστογέφσκι, διάβασε τους “Ταπεινούς και καταφρονεμένους”.
Ως εισαγωγή στο έργο του βασικά.
Edit. Ο αποπάνως είναι πιο γρήγορος τελικά!
Τον έχω εκθειάσει πολλές φορές τον Λύκο της Στέπας, δεν έχω πρόβλημα να το κάνω άλλη μία. Για μένα, το κορυφαίο έργο του Έσσε, και ένα αριστούργημα της λογοτεχνίας του 20ου αιώνα. Το βιβλίο αυτό τα έχει όλα. Και την χαρακτηριστική κριτική ματιά του Έσσε πάνω στην κοινωνία και τον άνθρωπο, σχόλια για τον δυτικό πολιτισμό, μια ερωτική ιστορία, φιλοσοφία γύρω απο τη βαθύτερη φύση του ανθρώπου και την αξία (ή μη-αξία) της ζωής, καταπληκτική ψυχογράφηση του χαρακτήρα, και κάποιες φοβερές σουρεαλιστικές πινελιές προς το φινάλε, με ταξίδια σε άλλους κόσμους κλπ. Τέλος, ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ ΟΛΟΙ.
Το Σιντάρτα είναι επίσης πολύ όμορφο, πιο μικρό και διαβάζεται και γρήγορα, περισσότερο εξωτικό στο περιεχομενο και με τη ανατολίτικη εκείνη φιλοσοφία που είχε γίνει και φιλοσοφία του Έσσε, το κατατάσσω δεύτερο μετά τον Λύκο. (τρίτο είναι το Ντέμιαν, δε τα έχω διαβάσει όλα όμως ε)
Βασικά διαβάζοντας κανείς Έσσε, καταλαβαίνει την επιρροή που άσκησε στα κινήματα και στο πνεύμα της δεκαετιάς του '60, και ας έγραφε αρκετές δεκαετίες πριν…
@ Κατα τ’ άλλα για τον Ντοστογιέφσκυ έχω ανοίξει και θρεντ, με δημοψήφισμα για αγαπημένο βιβλίο, η αλήθεια είναι πως του πάει ο χειμώνας και το κλείσιμο στο σπίτι για διάβασμα των βιβλίων του. (άλλο το οτι εγώ είχα διαβάσει τους Αδερφούς Καραμαζοφ καλοκαιριάτικα, στην παραλία κιόλας! ήμουν μικρός και δεν ήξερα) 8)
Thanks.Θα το κοιταξω συντομα το ‘‘ταπεινους και καταφρονεμενους’’.
τστστς τρίτο το Ντέμιαν[-X Εμένα η σειρα είναι η ακριβώς ανάποδη καλύτερο το Ντέμιαν με Σιντάρτα και Λύκο να ακολουθούν και μετά το σε ορισμένα σημεία φοβερό αλλα με κοιλιά Ναρκισσος και Γκόλντμουντ. Γενικά πάντως αγαπάμε και όλα είναι ένα και ένα 
Ευχαριστώ όλους για τις πληροφορίες σχετικά με τον 'Εσσε και συμφωνώ απόλυτα σε όσους αναφέρθηκαν στον μεγάλο Ντοστογιέφσκι.
Κάπου αναφέρθηκε ένας φίλος στο “Σιντάρτα”.Είναι ένα βιβλίο που κυλάει πολύ πολύ όμορφα και νομίζεις οτί είναι τόσο φυσιολογικό όσο φυσιολογική είναι η εξέλιξη της ζωής.'Οταν το διάβαζα είχα την αίσθηση οτί όλα ήξερα οτί θα συμβούν έτσι κατά πολύ παράξενο λόγο.
Προσωπικά με άγγιξε,αφού να φανταστείς στόλισα το δωματιό μου με μία ινδική κουρτίνα (σαν ρεηβας σκάω :lol::lol: )
Πολύ πολύ καλό βιβλιαράκι “Τα ψίλα γράμματα της ιστορίας”.
Αναφέρεται στην επανάσταση του '21,στο ρόλο που έπαιξε ο καθένας και γενικά πράγματα που δεν μάθαμε ποτέ και δεν ακούγονται.
Εκδόσεις “Ενάλιος” και τιμή γύρω στα 20 ευρώ,τιμή καλή αν αναλογιστείς το μέγεθος του βιβλίου (500 σελίδες περίπου)όπως επίσης και την δύσκολη έρευνα που έγινε για να γραφτεί.
Σχετικά προσφατα τελειωσα το 2001: Η οδυσσεια του διαστηματος. Ειχα δει την ταινια πριν κατι χρονια και τότε με δεν είχα καταλαβει φυσικα τίποτα. Την ξαναειδα σχετικά προσφατα και μου άρεσε τόσο που αποφασισα να διαβάσω το βιβλίο.
Απλα υπεροχο βασικά ανωτερο της ταινίας δημιουργει μοναδικες εικόνες στο μυαλό καθως διαβάζεις που ξεπερναν αυτες της ταινίας. Θα έλεγα πως ίσως θα έπρεπε να περιμενει να εξελιχθουν και άλλο τα εφε για να την κανει, αλλα όταν άποφασισε να κανει το ίδιο για το Α.Ι. δεν προλαβε να το τελειωσει δυστυχώς.
Σπανίως ταινία να είναι καλύτερη απο βιβλίο,μάλλον επειδή είναι πιο ωραία να πλάθεις τις εικόνες από τον ευατό σου.
Πολύ γέλιο έχει και το μέγα εγχειρίδιο της τουαλέτας-γνώσεις της μία καθισιάς.Τσεκαρετέ το είναι καλό.
Για όποιον ενδιαφέρεται για στρατιωτική ιστορία υπάρχει και το ανάλαφρο και πολύ καλό “Στρατιωτικές γκάφες”,οπού σαν χώρα έχουμε και μεγάλη παρουσία!
Τώρα που είπες βιβλίο με τίτλο “Στρατιωτικές γκάφες”, έχω ένα πρόβλημα.
Ο ξάδερφός μου ανακάλυψε στα 15 του τον David Irving (εκπληκτικός ιστορικός που έχει μελετήσει σε βάθος τα περί των στρατιωτικών του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου, αλλά φανερά φιλογερμανός, για όσους δεν τον ξέρουν).
Αυτή τη στιγμή λοιπόν αναπνέει και σκέφτεται Ρόμελ, Χίτλερ και Γκαίρινγκ. Είναι πολύ μικρός για να έχει σχηματίσει σαφή ιδεολογία μεν (δόξα το θεό (?) τον ενδιαφέρει η στρατηγική πιο πολύ από την ιστορία), ωστόσο είναι στην κατάλληλη ηλίθια ηλικία για να αποκτήσει μία ηλίθια ιδεολογία εν ευθέτω χρόνω.
Δεδομένου ότι του αρέσει να διαβάζει, έχετε να προτείνετε τπτ ιστορικά βιβλία, όσο το δυνατόν πιο ουδέτερα, για παιδί 15 χρονών;
Εγώ αυτό το “στρατιωτικές γκάφες” θα του το πάρω πάντως, γιατί για Χιτλερικός δεν ξέρω, εθνικιστής όμως είναι…
Ο κύριος ίρβινγκ δεν είναι φιλογερμανός. Φιλοναζί είναι. Αν διαβάσεις και το βιβλίο του για την δίκη της Νυρεμβέργης θα δεις ότι φτάνει στα όρια του οπαδού. Είναι αρνητής του ολοκαυτώματος και έχει και δικαστικές διαμάχες γύρω από αυτά τα ζητήματα.
Πάει, τον έχασες τον ξάδερφο…
Δώστου Μπακούνιν, μήπως έρθει στα ίσια του…
Σωστή διευκρίνιση, είπα να το παίξω (ηλιθιωδώς) politically correct.
Αλλά το ποστ σου με πόνεσε!
αααααααααχ τα νιάτα…δεν νομίζω να την παλέψει με μπακούνιν. χέστα.
Δοκίμασε, δεν χάνεις τίποτα.
Μίλησε του και για τον Ντοστογιέβσκι (είδα στο θρεντ του, ότι τον έχεις ψάξει) και ότι άλλο θεωρείς καλό…
Θα μου πεις: πρέπει να τον επιρρεάσεις; ε, εντάξει, μικρός είναι, καλό είναι να δει τα πράγματα πιο σφαιρικά. Και στο κάτω κάτω, αν είναι να μπλέξει με φυλετικές - ρατσιστικές ιδεολογίες, χίλιες φορές να τον επιρρεάσεις
Προσωπικά αν ο Ιρβινγκ είναι φιλοναζί με αφήνει παγερά αδιάφορο (βασικά με αφήνουν παγερά αδιάφορο οι ιδεολογίες μάλλον :lol::lol: ).Το αν είναι αρνητής του ολοκαυτώματος είναι αποψή του,και για να είμαι ειλικρινής και εγώ αμφισβητώ πολλά πάνω στην ιστορία.Για μένα αυτή τη στιγμή είναι ένας από τους μεγαλύτερους ιστορικούς ερευνητές,και δεν λέει μπουρδες.Παραθέτει πάρα πολλές πηγές και έχει κάνει καλή δουλειά. Παρόλαυτα τον βαριέμαι :lol::lol: Και παιδιά να ξέρετε κάτι.Η ιστορία δεν είναι αλήθεια.Η ιστορία είναι άποψη.Είναι η οπτική του καθενός.
Αν θες ο ξαδελφός σου να διαγράψει μία και καλή τον εθνικοσοσιαλισμό,πάρτου του Mazower το στην “Ελλάδα του Χιτλερ”,και μία συζήτηση με τους παππούδες του για την κατοχή και καθάρισες.
Πρός Θεού όχι Μπακούνιν ή οτιδήποτε ιδεολογικό,θα μπουχτίσει το παιδί.Κρίμα.Αν του αρέσει η στρατιωτική ιστορία προτεινέ του το “στρατιωτικές γκάφες”(να απομυθοποιήσει και όλους αυτούς),όπως επίσης και το “αστάθμητος παράγων στην ιστορία” από εκδόσεις Ενάλιος,κορυφαίο.
Και επειδή φαντάζομαι το θέμα δεν είναι να γίνει ο ξάδελφος και ο οποιοσδήποτε από εμάς δέκτης ή οπαδός κάποιας ιδεολογίας αλλά καλύτερος άνθρωπος συστήνω ανεπιφύλακτα του Milman τον “δρόμο του ειρηνικού πολεμιστή” και από Καζαντζάκη την “Ασκητική” την οποία όμως δεν θα διαβάσει αλλά θα την αφήσει παρακαταθήκη για το μέλλον.
Ξέχασα να σου οω να του προτείνεις και από Πλούταρχο τους “Βίους παράλληλους”.Εχει φάση γιατί περιγράφει ζωές εν συντομία και απλά και περιγράφει και μύθους και ιστοριούλες μικρές και με πλάκα γύρω από την ζωή του καθενός.
ελπίζω να μην σε κούρασα…
Να δει τα πράγματα σφαιρικά συμφωνώ με χίλια,όμως μην τον επηρρεάσεις.Κατα πρώτον οι νέοι λόγω έμφυτης επαναστατικότητας θα κάνουν ακριβώς το αντίθετο από τι τους λες,και κατά δεύτερον ο κάθε άνθρωπος πρέπει να ακολουθήσει την δική του εξελικτη πορεία.Ταπεινή μου άποψη πάντα.
Δεν διαφωνώ. Γι’ αυτό εξ άλλου ήμουν και λίγο επιφυλακτικός και διατύπωσα το ερώτημα αν πρέπει να τον επιρρεάσει.
Όμως, ακριβώς επειδή σε αυτές τις ηλικίες, τα πράγματα στο μυαλό πέρνουν άλλες διαστάσεις από τις πραγματικές τους, και επειδή εδώ μιλάμε για ευαίσθητο θέμα, καλό είναι να του δώσει και άλλες επιλογές, να του βάλει και άλλα βιβλία στο τραπέζι. Με αυτήν την έννοια το λέω. Όχι βέβαια να επιμείνει να του τα επιβάλει.
Ήδη μας λέει ότι ζει και αναπνέει και έχει στο μυαλό του Ρόμμελ, Γκαίρινγκ και λοιπούς…
Ε, τι να σου πω, πάνω σ’ αυτό το θέμα εγώ δεν θα το άφηνα έτσι. Θα προσπαθούσα να τον βοηθήσω να δει πιο καθαρά τα πράγματα και στις σωστές του διαστάσεις και σίγουρα θα του έβαζα στο τραπέζι και άλλα βιβλία. Ευτυχώς δεν υπάρχει μόνο ο Ίρβινγκ. Τον οποίο εσύ λες ερευνητή. Ναι δε λέω, είναι επίμονος ερευνητής. Ούτε θα υποστήριζα ότι πρέπει να βλέπουμε την ιστορία μονοδιάστατα. Εξ άλλου συνήθως η ιστορία γράφετε με τέτοιο τρόπο, ώστε να εξυπηρετεί κάποιους σκοπούς. Των νικητών, των κυβερνήσεων, των δυνατών. Αυτό όμως που με ενοχλεί πολύ στον συγκεκριμένο, είναι ότι ουσιαστικά είναι προπαγανδιστής. Προσπαθεί να συλλέξει εκείνα τα στοιχεία, και να τα παρουσιάσει με τέτοιο τρόπο, ώστε να δικαιώσει τους ναζί ή να τους κάνει ελκυστικούς. Και το λέω αυτό γιατί τον έχω διαβάσει. Δεν είμαι τις νοοτροπίας “εγώ δεν το ακουμπάω αυτό”. Αλλά, εμένα πια, δεν μπορεί να με επιρρεάσει κανένας κύριος Ίρβινγκ. Έναν 15χρονο όμως;
Γι’ αυτό οφείλει να του παρουσιάσει και να του δείξει ότι υπάρχουν και άλλα πράγματα και άλλες απόψεις…
Επίσης, μιας και μιλάς για εξελικτική πορεία, να σου πω ότι αν ένας άνθρωπος γίνει εθνικιστής, ρατσιστής ή ότι άλλο τέτοιο, παύει και κάθε εξελικτική πορεία.
Θα συμφωνήσω ως το οτί οποιοσδήποτε θέλει μπορεί να προπαγανδίσει,και ενδεχομένως ο Ιρβινγκ να το κάνει,ποιός όμως δεν το κάνει;Φαντάσου οτί έχεις μία βιβλιοθήκη γεμάτη ιστορικά βιβλία.Τσιμπάς ότι στοιχεία σε βολέυουν από κάθε περίοδο και απλά τα προσαρμόζεις σε μία γενική ιστορία που σε βολέυει προς τον σκοπό που θες,αυτό άλλωστε έκανε και ο Παπαρηγόπουλος και πολλοί άλλοι.(Απορία,πλήν Θουκιδίδη ξέρουμε άλλον πραγματικά αντικειμενικό ιστορικό; :-k )
Επετρεψέ μου να διαφωνήσω ως προς αυτό.Ο καθένας θέλει να ζεί την αλήθεια την οποία έχει πλάσει στο κεφάλι του.Αν θεωρήσουμε την ζωή του ανθρώπου μία πορεία προς την εξερεύνηση της αλήθειας τότε αυτή η πορεία θα έχεις πολλές στάσεις.Ο κάθε άνθρωπος έχει δικαίωμα στη γνώμη και στην άποψη,όπως επίσης και πάντοτε θα έχει το δικαίωμα να αλλάξει γνώμη και άποψη.