[B]James G. Ballard, [I]Άνθρωποι του Μιλλένιουμ[/I] (εκδ. Ποταμός)[/B]
[I]Τα παραδοσιακά σχήματα του εικοστού αιώνα έχουν εξαντληθεί και η μεσοαστική τάξη εξεγείρεται και αναλαμβάνει να απελευθερώσει την κοινωνία από τα δεσμά της κατανάλωσης. Με ακρίβεια ανατόμου που απολαμβάνει τον κυνισμό, ο J.G. Ballard, ένας από τους μεγαλύτερους εν ζωή συγγραφείς, μέσα από μια πλοκή που υπονομεύει συνεχώς την ταυτότητα των πρωταγωνιστών, αναδιατυπώνει το όραμα της επανάστασης στην αυγή του αιώνα μας και αποκαλύπτει πως η σύγχρονη εξέγερση έχει να κάνει με τα τέλη στάθμευσης, τα δίδακτρα των σχολείων και τα κοινόχρηστα των πολυκατοικιών. Με σαρκασμό και οξυδέρκεια περιγράφονται οι αδιέξοδες προσωπικές διαδρομές των ηρώων που τους οδηγούν σε πράξεις που είναι ταυτόχρονα αντάξιες μιας φαντασμαγορικής ψυχολογικής χειραφέτησης και ενός συναρπαστικού αστυνομικού ρομάντζου.[/I]
Μία ιδιόμορφη “αστική” κοινωνική επανάσταση ξεκινάει ξαφνικά στο Λονδίνο του 21ου αιώνα. Βασικά πραγματεύεται όμορφα κι επίκαιρα θέματα όπως τι σημαίνει επανάσταση, κοινωνική, αστική, ατομική, συλλογική, τι σημαίνει αδιέξοδο κλπ κλπ κλπ. Επίσης, βρήκα σε αυτό τρομαχτικές “αλήθειες” μεθόδου, και μάλιστα το είχα διαβάσει επί εποχής Γρηγορόπουλου - κανα εξάμηνο μετά.
Είναι γραμμένο με το λίγο αποστασιoποιημένο στυλ του Ballard
προσωπικός σχολιασμός για το τέλος - μην ανοίξετε αν προτίθεστε να διαβάσετε το βιβλίο
[SPOILER]Το τέλος του βιβλίου μου φάνηκε χλιαρό, διστακτικό, σαν να μην ήξερε ο Ballard πώς να χειριστεί την επανάστασή του, σαν να το κουκούλωσε υπερβολικά γρήγορα δεδομένου του πόσο τολμηρά ξεκινάει, σαν να ξεφούσκωσε… Θα ήθελα να ακούσω και κανένα άλλο σχόλιο.[/SPOILER]
Ο κουντερας ειναι ενας ερωτας, μια λατρεια, αλλα. Τη Συναντηση δεν τη διαβασα ακομα, αλλα επειδη ειναι δοκιμιο με αρκετα ευρυ φασμα θεματων, θα προτεινα για γνωριμια καποιο απο τα μυθιστορηματα του (ειδικα Αβασταχτη ελαφροτητα ή Αθανασια) για να μυηθεις στο Πληρες Μεγαλειο της γραφης του. Προσωπικη αποψη φυσικα!
…και λοιπον, διαβασα επιτελους το Ντεμιαν του Εσσε, μια ομορφια, οι φημες επαληθευτηκαν. Εμεινα μονο με την απορια πως θα μου ειχε φανει σε καποια περιοδο της ζωης μου που να παλευα με αντιστοιχους προβληματισμους με αυτους που αναλυονται. Καταπληκτικη γραφη λοιπον, μονο ομολογω οτι σκεφτομουν μετα, οτι σπανια καποιος συγγραφεας θα ανοιξει νεο παραθυρο στο μυαλο μου (η αγαπη για τον κουντερα εν μερει επειδη ανηκει σ’αυτους), η απολαυση οφειλεται κυριως στην τεχνη του λογου και στην καλοδιατυπωμενη αναπτυξη -οικειων ομως- σκεψεων. Χμ.
Διαβαζω τωρα Τα Σακια της Καρυστιανη. Γενικα εχω μια αντιπαθεια στους ελληνες συγγραφεις κ σπανια τους πιανω στα χερια μου, αλλα αυτο το βιβλιο σο φαρ ειναι αριστουργημα. Γιο.
[SPOILER]Έχει ένα πρώτης τάξης υλικό, αλλά το βιβλίο δεν απογειώνεται.
Ίσως είναι το γεγονός ότι προσπαθεί να δει την επανάσταση από “αστική” σκοπιά, και όχι από… “σοσιαλιστική”, κι έτσι δεν έχει τα απαραίτητα “ιδεολογικά” εφόδια (η επανάσταση :p)[/SPOILER]
Ένα αρκετά ενδιαφέρον βιβλιαράκι για όλους τους φίλους του Αστερίξ είναι το “Αστερίξ και Ιστορία” που εκδίδεται από τη Μαμούθ Κόμιξ.
Σε αυτό, οι συγγραφείς επιδίδονται σε μια σύγκριση διαφόρων καταστάσεων, γεγονότων και χαρακτήρων του γνωστού κόμιξ με τα διαθέσιμα αρχαιολογικά και ιστορικά δεδομένα.
Μικρό σε μέγεθος και σχετικά φθηνό, είναι μια καλή επιλογή για δώρο τέτοιες μέρες που είναι. Πριν το δωρίσετε σε μικρά παιδάκια πάντως, να σας ενημερώσω ότι υπάρχει ένα σύντομο κεφάλαιο για τους Γαλάτες και την ομοφυλοφιλία. Δε νομίζω ότι θέλετε να μείνετε στο μυαλό ενός παιδιού ως ο άνθρωπος που τους έμαθε ότι ο Αστερίξ και ο Οβελίξ “το ψήνουν το αγριογούρουνο”!
Έχω αρχίσει το “ιμπεριαλισμός,το ανώτατο στάδιο του καπιταλισμού” του λένιν.Καλό μέχρι στιγμής αν και θέλει πολύ προσοχή για όσους δεν είναι και τόσο εξοικειωμένοι με τα οικονομικά:p
Ξέρει κανείς κάνα καλό βιβλίο σχετικά με Φυσική και Μαθηματικά αλλά από ιστορικής σκοπιάς.Ξέρετε όχι αμιγώς Φυσικομαθηματικά απλά τρόπος σκέψης,ιστορία αυτών των επιστημών και τέτοια.Είχα κάνει μία λίστα αλλά ήταν πολλά τα βιβλία και δεν ήξερα αν όντως ήταν καλά,οπότε ας προτείνει κάποιος
για μαθηματικά ξέρω το
‘‘Η χαρά του π’’ του David Blatner
και μετά μυθιστορήματα με ιστορικά στοιχεία για τα μαθηματικά
’‘Το θεώρημα του παπαγάλου’’ του Denis Guedj
’‘Πυθαγόρεια εγκλήματα’’ του Τεύκρου Μιχαηλίδη
’‘Ο θείος Πέτρος και η εικασία του Γκόλντμπαχ’’ του Απόστολου Δοξιάδη
Στη σχολή μου -φυσικό ΑΠΘ- δίνουν αυτό http://www.diavlosbooks.gr/book.asp?cid=39, αλλα δεν ξέρω αν είναι καλό. Μπες κ στα sites των υπόλοιπων φυσικομαθηματικών ανά την Ελλάδα, έχουν παντού αναρτημένα τα ΄συγγράματα που προτείνουν
εγώ το συνιστώ, είναι γαμάτο βιβλίο. το χα πάρει δώρο στην αδερφή μου για μια πρωτοχρονιά κι όταν πήγα να το τυλίξω ένα βράδυ, άρχισα να διαβάζω από περιέργεια και τελικά το πήρα μονότερμα :P.
Φίλε, ένας γνωστός μου είχε διαβάσει κάποια στιγμή ένα βιβλίο για το τελευταίο θεώρημα του Φερμά. Ίσως είναι αυτό του Simon Singh που αναφέρεται στο τέλος του λινκ που σου δίνω στη βιβλιογραφία. Προσωπικά δεν έχω ασχοληθεί καθόλου με τον κλάδο αυτό, αλλά ρίξε μια ματία αν θες.
Καλό βιβλίο.Εξηγεί πολύ την ιστορία του θεωρήματος και τον σκελετό κατά κάποιο τρόπο της απόδειξης του Γουάιλς.Τώρα αν θες ένα βιβλίο για τη φιλοσοφία των μαθηματικών πιστεύω μπορείς να πάρει τα Μεταμαθηματικά του Γκρέγκορι Τσέτεν το οποίο τώρα διαβάζω και μιλάει για μία ανακάλυψη του,που αναφέρεται στο κατά πόσο τυχαία μπορεί να είναι τα μαθηματικά και ότι δεν στηρίζονται στην απόλυτη βεβαιότητα αλλά στην τυχαιότητα(απ’όσο έχω καταλάβει δηλαδή γιατί δεν είναι και εύκολο,περιέχει λίγα μαθηματικά μέσα)
Το διόρθωσα. Μια βλακεία είναι το βιβλίο. Θέλει να το κάνει χολιγουντιανή φάση στο τέλος και το γαμάει εντελώς. Επίσης τρομερά επιφανειακό. Για παιδιά δημοτικού και μόνο.-