4 είναι και όχι 5 αν δεν κάνω λάθος:)
Now playing: Heavy Metal Mania - Holocaust
via FoxyTunes
ναί θυμόμουν λάθος τώρα εσύ τί θές οι mods δε σπαμάρουν πρέπει να δίνουν το καλό παράδειγμα :har:
μια που το αναφερατε…
μπορειτε να πειτε μια τους τιτλους απο το κορακι…??
αν ειναι ευκολο…
Λοιπόν, το πρώτο είναι “Ο πόνος”
το δέυτερο “Ο φόβος”
το τρίτο και το τέταρτο “Ειρωνία & Απελπισία” (που είναι σε 1 βιβλιαράκι κ γι’αυτό μπερδεύτηκα πρίν [-X)
και το πέμπτο “Θάνατος”. Άρα καλά τα έλεγα, πέντε είναι τα βιβλία 8)
Χτες βραδυ το ‘‘νεκροι χωρις ταφο’’ του Ζαν Πολ Σαρτρ … Ο,τι και να πω ειναι λιγο…Βεβαια θεατρικο εργο ειναι και στο συγκεκριμενο αντιτυπο υπηρχε η ανορθογραφια και ενα καρο αλλα λαθη που το εκαναν καπως δυσαναγνωστο αλλα να πω την αληθεια δε μ’ ενοιαζε.Ηταν σα να ζωντανευαν οι λεξεις και να μετουσιωνονται σε τελειες εικονες.Περιγραφει τη φρικη του πολεμου,τις ανθρωπινες συμπεριφορες,τα συναισθηματα και τις αξιες.
@ Angel of Death: είχα πάει θυμάμαι κάποια στιγμή να δω το “Η Κόλαση είναι η άλλη” του Σάρτρ, με ηθοποιούς της Λάμψης (με είχαν πάει, ε) και ήταν τόσο έντονο το κείμενο που σχεδόν είχα ξεχάσει πόσο κακά έπαιζαν!
Το πιο ωραίο βιβλίο που διάβασα τελευταία είναι το “Μπέλφαστ Μπλουζ” του Ρόμπερτ Μακ Λίαμ Γουίλσον (εκδ. Εξάντας).
Μέσα από την ιστορία δύο ψιλοαποτυχημένων ψιλοαποστυχημένων 30άρηδων στο Μπέλφαστ, ο συγγραφέας ξεσκονίζει με ανάλαφρο τρόπο όλη την κοινωνικοπολιτικο-ιδεολογικό-θρησκευτική (αδιέξοδη, βίαιη, σουρρεαλιστική και γελοία) κατάσταση της σύγχρονης Β. Ιρλανδίας. Όλη αυτή την αδιέξοδη ιστορία την παρουσιάζει με απίστευτο χιούμορ, και είναι ένα από τα ωραιότερα γραμμένα πράγματα που ΄χω διαβάσει τελευταία. Από αυτά που τα διαβάζεις στο λεωφορείο και χασκογελάς μόνος σου σαν ηλίθιος :lol:
ευχαριστω…
Ηθοποιους της Λαμψης; :lol: που σε ετρεχαν καημενο παιδακι;Αμα η ιστορια ειναι απο μονη της διαμαντι,δε πα να παιζουν και μαριονετες,θα φανει η ποιοτητα. thanks! θα το εχω υποψιν μου αυτο που ειπες αμα το βρω να το τσιμπησω 
(αν ειναι μεχρι καμια 50ρια σελιδες μπορει να το διαβασω επιτοπου στη πολυθρονα του βιβλιοπωλειου:-s)
εγω γιατι να μην ειμαι σαν αυτους που διαβαζουν σε λεωφορεια και μετρο;Θελω την απολυτη ησυχια και αυτοσυγκεντρωση.Αουυυμ!
Θα το έχω υπόψιν το αποπάνω!
Εγώ διάβασα επιτέλους το “Σφαγείο 5” του Βόνεγκατ (Κέδρος), αλλά δεν.
Δεν καταλαβαίνω τι βρήκαν σ’ αυτό το βιβλίο ώστε να το θεωρούν κλασικό.
Λίγο χιούμορ, λίγο φρίκη του πολέμου, λίγο τίποτα.
Και τελείωσα τα βιβλία του Μπενουά Ντιτέτρ που έχουν εκδοθεί στα ελληνικά.
4 είναι, αλλά αξίζει να διαβάσετε το “Κοριτσάκι και το τσιγάρο”, άντε και την “Υπηρεσία εξυπηρέτησης πελατών”. Κριτική του σύχγρονου τρόπου ζωής και σκέψης, του πολιτικού ορθολογισμού κτλ.
Γενικά έχει καλές ιδέες, χάνει λίγο όμως στην ανάπτυξη (Πω, σαν καθηγητής ακούγομαι!)
Από Εστία αυτά.
Εγώ διαβάζω το “ψυχολογία των μαζών” του γκυστάβ λε μπον.πολύ καλό μέχρι στιγμής και πιστεύω ότι ειναι απο τα βιβλια που σε κάνουν να σκέφτεσαι πολύ
Σήμερα στο δρόμο, τελείωσα το διάβασμα αυτού του εξαιρετικού βιβλίου:
Πάρα πολύ καλό, δεν το περίμενα, συνέχεια σε κρατάει σε αγωνία για το τι θα γίνει. Με ενθουσίασε πάρα πολύ και θα πάω να πάρω και τα υπόλοιπα της σειράς.
“Το αριστερό χέρι του Θεού”, εκδόσεις Διόπτρα.
Το βρήκα στα πάμπλικ πηγαίνοντας να πάρω εισιτήρια για Fear Factory. Όταν το έπαιρνα, δεν περίμενα πως θα καταβρόχθιζα 500 σελίδες σε μιάμιση μέρα.
Μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας, με έντονη αλληγορία και αναφορές στη σύγχρονη εποχή της τζιχάντ και του ανατολικού-δυτικού θρησκευτικού φονταμενταλισμού.
Το βιβλίο έχει ασυγκράτητη πλοκή, σε σημεία σε γραπώνει και δε σ΄αφήνει. Δε συνίσταται σε θρησκευόμενους-θρησκόληπτους, γιατί κράζει ασύστολα (έτσι πρέπει). Κάτι κώδικες νταβίντσι τους τρώει αμάσητους.
Πέραν αυτού όμως, έχει να προσφέρει πολλά πράγματα γενικά στον αναγνώστη, έχοντας χαρακτήρες πέρα για πέρα ανθρώπινους ενώ ο συγγραφέας δημιουργεί έναν μαγευτικό κόσμο.
Το μόνο κακό είναι πως μόνο όταν έφτασα στο τέλος κατάλαβα ότι συνεχίζεται στο επόμενο, οπότε έμεινα με το πουλί ανά χείρας. 
Δεν πειράζει, η συνέχεια αναμένεται με ανυπομονησία…
To είχα δει και εγώ στο Ελευθερουδάκη και μου κίνησε το ενδιαφέρον όταν διάβασα την περίληψη από πίσω. Τώρα με έψησες ακόμα πιο πολύ οπότε με την πρώτη ευκαιρία θα πάω να το αγοράσω.
minet waters- η σκια του χαμελεοντα
ειναι σχετικα με εναν υπολοχοχαγο ο οποιοι τραυματιστικε στο ιρακ
με αποτελεσμα να εχει παραμορφωθει μονημα και να μην μπορει πλεον να συνεχισει την καριερα του σαν στρατιωτικος.υποφερει απο υμικρανιες και εκρηξεις θυμου flashbacks απο το παρελθον και ελλειψη εμπιστοσυνης σε οσους εχει διπλα
τι εννοεις? 1 κομικ δεν ειναι??
εγω παντως που εχω διαβασει το βιβλιο ειναι πολυ καλο…
Αν δεν κάνω λάθος, ή τουλάχιστον όπως διάβασα στον πρόλογο του βιβλίου, τα βάζουν σε μια Σειρά με το όνομα Κόλαση, αν θυμάμαι σωστά. κάτι τέτοιο. και είχε και μια λίστα με τα υπόλοιπα βιβλία αυτής της σειράς. τώρα μπορεί να έκανα και λάθος, αλλά θα σου πω σίγουρα αύριο που θα το κοιτάξω.
εδιτ: και από ότι είδα, θα γυρίσουν και ταινία που θα κυκλοφορήσει φέτος.
Ως περισσότερο ποδοσφαιρόφιλος και λιγότερο βιβλιοφάγος πήρα το The Damned Utd του David Peace και θα το αρχίσω οσονούπω.
Το βιβλίο πραγματεύεται την αμφιλεγόμενη προσωπικότητα του Brian Clough προπονητή της Leeds utd για 44 μέρες…
μονο για τον Deckard
[SPOILER]υπαρχει και η ταινια
[SIZE=“4”]The Damned United[/SIZE]
http://www.imdb.com/title/tt1226271/
εχει παρει καλες κριτικες. αν και το εχω δεν το εχω δει για να σου πω αν οντως αξιζει…
αυτα…
:)[/SPOILER]
To ξέρω και αυτός ήτα ο λόγος που πήρα το βιβλίο να διαβάσω πρώτα
Είμαι τραγικός…
οχι ρε…μια χαρα…
αμα το πετυχω μπορει να το παρω και εγω…
υπαρχει στα ελληνικα…?
εχω εδω τοσα βιβλια σε αγγλικα και χανομαι…(how BLACK was our SABBATH - BLACK SABBATH…θεικο…:!:)[/SPOILER]